ماجرای مسکن مهر و زلزله کرمانشاه چیست؟

البته سیاسی‌کاری در متن مصیبتی اجتماعی که جامعه‌ای را داغ‌دار کرده چندان بی‌سابقه نیست و حادثه دلخراش پلاسکو و سوءاستفاده جریانی خاص در آن نمونه دیگری از سیاسی کردن یک رخداد اجتماعی است.

گروه سیاسی خبرگزاری تسنیم/مونا رحیم بصیری: شامگاه 21 آبان‌ماه زمین‌لرزه‌ای به بزرگی 7.3 ریشتر حوالی مرز ایران و عراق را لرزاند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

شدت این زمین لرزه به حدی بود که بسیاری از استان‌های غربی کشورمان این زلزله را احساس کردند. اما به دلیل شدت زیاد این زمین‌لرزه در استان کرمانشاه، بیشترین صدمات جانی و مالی در این استان رخ داد.

در ساعات اولیه این حادثه، برق و آب در بسیاری از شهرهای این استان قطع شد و مردم در خیابان‌ها سرگردان شدند. گرچه از همان ساعات اولیه این حادثه سازمان‌های امدادرسان عملیات امدادرسانی را آغاز کردند، اما با توجه به حجم گسترده خرابی‌ها، این زلزله توانست خسارات مالی و جانی زیادی برجای گذارد.

بر اساس آمارهای ارائه شده و شواهد موجود، در همان ساعات اولیه پس از زلزله، بسیاری از آسیب‌دیدگان در چادرها و اماکن مناسب اسکان داده شدند و امدادرسانی به زخمی‌ها و حادثه‌دیدگان این زمین‌لرزه از سوی سازمان‌های امدادرسان و سپاه و ارتش با قوت ادامه یافت اما نکته‌ای که باعث می‌شد در این بین رنج مردم زلزله‌زده کمتر دیده شود تمرکز برخی جریانات سیاسی و رسانه‌های وابسته به آنها، بر پررنگ جلوه دادن تخریب ساختمان‌های مسکن مهر بود.

در حالی که شدت تخریب در تمام استان با توجه به عمق کم زلزله بسیار زیاد بوده اما این رسانه‌ها با ضعیف جلوه دادن ساختمان‌های مسکن مهر، سعی در زیر سوال بردن مقاوم‌سازی این سازه‌ها داشتند و در واقع از مصیبت‌بارترین وقایع کشور برای مقاصد جناحی و سیاسی خود بهره‌برداری کردند.

از بامداد دوشنبه، سایت‌ها و کانال‌های اصلاح‌طلب و حامی دولت، به دفعات تصاویری از تخریب شدن چند ساختمان در شهرهای غربی کشور منتشر کردند و با اعلام اینکه این ساختمان‌ها مربوط به طرح مسکن مهر هستند، تلاش کردند از فاجعه زلزله، استفاده سیاسی کنند.

از بامداد دوشنبه، سایت‌ها و کانال‌های اصلاح‌طلب و حامی دولت، به دفعات تصاویری از تخریب شدن چند ساختمان در شهرهای غربی کشور منتشر کردند و با اعلام اینکه این ساختمان‌ها مربوط به طرح مسکن مهر هستند، تلاش کردند از فاجعه زلزله، استفاده سیاسی کنند.

حتی برخی رسانه‌های منتسب به این جریان، تصویری از کج شدن یک برج در کشور مصر را بازنشر کردند و آن را هم به عنوان تخریب مسکن مهر پس از زلزله معرفی کردند.

اسحاق جهانگیری معاون اول دولت دوازدهم نیز در اظهارات خود به این موضوع اشاره کرد و با بیان اینکه خانه‌های تخریب شده در زلزله شب گذشته متعلق به ساختمان‌های مسکن مهر بوده است، از وزیر راه و شهرسازی خواست تا با دقت این موضوع را که چرا خانه‌های نوساز تا این حد آسیب‌پذیر بودند، بررسی کند.

این ماموریت در حالی به آخوندی داده شد که به گفته مدیر روابط عمومی اداره راه و شهرسازی کرمانشاه از حدود 450 کشته زلزله اخیر تنها دونفر مربوط به ساختمان‌های مسکن مهر بودند. یعنی تنها 4 درصد تلفات مربوط به مسکن مهر بوده است.

البته باید توجه داشت که مدیرکل راه و شهرسازی استان کرمانشاه، پایین بودن کیفیت ساخت مسکن مهر سرپل ذهاب را منکر شده و علت خسارات وارده را قرار گرفتن آن بر روی گسل دانسته و یادآور شده در این شهرستان دو پروژه 500 واحدی و 205 واحدی مسکن مهر داریم که پروژه اول با توجه به قرار گرفتن آن بر روی گسل آسیب جدی دیده‌اند و این موضوع به دلیل پایین بودن کیفیت ساخت مسکن مهر نبوده بلکه تمام ساختمان‌ها و سازه‌های آن منطقه حتی اداره راه و شهرسازی این شهرستان که ساختمانی یک طبقه است آسیب دیده‌اند.

اظهارات این مدیر میدانی به‌ویژه آنجا اهمیتی دو چندان می‌یابد که گزارش‌ها حاکی از تلفات بالا در روستاهای این منطقه است. روستاهایی که از قضا خبری از مسکن مهر هم در آنها نیست.

از طرفی تمرکز رسانه‌های اصلاح‌طلب و حامی دولت بر تخریب واحدهای مسکن مهر در زلزله یکشنبه‌شب در حالی است که در چهار سال اخیر تعدادی از واحدهای مسکن مهر تکمیل و افتتاح شد که اتفاقا واحدهای مسکن مهر استان کرمانشاه که در زلزله اخیر آسیب دیدند، از جمله واحدهایی بودند که در دولت یازدهم تکمیل و افتتاح شدند. در واقع براساس اخبار منتشرشده در رسانه‌ها و پایگاه خبری وزارت راه و شهرسازی، مسکن مهر سر‌پل ذهاب در دولت آقای روحانی و همزمان با دهه فجر سال 94 افتتاح شده است اما این رسانه‌ها به این واقعیت اشاره نمی‌کنند و تلاش دارند تخریب این واحدها را به گردن دولت‌های نهم و دهم بیندازند.

در نتیجه اگر هم واحدهای مسکن مهر دچار نقص فنی و عدم ایمنی بودند، مسئولان فعلی نیز به سهم خود مقصرند. ضمن آن که اصولا مسائل ایمنی و فنی ساختمان‌ها فقط منحصر به دولت نیست و نظام مهندسی و شهرداری‌ها هم در این زمینه مسئولیت دارند.

البته سیاسی‌کاری در متن مصیبتی اجتماعی که جامعه‌ای را داغ‌دار کرده چندان بی‌سابقه نیست و حادثه دلخراش پلاسکو و سوءاستفاده جریانی خاص در آن نمونه دیگری از سیاسی کردن یک رخداد اجتماعی است. بحرانی که برخی جریانات بدون توجه به سنگینی مصیبت وارده و در شرایطی که اجساد آتش‌نشانان هنوز زیر خروارها آوار دفن شده بود، تمام تلاش خود را در مقصرتراشی به کار بستند تا از نتایج آن در انتخابات سال 96استفاده کنند.

در هرحال زلزله و سایر حوادث طبیعی، فرصت مناسبی برای پیگیری اغراض جناحی نیست اما متاسفانه برخی جریانات سیاسی در دل چنین مصیبت‌هایی هم اغراض جناحی خود را پیگیری می‌کنند.

انتهای پیام/

R1011120/P1360/S1,13,17/CT1 موضوعات مرتبط اخبار مسکن مهر زلزله کرمانشاه | زمین لرزه کرمانشاه زلزله

منبع: تسنیم

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۶۵۵۶۵۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چرا ژاپن سیاست تخریب و ساخت مجدد دارد؟

ساختمان‌های بسیاری از مناطق ژاپن برای طولانی‌مدت طراحی نشده‌اند، بلکه عمر مفید ۳۰ ساله دارند و وقتی صاحب خانه از دنیا می‌رود، خانه او برای ساختن خانه جدید تخریب می‌شود.

به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، سیاست تخریب و ساخت دوباره ساختمان‌ها برای بسیاری از پروژه‌های توسعه حومه‌شهری ژاپن صدق می‌کند. خسارات و تخریب‌های جنگ جهانی دوم در کشور ژاپن، به شدت این کشور را با مشکل کمبود عرضه مسکن در برابر تقاضا مواجه کرد و دولت این کشور طی دوران پس از پایان جنگ در سال ۱۹۴۵ اقدامات زیادی از جمله ایجاد سازمان‌ها، نهادها و وضع قوانینی در جهت سیاست جدید مسکن انجام داد. یکی از این اقدامات، ساخت مسکن‌های حاشیه‌شهری و ارزان‌قیمت به‌عنوان راه‌حلی اضطراری در این مناطق بود.

به دلیل محدودیت‌های زمانی و مکانی، کیفیت ساخت این ساختمان‌ها ضعیف بود که موجب شد از نظر استاندارهای فعلی ژاپن در سطح پایینی قرار داشته باشند. رشد اقتصادی سریع در دوران پس از جنگ جهانی، ژاپن را به یکی از کشورهای پیشرو در زمینه صنعت تبدیل کرد و این خانه‌های ارزان‌قیمت دیگر پاسخگوی نیاز مسکن‌های با کیفیت نبود.

علاوه بر این، زمین‌لرزه‌های مکرر این جزیره به مرور زمان قوانین را تغییر داد و بر اساس قانون جدید خانه‌های ساخته‌شده دوران پس از جنگ که ساختمان‌های نسل دوم نامیده می‌شدند، باید در سال ۱۹۹۰ تخریب می‌شدند.

بدیهی است که مردم ژاپن برای زندگی در خانه‌های قدیمی که مطابق با مقررات آن زمان ساخته شده‌اند و شرایط آن‌ها نشان‌دهنده پایان عمر مفید آن‌ها است، ارزشی قائل نیستند. این ساختمان‌ها پس از فوت صاحب خانه تخریب می‌شوند و با مسکن‌های با کیفیت و پیرو استاندارد بالاتر جایگزین می‌شوند. اکنون ساختمان‌های ساخته‌شده در زمین‌های این مناطق در سومین تکرار خود هستند. بر اساس استانداردهای جدید خانه‌ها باید تا حد امکان پایدار ساخته شوند و حداقل چندین دهه و در صورت امکان چند قرن دوام داشته باشند.

قوانین ساخت‌وساز در ژاپن

در طول فرایند ساخت‌وساز یک ساختمان، مقدار انرژی تجسم‌یافته و انرژی مورد نیاز برای ساخت، حمل‌ونقل و مدیریت مواد، بسیار زیاد است، به‌طوری‌که فعالیت‌های ساختمانی تقریباً ۳۵ درصد از انتشار جهانی دی‌اکسید کربن را تشکیل می‌دهد. بنابراین خانه‌های ۳۰ ساله دوران پس از جنگ، پایدار نیستند و الزامات شهر پایدار را برآورده نمی‌کنند. بر اساس کتاب «۱۰۱ قانون اساسی برای ساختمان‌ها و شهرهای پایدار» دوام، انعطاف‌پذیری و بهره‌وری انرژی باید سنگ بنای معماری پایدار در نظر گرفته شود. سیاست‌های طراحی شهری فراتر از جنبه‌های معماری هستند و در معادلات بهره‌وری، حمل‌ونقل را نیز در نظر می‌گیرند.

تغییر پارادایم در شهرسازی «حومه» ژاپن

تکنیک تخریب و ساخت زمین‌های حومه‌شهری به دلیل اثرات زیست‌محیطی که در هزینه‌های ساخت‌وساز منعکس می‌شود، در حال تغییر است. همچنین با کاهش جمعیت و افزایش سن، بیشتر مردم حومه‌ها را ترک می‌کنند و در کلان‌شهرها و مراکز شهری ساکن می‌شوند.

آمار نشان می‌دهد که در حال حاضر مردم ژاپن ۱۳ درصد مناطق حومه‌شهری را ترک کرده‌اند و پیش‌بینی می‌شود که این رقم تا سال ۲۰۳۳ به حدود ۳۰ درصد خواهد رسید که معادل ۲۱.۷ میلیون خانه متروکه است. خانه‌های متروکه و زمین‌های بدون صاحب برای کشور مشکل ایجاد می‌کند و موجب می‌شود که تعداد معدودی از مردم که هنوز در این مناطق زندگی می‌کنند، نتوانند با پرداخت مالیات زیرساخت‌های عمومی خود مانند شبکه‌های قطار، بیمارستان‌ها یا جاده‌ها را حفظ کنند. بنابراین طرح «بازسازی، نه تخریب» در شهرها و برنامه‌های توسعه حومه شهرهای بزرگ راه‌اندازی شد که بر اساس آن، خانه‌های بالای ۳۰ سال تخریب نمی‌شوند، مگر این‌که مقررات مربوط به زلزله را نقض کنند.

به این ترتیب بسیاری از جوانان در خانه‌های قدیمی ساکن می‌شوند و در صورت امکان آن‌ها را نوسازی می‌کنند تا هم‌زمان از مزایای ساختمان موجود و ایده‌های بازسازی استفاده کنند. بدیهی است که هزینه بازسازی یک ملک بسیار کمتر از تخریب و ساخت دوباره آن است، جنبه‌ای که امروزه نسل جوان به آن توجه می‌کند و رویه ژاپنی‌ها برای تخریب و ساخت ساختمان‌های جدید مطابق با سیاست‌های پایداری را پایان می‌دهد.

کد خبر 750611