فیل، موش زایید/ عقب نشینی اصلاح طلبان از دروغ بزرگ / شورایی ها چگونه از ۲۰۰۰ ملک به ۱۱۴۳ ملک رسیدند
تاریخ انتشار: ۱۴ مهر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۵۳۰۷۴۳
گروه سیاست سایت فردا: اظهارات اخیر حبيبزاده عضو شوراي شهر تهران که تشریح این موضوع را حق مردم پايتخت میداند و در گزارش امروز روزنامه اعتماد با عنوان «1904 ملك شهرداري در اختيار چه كساني است؟» تجلی یافته؛ پر از ابهام و حرف و حدیث است.
شورای اصلاح طلب تهران از سال 96 تا کنون پایش را در یک کفش کرده بود که املاک مذکور به غیر واگذار شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی حتی گفته بود که در منطقه 22 به تنهایی زمینی به مساحت 96 هکتار برگردانده شده است. همچنین از شهردار تهران خواسته بود که فهرست املاکی که برگردانده شده را منتشر کند.
محسن هاشمی، رئیس شورا نیز چندی قبل در یک برنامه تلویزیونی گفت « شهرداری بیش از 2 هزار ملک دارد که حداقل 700 مورد آن در دست دیگران است» ادعای وی موجب شد که احمدتوکلی، رئیس هیأت مدیره دیدهبان شفافیت و عدالت نامهای خواستار ارائه اسناد و مدارکشان دراین باره شد. اسنادی که شورای اصلاح طلب حاضر به ارائه نشد و صرفا گفت که نماینده بفرستید تا اسناد را ببیند.
حالا اما افشین حبیبزاده رئیس کمیته عمران شورای شهر از آخرین وضعیت واگذاری حق بهرهبرداری از املاک شهرداری تهران گزارش داده است. گزارشی قابل تامل که بر اساس آن « براساس بند 6 ماده 55 قانون شهرداریها، شهرداری میتواند جهت بهرهبرداری، املاکی را به افراد حقیقی و حقوقی واگذار کند.» البته این عضو شورای شهر در راستا رویه اتهام زنی خود به این نکته تاکید دارد که « در این بند، یکی از کاربری و نوع فعالیتی که میتوانند از این مکان استفاده کنند مشخص شده و در همان بند نیز تأکید شده که این واگذاریها باید به مصوبه انجمن شهر که همان شورای شهر فعلی است برسد. این در حالی است که متأسفانه در هیچیک از واگذاریهای مطرح شده اثری از رأی شورا وجود ندارد و شهرداری رأسا اقدام به وگذاری املاک خود به افراد غیر کرده است. »
حبیبزاده اضافه میکند: «شهرداری تهران 1904 ملک را شناسایی کرد که از این میان 803 ملک دراختیار معاونت اجتماعی شهرداری، 153 ملک دراختیار نهادها، 176 ملک در حال بهرهبرداری مذهبی، 11 ملک در حوزه ستادی شهرداری است. البته 318 مورد دارای انحراف از بند 6 ماده 55 هستند و 443 ملک نیز در حال بررسی است. »
حبیبزاده درحالی این شناسایی یکی از بزرگترین شفافسازیها در حوزه املاک میداند و آن خدمت بزرگی به شهر، شهرداری، مردم و اموال عمومی است، به حساب میآورد که اعضای شورای شهر در گذر زمان گام به گام از موضع اولیه در این باره عقب نشینی کردهاند. جناب حبیبزاده میگوید که 1143 ملک از مجموع۱۹۰۴ ملک دراختیارشهرداری ونهادهای عمومی است. این یعنی۷۶ درصد از املاکی که برایش جنجال به پا کردهاند.
نکته قابل توجه دیگر اینکه آقایان نداشتن مصوبه شورا را در حال در بوق و کرنا کردهاند که موضوع به آیین نامه مالی معاملاتی سازمان املاک شهرداری برمیگردد که مصوبه شورا و وزارت کشوراست.
آقایان در سه سال گذشته علیرغم این همه تهمت ومطالب کذب در این زمینه موفق نشدند که حداقل آمار و نحوه بهره برداری ازاین املاک را به اطلاع عموم رسانده و به قول خود شفافسازی کنند. با این حال از دستاورد بزرگ و خدمت به مردم و ... میگویند!
همان طور که انتظار میرفت گزارش حبیبزاده و ادامه اتهامزنیهای آنان از سوی مدیران شهری سابق بیپاسخ نمانده است. در همین راستا امانی معاون برنامهریزی شهردار وقت تهران به خبرگزاری فارس گفته است: « اگر املاک واگذار شده خارج از موضوع قرارداد استفاده میشد کافی بود و قرارداد مراجعه و به صورت یک طرف لغو و تخلیه میکردند، اما ظاهرا این موضوع تنها دستاویز مبهم و قابل بهرهبرداری تبلیغاتی برای آقایان بود. ای کاش به جای ارائه این دستاورد به اصطلاح بزرگ خبری از توسعه حمل و نقل عمومی و یا افتتاح پروژههای تقریبا کامل شده دوره قبل میدادند. »
گودرزی معاون قالیباف در شهرداری تهران نیز در همین باره گفته است: «من بارها اعلام کردم که لیست اموال را منتشر کنند، اما این کار صورت نگرفته است. بهتر است لیست را منتشر کنند تا افکارعمومی قضاوت کند. هیچ تخلفی در واگذاریها صورت نگرفته کما اینکه در گزارش اخیر شورا هم این موضوع مشخص است. »
حالا که اصلاح طلبان از این همه اتهام سودی نبرده اند و کم کم با ژست مدعی عقب نشینی می کنند بهتر است کمی هم از کارهای نکرده خود در این سه سال سخن بگویند و درباره کارنامه شان صحبت کنند.
منبع: فردا
کلیدواژه: شهرداری تهران شورای شهر تهران شورای شهر حبیب زاده
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.fardanews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فردا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۵۳۰۷۴۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
فاکتور اشتباه و شیطنت آمیز اصلاح طلبان در خصوص شرایط امید در جامعه/ آغاز کنشهای انتخاباتی رادیکالها پس از عملیات تحریم!
جریان اصلاحات در حالی به نقد ساختاری می پردازد که خود بخش اصلی از عاملیت و ترک فعلها بوده است.
سرویس سیاست مشرق- در میان انبوهی از گزارشها و تیترهای خبری، در یک بسته کامل با نام «ویژههای مشرق» شما را در جریان مسائل مهم و اثرگذار از نگاه روزنامههای کشور قرار میدهیم.
در این ویژهنامه، نگاهی به آخرین مواضع جناحهای سیاسی و تحولات مهم داخلی، خارجی، اوضاع اقتصادی و اجتماعی کشور انداخته میشود که مخاطبان بامطالعه آن به رهیافتهای مهم، نکات و تأملات از سیر وقایع اثرگذار دست خواهند یافت، در این بخش با ما همراه باشید
************
روزنامههای امروز یکشنبه ۹ اردیبهشت ماه در حالی چاپ و منتشر شد که خداحافظی با اقتصاد زیر زمینی، تولید زیر تیغ واردات یارانه ای، چالش ازسرگیری مذاکرات هستهای و یک صندلی و چندین مدعی در صفحات نخست روزنامههای امروز برجسته شده است.
برخی اصلاح طلبان در اقدامی مزورانه در حالی در رسانه های خود از تبدیل شدن امید در ایران به امری مناقشه آمیز سخن به میان میآورند که بررسیها نشان میدهد ادعاهای آنان مبتنی بر پیمایش های دهه ۹۰ یعنی دولت مورد ائتلاف آنان میباشد.
آغاز این کنشها با توییت سعید حجاریان تئورسین اصلاحات درباره «امید» در سیاست و جامعه آغاز شده است، روزنامه آرمان امروز نوشته است:
سعید حجاریان، تئوریسین و فعال سیاسی اصلاح طلب در توئیتی نوشت: به حفظ «امید» و نگه داشتن شعله شمع باور دارم ولی تؤامان «نقد» را شرط لازم هر گشایش و سخن ایجابی میدانم. این فعال سیاسی اصلاح طلب، اخیرا توئیتی منتشر کرده و در آن نوشته بود: «دولت سیزدهم و تفکر حاکم بر آن چماقی بود به بار شیشه مملکت؛ مسئله نرخ بنزین، «نور» حجاب و دیگر طرح ها و اقدام های در پیش هم ضربات مهلک تری هستند. تداوم این تفکر در دولت چهاردهم آخرین چماق است بر بار شیشه و دیگر چیزی باقی نخواهد ماند.
این روزنامه اصلاحطلب در ادامه نوشته است:
این سخنان وی با واکنشی را به همراه داشت که عنوان کرده بود دیگر بار شیشهای نمانده که بخواهد حفظ شود. حجاریان در پاسخ به این نقد، توئیتی دیگر در شبکه اجتماعی ایکس منتشر کرد و در آن نوشت: منتقدی مجرب نقدی بر این پست نگاشته و بیان کرده اند: «چیزی باقی نخواهد ماند» گزاره ای آخرالزمانی است؛ یعنی چیزی متصور نیست که برای حفظ اصلاح اش تلاش کنیم. پاسخ اینجانب: به حفظ «امید» و نگه داشتن شعله شمع باور دارم ولی تؤامان «نقد» را شرط لازم هر گشایش و سخن ایجابی میدانم.
بررسیها در این رابطه بیانگر آن است که اصلاح طلبان با طرح این ادعا که ساختار جامعه ایران فاقد توان تولید و بازتولید امید شده است، تاکید می کنند، ساختارهای اصلی و مسلط که در جامعه ایران جاری است فرصت عاملیت را از بخش عظیمی از جامعه خصوصا نخبگان سلب نموده و برعکس نومیدی را میگستراند.
اصلاح طلبان همچنین با تاکید بر بررسی تغییرات جامعه، ضرورت بررسی سویه ها، مولفه ها، خواسته ها، مطالبات، تصورها و رفتارهای فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی آن را مورد تاکید قرار داده و می کوشند وضعیت فعلی جامعه را «بی آینده»، «بی افق» و سراسر «تیره و تار» تصویر سازی کرده و از سوی دیگر نظام حکمرانی را مورد هجمه قرار دهند.
روزنامه اعتماد نیز در یادداشتی معنادار به پیمایش امید در جامعه پرداخته و مینویسد:
امید در ایران به امری مناقشهآمیز و پرابلماتیک و مساله اجتماعی مبدل شده است، امید در ساختار اجتماعی باید تولید و بازتولید شود اکنون ساختار جامعه ایران فاقد توان تولید و بازتولید امید شده است، ساختارهای اصلی و مسلط که در جامعه ایران جاری است فرصت عاملیت را از بخش عظیمی از جامعه خصوصا نخبگان سلب نموده و برعکس نومیدی را میگستراند. در دهه اول هزاره سوم شاخص نیکبختی در ایران از صد کشور پنجاه و چهار بوده و اکنون به هفتاد تنزل یافته است.
در ادامه این یادداشت آمده است:
شوربختانه در پیمایشهای متعدد ملی دیگری نیز تایید شده است، ازجمله در پیمایش ملی سرمایه اجتماعی (۱۳۹۵) که پنداشتهای مردم در حوزه مولفههای سرمایه اجتماعی را ارزیابی نموده است، نشان میدهد که ۸۰درصد مردم درخصوص موفقیت نظام در حل مشکلات ارزیابی در حد کم و خیلی کم داشتهاند و تنها یک درصد در حد زیاد و خیلی زیاد امید به توان نظام در حل مشکلات داشتهاند. یا در شاخص ارزیابی نسبت به روند آینده جامعه در سه قلمرو رفاه، وحدت و همدلی و فقر یافتههای امیدبخشی حاصل نشده است.
اصلاح طلبان با تاکید بر بررسی تغییرات جامعه، ضرورت بررسی سویه ها، مولفه ها، خواسته ها، مطالبات، تصورها و رفتارهای فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی آن را مورد تاکید قرار داده و می کوشند وضعیت فعلی جامعه را «بی آینده»، «بی افق» و سراسر «تیره و تار» تصویر سازی کرده و از سوی دیگر نظام حکمرانی را مورد هجمه قرار دهند.
اصلاح طلبان در حالی مدعی پیمایش ها در خصوص شرایط ناامیدی در جامعه هستند که این پیمایش ها در بازه زمانی ۳ دهه گذشته به ویژه دهه ۹۰ بوده که از قضا جریان اصلاحات خود بخش مهمی از سیاستگذاری و روند اجرایی کشور هم در دولت اصلاحات و هم به انحای دیگر در دولت روحانی بر عهده داشته است.
این موضوع زمانی اهمیت می یابد که در یابیم جریان اصلاحات در حالی به نقد ساختاری می پردازد که خود بخشی از این ساختار و شرایط مورد ادعای آنان در حقیقت بخشی از عاملیت و ترک فعل های آنان بوده است.
اصلاح طلبان همچنین بدون اشاره به کاستی ها و انتقادات وارده به دولت های مختلف در پیگیری برنامه های توسعه، معطل نگاه داشتن کشور به دلیل مذاکرات خارجی و ...بوده اند که حتی عالی ترین مقامات کشور نیز انتقاداتی به عدم پیشرفت در دهه ۹۰ مطرح کرده و نسبت به تعلل ها، کم عملی ها و بی عملی ها انتقاد کرده بودند. این در حالی است که این بخش از اصلاح طلبان تلاش دارند طی یک کنش سیاسی- رسانه ای اقدام به فاکتور کردن کم کاری ها به نام حاکمیت می باشند، هدف از این اقدام فضاسازی خاص برای حضور در عرصه انتخابات پس از تحریم آن است.