تست تصادف یوروانکپ و هر آنچه در مورد آن باید بدانید
تاریخ انتشار: ۲۹ آذر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۶۱۵۳۵۶۱
امروزه رقابت بسیار سنگینی میان شرکتهای خودروسازی وجود دارد تا یک محصول بهتر از رقیب خود تولید کنند و سهم بیشتری از بازار را بدست بیاورند.
به گزارش مشرق، تا رقابت نباشد، پیشرفتی هم حاصل نخواهد شد. به همین دلیل امروزه رقابت بسیار سنگینی میان شرکتهای خودروسازی وجود دارد تا یک محصول بهتر از رقیب خود تولید کنند و سهم بیشتری از بازار را بدست بیاورند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
برای مقدمه، خوب است بدانید یورو اِنسیاِیپی (Euro NCAP) مخفف عبارت انگلیسی European New Car Assessment Programme است که در معنی به جمله "برنامه ارزیابی خودروهای جدیدی اروپایی" خواهید رسید. این برنامه ارزیابی عملکرد ایمنی مربوط به محصولاتی خواهد بود که در قاره اروپا تولید میشود و یا به قصد استفاده در بازار اروپا از دیگر کشورهای جهان صادر میشود. این برنامه از سال ۱۹۹۷ کار خود را در "بروکسل بلژیک" و با پشتیبانی "آزمایشگاه تحقیقات ترابری" آغاز کرده است که خود زیر نظر وزارت ترابری بریتانیا انجام فعالیت میکند. این برنامه را اغلب کشورهای اتحادیه اروپا پشتیبانی میکنند و نتایج بررسیهای آن مورد تایید بوده است.
به طور کلی، این موسسه ایمنی نمونه اروپایی NHTSA خواهد بود که از سال ۱۹۷۹ میلادی کار خود را در ایالات متحده آمریکا آغاز کرده است، اما تنها موسسه ENCAP اروپا نخواهد بود که مورد تایید NHTSA قرار گرفته است، بلکه موسسه ایمنی ANCAP در استرالیا و نیوزیلند، موسسه ایمنی LNCAP در آمریکای لاتین و همچنین موسسه ایمنی C-NCAP نیز در کشور چین وجود دارد که تمامی آزمایشات و نمرات آنان مورد تایید موسسه ایمنی NHTSA آمریکا خواهد بود.
آزمایش موسسات ذکر شده تقریبا مشابه یکدیگر است و پس از ارزیابی قسمتهای مختلف اتومبیل در تصادف از جمله تصادف از جلو، تصادف جانبی، تصادف نیمه جلو، تست میله و...، سطح ایمنی آنان تا حداکثر ۵ ستاره اعلام میشود. علاوه بر این، سیستمهای ایمنی بکار رفته در اتومبیل همچون سیستم هشدار برخورد از جلو، سیستم هشدار خروج از جاده، سیستم تشخیص عابرپیاده، ترمزهای خودکار مبتنی بر سنسور، سیستم تشخیص نقاط کور و... نیز در نمره پایانی ایمنی تاثیرگذار هستند.
از سوی موسسه ایمنی ENCAP، تست تصادف از جلو در سرعت ۶۴ کیلومتر بر ساعت انجام میشود که نفود بدنه اتومبیل، ضربات وارد شده به سرنشینان، ایربگهای بکار رفته در داخل کابین، ایمنی سرنشینان کودک و همچنین فشار وارد آمده به قفسه سینه سرنشینان بوسیله کمربند، فاکتورهای تعیین کننده ایمنی اتومبیل در این بخش خواهد بود.
تستهای جانبی اتومبیل در سرعت ۵۰ کیلومتر بر ساعت انجام میشوند تا نفود بدنه اتومبیل در قسمتی که از مقاومت کمتری برخوردار است، تا چه اندازه بوده و چقدر میتواند به پای راننده آسیب وارد کند، البته اگر نفوذی به داخل کابین صورت گیرد، زیرا در بسیاری از خودروهای پیشرفته امروزی که ایمنی آنان مورد توجه قرار گرفته است، شاهد تقویت بسیار خوب شاسی اتومبیل هستیم که حتی در سرعت ۵۰ کیلومتر بر ساعت نیز به داخل کابین نفوذ پیدا نکرده و از آسیب رسیدن پای سرنشینان جلوگیری میکند، هرچند ناگفته نماند که در بسیاری از خودروهای پیشرفته امروزی، از ایربگهای ایمنی زانویی استفاده شده است که در صورت نفوذ بدنه اتومبیل به داخل کابین پس از برخورد، از آسیب جدی به پای سرنشینان بویژه راننده جلوگیری میکند.
علاوه بر این، تستهای میله اتومبیل که اصولا شبیه ساز برخورد اتومبیل از قسمت کنار کابین به تیر برق و یا ستونهای بتنی موجود در اطراف جاده است، در سرعت ۳۲ کیلومتر بر ساعت انجام میشود که در این بخش مقاومت ستون میانی اتومبیل، ایربگهای پردهای و همچنین مقاومت سقف اتومبیل مورد ارزیابی قرار میگیرد تا عمق ضربه و آسیب وارد شده به سر راننده و یا سرنشین جلوی اتومبیل بررسی شود. علاوه بر این، سیستمهای ایمنی اتومبیل در آزمونهای اصلی موسسه ایمنی ENCAP گنجانده شده است که در این بین آزمایش سیستم تشخیص عابر پیاده تا حداکثر ۴۰ کیلومتر بر ساعت انجام میشود.
از تاریخ ۱ ژانویه ۲۰۰۹ میلادی، موسسه ایمنی ENCAP یک تست جدید را به برنامه خود اضافه کرد که بیشتر با ایمنی عابرین پیاده سروکار داشت، زیرا تصور میشود که شرکتهای خودروسازی با تقویت بدنه و استفاده از قطعات مستحکم، سعی بر افزایش ایمنی اتومبیل و سرنشینان داخل کابین دارند، اما از طرفی دیگر قسمتهای سخت بدنه باعث میشد تا ضربات سنگینتری به عابرین پیاده وارد شود، به همین منظور آزمونهای خود را بروزرسانی کرد و ایمنی عابرین پیاده را در اولویتهای اصلی خود قرار داد که در آزمون مربوطه، برخورد پا به سپر اتومبیل، برخورد سر کودکان و افراد بزرگسال به کاپوت و یا شیشه اتومبیل و همچنین برخورد بدن عابرین پیاده بر روی کاپوت اتومبیل شبیه سازی میشود تا شرکتهای بزرگ خودروسازی تنها به فکر افزایش ایمنی سرنشینان داخل کابین نباشند.
در طول سالها، خودروهای اروپایی باتوجه به آزمایشات و گزارشات موسسه ENCAP بسیار امنتر شدهاند، نتایج آزمون آنان معمولا توسط مطبوعات و سایتهای بزرگ بین المللی منتشر میشود، اما در عوض به شدت بر تقاضای مصرف کنندگان برای خرید یک وسیله نقلیه تاثیرگذار خواهد بود، به عنوان مثال خودروی "روور ۱۰۰" که یک نسخه بروزرسانی شده از مدل ۱۹۸۰ بود، پس از تستهای انجام شده موفق به دریافت تنها ۱ ستاره ایمنی در سال ۱۹۹۷ میلادی شد و همین موضوع باعث شد تا فروش این خودرو به شدت کم شود و در نهایت تولید آن به طور کامل متوقف شود.
تست اجباری نیست، زیرا برخی از محصولات توسط خود موسسه ایمنی ENCAP مورد آزمایش قرار میگیرند و یا برخی از شرکتهای بزرگ خودروسازی به صورت داوطلبانه محصولات خود را در اختیار موسسه ایمنی ENCAP قرار میدهند تا آزمایشات لازم بر روی آنان انجام شود.
برای مقایسه نتایج آزمون، خودروها به دسته های مختلف تقسیم می شوند که در این خصوص می توان به دسته "خودروهای سواری"، "MPV"، "خودروهای آفرودی"، "خودروهای رودستر" و همچنین خودروهای "پیکاپ" اشاره داشت که خودروهای قرار گرفته در هر دسته، تا اختلاف ۱۵۰ کیلوگرم قابل مقایسه با یکدیگر هستند.
منبع: خودروبانک
ارسال به تلگراممنبع: مشرق
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۶۱۵۳۵۶۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
طعنه هاشمیطبا به رئیسی و کابینهاش: فکر میکنند روز عروسیشان است؛ برای یکدیگر نوشابه باز میکنند
مصطفی هاشمی طبا در روزنامه شرق نوشت: مگر نه اینکه باید با حسن ظن با آدمها روبهرو شد و مگر اصل بر برائت نیست؟ مگر میشود مردم آدمهایی را انتخاب کنند که خوب نباشند و مراکز نظارتی آدمهایی را تأیید کنند که خوب نباشند؟
با تأیید اصل خوبی آدمها فقط میخواهیم ببینیم این وعدهها چه سرانجامی یافته است.
طعنه هاشمی طبا به مدافعان دولت رئیسی: در دولت روحانی، نگران سفره مردم بودید، اما در دولت جدید از پوشیدن لنگ و دمپایی و روزه گرفتن حرف میزنید.
۱- ساخت چهار میلیون مسکن در چهار سال
۲- ایجاد سالانه یک میلیون شغل
۳- اصلاح نظام بانکی کشور
۴- تکرقمیشدن تورم
۵- توجه به معیشت و حقوق پزشکان و پرستاران
۶- اجرای خصوصیسازی واقعی
۷- استفاده از ۷۰ درصد ظرفیت خالی اقتصاد کشور
۸- مداخلهنکردن دولت در بازارها
۹- حل مشکل حاشیهنشینان
۱۰- نظارت دقیق در زنجیره تأمین، تولید و توزیع کالا
۱۱- جذابیتزدایی از سرمایهگذاری در حوزههای غیرمولد
۱۲- جلوگیری از هدایت سرمایهها به سمت بازار ارز، طلا و زمین
۱۳- اصلاح چندنرخیبودن ارز
۱۴- تولید نهادههای دامی مورد نیاز در داخل کشور
۱۵- قطع وابستگی سفره مردم به خارج
۱۶- وعدههای وزیر ارتباطات و فناوری (۶ مورد)
۱۷- وعدههای وزیر امور اقتصادی و دارایی (۵ مورد)
۱۸- وعدههای وزیر امور خارجه (۲ مورد)
۱۹- وعدههای دیگر وزرا چند ده مورد
البته فهرست وعدهها بسیار است و در نگاه اول هم میتوان آنهایی را که کلی گفته شده، غربال کرد؛ ولی برخی وعدهها آنقدر با استحکام لفظ و عدد دقیق گفته میشود که جای تردید باقی نمیگذارد. فقط از این تعجب میکنم که ظرفیت دهان ما تا چه اندازه بزرگ است که اینهمه امر مهم و با حجم وسیع در آن جای میگیرد.
اینکه میگویند آیا میتوان ظرفی پیدا کرد که هرچه در آن بریزیم، پر نشود، ظاهرا مصداق آن دهان ماست؛ مثلا دبیر مناطق آزاد چندی پیش گفتند که اماراتیها صد میلیارد دلار سرمایهگذاری در کیش میکنند و چینیها رقم بسیار بیشتر (البته عدد را هم گفتند) حال در ۱۴۰۳/۰۲/۰۹ مراسمی از بستههای امکان سرمایهگذاری در مناطق آزاد بهرهبرداری کردند. این کار مثل آن است که انسان نیازهای زندگی را ردیف کند و بگوید چه کسی حاضر است این کارها را برای من انجام دهد.
این کار ایشان یعنی تکذیب همه سرمایهگذاریهایی که قبلا گفته بودند، بهعلاوه سرمایهگذار خود باید بداند چه کاری میخواهد بکند و نه آنکه بسته طرح به او بدهیم و بگوییم تشریف بیاورید و با مراسم رسمی و پردهبرداری این بستههای نهچندان مورد علاقه سرمایهگذاران را رونمایی کنیم. مگر نمیشود بدون پردهبرداری آنها را منتشر کرد. ظاهرا اصل بر پردهبرداری است و نه عمل.
یا جناب وزیر صمت در شهریورماه در حضور مقام محترم ریاستجمهوری گفتند صد هزار اتومبیل برقی در راستای کاهش آلودگی هوا تا پایان سال ۱۴۰۲ تولید و به مردم عرضه میشود. صرفنظر از اینکه با ۱۵ میلیون اتومبیل موجود درون بدسوز و سالی یک میلیون تولید اتومبیل درون بدسوز داخلی این وعده کمکی به تلطیف هوا نمیکند؛ ولی به هر حال بازشدن پای اتومبیل برقی به کشور خوب است؛ ولی آن صد هزار اتومبیل برقی کجاست؟
البته ما و مردم به شنیدن این وعدههای بیانتها عادت کردهایم و مردم هم باور ندارند که بتوان اینهمه کار انجام داد؛ ولی از نظر روانشناختی مردم دوست دارند وعدههای شیرین بشنوند و بههمیندلیل رأی آنها به هرکسی که بیشتر وعده کلان و شیرین بدهد، تعلق میگیرد. جالب است که نه رئیسجمهور، نه معاون اول و نه هیچکدام از وزرا توجهی به آینده کشور از لحاظ زیستمحیطی و زوال کشور از لحاظ زیربناهای تولیدی نکردهاند و این میرساند که اگر چند درصد به وعدههای خود اعتقاد داشتند، در این مورد کلا خود را عاجز میبینند و عدد صفر را در مقابل این کار گذاشتهاند.
از طرفی پیچیدگی مسائل کشور به حدی رسیده است که ادعا برای حل آن جرئت بسیار میخواهد و ناگفته پیداست که این جرئت نمیتواند بر حسب تعقل باشد. متأسفانه تعریف مسائل و مشکلات کشور هم از سوی خوبان مشاغل و حکمرانی و هم از سوی منتقدان بهدرستی انجام نمیشود و حسب فریادهای روز اظهار نظر میکنند.
چه خوب است که مسئولان کلاهشان را قاضی کنند که واقعا قادر به چه کاری هستند و مردم هم کلاهشان را قاضی کنند که بدانند چه چیز دارند و چه چیز میتوانند داشته باشند. مسئولان جهاد تبیین را در شیرین نشاندادن حوادث یافتهاند و نه بیان واقعیتهای روز کشور که مردم به آنها آگاه شوند.
بحمدالله اینک کشور در دست خوبان افتاده است و ناخوبان پاکسازی شدهاند و به کناری رفتهاند. خوبان هم فکر میکنند روز عروسیشان است و برای یکدیگر نوشابه باز میکنند؛ هرچند خودشان در ضمیرشان اعتراف دارند کاری نمیتوانند انجام دهند، چه رسد به کارهای پیچیده زمینمانده که کارستان است و البته هرازچندگاه همین خوبان به این نتیجه میرسند که فقط خودشان خوب هستند و دیگر همفکران را طرد میکنند.
به نظر میرسد گروهی به این باور رسیدهاند که اینک «عروسی خوبان» است؛ همان خوبانی که وعدههایشان صرفا وعده است و اگر وعده نبود که به آن نمیگفتند «وعده». اگر خیلی فکر میکنند که روز عروسیشان است، به گفته سعدی روی آورند که فرمود: «محال است که هنرمندان بمیرند و بیهنران جای ایشان بگیرند»؛ ولی آنان «یعلمون ظاهر الحیوه الدنیا» هستند؛ درحالیکه گفته سعدی در تاریخ اثبات شده است؛ پس خوبان بدانند از زمره «و هم عن الاخره هم غافلون» نباشند. مغرور به امروز، «روز عروسی» نباشند.
ما هیچکدام ابرمرد و قهرمان بیانتها نیستیم. اگر همان امت وسط باشیم و منصف، کارمان بیشتر پیش میرود. خوبان اندکی تواضع کنند و تجربه سه سال گذشته را مرور کنند و صادقانه بر خود ملاحظه کنند که کدام کار را میتوانند انجام دهند و بگویند. بیشازاین از آنها توقع نداریم.