جزییاتی از تغییرات تئاتر فجر/ فراخوان سال بعد را آماده می کنیم
تاریخ انتشار: ۱۴ مهر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۹۷۳۰۴۰
دبیر سی و ششمین جشنواره تئاتر فجر ضمن تشریح جزییاتی از تغییر و تحولات این دوره و برنامه های پیش رو اعلام کرد که فراخوان سال بعد از همین الان در دست تدوین و آماده سازی است.
خبرگزاری مهر-گروه هنر-فریبرز دارایی: سی و ششمین دوره جشنواره تئاتر فجر با دبیری فرهاد مهندس پور برگزار می شود که پیش از این سابقه پژوهش، تدریس و کارگردانی تئاتر را داشته است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در بخش دوم و پایانی این گفتگو، مهندس پور درباره تعریف جشنواره تئاتر فجر، چگونگی برگزاری جشنواره با هدف برقراری گفتمان تئاتری بین تئاتر ایران و تئاتر جهان و همچنین دیدگاه خود به عنوان دبیر این دوره از جشنواره به بخش های مختلف این رویداد تئاتری به ویژه بخش بین الملل آن توضیح داد.
مشروح این بخش از گفتگو با فرهاد مهندس پور را می خوانید:
* جشنواره فیلم فجر که همچون جشنواره تئاتر فجر به دوره سی و ششم خود رسیده حداقل دارای یک کارکرد شده و آنهم این است که می توان وضعیت اکران سینما در سال جدید را متوجه شد. منظور این نیست که این اتیکت برای جشنواره فیلم فجر درست است یا نه ولی می خواهیم به این موضوع بپردازیم که چرا جشنواره تئاتر فجر تعریف مشخصی ندارد مثلا زمانی آثار با ورود به جشنواره تئاتر فجر مجوز اجرای عمومی می گرفتند و در دوره هایی نیز اینگونه نبود. آیا رسیدن به چنین تعریفی برای جشنواره مناسب است یا نه؟
-به خاطر دارم زمانی که جشنواره به شکلی برگزار می شد که نمایش ها پس از ورود به جشنواره نوبت اجرای عمومی می گرفتند، همه فریاد می زدیم که چرا اینگونه است و حالا که به آن شکل برگزار نمی شود، باز هم معترض هستیم. واقعیت این است که برگشتن به آن مدل مناسب نیست، به ویژه با پا گرفتن تئاترهای خصوصی. یکی از تأثیراتی که تئاترهای خصوصی داشته اند این است که مدیریت دولت را از برخی جنبه ها به حاشیه برده اند و این رویداد مثبتی است.
ولی شاید وضعیت میانه، وضعیت بهتری باشد. پیشنهاد من این است که برای جشنواره –و حتی غیر جشنواره- نمایش هایی تهیه کنیم که تنها برای اجرا در تئاترهای دولتی تولید نشوند و با مشارکت یا برای اجرا در تئاترهای خصوصی تولید شوند.
وقتی با آقای شفیعی مدیرکل هنرهای نمایشی درباره این پیشنهاد گفتگو کردم او نیز موافق بود. به اعتقا من این روند باعث می شود که تئاترهای خصوصی هر چند کم، از زیر بار فشار مالی رها شوند و در ضمن کمک می کند تا جشنواره به صورت ۵۰ درصد مرور و ۵۰ درصد تولیدات تازه برگزار شود. البته این به زمان نیاز دارد و شاید در دوره ای چند ساله بتوان به آن رسید.
این روند اگر با دقت پیش برود و بتواند مشارکت بخش خصوصی را جلب کند، می تواند کمکِ جدی باشد تا آرام آرام گروه ها از زیر فشار فروشِ صرف، بیرون بیایند. مانند دیگر کشورها، ما تئاترهای خوبی داریم که گاهی ممکن است فروش خوبی نداشته باشند و همیشه خاستگاه جریان های فرهنگی و نوگرا در همه جا، همین تئاترها هستند. این تئاترهای نوگرا باید مورد توجه قرار بگیرند چون راه های تازه ای را برای تئاتر باز می کنند.
پیشنهاد من این است که برای جشنواره و حتی غیر جشنواره نمایش هایی تهیه کنیم که تنها برای اجرا در تئاترهای دولتی تولید نشوند و با مشارکت یا برای اجرا در تئاترهای خصوصی تولید شوندطی گفتگوهایی که با مدیرکل هنرهای نمایشی، هنرمندان و گروه های تئاتری داشتم این علاقه مندی وجود دارد که جشنواره دربرگیرندۀ مرور تولیدات تئاتر و همچنین تولیدات تازه باشد. معتقدم جشنواره به این شکل می تواند هویت و معنایی اجتماعی پیدا کند. برای رسیدن به اینچنین شرایطی باید حساب شده کار کرد و روابط و مناسبات درون جامعۀ تئاتری را به بهبودِ وضعیت دعوت کرد.
برای آغاز، دستور کار ما حضور حداکثری هنرمندان تئاتر ایران و فراگیرترین و متنوع ترین گونه های نمایش در جشنواره است. برای انجام این کار متاسفانه نخستین سدِ روبرو، بحران اخلاقی یا دسته ای از سوءتفام هایی است که گاهی به شکل پرخاش در نوشتن و ویرانگری در گفتار و رفتارها به صورت غیرحرفه ای و در حاشیۀ تئاتر دیده می شود. نمونه اش این که اغلب به جای نقدِ برنامه ها، نمایش ها یا نمایشنامه ها -و به نام نقد- آدم ها و کسان به باد دشنام و اتهام گرفته شده اند. این نقطۀ انحراف حرفه ای و اخلاقی در جامعۀ تئاتری است که به ویژه از نیمۀ دهۀ هشتاد دوباره در ایران آغاز شده است. جامعۀ تئاتر ایران گاهی به طرزی شگفت انگیز با انکار آدم های درون همین جامعه، به انکار مسئولیت اجتماعی خودش دامن می زند. نمی خواهم بگویم و نمی دانم فراوانی این انکارگری چقدر است ولی بخشی از جامعۀ تئاتر ایران با خاموشی به این سوءتفاهم دامن می زنند.
اتفاق خوبی که از دورۀ پیش در جشنواره تئاتر فجر و توسط آقای سعید اسدی رخ داد، حذف بازخوانی متون بود. یکی دیگر از اتفاقات مثبت رخ داده این است که جشنواره های تئاتر استانی از اداره کل هنرهای نمایشی مستقل شده و استقلال اجرایی یافته اند.
آنچه در جشنواره سی و هفتم تغییر خواهد کرد این است که جشنواره های استانی میزبان گروه های نیمه حرفه ای و کارگردان های جوان خواهند شد و گروه های حرفه ای در استان ها از طریق بخش مرور می توانند به جشنواره راه یابند. به این ترتیب هدف روشن و یکپارچۀ جشنواره های استانی کشف هنرمندان و استعدادهای جوان خواهد بود. کل آثار راه یافته از جشنواره های تئاتر استانی در ۳ روز متمرکز اجرا می شوند و همۀ تالارهای نمایش در اختیار آنها قرار می گیرد تا بیشترین نمایش های این بخش دیده شود و بی این که در برنامه ها یا بخش های دیگرِ جشنواره گم شوند، توسط تماشاگران ایرانی و مهمانان خارجی تماشا شوند. همچنین به جای داوری این آثار، فرصتی فراهم می شود تا مدیران تئاترهای خصوصی با توجه به اعتباری که جشنواره در اختیارشان قرار می دهد، از میان این نمایش ها، انتخاب هایی برای اجرا در تالارهای خود داشته باشند.
امیدوارم به زودی فراخوان جشنواره سی و هفتم منتشر شود تا پیشنهادهای ارائه شده فرصت نقد و واکنش داشته باشد.
* برای اولین بار است که فراخوان دوره آینده، پیش از برگزاری دوره فعلی منتشر می شود.
- بله اتفاق خوبی است. جزییات بخش بین الملل ارایه شده و بخش ها وضوح و جزییات بیشتری دارند و هنرمندان و کارشناسان می توانند واکنش های خود را ارائه کنند تا در فرصتی که هست، این فراخوان اصلاح شود.
* شما نگاه مثبتی به بخش خصوصی دارید ولی وقتی حوزه ای که برای ما مهم است در جشنواره تئاتر فجر به عنوان بخشی جنبی مورد بهره برداری قرار می گیرد، ناخودآگاه از اهمیت و جدیت آن می کاهیم. اگر قرار است تالارهای خصوصی تئاتر را وارد جریان جدی تئاتر کنیم آیا بهتر نیست در جشنواره تئاتر فجر به عنوان بخش جنبی به آنها نگاه نشود؟
- اشاره درستی است. نشستی با صنف و مدیران تئاترهای خصوصی داشته ام و به آنها پیشنهاد شده که به عنوان تالارهای اصلی جشنواره همکاری کنند. البته این به معنی حذف بخش «به علاوه فجر» نیست بلکه بنا شده آنها به چند و چون کار فکر کنند و پیشنهادهای اجرایی شان را بدهند.
این را هم بگویم که شخصا طرفدار این نگرش نیستم که گاهی گفته می شود تئاترهای خصوصی در ایران فاجعه به بار آورده استاین را هم بگویم که شخصا طرفدار این نگرش نیستم که گاهی گفته می شود تئاترهای خصوصی در ایران فاجعه به بار آورده است. چیزی که از آن به عنوان فاجعه یاد می شود در تئاترهای خصوصی آغاز نشده بلکه پیشتر در تالار وحدت یا گاهی در تالار اصلی تئاتر شهر شاهدش بوده ایم.
باید تئاتر خصوصی حال حاضر تهران به عنوان بخشی از واقعیتِ تئاتر ما، مورد بررسی قرار بگیرد. باید بررسی کرد که چگونه می توان تئاترهای خصوصی را به وضعیت مطلوبتری فراخواند تا ناچار نباشند در وضعیت سخت معیشتی خود به گروه ها فشار بیاورند. این فشارها باعث شده تا در برخی اجراها ستاره های سینما برای نجات اجرا روی صحنه بیایند و گاه دیده ایم که حضور ستاره ها هم کمکی نکرده است.
جشنواره تئاتر فجر باید بتواند به مثابه اعتبار کاری، به تئاترهای خصوصی کمک کند تا پیشنهادهای اجرایی تازه شان را تولید کنند و گروه های تئاتری را از زیر بار فشار مالی خارج کنند. از امسال مدیران تئاترهای خصوصی جزو ۷۰ نفر «گروه کارشناسان» هستند که برای انتخاب آثار بخش مرور تهران، به رای شان مراجعه خواهیم کرد.
امیدوارم جشنواره تئاتر فجر بتواند وضعیت آغازینی را فراهم کند تا رابطه ای سازنده تر میان بخش دولتی و تئاتر خصوصی برقرار شود.
* فکر نمی کنید جشنواره تئاتر فجر اگر توسط بخش خصوصی برگزار شود، موفق تر خواهد بود؟
از امسال مدیران تئاترهای خصوصی جزو ۷۰ نفر «گروه کارشناسان» هستند که برای انتخاب آثار بخش مرور تهران، به رای شان مراجعه خواهیم کرد- برگزاری جشنواره تئاتر فجر توسط بخش خصوصی عالی ترین شکل برگزاری جشنواره است، یعنی دولت به طور کلی جشنواره را به بخش خصوصی واگذار کند. شاید بهتر باشد این کار با واگذاری بخش هایی از جشنواره مانند «جایزۀ ادبیات نمایشی» یا «بخش عکس و پوستر تئاتر» یا «بخش مرور تهران» آغاز شود و بعدتر بتوان با جذب حامیان مالی و فرهنگی، به دامنه و گستره آن افزود.
هر چند دولت هم احتیاط هایی برای خود دارد ولی به نظر می رسد این امکان آرام آرام در حال رخ دادن است؛ چیزی مانند شکل گیری تئاتر خصوصی. در این باره مشکل قانونی در میان نیست و اگر از من بپرسید می گویم مشکل در بحران روابط درون جامعۀ تئاتر ایران است. اگر توجه جامعۀ تئاتر ایران به منافع مشترک همگانی اش میل کند، بخش دولتی با اطمینان می تواند روی مسئولیت پذیری ما حساب کند. ما می توانیم با بهبود روابط خودمان با هم، دولت را به آستانۀ این رویکردِ استقلال برگزاری جشنوارۀ تئاتر فجر دعوت کنیم.
* جریان موجود باعث شده تا گفتمان درست با تئاتر خصوصی شکل نگیرد. این اتفاق درباره گفتمان سالن های خصوصی تئاتر با آثار و مدیران بین الملل حاضر در جشنواره نیز رخ داده است زیرا به قدری این سالن های خصوصی در حاشیه جشنواره قرار گرفته اند که امکان معرفی خود به درستی برایشان فراهم نشده که امیدواریم امسال این روند تغییر کند. بازار تئاتر را شما چگونه ارزیابی می کنید؟ آیا می تواند ابزار و راهکاری برای شکل گیری گفتمان تئاتر ایران با تئاتر بین الملل باشد یا نه؟
- فکر می کنم بازار تئاتر می تواند این شرایط را فراهم کند. جشنواره به دلیل اینکه رویداد بزرگی است و افراد و مراکز مختلفی را درگیر برگزاری خود می کند، می تواند فضایی برای جذب مخاطب بیشتر باشد. واقعیت این است که تماشاگران تئاتر عوض شده اند ولی ارزیابی و مطالعۀ دقیق و درستی دربارۀ مخاطبان تئاتر نداریم.
متأسفانه اطلاعات اولیه دربارۀ مخاطبان تئاتر در دست کسانی است که فروش بلیت نمایش ها را انجام می دهند و دانشگاه ها و جامعۀ تئاتر ایران دسترسی به این اطلاعات ندارد تا بتواند گروه های سنی، جنسی و طیف های مختلفی را که به تماشای تئاتر می آیند، شناسایی کند.
* معضل بزرگی است که متأسفانه جامعه تئاتر با آن دست به گریبان است و جامعه مخاطب خود را نشناخته است.
- چرا تئاتر ایرانشهر و تئاتر شهر این اطلاعات مهم را در دست ندارند؟ در نبود این اطلاعات، از چند و چون دگرگونی تماشاگران تئاتر و فرآیند زمانی آن بی خبریم. تنها می دانیم که مخاطب تئاتر تغییر کرده است و سنگینی اش به سوی طبقۀ «تازه به دوران رسیده» رفته است. البته در این طبقه نیز جوانان بیشتر به تماشای تئاتر می آیند ولی همچنان شاهد آن هستیم که گاه گروه های مختلف سنی به تئاتر می آیند.
هر چند این طبقۀ تازه، با خود فشارها یا بهتر است بگوییم پیشنهادهایی را به همراه آورده و ملاقات تازه‌ای را در تئاتر و از تئاتر طلب می کند، تئاتر می تواند او را به جنس جدی تری از ملاقات دعوت کند. تئاتر همچنان می تواند تعامل سازنده ای با مخاطبان خود ایجاد کند. البته روشن است که نباید همۀ این فرایند را از کارگردان یا گروه های تئاتری مطالبه کرد بلکه باید پژوهش کرد و نتیجه پژوهش ها را به جامعۀ تئاتری داد. هنوز نمی دانم آیا این امکان فراهم خواهد شد که جشنواره تئاتر فجر بتواند این کار را انجام بدهد یا نه.
* حداقل می توان به عنوان یک پژوهش مهم از جشنواره تئاتر فجر شروع و در طول سال تا برگزاری دوره آینده جشنواره آن را کامل تر کرد. دستاوردی که این پژوهش می تواند برای تئاتر داشته باشد بسیار حایز اهمیت است.
- امسال برای جشنواره اپلیکیشنی در دست طراحی است تا همۀ پیوندها با تئاترها و مخاطبان از این درگاه صورت گیرد، حتی فروش بلیت نمایش ها. به این شکل کل اطلاعات، دیتاها و داکیومنت ها در دسترس خواهد بود تا در اختیار پژوهشکده ها و دانشگاه ها قرار گیرد، آنگاه می توان روی بخشی از پژوهش ها که به طور خاص روی مخاطب شناسی تئاتر ایران کار کرده اند یا کار خواهند کرد، سرمایه گذاری کرد. پس از این همه است که می توانیم سمینار و نشست های تخصصی برگزار کنیم.
مهمترین و بنیادین ترین چیزی که سرمایۀ پژوهش است، دامنۀ اطلاعات مخاطبان است. بسیار امیدواریم بتوانیم زمینۀ نوعی از گفتگوی میان تماشاگران و جشنواره فراهم شود.
* کمی به بخش بین الملل جشنواره بپردازیم. در هر دوره از جشنواره تعریف و نگاهی که برای انتخاب آثار بین المللی وجود داشته متفاوت و متغییر بوده است. همیشه با فضایی بزرخ گونه در بخش بین الملل جشنواره تئاتر فجر مواجه بودیم و البته گاهی و در دوره هایی شاهد حضور چهره ها و بزرگان تئاتر جهان در جشنواره تئاتر فجر بوده ایم. نگاه شما به این بخش چگونه است؟ آیا قرار است تعریف خاصی به بخش بین الملل بدهید یا نه؟
- بخش بین الملل تئاتر فجر باید دربردارندۀ مجموعه ای متنوع باشد، یعنی هم تئاترِ متن محور، هم تئاترهای مبتنی بر بدن و حرکت و تئاترهایی که فرم هایی میانِ اینستالیشن و پرفورمنس تئاتر هستند و گونه های دیگر نیز در جشنواره باشند.
می دانیم که در تئاتر جهان، گرایش به تئاتر ترکیبی و به ویژه ترکیبِ «پرفورمنس تئاتر» زیاد شده است به همین دلیل بیشترین کارهایی که می بینیم در این فرم هستند. در جشنواره سعی می کنیم مجموعۀ متنوعی از کارها حضور داشته باشند و تا جایی که مقدورات اجازه می دهد از بهترین ها دعوت شود.
ما از حالا برای دوره سی و هفتم جشنواره تئاتر فجر نیز کار دعوت می کنیم و به این ترتیب موفق خواهیم شد جشنوارۀ تئاتر فجر را در تور اجرای برخی گروه ها قرار دهیمما از حالا برای دوره سی و هفتم جشنواره تئاتر فجر نیز کار دعوت می کنیم و به این ترتیب موفق خواهیم شد جشنوارۀ تئاتر فجر را در تور اجرای برخی گروه ها قرار دهیم. از این رو در دورۀ بعد شاهد حضور آثار بهتری خواهیم بود. این فرآیندی است که بر اساس آن می توان در بازۀ زمانی بزرگتر، نمایش های بیشتر و بهتری را بررسی کرد و برگزید. از گروه ها و هنرمندان جوان خارجی نیز دعوت هایی کرده ایم که امیدوارم مخاطبان و هنرمندان تئاتر، ارتباط کاری و سازنده با آنها برقرار کنند. همچنین امیدواریم بتوانیم از کشورهای همسایه کار بپذیریم؛ از ترکیه، عراق، عربستان، مصر، روسیه، تاجیکستان، گرجستان و ...
* آیا آثار برخی کشورهای همسایه می توانند برای تئاتر ایران حرفی برای گفتن داشته باشند؟
- بله، برای نمونه در کارهای عراق، هم به لحاظ فرم و هم تماتیک نمایش هایی دیده شده که می تواند برای ما جذاب باشد. در انتخاب های منطقه ای کمی باید به تم آثار تامل کرد. تلاش می کنیم تا جایی که ممکن است با همسایگان خود رابطه برقرار کنیم. چه بسا به دلیل نزدیک بودن فضای تاریخی، فرهنگی و اجتماعی شان با ما، زبانی را در تئاتر پیدا کرده باشند که برای ما جالب باشد.
افزون بر این بسیار تلاش خواهیم کرد تا زمینه و فضای گفتگو دربارۀ این اجراها فراهم شود و جشنواره فصلی از گفتگوی تئاتر ایران با تئاتر جهان باشد و صرفا به اجرا بسنده نشود. ما متأسفانه حتی دربارۀ آثار و کارگردان های خوب مان نیز با هم گفتگو نمی کنیم و به همین روی، هر نمایشی با اجرا به پایان می رسد. تئاتر تنها اجرا نیست و هر اجرایی باید فصل و آغازی برای گفتگو باشد. باید تئاتر را به یک جریان تبدیل کنیم و تا وقتی تئاتر را به یک جریان اجتماعی و فکری و گفتمان خردمندانه تبدیل نکنیم، نخواهیم توانست از وضعیتی که در آن به سر می بریم، بیرون بیاییم.
* در کنار اجراهای بخش بین الملل آیا نشست یا ورک شاپ خواهیم داشت یا نه؟ کمتر شاهد انتخاب و برگزاری ورک شاپ های آموزشی بخش بین الملل به شکل نیازسنجی و آسیب شناسی شده هستیم. در دوره ای ورک شاپ «مدیریت تئاتر» برگزار شد که از معدود ورک شاپ های تأثیرگذار بر تئاتر ایران بود. در این دوره نگاه شما به این بخش چگونه است؟
- امسال نمی توانیم بخش ورک شاپ ها را مفصل داشته باشیم چون از یک سو هماهنگی اش امکانپذیر نیست و از سوی دیگر باید اعتبار بیشتری برای تولیدات تازه باقی بماند. امیدوارم این کمبود با اتاق های گفتگو جبران شود ولی برای دورۀ آینده، برنامه ریزی دقیق تری برای عرضه شایستۀ تئاتر ایران به تئاتر بین الملل و معرفی تئاتر جهان به تئاتر ایران در دست کار است.
امیدوارم آرام آرام بتوان بخش بین الملل جشنواره تئاتر فجر را جدا کرد و در مقطع زمانی دیگری آن را برگزار کرد تا امکان حضور گروه های خوب تئاتری جهان در جشنواره فراهم شودامیدوارم آرام آرام بتوان بخش بین الملل جشنواره تئاتر فجر را جدا کرد و در مقطع زمانی دیگری آن را برگزار کرد تا امکان حضور گروه های خوب تئاتری جهان در جشنواره فراهم شود. چون به لحاظ تقویمی امکان حضور بسیاری از گروه های خارجی که بسیار مشتاق حضور در جشنواره تئاتر فجر هستند، فراهم نیست. اگر تقویم بخش بین الملل جشنواره مانند تغییری که در زمان برگزاری جایزۀ ادبیات نمایشی ایجاد شده، جابجا شود امکان حضور بهتری برای گروه های تئاتری خارجی فراهم می شود.
* آیا بخش تولیدات مشترک نیز در جشنواره سی و ششم تئاتر فجر فعال خواهد بود؟ زیرا می تواند در شکل گیری گفتمان تئاتری مؤثر باشد.
- امسال تولید مشترک نخواهیم داشت زیرا به لحاظ زمانی برای تولیدات مشترک باید خیلی زودتر اقدام کرد ولی در فراخوان دوره سی و هفتم برای تولیدات مشترک، آزمایشگاه های آموزشی و پژوهشی و رزیدنسی ها و فرصت های تمرین-اجرا برنامه ریزی شده است. در میان کمپانی ها و گروه های خارجی علاقه مندی برای کارهای مشترک با ایران بسیار زیاد است.
* فکر می کنید بازخورد خانواده تئاتر نسبت به جشنواره سی و ششم تئاتر فجر چگونه خواهد بود؟ با توجه به تجربیاتی که از پیش دارید آیا گمان می کنید با آرامش این دوره جشنواره تئاتر فجر را سپری کنید؟
- بله، به نظرم جشنواره خوب و آرامی در پیش خواهیم داشت. بعضی از زمانبندی ها را برای اینکه بتوانیم آسایش و دقت بیشتری داشته باشیم، جابجا کرده ام که در فراخوان پیدا است و انتشار جدول اجرایی جشنواره که خیلی زودتر از دوره های گذشته انجام می شود.
این سال های دوری و کار در دانشگاه به من یاد داده که حرف منطقی را بپذیرم و تحمل کنم و نسبت به دروغ و حرف غیرمنطقی و هیجانزده، واکنشی نشان ندهمبه عنوان دبیر جشنواره تا جایی که حرف ها منطقی باشند، می شنوم و تامل می کنم ولی وقتی فرمایشات با پرخاش و دشنام همراه باشد، نمی شنوم. متأسفانه در دورۀ بیست و سوم، هم برای تغییرات در برنامه های جشنواره و هم به دلیل همۀ اقدامات انجام شدۀ دیگر، بددهنی و پرخاش، کم نبود و البته این همۀ حرف حساب آن روزگار نبود. حتی دربارۀ «شیوه نامۀ پرداخت دستمزدها» که قدم لازم و مؤثری بود کسانی ناخوانده و نادانسته، ناسزاهایی گفتند. مایۀ شرمندگی تاریخی است اگر ناگزیر باشیم بی خردی را از ضروریات کار به حساب آوریم. ولی این سال های دوری و کار در دانشگاه به من یاد داده که حرف منطقی را بپذیرم و تحمل کنم و نسبت به دروغ و حرف غیرمنطقی و هیجانزده، واکنشی نشان ندهم.
* حال که وارد بخش اجرایی تئاتر شدید و این چالش ها را سپری می کنید، امیدواریم به زودی شاهد فعالیت شما در عرصه کارگردانی تئاتر هم باشیم.
- من هم امیدوارم سال آینده کاری را کارگردانی کنم و شاید با آن در جشنوارۀ تئاتر فجر حضور داشته باشم.
منبع: مهر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۹۷۳۰۴۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بیش از ۱۳۴ هزار حامی جدید در طرح اکرام ایتام و محسنین با فراخوان در برنامه محفل
همزمان با پخش برنامه محفل و ماه من، بیش از ۱۳۴ هزار حامی جدید در طرح اکرام ایتام و محسنین ثبت نام کردند.
تنها در زمان یک ماه پخش برنامه محفل و ماه من، با فراخوانی که در این برنامه اعلام شده بود، در طرح «اکرام ایتام و محسنین» ۱۳۴ هزار نفر حامی جدیدثبت نام کردند که این رقم رشد حدود ۳۲ درصدی ثبت‌نام حامیان را نشان می‌دهد.
باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری رادیو تلویزیون
تداوم بارندگیها در کشور / دمای هوا در بعضی مناطق کاهش مییابد