"پاکستان" میزان واردات گاز مایع فشرده خود را دو برابر می کند

خبرگزاری میزان- دولت پاکستان در نظر دارد برای رفع نیازمندی تاسیسات و نیروگاه های تامین برق خود، حجم واردات گاز مایع 'LNG' را به دو برابر افزایش دهد.

به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری میزان از روزنامه 'tribune' پاکستان ، این کشور در حال حاضر روزانه 600 میلیون متر فوت گاز مایع فشرده از طریق پایانه ذخائر گاز در بندر پورت قاسم در شهر کراچی دریافت می کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

پاکستان 'ال - ان - جی' مورد نیاز خود را هم اکنون از کشور قطر تامین می کند.

پس از راه اندازی پایانه دوم در 28 دسامبر سالجاری قرار است این کشور 600 میلیون متر فوت گاز مایع اضافی دریافت کند.

بدین ترتیب مجموع کل گاز مایع دریافتی این کشور از ابتدای سال آینده میلادی به یک میلیارد و 200 میلیون متر فوت افزایش می یابد.

منابع مطلع در دولت پاکستان در گفت و گو با روزنامه' اکسپرس تریبیون ' اعلام کردند که شش فروند کشتی حامل گاز 'ال - ان - جی' از سوی شرکت ال ان جی پاکستان( PLL) برای ذخیره در دومین ترمینال گاز کشور از خدمات شرکت گانور( Gunvor )استفاده می کند.

این مقام دولتی پاکستان خاطرنشان کرد: شرکت گانور( Gunvor ) پیشتر ضمن همکاری با شرکت ملی نفت پاکستان مسئولیت انتقال گاز مایع فشرده را به اولین پایانه گاز فشرده در شهر کراچی بر عهده داشت.

شاهد خاقان عباسی نخست وزیر پاکستان دومین ترمینال گاز مایع را در 20 دسامبر سال جاری میلادی افتتاح می کند.

دولت پاکستان همچنین با انتعقاد قرار دادی قرار است طی سالهای آینده از خدمات
شرکت ایتالیایی (Eni ) برای انتقال گاز ال ان جی بهره مند شود.

مهرماه جاری اخباری مریوط به اخذ رشوه در خصوص قرارداد خرید گاز قطر از سوی پاکستان در رسانه های این کشور منتشر شد.

آصف علی زرداری رئیس جمهوری پیشین پاکستان مهرماه جاری پس از شرکت در اجلاس شورای مرکزی حزب مردم در لاهور در گفت و گو با خبرنگاران گفت: «نواز شریف» برای هر کشتی گاز مایع قطر 4 میلیون دلار رشوه دریافت می‌کرد.

وی افزود: علت اصلی پرداخت رشوه از طرف قطر وادار کردن «نواز شریف» نخست وزیر سابق پاکستان برای لغو قرارداد واردات گاز از ایران بود.

زرداری تأکید کرد: در دوران حزب مردم برای واردات گاز از ایران به توافق رسیدیم که با اجرای این پروژه نه تنها بخش زیادی از نیاز انرژی کشور برآورده می‌شد بلکه عموم مردم می‌توانستند از گاز ارزان بهره‌مند شوند.

وی افزود: متأسفانه حزب مسلم لیگ شاخه نواز شریف برای کسب منافع شخصی با دریافت رشوه، قرارداد گازی با ایران را که از هر جهت به نفع اقتصاد و مردم پاکستان بود، لغو کرد.

زرداری اظهار داشت: گاز مایع قطر چند برابر گران‌تر از گاز ایران است و نیازهای پاکستان را نیز برطرف نمی‌کند اما نواز شریف برای کسب منافع شخصی خرید گاز از این کشور را جایگزین خط لوله صلح کرد.
وی افزود: دکتر «عاصم حسین» وزیر نفت وقت پاکستان بعد از رایزنی با مقامات ایران برای به نتیجه رسیدن و امضای قرارداد واردات گاز این کشور زحمت زیادی کشید اما توسط دولت نواز شریف به زندان افتاد.

زرداری اضافه کرد: عاصم حسین حاضر نبود از مواضع خود برای دریافت گاز از ایران عقب نشینی کند به همین علت با متهم شدن به فساد مالی از سوی برخی به زندان افتاد.

البته شاهد خاقان عباسی نخست وزیر پاکستان چهارم آبانماه جاری با حضور در جلسه نمایندگان مجلس سنای این کشور و در پاسخ به سوال خانم سناتور شیری رحمان از حزب مردم درباره ماهیت قرارداد واردات گاز مایع طبیعی (LNG) از قطر با حمایت از قرارداد واردات گاز مایع از قطر به پاکستان افزود: قرارداد خرید گاز از قطر با نرخ ارزان انجام شده است.

عباسی نخست وزیر پاکستان اضافه کرد: خرید گاز مایع طبیعی با هدف رفع بحران شدید انرژی در کشور انجام شد و به همین دلیل امروز نرخ برق ارزان و ساعات قطع برق در کشور نیز کاهش پیدا کرده است.
وی افزود: قرارداد 15 ساله خرید گاز از قطر در راستای منافع پاکستان است و تضمین می کنم که نرخ گاز قطر ارزان ترین نرخ در دنیا است.

بر اساس گزارش منابع رسمی پاکستان، میزان واردات گاز مایع (L.N.G) این کشور از قطر به 140 هزار متر مکعب در ماه افزایش یافته است.

هم اکنون پنج کشتی بزرگ حمل گاز مایع با ظرفیت حمل 500 میلیون فوت مکعب در روز، ماهانه حدود 140 هزار متر مکعب گاز مایع را از قطر به مقصد پاکستان حمل می کنند.

بر اساس گزارش منابع رسمی، شرکت نفت پاکستان (PSO) ماه فوریه سال 2016 میلادی - اسفندماه سال 95 - قرارداد 15 ساله ای را با قطر در خصوص واردات LNG را با بهره گیری از 76 کشتی حمل گاز مایع امضا کرد.

پاکستان گزینه ای جز واردات گاز از دیگر کشورها ندارد، خواه واردات گاز در قالب واردات LNG و چه از طریق خط لوله گاز ایران-پاکستان (IP) باشد و این کشور با مشکل جدی کمبود منابع انرژی مواجه بوده و عملیت اکتشاف عمده ای نیز در این کشور انجام نشده است.

گزارش منابع رسمی این مهم را ثابت می کند که واردات LNG به عنوان عاملی برای تغییر بازی است، زیرا انرژی از نیازهای اساسی بیشتر اقتصادهای نوظهور محسوب می شود.

پاکستان کشوری با نزدیک 200 میلیون نفر جمعیت بوده و یک بازار مصرف بزرگ گاز طبیعی در منطقه محسوب می‌شود که در حال حاضر تنها توانایی تامین دو سوم گاز مورد نیاز خود را دارد.
این در حالی است که با توجه به افت فشار مخازن گاز این کشور، سهم تولید داخلی در تامین گاز مورد نیاز آینده پاکستان بیش از پیش کاهش خواهد یافت.

از سوی دیگر در سال‌های اخیر پاکستان با بحران تامین انرژی روبرو بوده است، به همین منظور در سال‌های اخیر، پاکستان به دنبال انعقاد قراردادهای مختلف واردات گاز از جمله خط لوله صلح، خط لوله تاپی برای واردات از ترکمنستان و واردات ال.ان.جی از قطر بوده است.

پروژه گازرسانی از ایران به پاکستان موسوم به خط گاز صلح سال‌هاست آغاز شده اما دخالت کشورهای مختلف اجرای آن را در پاکستان به تأخیر انداخته است.
میزان مصرف گاز در پاکستان طی 20 سال گذشته بیش از 80 درصد افزایش داشته است. جمعیت پاکستان به‌سرعت در حال رشد است و تعداد انشعابات گاز از 4 میلیون به 8.4 میلیون انشعاب افزایش یافته است.

انتهای پیام/

منبع: خبرگزاری میزان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۶۱۸۵۶۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

درخواست آمریکا از چین برای مهار ایران

به گزارش تابناک به نقل از خبرآنلاین، نشریه فارن پالیسی در مقاله ای با عنوان "چین واقعاً چقدر بر ایران اهرم دارد؟" نوشت: حتی قبل از اینکه ایران صدها هواپیما بدون سرنشین و موشک را به سمت اسرائیل پرتاب کند، مقامات آمریکایی از چین خواسته بودند تا از نفوذ خود برای متقاعد کردن تهران برای مهار اقدامات تحریک‌آمیز خود و گروه‌های مقاومت در سراسر خاورمیانه استفاده کند.

حمله انتقام جویانه ایران که اولین حمله مستقیم این کشور به خاک اسرائیل بود، ایالات متحده را به استفاده بیشتر از اهرم بالقوه پکن در خاورمیانه ترغیب کرده است. چین مدت‌هاست که بزرگترین شریک تجاری ایران است و مقامات ارشد ایالات متحده از جمله رئیس جمهور جو بایدن، به طور علنی از پکن خواسته‌اند تا به کنترل تهران کمک کند، به ویژه در حالی که ماه‌ها حملات گروه انصارالله در دریای سرخ که توسط ایران تشویق می‌شوند، حمل و نقل جهانی را مختل کرده است. جان آلترمن، مدیر برنامه خاورمیانه در مرکز مطالعات استراتژیک و بین‌المللی گفت: « حدود یک سوم از کل تجارت ایران با چین شکل می‌گیرد و این کشور به یک محافظ مهم برای منافع ایران در شورای امنیت تبدیل شده است. به نظر من چین تنها کشوری است که بیشترین توانایی را برای نفوذ بر ایران دارد، اگر بخواهد.»

با افزایش تنش بین اسرائیل و ایران، قانونگذاران آمریکا فشار را بیشتر می‌کنند. در تازه‌ترین اقدام، مجلس نمایندگان آمریکا با اکثریت قریب به اتفاق قانون تحریم‌های انرژی ایران و چین را تصویب کرد. این قانون برای هدف قرار دادن شرکت‌های چینی که نفت خام ایران را خریداری می‌کنند و در نتیجه پول را به اقتصاد ایران پمپاژ می‌کنند، طراحی شده است. این لایحه برای تصویب نهایی به سنا منتقل شده است.

جاش گوتهایمر، نماینده دموکرات کنگره گفت: «در حالی که ما اینجا هستیم، ایران از تجارت نفتی خود با چین برای آوردن درآمد ۱۵۰ میلیون دلاری در روز استفاده می‌کند. چین با واردات میلیون‌ها بشکه نفت در روز، ایران را در تجارت نگه می‌دارد و بودجه‌های مهمی را برای برنامه هایی چون توسعه موشکی و تسلیحات هسته‌ای فراهم می‌کند.

اگرچه ایالات متحده به طور فزاینده ای به دنبال چین برای تحت تأثیر قرار دادن ایران است، برخی کارشناسان هشدار می دهند که این موضوع به این سادگی ها نیست.

کمتر کشوری به اندازه چین با ایران روابط اقتصادی قابل توجهی دارد. چین برای بیش از یک دهه بزرگترین شریک تجاری ایران بوده است، یک رابطه طولانی مدت که عمدتا حول محور تجارت نفت بوده است. بین سال‌های ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۳، شرکت‌های چینی واردات نفت ایران را بیش از سه برابر کردند و فروش را به بالاترین حد در ۱۰ سال اخیر رساندند.

اما روابط اقتصادی آنها به لحاظ نفوذ نابرابر است. به عنوان مثال، سال گذشته بیش از ۹۰ درصد صادرات نفت خام ایران به چین بوده است. با این حال، چین تامین‌کنندگان بسیار دیگری فراتر از ایران دارد و عرضه تهران تنها ۱۰ درصد از کل واردات چین را تشکیل می‌دهد.

پاتریشیا کیم، یکی از همکاران موسسه بروکینگز، به فارین پالیسی گفت: پکن به‌عنوان بزرگ‌ترین شریک تجاری و حامی قدرت بزرگ ایران، از کانال‌های ارتباطی ممتاز با تهران برخوردار است و بدون شک نفوذ بیشتری بر این کشور نسبت به ایالات متحده یا متحدانش دارد.

او افزود: «اگر رهبران چین تصمیم بگیرند رویکرد مداخله جویانه تری اتخاذ کنند، سخت است بگوییم که پکن چقدر می تواند تهران را مهار کند.»

ویلیام فیگوروآ، کارشناس روابط چین و ایران در دانشگاه گرونینگن هلند، گفت: در حالی که چین از نظر فروش و تجارت نفت دارای اهرمی است، استفاده از این اهرم هم از نظر سیاسی و هم از نظر لجستیکی چالش برانگیز است.

به عنوان مثال، پالایشگاه های خصوصی چین که در بازار سیاه فعالیت می کنند، به طور غیرقانونی بیشتر نفت ایران را خریداری می کنند، نه پالایشگاه های دولتی. او گفت که این پالایشگاه‌های خصوصی «به‌شدت دشوار است که کنترل شوند» و کنترل مستقیم واردات نفت ایران از چین را برای پکن چالش‌برانگیز می‌کند.

مقیاس سرمایه گذاری چینی ها در ایران که عمدتاً توسط شرکت های خصوصی هدایت می شود، همچنان یک موضوع آزاردهنده در روابط بین دو کشور است. فیگوئروا گفت که چین به طور مزمن در ایران سرمایه گذاری ناکافی کرده است، که شکایت هایی را از سوی تهران برانگیخته و بر تمایل آنها برای تن دادن به فشار چین تأثیر می گذارد.

*ترجمه: ابوالفضل خدائی