به نقل از «ایرنا»

توسعه مشارکت ملی و برنامه ریزی اصولی 2 گام مهم در مهار اعتیاد

تاریخ انتشار: ۸ آذر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۸۵۸۸۸۹

تهران- ایرنا-اعتیاد به مواد مخدر در جامعه روند روبه رشدی دارد که زمینه ساز سقوط بسیاری از هنجارهای اخلاقی و فرهنگی شده و سلامت جامعه را به مخاطره انداخته است. بنابراین می توان با توسعه مشارکت ملی و تدوین برنامه های اصولی در جهت توانمندسازی افراد در برابر این بلای خانمان سوز گام های مهمی برداشت.

مطبوعات کشور به طور روزانه مهمترین و برجسته ترین رخدادهای داخلی و خارجی را پوشش می دهند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این در حالی است که بخش زیادی از خبرها، یادداشت ها، گزارش ها، گفت وگوها و ... به انعکاس شرایط اجتماعی و فرهنگی جامعه اختصاص می یابد؛ موضوعی که توجه ویژه به آن اهمیتی فزاینده دارد.

گروه اطلاع رسانی ایرنا؛ موضوع های یادشده را که انعکاس قابل توجهی در روزنامه های صبح چهارشنبه هشتم آذر 1396 داشت؛ با هدف آگاهی بخشی و اطلاع رسانی بررسی کرده است.

** مهار اعتیاد با آموزش مهارت های زندگی
حضور پررنگ مردم و سازمان های مردم نهاد در مبارزه با آسیب های اجتماعی به ویژه اعتیاد بسیار تاثیرگذار است. آموزش مهارت های زندگی و توانمند سازی در برخورد با معضل اعتیاد نقش مهمی در اقدام های پیشگیرانه دارد که تمامی افراد باید در حرکت های هماهنگ ملی و برنامه ریزی های اصولی در درمان افراد معتاد و پیشگیری از آن مشارکت داشته باشند.

روزنامه«آرمان» در گزارشی با عنوان«26 سال؛ میانگین سن اعتیاد زنان» نوشت: زن معتاد نه تنها خود بلکه خانواده‌ای را به منجلاب اعتیاد می‌کشاند. فرزند مادری که تمام دغدغه‌اش فراهم کردن پول مواد می‌شود، محبت و علاقه چندانی از او نمی‌بیند و تصور او از مفهوم خانواده و مهر مادری دستخوش تغییرات مخربی می‌شود که گاهی آسیب‌زننده‌تر از اعتیاد مادر است. این فرزندان با مفهوم نفرت و بی‌تفاوتی در خانواده بزرگ می‌شوند و اگر روزی سرنوشت مادر را پیدا نکنند، بی‌شک سرنوشت بهتری در انتظار آنها نخواهد بود. بر اساس آمار، زنان به‌طور متوسط در عنفوان جوانی به اعتیاد کشیده می‌شوند، سنی که اغلب آنها همسر و شاید مادر هستند. هر چند آمار زنان معتاد مجرد نیز آمار نگران‌کننده‌ای است اما اعتیاد زنان متاهل و مادران به دلیل تزلزل جایگاه خانواده از اهمیت بیشتری برخوردار است.

در ادامه آمده است: تغییر الگوی مصرف امری انکارناپذیر است و شاهد تغییر آن در کل کشور هستیم. بنابراین نمی‌شود الگوی مصرف مواد در کشور تغییر کند، اما الگوی اعتیاد در زنان بی‌تغییر باقی بماند. متوسط سن آغاز اعتیاد در زنان بالاتر از مردان است و شروع مصرف مواد در زنان نسبت به مردان با تاخیر است. هومان نارنجی‌ها می‌افزاید: زنان معمولا قربانی اعتیاد مردان هستند و نسبت به مردان از آزادی اجتماعی کمتری برخوردارند. پسران و مردان از طریق دوستان و آشنایان در خارج از محیط خانه و خانواده به مصرف موادمخدر سوق پیدا می‌کنند اما در مورد زنان این فرایند رخ نمی‌دهد، زنان معمولا توسط همسران و افرادی که با آنها ارتباط نزدیک دارند.

روزنامه«قانون» با درج گزارشی با عنوان«مجردها کمتر معتاد می شوند » می نویسد: ساعت نزدیک به 5 بعدازظهر و هوا رو به تاریکی است. روبه‌روی ترمینال جنوب تهران شلوع است. کارتن خواب ها هر کدام گوشه ای نشسته اند و به کار خودشان مشغولند. عده ای سیگار می‌کشند، عده‌ای خوابیده اند و عده ای دیگر پایپ های شیشه شان را دود می کنند. میان کارتن خواب ها جمعیتی از زن ها دیده می‌شود. یکی که از همه بلندتر و دندان های داخل دهانش ریخته بالای سر بقیه ایستاده است. یک کاپشن کوتاه کرم رنگ پوشیده و از مرد کنار دستی‌اش بسته ای شیشه می گیرد. وقتی می خندد، دهان بی‌دندانش بیشتر از همه جلب نظر می کند. می نشیند و کنار زن‌های دیگر شروع به کشیدن شیشه می‌کند. میترا یکی از این زن‌ها می‌گوید:« ببین! از این جایی که من هستم دنیا خیلی قشنگه منیژه». این را می گویدو می خندد و دوباره پکی دیگر به پایپش می‌زند. میترا وقت مصرف خوشحال ترین آدم روی زمین است. همه چیز را آرام می بیند و انگار که به همه آرزوهایش رسیده. اما امان از وقتی که مواد به او نرسیده باشد. حالش خراب می شود، همه چیز را سیاه می بیند، با همه دعوا می کند و گاهی می نشیند گوشه خیابان با صدای بلند گریه می کند.

در ادامه می خوانیم: همه چیز را آرام می بیند و انگار که به همه آرزوهایش رسیده. اما امان از وقتی که مواد به او نرسیده باشد. حالش خراب می شود، همه چیز را سیاه می بیند، با همه دعوا می کند و گاهی می نشیند گوشه خیابان با صدای بلند گریه می کند. این تصویرها را همه ما کم و بیش در جنوب شهر دیده‌ایم. زنانی که بی پروا از قضاوت های دیگران، گوشه خیابان نشسته اند و مواد مصرف می کنند. اما این تصویر، بخشی از پازل مصرف مواد در زنان است. دختران بسیار زیادی با ظاهرهای شیک و آراسته در شمال شهر در مهمانی های شبانه مصرف انواع مواد مخدر را تجربه می کنند. اضافه کنید زنانی که شاید در جامعه آماری نگنجند اما در هر بخشی از جامعه درگیر اعتیاد به سیگار یا مواد هستند. توجه به آسیب‌های اجتماعی به ویژه وضعیت اعتیاد زنان و ساماندهی آنان و همچنین اعتیاد کودکان و بهبود آنان، از مطالبات جدی رییس جمهور است که باید با بررسی دقیق‌تر اقدامات و برنامه‌های موثرتری صورت بگیرد.

روزنامه«ایران» در مطلبی با عنوان«9 استان پرمصرف مواد مخدر شناسایی شدند» به نقل از حمید صرامی مدیرکل دفتر تحقیقات و آموزش ستاد مبارزه با مواد مخدر می نویسد: استان ‌های خوزستان، گلستان، چهارمحال و بختیاری، کرمان، فارس، خراسان شمالی، مرکزی، کرمانشاه و سیستان و بلوچستان از متوسط نرخ شیوع مصرف مواد در کشور بالاترند. براساس پیمایش ملی خانوار درشیوع‌شناسی مصرف مواد مخدر و روانگردان‌ها، میانگین سن شروع مصرف مواد در کشور درمردان 24 سال و در زنان 26 سال گزارش شده است. او بیان کرد: نرخ شیوع اعتیاد در کشور، بین 15 تا 64 ساله‌های کشور و براساس پیمایش ملی خانوار درشیوع‌شناسی مصرف مواد مخدر و روانگردان‌ها 5.4 درصد اعلام شده است.

در ادامه می خوانیم: طبق این شیوع‌شناسی، تریاک با 53.2 درصد، ماری جوانا و مشتقات آن شامل حشیش، علف و گل با 11.9 درصد، شیشه 8.1 درصد و هروئین 7.1 به ترتیب الگوی مصرف مواد به شمار می‌آید؛ همچنین معتادان از نظر وضعیت تأهل، 23.5 درصد جدایی بدون طلاق داشتند، 16.2 درصد طلاق گرفته بودند، 7.6 درصد متأهل، 4.8 درصد بیوه و 4.7 درصد مجرد بودند. طبق این شیوع‌شناسی، نرخ شیوع مصرف مواد مخدر ‌در دانش‌آموزان مقطع متوسطه دوم و هنرستان‌ها در سال تحصیلی 94-93، 2.1 درصد، دانشجویان دانشگاه‌های دولتی 5.6 درصد و در جامعه کارگری محیط‌های صنعتی در سال 93، 22.3 درصد است. براساس اعلام مرکز ملی اعتیاد و سوء‌مصرف مواد در دانشگاه کلمبیا، نوجوانانی که حداقل چهار بار در ماه در برنامه‌های مذهبی شرکت می‌کنند با احتمال بسیار کمی به مصرف سیگار، الکل و مواد روی می‌آورند و نوجوانانی که برای مذهب ارزش قائل هستند در تصمیمات مهم زندگی بیشتر به والدین خود تکیه می‌کنند.

** نظارت کارشناسانه بر شبکه های مجازی و برنامه ریزی برای آینده ای بهتر
بسیاری از ابداع ها و نوآوری‌ها با انگیزه تأمین رفاه و تحکیم ارزش های انسانی شکل گرفته است، اما درعین حال به دلیل برخی استفاده های نادرست از ابزارهای جدید، این اختراع ها، گاهی اخلاق و روان انسان ها را در معرض آسیب قرار داده و فرهنگ و رفتارهای اجتماعی وی را دگرگون می کند. یکی از تأثیرگذارترین سرویس های ارایه شده در اینترنت که در سال های اخیر تحول شگرفی در نظام اجتماعی کشورهای مختلف جهان به وجودآورده، شبکه های اجتماعی همچون تلگرام، تویتر و ... است. با وجود آثار مثبت شبکه های اجتماعی، تصور برخی از پیامدهای منفی آنها و چالش هایی که ایجاد کرده اند، امری بدیهی است. بررسی و ریشه یابی مشکلات و پیامدهای منفی ناشی از آن و در پیش گرفتن راه های اصلاحی، نتایج بهتری را در بر خواهد داشت.

روزنامه«آرمان» در یادداشتی با عنوان «محتوا و سن مخاطب» که به قلم وحید ارونقی نگاشته شد، آورده است: اتحادیه اروپا سال گذشته، در راستای حمایت از امنیت اخلاقی و روانی نوجوانان، پیش‌نویس قانونی را به نمایندگان پارلمان اروپا ارائه کرد که براساس آن، سن قانونی استفاده نوجوانان از شبکه‌های اجتماعی از 13 به 16 سال افزایش پیدا کند. براساس قانون جدیدی که در کشورهای اروپایی در حال شکل‌گیری است، نوجوانان زیر 16 سال نمی‌توانند بدون نظارت و رضایت والدین از شبکه‌های اجتماعی استفاده کنند. شبکه‌های اجتماعی می‌بایست تا سال 2018 برنامه‌ای ترتیب دهند که افراد نابالغ و زیر 18 سال نتوانند بدون اجازه خانواده و پدر و مادر در این شبکه‌های اجتماعی عضویت بگیرند، در غیر این صورت بر اساس قوانین وضع‌شده در پارلمان اروپا جریمه خواهند شد. کاربران شبکه‌های اجتماعی در ایران، در گروه سنی 12 تا 17 سال با 67 درصد، بخش بزرگی از این فضا را در اختیار خود دارند که افراد نابالغ و کم‌سواد (البته به معنای رسانه‌ای) هم قطعا بین آنها حضور دارند.

در ادامه این یادداشت می خوانیم: با توجه به محتوایی که میان اعضای این شبکه‌ها دست‌به‌دست می‌شود، بی‌گمان همه آن محتوا، اطلاعات و پیام‌هایی که مناسب سنین یادشده باشد، نیست. طنزهای سخیف، متون غیرقابل‌خواندن، ویدئوهایی با تصاویری خلاف عرف و نامناسب برای گروه سنی یادشده زنگ هشدار را برای همه افراد مسئول نواخته است، اما گویا همه آنها گوششان از همهمه فضای مجازی پر شده که صدای این هشدار را نمی‌شنوند. بحران هویت بلای دامن‌گیر این روزهای نوجوانانی شده که استفاده از رسانه‌های برخط و شبکه‌های اطلاع‌رسان نه کار هروز بلکه کار هر ساعت و دقیقه و لحظه‌شان شده؛ وصله ناجوری که روی دست همه این افراد خورده و چشم و عقلشان را بدون هیچ ‌نظارتی از سوی مقام‌های مسئول به آن سپرده‌اند. خانواده برای در امان ‌بودن فرزندان خود باید نقشی را که نهادهای متولی برای صدور مجوز رسانه‌های مکتوب دارند، این‌بار آنها تصویب و اجرا کنند. کنترل، نظارت و ایجاد محیطی با امنیت اخلاقی در این فضا اتفاقی است که خانواده نوجوانان در به حداقل‌رساندن آن نقش مهمی دارند.

روزنامه «جام جم» در مطلبی با عنوان«تنها میان جمع» درباره تاثیر شبکه های اجتماعی بر تنهایی افراد به گفت وگو با کارشناسان پرداخت و نوشت: تنهایی انسان به واسطه فضای مجازی و بخصوص شبکه‌‌های اجتماعی را می‌توان از مناظر گوناگون مورد واکاوی قرار داد. در واقع نگاه به این پدیده و معضلات و مزایای ناشی از آن، بسته به دریچه‌ای است که از آن به این مقوله می‌نگریم. نگاه علم ارتباطات به این موضوع را می‌توان ذیل دو عنوان «ارتباطات انسانی» و پیشرفت «رسانه‌های نوین» خلاصه کرد. مهناز رونقی، مدرس ارتباطات در این‌باره به جام‌جم می‌گوید: اگر از منظر ارتباطات انسانی و میان‌فردی نگاه کنیم، متوجه لطمه‌های این پدیده به افراد می‎شویم، اما از سوی دیگر نمی‌توان منکر شد که از منظر پیشرفت ارتباطات نوین، این پدیده مزایایی دارد. در واقع حلقه مفقوده میان این دو، تعادل است. حضور در شبکه‌های اجتماعی به صورت متعادل، اتفاقا باعث می‌شود ارتباط با دوستان، آشنایان و عزیزانی که دور از فرد زندگی می‌کنند، حفظ شود و این همان مقوله‌ای است که در جهان تازه ارتباطات از آن با عنوان ازجاکندگی یاد می‌کنیم و می‌گوییم محدودیت مکانی و زمانی از بین رفته است.

در ادامه این گفت وگو می خوانیم: برخلاف دیدگاه انتقادی رایج، برخی معتقدند فضای مجازی تنهایی آدم‌ها را پر کرده و به آنها مجال بروز و امکان دیده و شنیده‌شدن را داده است. در گذشته شخصیت افراد در بازی‌ با همسالان، روابط خانوادگی، مهمانی‌ها و به طور کلی در فضای واقعی شکل می‌گرفت؛ اما اکنون این ارتباط‌ قطع و محدود به ابزار شده است. کودکان امروز کمتر در مراوده اجتماعی با همسالان و بزرگ‌ترها هستند و در نتیجه رشد جنبه‌های گوناگون شخصیتشان به صورت ناقص شکل می‌گیرد. فردی که حاصل این فرآیند است، مهارت تکنولوژیکی خوبی دارد، اما از نظر ارتباط اجتماعی ضعیف است. این افراد در خلوتشان با دستگاه تلفن همراه براحتی با دیگران ارتباط برقرار می‌کنند، اما در دنیای واقعی حتی نمی‌توانند بدرستی گفت‌وگو و نظراتشان را بیان کنند. به نظرم کم کم ‌به آن سمت می‌رویم که دیوید رایزمن از آن با عنوان انبوهِ انسانِ تنها در فضای جدید یاد می‌کند. محمدحسن اسدی‌طاری، مدرس علوم ارتباطات نیز بیان می‌کند: با توجه به رشد، نفوذ و ضریب بهره‌برداری از فناوری در جامعه ما و به طور مشخص میان جوانان، تنهایی فیزیکی و واقعی ایجاد شده است. جوانان نبود همدم را با فضای مجازی جبران می‌کنند. اگر همبستگی اجتماعی و خانوادگی در فضای واقعی بیشتر باشد، این اتفاق نمی‌افتد. در واقع فضای مجازی رفیق و همراهی شده است که روی نبود دوست در دنیای واقعی سرپوش می‌گذارد و این ابدا اصولی نیست.

روزنامه «حمایت» در مطلبی با عنوان «اعتقاد به فیلتر مطلق انکار فضای مجازی است» به نقل از سیدابوالحسن فیروزآبادی دبیر شورای عالی فضای مجازی کشور نوشت: اعتقاد به فیلتر مطلق و یا تاکید بر استقلال شبکه ملی اطلاعات بدون اتصال به اینترنت در واقع انکار فضای مجازی که مبنایش بر اتصالش است، بوده و در این صورت متناسب با توسعه بشر در توسعه زندگی از مزایای آن بهره مند نخواهیم شد. در دنیای امروز یک راه حل ساده مانند فیلتر در برابر رویکرد آمریکایی ها که مبتنی بر حذف مدیریت و حاکمیت بر فضای مجازی در چارچوب کشورها و حذف حریم خصوصی مردم است، پاسخگو نیست.

در ادامه آمده است: ظام فضای مجازی امروز، مبتنی بر شبکه است، بنابراین زمانی که از فضای مجازی صحبت می شود، شبکه اجتماعی برداشت شده و این شبکه ها، اولین رسانه هایی هستند که خصلت ارتباط یک طرفه را از بین برده و آن را رسانه تعاملی می نامند که در واقع مفاهیمی مانند هر شهروند یک خبرنگار براساس آن مطرح می شود، که باید به کارکرد و معنای آن توجه شود. با توجه به این که شبکه ها و رسانه های اجتماعی، رسانه های غیر رسمی محسوب می شوند، بنابراین بازیگران آن نیز گمنام بوده و به راحتی می توانند، مسئولیت صحبتی که منتشر می کنند را نپذیرند و برهمین اساس ما نمی توانیم کارکرد آنها را در زندگی در نظر نگیریم. از جمله خصایص این شبکه ها، ضعیف شدن جایگاه گروه های مرجع و ظهور پست مدرنیزم است که به تبع آن شما با ترویج تکثرگرایی که با پشتوانه اقتصادی قوی روبرو است مواجه هستید چرا که پذیریش بخشی از فرهنگ های مختلف بازارهای بزرگ را ایجاد می کند و غرب به نحوی که سلطه فرهنگی خود را حفظ کند نوعی تساهل و تسامح در پذیریش فرهنگ ها در این فضا دارد.

** شکوفایی در آموزش‌ و پرورش با برنامه‌ریزی بهینه و مدیریتی کارآمد
تغییر و تحولات در دنیای امروز به شدت در حال گسترش است که آموزش و پرورش نیز به عنوان نهادی مرجع از این قاعده مستثنی نیست. روشنفکران، منتقدان و مسوولان نظام آموزشی باید تلاش کنند تا با شناسایی ضعف و آسیب های موجود در این حوزه به تحلیل و یافتن راه حل هایی مناسب برای آنها و ایجاد شرایط شکوفایی نظام آموزش و پرورش اقدام کنند.

روزنامه «ایران» در یادداشتی با عنوان «دگرگونی در آموزش ابتدایی را از کجا آغاز کنیم؟» می نویسد: «کودکان باید 3 یا 6 سال از آموزش ابتدایی خود را با یک آموزگار بگذرانند. اما اگر کودک شما، زیر دست یک «آموزگار بد» بیفتد چه؟ فنلاند، سخت در تلاش است که مطمئن شود هیچ «آموزگار بد»ی ندارد. آموزش ابتدایی، رقابتی‌ترین مقطع آموزش فنلاند است و سالانه تنها 10 درصد از داوطلبان ورود به این مقطع را می‌پذیرد و درخواست هزاران دانشجو را رد می‌کند. شخص، نه تنها باید بهترین و زرنگ‌ترین دانشجو باشد تا یک آموزگار دبستان شود بلکه باید یکسری مصاحبه و بررسی‌های شخصیتی را هم بگذراند. پس بسنده نیست که باهوش‌ترین دانشجوی کلاس خود باشید تا بتوانید یک آموزگار دبستان شوید، باید توانایی و انگیزه ذاتی این کار را هم داشته باشید. فنلاند می‌داند که توانایی آموزش، چیزی نیست که از رهگذر تحصیل به دست آید و بیشتر یک هدیه یا عشق است.»

مهدی بهلولی آموزگار و کنشگر صنفی در ادامه این یادداشت نوشت: این روزها، در ادبیات بهسازی نوین آموزشی در سطح جهان، نمونه‌هایی از این متن، بسیار دیده می‌شود. نگاهی گذرا و جست و‌جویی کوتاه در فضای اینترنت، نشان می‌دهد که یکی از بحث‌های کمابیش داغ آموزش و پرورش، شیوه‌های گوناگونی است که در کشورهای پیشرفته جهان برای بهسازی در پیش گرفته‌اند. و در این فضا، آموزش ابتدایی از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است. هیچ گمانی نیست که مهم‌ترین مقطع آموزش، دبستان است. دبستان در آموزش، همان خشت نخستین است که اگر کج گذاشته شود ساختمان آموزش تا پایان کج بالا خواهد رفت.

روزنامه «اعتماد» در گزارشی با عنوان «درس‌هایی از برترین نظام‌های آموزشی جهان» آورده است: «آموزش، قدرتمندترین سلاحی است که با آن می‌توانیم دنیا را تغییر دهیم.» نلسون ماندلا، هنگامی که این جمله را در تاریخ ثبت می‌کرد، بی‌تردید نمی‌دانست که دو دهه بعد، آموزش به دغدغه مهم جهان تبدیل می‌شود و بانک جهانی را وامی‌دارد تا گزارش توسعه جهانی 2018 را به موضوع آموزش و بحران آن اختصاص دهد. بانک جهانی که هرسال موضوع جدیدی را محور گزارش توسعه جهانی قرار می‌دهد امسال در تبیین علت انتخاب موضوع «آموزش» به‌سادگی می‌نویسد: دلیل این انتخاب برای هرکس، مثل روز روشن است! همین که خواندن این گزارش و درک آن نیازمند سواد خواندن و محاسبه است؛ ارزیابی اعتبار و درستی آن، مستلزم تفکر انتقادی است که فراتر از مهارت‌های زیربنایی ساده، توانمندی‌های بیشتری را می‌طلبد و همین که هر مخاطب ساده‌ای می‌داند با کسب مهارت و آموزش، درهای جدیدی برای اشتغال به رویش گشوده می‌شود و اشتیاقش برای آموزش و توسعه فردی فزونی می‌یابد، کافی است که درک کنیم چرا بانک جهانی این‌بار به سوی آموزش رفته است.

در ادامه می خوانیم: سال‌هاست که نظام‌های آموزشی کشورهای مختلف از سوی نهادها و سازمان‌های معتبری مانند بانک جهانی، یونیسف و... ارزیابی می‌شود تا مشخص شود کدام کشور، جوانان خود را برای اقتصاد دانش‌محورِ جهانی آماده کرده است. آنچه تحلیلگران را ناامید می‌کند. این واقعیت است که بیش از نیمی از کشورهای کره زمین فاقد داده‌های لازم در حوزه آموزش هستند. اغلب این داده‌ها مربوط به ارزیابی‌های دو یا سه سال گذشته و حتی بیشتر هستند و از 209 کشور جهان تنها 85 کشور در زمینه نظام آموزشی خود اطلاعات به‌روزی دارند.

روزنامه «ابتکار» در یادداشتی با عنوان «مسائل و راه‌حل‌ها» که به قلم خدیجه حسینی نگاشته شد، آورده است: تفکر نقادانه چیست؟ آیا باید آن را تدریس کنیم؟ چرا ... و چگونه؟ تعریف تفکر نقادانه در طی دهه‌ گذشته تا حدودی تغییر کرده است. از دیدگاه چانس (Chance) (1986) تفکر نقادانه عبارت است از: «توانایی تحلیل واقعیت‌ها، برساختن و سامان‌دهی ایده‌ها، دفاع از نظرات، انجام مقایسه‌ها، گرفتن نتیجه‌ها (استنتاج)، سنجش استدلال‌ها و حل مسائل». تاما (Tama) (1989) تفکر نقادانه را «روشی از استدلال‌ورزی» می‌نامد که «مستلزم دلایل موید کافی برای باورهای شخص و عدم تمایل به قانع شدن مگر درصورت وجود دلایل پشتیبان» است. دانش‌آموزان باید از توانایی‌های خود برای حل مسائل در سرتاسر زندگی‌شان بهره بگیرند. با این همه پیشرفت‌ها در فن‌آوری و اطلاعات، زندگی و کار کردن در هزاره‌ بعدی به‌طور چشم‌گیری تغییر خواهد کرد. مردم نیازی روزافزون برای بدست آوردن، فهم، تحلیل و به اشتراک گذاشتن اطلاعات خواهند داشت.

در ادامه می خوانیم: این مهم است که معلمان ارزش مهارت‌های تفکر را تشخیص داده و قدر بدانند و آن‌ها را در همان دوره‌های ابتدایی تعلیم و تربیت به دانش‌آموزان یاد بدهند. دانش‌آموزان دوره‌ ابتدایی به نحوی عجیب، مستعد افکار و اندیشه‌های پیچیده هستند و اغلب بصیرت‌هایی فراتر از انتظار معلمان دارند. این تا حدودی ناشی از آن است که کودکان کم سن و سال کمتر مقید به محدودیت‌های از پیش پنداشته هستند. آن‌ها معمولاً نسبت به شگفتی‌های جهان آفرینش ذهنی گشوده‌تر دارند و با صداقت تمام معتقدند که هر چیزی ممکن است.نباید همیشه برنامه‌های آماده شده توسط معلم را به دانش‌آموزان بدهید. بکوشید تا طیف وسیعی از اشیاء متنوع (کاغذ، گلوله‌های نخی، نمد، جعبه رنگ و ...) و ابزارهایی (مانند قیچی، برس، مسواک، مداد شمعی، چسب و ...) فراهم کنید و آموزش‌ها و دستورالعمل‌هایی بسیار کلی را به آن‌ها بدهید. اگر از دانش‌آموزان بخواهید تا یک آدم برفی با اندازه‌ای معین را بسازند، آن‌ها باید در نظر داشته باشند که درباره‌ برف، آدم برفی و اندازه، چه چیزهایی می‌دانند.

*گروه اطلاع رسانی
خبرنگار: مریم همتی**انتشار دهنده: شهربانو جمعه
پژوهشم**9117**9131
ایرنا پژوهش، کانالی برای انعکاس تازه ترین تحلیل ها، گزارش ها و مطالب پژوهشی ایران وجهان، با ما https://t.me/Irnaresearch همراه شوید.

منبع: ایرنا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۸۵۸۸۸۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

افتتاح کارگاه کامپیوتری هنرستان فنی شهید شکاری مراغه

این کارگاه با تخصیص یک میلیارد تومان توسط بانوی خیر خانم کاظمی تجهیز و در فضای به مساحت ۱۰۰ متر مربع به بهره برداری رسید.

امام‌جمعه مراغه در این مراسم گفت: برای ایجاد اشتغال پایدار در جامعه توسعه آموزش‌های فنی و حرفه‌ای در کشور یک ضرورت است.

حجت الا سلام والمسلمین پور محمدی افزود: افزایش زیر ساخت‌های هنرستان‌ها بهترین امکان برای آموزش نیروی کار ماهر برای کشور است.

مدیر هنرستان شهید شکاری مراغه، گفت: خیران شهرستان در سال تحصیلی جاری برای خرید تجهیزات یک میلیارد و ۸۰۰ میلیون تومان کمک و مشارکت کرده اند.

هادی فاتح افزود: با توجه به تحصیل ۷۰۰ دانش آموز در این هنرستان توسعه فعالیت‌ها اموزشی نیازمند مشارکت و حمایت خبران است.

وی اضافه کرد: با توجه به عمر ۵۰ ساله این هنرستان پوشش سقف کارگاه‌ها و آسفالت محوطه به شدت نیازمند بهسازی است.

به گفته، تعویض روغنی و کلینیک خودرو و کلاس هوشمند برق برای کرکره برقی، دوربین‌های مدار بسته راه اندازی شده است.

باشگاه خبرنگاران جوان آذربایجان شرقی تبریز