چرا علت خودکشی دو دختر اصفهانی بازی نهنگ آبی نبوده؟
تاریخ انتشار: ۲ آبان ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۲۱۸۵۷۴
رییس اورژانس اجتماعی کشور احتمال خودکشی دو دختر اصفهانی به دلیل بازی در چالش «نهنگ آبی» که منجر به مرگ یکی و وخامت حال دیگری به دلیل شکستگی استخوان‌هایش شده را با استناد به شواهد موجود رد کرد.
خبرگزاری ایسنا: حسین اسدبیگی ضمن اشاره به حضور کارشناسان اورژانس اجتماعی بر بالین دختر مجروح شده گفت: به دلیل وخامت حال این دختر مددکاران نتوانستند صحبتی با وی داشته باشند اما صحبت‌های انجام شده با اطرافیان این دختران و همچنین تمام شواهد حاکی است چالش نهنگ آبی به طور مستقیم تاثیری در خودکشی این دو شخص نداشته است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به گفته وی، در گوشی تلفن همراه یکی از این دخترها مواردی از این بازی دیده شده که همین منجر به اعلام دلیل خودکشی آنهم تحت تاثیر بازی نهنگ آبی در فضای مجازی شد که ظاهرا اینگونه نیست.
به گفته اسدبیگی، پلیس اصفهان در حال بررسی علل و یا عوامل احتمالی خودکشی دو دختر یاد شده است و در آینده نزدیک گزارش آن اعلام می‌شود.
رییس اورژانس اجتماعی کشور با تاکیدی دوباره مبنی بر اینکه خودکشی دو دختر اصفهانی ارتباطی با این بازی ندارد، در ادامه دلایل این گفته خود را تشریح کرد.
اسدبیگی ادامه داد: مباحثی در فضای مجازی منتشر شد مبنی بر اینکه دختران مذکور طی نامه و یا فایل صوتی اذعان داشتند در پی القائات این بازی دست به خودکشی زده‌اند اما شواهدی (نامه و فایل صوتی) مبنی بر تایید این گفته‌ها یافت نشده است. یکی از اطرافیان دخترها عنوان کرده که آنها تحت تاثیر چالش نهنگ آبی دست به خودکشی زده‌اند که همین منجر به اعلام علت خودکشی در فضای مجازی شد.
رییس اورژانس اجتماعی کشور با اشاره به مرحله اول چالش نهنگ آبی و آن حک کردن نقش نهنگ به روی دست با استفاده از ایجاد خراش و زخم، گفت: هیچ نقشی به روی بدن یکی از دختران دیده نشده این در حالی است که خراشیدگی‌هایی به روی دست یکی دیگر از دختران وجود داشته اما عکس نهنگ نبوده و تنها آثاری از خودزنی بوده است.
اسدبیگی تاکید کرد: طبق این بازی مدیر یا ادمین رفتارهای افراد را هدایت می‌کنند یعنی دستوراتی که طی این 50 چالش ارائه می‌شود قابلیت دانلود از اینترنت را ندارند؛ بلکه پس از انجام یک مرحله، مرحله‌ای دیگر بازی ارسال می‌شود. همچنین اگر چنین ادمینی در ایران وجود داشته باشد، پلیس فتا به سرعت وی را دستگیر می‌کند؛ این در حالی است که در اخباری که پیش از این منتشر شده، آمده است که ادمین این بازی در خارج از کشور دستگیر شده است.
وی در حالی که تعداد افرادی که با ورود به این چالش دست به خودکشی زده‌اند را کمتر از 100 نفر در جهان اعلام کرد و افزود: بنابراین این بازی تهدید جدی برای خودکشی افراد در جامعه محسوب نمی‌شود. همچنین فردی که تمایل به آسیب رساندن به خود و دیگران دارد، منتظر گذراندن مراحل مختلف یک بازی نمی‌شود.
رییس اورژانس اجتماعی کشور به مضرات ابزارهای فضای مجازی و اینترنت اشاره کرد و گفت: ابزارهای تکنولوژی‌های جدید نیازمند اطلاع‌رسانی، آگاهی‌رسانی، برنامه‌ریزی و نظارت است.
اسدبیگی در تشریح دیگر دلایل اینکه بازی مذکور علت خودکشی دو دختر نبوده است گفت: اگر دلمان برای افرادی که در آستانه خودکشی قرار دارند می‌سوزد باید عوامل خطر را کاهش و عوامل محافظ را افزایش دهیم. یکی از عواملی که باعث گرایش افراد به خودکشی می‌شود، «افسردگی» است. باید در این رابطه چاره‌اندیشی شود تا ممانعتی در برابر افرادی که تفکرات یا تمایل به خودکشی دارند، ایجاد شود.
وی در ادامه بر لزوم ارائه بسته بیمه‌ای برای خدمات مشاوره‌ای و مددکاری تاکید و ادامه داد: بیشتر از چالش نهنگ آبی باید نگران چالش‌های فضای مجازی باشیم که در تمام حوزه‌های کودکان و بزرگسالان رخنه کرده است. در فضای مجازی ارتباطاتی تحت عنوان «دوستی‌های اجتماعی» آغاز می‌شود که خود می‌تواند سرآغاز فجایع باشد.
رییس اورژانس اجتماعی کشور ترویج پرخاشگری و خشونت ناشی از بازی‌های اینترنتی را از دیگر دل‌نگرانی‌های کنونی فضای مجازی اعلام کرد و در این باره توضیح داد: این بازی‌ها خود مروج خشونت هستند چراکه در طول بازی کودکان به راحتی افراد را کشته و خون آنها را می‌ریزند و این کلید راهیابی آنها به مرحله دیگر می‌شود. این خشونت‌ها به امری عادی تبدیل و همین باعث افزایش نگرانی‌ها شده است.
اسدبیگی با استناد به آمارهای سال گذشته پزشکی قانونی گفت: براساس این آمارها، در سال گذشته 4405 نفر خودکشی منجر به فوت صورت گرفته به عبارت دیگر روزانه 12 خودکشی منجر به فوت ثبت شده است.
رییس اورژانس اجتماعی کشور تعداد افرادی که سالانه دست به خودکشی می‌زنند را حدود 6 در 100 هزار نفر خواند و گفت: این آمار نسبت به کشورهای دیگر زیاد نیست اما تمام سازمان‌های درگیر تلاش خود را برای کاهش این آمار به کار می‌گیرند.
منبع: فردا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.fardanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فردا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۲۱۸۵۷۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
خودکشی از رزیدنت‌ها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آل‌سعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان به‌مثابه یک انتحار اجتماعی است»
الهه جعفرزاده: اواخر هفته گذشته (پنج‌شنبه ۶ اردیبهشت)، با انتشار خبر درگذشت خانم دکتر سمیرا آل‌سعیدی، دانشیار روماتولوژی و عضو مرکز تحقیقات روماتولوژی دانشگاه علوم پزشکی تهران، جامعه پزشکی برای بار دوم در سال جاری به سوگ نشست. مواجهه نخست با بحران خودکشیِ یکی دیگر از اعضای کادر درمان در سال جاری، به چهارم فروردین ماه بازمی‌گردد؛ که مربوط به درگذشت خانم دکتر پرستو بخشی، متخصص قلب و عروق در بیمارستان دلفان بود.
دکتر هادی یزدانی، پزشک و دکترای حرفه‌ای پزشکی، در گفت‌وگو با خبرآنلاین، پیرامون این مسئله می‌گوید: «چندی است که در جامعه فعلی سرفصلی داریم تحت عنوان «خودکشی پزشکان»؛ و طی همین مدتی که من به‌شخصه مباحث پیرامون این موضوع را به طور دقیق‌تر بررسی می‌کنم، می‌بینم همین عنوان و سرفصل منتقدانی دارد با این طرز تفکر که «پدیده خودکشی در تمام جوامع وجود دارد و ارتباطی با شغل افراد ندارد. پزشکان نیز قشری از یک جامعه هستند و چندان تفاوتی میان خودکشی این گروه با سایر گروه‌های موجود در یک اجتماع حاکم نیست و نباید گروه پزشکان در ذیل این پدیده پررنگ شوند؛ که این تفکر درستی نیست.»
متن کامل این گفت‌وگو را در ادامه می‌خوانید:
دغدغه و رویکرد جامعه پزشکی در مواجهه با خودکشی اعضای کادر درمان چیست و چطور به آن می‌پردازد؟
نگاه نقادانه‌ای که بر این مسئله حکم‌فرماست، چندان صحیح نیست؛ در واقع دغدغه جامعه پزشکی در پی مرگ اعضای کادر درمان، این نیست که با به پا کردن سر و صدا در جامعه، توجه‌ها را به سمت خود جلب کند و در نهایت هم بی‌حاصل باشد. بلکه دغدغه تمام همکاران ما در این حوزه، تلاش در راستای «به رسمیت شناختن» این مسئله از سوی اجتماع است؛ اینکه جامعه آگاه شود سرفصلی با عنوان خودکشی پزشکان وجود دارد. پس از شناخت و پذیرش این سرفصل، در مراحل بعد می‌توان علل و عوامل دخیل در وقوع این پدیده را به درستی مورد بررسی قرار داد.
مرگ دکتر آل سعیدی، از ابتدای امسال تا کنون، دومین خودکشی در جامعه پزشکی ایران است. این مورد به لحاظ علّی و کیفی چه تفاوتی با خودکشی دکتر پرستو بخشی در فروردین ماه سال جاری دارد؟
در سال جدید، ما دو مورد خودکشی در جامعه پزشکان داشتیم؛ یکی خودکشی دکتر پرستو بخشی پزشک متخصص قلب، و دیگری خودکشی اخیر دکتر سمیرا آل سعیدی. دو موردی که از دو جنسِ متفاوت هستند و علل عینی حاکم بر هر یک از این موارد مجزا و مختلف‌اند.
در مورد خانم دکتر بخشی، ما شاهد یک «ظلم و تحقیر سیستماتیک» هستیم که طی یک ماه اخیر بارها روی این موضوع تأکید کردیم و درباره آن نوشتیم؛ که عده بسیاری در این‌باره، موضع‌گیری کردند و طبق معمول سعی داشتند که ماجرا مشمول مرور زمان شده و فراموش شود. مرحومه بخشی، علاوه بر شرایط روحی نامساعد و افسردگی ناشی از مرگ والدین، در دوران طرح، انواع و اقسام تحقیرها، مضیقه‌ها و کمبودها را متحمل شده بود؛ که مجموعه این عوامل، ایشان را پله پله به سمت خودکشی سوق داد.
در مورد خانم دکتر آل سعیدی با توجه به شواهد و اطلاعات موجود می‌توان ادعا کرد که مرگ و خودکشی ایشان از جنس دیگری است. اگر از منظر بیرونی بخواهیم به موضوع بنگریم، دکتر آل سعیدی در منتهی‌الیه موفقیت و جایگاه علمی و مدیریتی کشور قرار داشتند و به عبارتی تمام چیزهایی که سمبل موفقیت تلقی می‌شوند، در ایشان جلوه‌گر بود. در واقع مسئله‌ای که جنس خودکشی خانم دکتر آل سعیدی را متمایز می‌کند [با استناد به گفت‌وگوهای منتشرشده از دکتر آل سعیدی با دیگر همکارانشان]، این است که ایشان همواره از یک «ناامیدی اجتماعی» صحبت می‌کردند؛ شرایطی که در آن هیچ امیدی به آینده و پیشرفت نیست و همه‌چیز رو به افول می‌رود.
رسیدن به ناامیدی اجتماعی شاید حس آشنایی برای اکثر افراد در هر جایگاهی باشد؛ که مسلماً علل متعددی دارد. «شغل» افراد در رسیدن به این بن‌بست چه نقشی دارد؟
قطعاً همینطور است؛ شاید این یک تجربه مشترک برای اکثر افراد در هر جایگاهی باشد، اما در موردِ دکتر آل سعیدی، این یأس فلسفی و ناامیدی اجتماعی به طور ویژه همزمان شده بود با شغل ایشان؛ که یک زمینه کاری پراسترس با فرسودگی بالا به شمار می‌آید. این اتفاق به خوبی نشان می‌دهد که «مشاغل» چقدر در ایجاد احساسات و اتخاذ تصمیمات نقش پررنگی دارند. همانطور که در مورد مذکور، فردی با وجود مرتبه بالای علمی، موفقیت‌های قابل توجه و شرایط اقتصادی مطلوب به نقطه‌ای می‌رسد که تصمیم بگیرد به زندگی خود پایان دهد و یک «چرا»ی بزرگ و بی‌پاسخ را در ذهن مخاطب ایجاد کند.
در ابتدای صحبت، «به رسمیت شناساندن پدیده خودکشی پزشکان» را به‌عنوان دغدغه اصلی در جامعه پزشکی مطرح کردید؛ از نگاه شما جامعه فعلی چقدر پذیرای این دیدگاه است؟
در جامعه‌ای که دین در معادلات آن یک متغیر قوی و حکومت آن متظاهر به دین است، پدیده خودکشی یک عمل حرام و غیرشرعی محسوب می‌شود و بنا بر همین باورهای دینی، سعی جامعه همواره بر این بوده که سکوت کند یا برچسب خودکشی را کنار بزند و ماجرا را با عناوین دیگری همچون «مرگ خودخواسته» روایت کند. در چنین شرایطی، صحبت از این ماجرا و به رسمیت شناختن آن دغدغه اصلی ماست. خودکشی، نام دیگری ندارد، فراتر از یک آسیب اجتماعی است هم‌رده‌ی یک «انتحار اجتماعی» باید مورد شناخت و بررسی قرار بگیرد.
خودکشی «رزیدنت‌ها» نیز مشمول این دغدغه است؟
صد البته؛ این دغدغه فقط معطوف به خودکشی پزشکان نیست، بلکه در زمینه خودکشی رزیدنت‌ها نیز روال به همین شکل است. عدم پرداخت حقوق مادی و معنوی در این گروه از کادر درمان، تنها یک جنبه از مشکلات حاکم بر این قشر است. ساعات کاری طاقت‌فرسا، شرایط تحقیرآمیز، عدم حمایت و روابط پادگانی بین اساتید و رزیدنت‌ها نیز از مشکلات قابل توجه این حوزه است که به اشکال گوناگون منجر به خودکشی‌های زنجیره‌ای می‌شود و ماهیت این ماجرا برای جامعه خطرناک است. هرچند این موضوعات قابلیت حل و فصل دارد، فقط عمده هدف ما این است که چنین مسائلی به رسمیت شناخته شود.
فکر می‌کنید تداوم اطلاع‌رسانی در راستای به رسمیت شناختن دومینوی خودکشی در جامعه پزشکی چقدر مثمر ثمر واقع خواهد شد؟
اطلاع‌رسانی و آگاهی‌بخشی در این زمینه، فقط به سود جامعه پزشکی نیست و باید به‌صورت کلان به آن نگاه کرد؛ چرا که سلامت جسم و روان تک‌تک اعضای یک جامعه در گروی سلامت سیستم بهداشت و درمان است. سیستم حاکمیتی کشور نیز موظف است صدای مظلومیت این قشر از جامعه را بیش از پیش بشنود. جامعه پزشکی و کادر درمان همواره در این راستا ثابت‌قدم بوده و می‌کوشد با صدای بلندتر و در ابعاد گسترده‌تری، اهمیت پدیده خودکشی در جامعه پزشکی را به گوش آحاد جامعه برساند.
بیشتر بخوانید:
خودکشی یک پزشک دیگر؛ جزئیات بیشتر از درگذشت این پزشک زن ۱۵ شب کشیک در ماه؛ آموزش یا کار ارزان؟/ «درآمد یک پزشک متخصص طرحی در ایران کمتر از یک آرایشگر است» افزایش ۵ برابری نرخ خودکشی در جامعه پزشکی؛ «سالانه ۱۳ خودکشی در جمعیت رزیدنتی کشور داریم»/ یک راه‌حل مهم:«کمک روانی» خودکشی رزیدنت‌ها؛ مرگ خودخواسته در پناه انتخاب رشته اجباری۴۷۲۳۲
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1900289
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است