روش نوین محققان ایرانی در درمان سرطان نوروبلاستوما

گروهی از محققان متشکل از دانشجویان و اعضای هیأت علمی دانشکده فناوری‌های نوین پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران توانستند در پژوهشی با حمایت دانشگاه علوم پزشکی تهران و معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری، به روشی نوین برای درمان سرطان نوروبلاستوما دست یابند.

به گزارش ایسنا، در طرحی با حمایت ستاد توسعه فناوری‌های سلول‌های بنیادی معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری، پژوهشگران دانشگاه علوم پزشکی تهران توانستند با فعال کردن سلول‌های ایمنی علیه سلول‌های سرطانی، مدل حیوانی مبتلا به این عارضه را درمان کنند و سلول‌های سرطانی را به میزان قابل‌توجهی از بین ببرند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

علیرضا شعاع حسنی، محقق اول این پژوهش در رابطه با این روش گفت: سلول‌های کشنده ذاتی نوعی از سلول‌های سیستم ایمنی هستند که خط اول دفاعی بدن در برابر عوامل مهاجم و سلول‌های سرطانی را تشکیل می‌دهند. اما گاه سلول‌های سرطانی با مکانیسم‌های پیچیده‌ای قادرند از دست سلول‌های کشنده ذاتی فرار کنند و حتی آنها را غیرفعال کنند و در نتیجه بطور پنهانی به رشد موذیانه خود ادامه دهند.

وی توضیح داد: در داخل بدن، سلول‌های مختلف با استفاده از ترشحات بسته‌بندی‌شده‌ای به نام "اگزوزوم" با یکدیگر ارتباط برقرار کرده و تبادل اطلاعات می‌کنند. اساس روش نوین ایجاد شده در این پژوهش نیز بر این استوار است که اگزوزوم‌های سلول‌های کشنده ذاتی که در تماس با سلول‌های تومورال نوروبلاستوما بوده‌اند، در آزمایشگاه استخراج می‌شوند؛ سپس این اگزوزوم‌ها در مجاورت و تماس با سلول‌های کشنده ذاتی دیگری که بکر هستند، قرار می‌گیرند و از این طریق این سلول‌ها فعال می‌شوند. در پژوهش ما ثابت شد که این سلول‌های ایمنی فعال‌شده با قدرتی چندین برابر قادرند سلول‌های نوروبلاستومایی را از بین ببرند.

وی افزود: اگزوزوم‌های ترشح شده از سلول‌های کشنده ذاتی برای اولین بار در جهان در مقاله منتشر شده از این پژوهش با عنوان نگزوزوم (Nexosome) نام‌گذاری شدند.

امیرعلی حمیدیه، دبیر ستاد توسعه فناوری‌های سلول‌های بنیادی معاونت علمی و سرپرست این پروژه تحقیقاتی گفت: نوروبلاستوم شایع‌ترین تومور توپر در کودکان است که درصد زیادی از مبتلایان به آن با جراحی و شیمی‌درمانی بهبود پیدا می‌کند. اما برخی از بیماران به شیمی‌درمانی پاسخ نمی‌دهند و تومور مجددا در بدن تشکیل می‌شود و عود می‌کند. در نتیجه لازم است برای این گروه از بیماران پیوند مغز استخوان (سلول‌های بنیادی خونساز) انجام شود. 

وی ادامه داد: متاسفانه گاهی پیوند سلول‌های بنیادی خونساز نیز مؤثر نمی‌افتد و بدنبال عود بیماری عواقب ناگواری در انتظار بیمار خواهد بود. از این رو مراکز درمانی پیشرفته دنیا بدنبال یافتن راهکارهای نوین برای از بین بردن این نوع از سلول‌های تومورال مقاوم به درمان بوده‌اند. بدون شک، ایجاد روش فعال‌سازی سلول‌های کشنده ذاتی در نتیجه‌ پژوهش حاضر، یکی از درمان‌های امیدبخش برای علاج سرطان‌های توپر مقاوم به درمان در آینده نزدیک خواهد بود.

در مطالعه این گروه از پژوهشگران، سلول‌های کشنده ذاتی فعال شده با نگزوزوم‌ها بر روی مدل موشی حامل تومور نوروبلاستومایی آزمایش شدند و نتایج بیانگر این واقعیت بود که این سلول‌های فعال‌شده به‌طور بسیار کارآمدی موجب از بین رفتن تومور در موش‌ها و بهبود کامل آنها شدند. البته، در پژوهش‌های انجام شده در برخی نقاط دنیا از «سایتوکاین‌ها» برای فعال کردن سلول‌های کشنده ذاتی استفاده شده است. اما در پژوهش حاضر مشخص شد که سلول‌های کشنده ذاتی فعال شده با نگزوزم‌ها از سلول‌های مشابه فعال‌شده با سایتوکاین‌ها بطور قابل توجهی قوی‌تر و مؤثرتر بوده‌اند. 

این نتایج می‌تواند نویدبخش استفاده از یک روش نوین برای بهره بردن از سلول‌های کشنده ذاتی در درمان بیماران مبتلا به انواع دیگر تومورهای توپر باشد. امید است با توجه به نتایج مثبت حاصله از مطالعه بر روی مدل حیوانی، در آینده نزدیک مطالعه کارآزمایی بالینی استفاده از این سلول‌ها در کشور آغاز شود. 

بر اساس اعلام روابط عمومی معاونت علمی، این پروژه تحقیقاتی به عنوان پژوهش برتر در کنگره سالانه انجمن سلول‌درمانی آسیایی (Asian Cellular Therapy Organization) مورد تقدیر قرار گرفت.

 نتایج این پروژه تحقیقاتی در مجله معتبر بین‌المللی ایمونوتراپی منتشر شده است.

نوروبلاستوما یکی از شایع‌ترین تومورهای بدخیم توپر دوران کودکی است که در کلیه ایجاد شده و بیشترین احتمال بروز آن در کودکان وجود دارد. بیش از نیمی از موارد این تومور خارج جمجمه‌ای در کودکان زیر دو سال روی می‌دهد.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۶۵۱۷۹۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

سیلوسایبین، ماده فعال قارچ جادویی که به کاهش افسردگی کمک می‌کند

ایتنا - یک بررسی جدید نشان می‌دهد که ماده شیمیایی فعال موجود در قارچ جادویی می‌تواند یک ضدافسردگی قوی باشد.
محققان در اول ماه مه در BMJ گزارش دادند که سیلوسایبین در کاهش علائم افسردگی از انواع درمان های کنترلی فعلی بهتر عمل کرد.  در این مطالعه گروه‌ها دارونما، مکمل غذایی نیاسین یا میکرودوزهای (دوزهای بسیار کم) روان‌گردان دریافت کردند.

تیمی به رهبری آتینا-مارینا متاکسا، دانشجوی کارشناسی ارشد در گروه پزشکی دانشگاه آکسفورد در بریتانیا نتیجه گرفت که:« یافته‌های این بررسی در مورد اثربخشی سیلوسایبین در کاهش علائم افسردگی برای استفاده از آن در عمل بالینی به عنوان مداخله دارویی برای بیماران مبتلا به افسردگی اولیه یا ثانویه، به‌ویژه زمانی که با حمایت روان‌شناختی ترکیب می‌شود و در یک محیط بالینی تحت نظارت انجام می‌شود، تشویق‌کننده است. »

محققان در یادداشت‌های پس‌زمینه می‌گویند افسردگی حدود 300 میلیون نفر در سراسر جهان را تحت تأثیر قرار می‌دهد که در طول دهه گذشته نزدیک به 20 درصد افزایش داشته است.

به گفته محققان، سیلوسایبین در کاهش علائم افسردگی پس از یک یا دو دوز، با عوارض جانبی کم و بدون خطر ظاهری اعتیاد، نویدبخش است.برای ارائه یک نمای کلی از وضعیت فعلی تحقیقات، یک تیم بریتانیایی داده‌های هفت کارآزمایی بالینی شامل 436 فرد مبتلا به افسردگی را بررسی کردند.

 

نتایج نشان می‌دهد که سیلوسایبین تغییر قابل‌توجهی در نمرات افسردگی نسبت به هر یک از درمان‌های کنترل ایجاد کرد. محققان دریافتند که اثرات درمانی سیلوسایبین در میان بیمارانی که افسردگی در کنار بیماری روانی دیگری داشتند و زمانی که شرکت‌کنندگان قبلاً از روان‌گردان استفاده می‌کردند بسیار قوی‌تر بود.

تیم تحقیقاتی نوشت: «جالب است که یک الگوی واضح برای استفاده قبلی از داروهای روانگردان پدیدار شد. هر چه نسبت شرکت کنندگان در مطالعه که در گذشته از روانگردان استفاده کرده بودند بیشتر باشد، تأثیر درمان پس از سیلوسایبین نیز بالاتر بود.«

به گفته محققان، با این حال، شواهد بیشتری برای حمایت از سیلوسایبین به عنوان یک داروی ضد افسردگی مورد نیاز است.
محققان اضافه کردند که برای ارزیابی اثربخشی بالقوه و همچنین هزینه‌های بالقوه به داده‌های «دنیای واقعی» نیز نیاز است.

بیماران آزمایشی معمولاً سیلوسایبین را در یک اتاق نشیمن آرام همراه با موسیقی آرام بخش، تحت نظارت روان‌درمانگر دریافت می‌کنند - وضعیتی که بعید است در محیط های معمولی مراقبت های بهداشتی رخ دهد.

محققان نوشتند: «ترکیب این عناصر، این مداخله را به یک مداخله نسبتاً پیچیده و پرهزینه تبدیل می‌کند، که می‌تواند کسب تأییدیه از سازمان‌های نظارتی و بازپرداخت از شرکت‌های بیمه و دیگران را چالش‌برانگیز کند. هزینه بالای مرتبط با مداخله همچنین این خطر را افزایش می دهد که کلینیک‌های غیرقانونی ممکن است با ایجاد تغییراتی در پروتکل و روند درمانی هزینه‌ها را کاهش دهند، که می‌تواند اثرات مضری برای بیماران داشته باشد.»