به نقل از «ایرنا»

مهار آسیب های اجتماعی با واکاوی کارشناسانه و علمی

تاریخ انتشار: ۲۰ آبان ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۵۴۳۰۸۱

تهران- ایرنا- آسیب های اجتماعی به عنوان جدی ترین تهدید برای سلامتی افراد جامعه می تواند ناهنجاری‌های رفتاری گوناگونی را سبب شود و نظم عمومی را مختل کند. واکاوی و بررسی این وضعیت نیازمند اتخاذ روش های علمی و منطقی کارشناسانه است که بتوان به شناخت کامل و یافتن راه های کاهش این معضل پرداخت تا اینگونه نشاط و آرامش در جامعه توامان باشد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

مطبوعات کشور به طور روزانه مهمترین و برجسته ترین رخدادهای داخلی و خارجی را پوشش می دهند. این در حالی است که بخش زیادی از خبرها، یادداشت ها، گزارش ها، گفت وگوها و ... به انعکاس شرایط اجتماعی و فرهنگی جامعه اختصاص می یابد؛ موضوعی که توجه ویژه به آن اهمیتی فزاینده دارد.

گروه اطلاع رسانی ایرنا؛ موضوع های یادشده را که انعکاس قابل توجهی در روزنامه های صبح شنبه 20 آبان 1396داشت؛ با هدف آگاهی بخشی و اطلاع رسانی بررسی کرده است.

** کنترل و کاهش آسیب های اجتماعی با عزمی همگانی
مهار طلاق، خشونت، اعتیاد و ... از جمله اقدام هایی است که در راستای اجرای طرح کنترل کاهش آسیب های اجتماعی صورت می پذیرد که این طرح برنامه های مختلفی را در حوزه های اجتماعی و فرهنگی شامل می شود. بنابراین ضرورت دارد تا با انجام دادن پژوهش های گسترده میدانی و افزایش مشارکت همگانی به عنوان شهروندانی فعال از بروز بیشتر این آسیب ها کاست و آنها را مدیریت کرد.

روزنامه«ابتکار» با درج مطلبی با عنوان«جسدی روی برجک!» از دلایل خودکشی سربازان به ارایه گزارشی پرداخت و نوشت: از خودکشی 2دانش‌آموز دختر در اصفهان و یک دانشجوی دانشکده حقوق دانشگاه شهید بهشتی زمان زیادی نمی‌گذرد. احتمالا باز هم خودکشی رخ خواهد داد؛ خودکشی‌هایی که شاید از آنها باخبر شویم، شاید هم نه. اما نوع دیگری از خودکشی که کمتر به آن پرداخته می‏شود، خودکشی در سربازی است. درست 93سال پیش بود که برای اولین بار لایحه خدمت اجباری نظام وظیفه توسط رضاشاه به مجلس شورای ملی چهارم تقدیم شد تا طبق قانون اساسی ایران تمام مردان بالای 18سال به خدمت سربازی بروند. پس از آن دغدغه‌ای به نام سربازی از 18سالگی ذهن بسیاری از جوانان ایرانی و خانواده‌های‏شان را درگیر و هر کسی سعی کرد تا به شیوه‌ای این موضوع را برای خود سامان دهد. حالا پس از گذشت این همه سال، چند سالی هست که روی دیگری از این اتفاق نمایان شده است؛ مهرماه گذشته بود که «سربازی پس از کشتن فرمانده‌اش، خودکشی کرد.»

در ادامه می خوانیم: این خبر پس از چند ماه ذهن‏ها را دوباره متوجه مسئله سربازی کرد. آمار دقیقی از اقدام به خودکشی سربازان ایرانی وجود ندارد اما اخبار و حوادث، افزایش این موضوع را نشان می‌دهد. خودکشی هم مثل هر آسیب‏ اجتماعی دیگری،‌ ریشه‌های متعددی دارد و یک ‌شبه و بدون مقدمه اتفاق نمی‌افتد. کافی است برای لحظاتی همدم و هم‏صحبت چند سرباز شد و شرح این ماجرا را از زبان خود آنها شنید. «محسن» لیسانس جامعه‏شناسی دارد و یک سال است که خدمتش را تمام کرده است. او به «ابتکار» می‏گوید: «یکم دی‏ماه93 به خدمت اعزام شدم. با تمام سختی‏هایی که داشت خدمتم تمام شد و در طول مدت خدمت شاهد مشکلات زیادی در پادگان بودم.» به اعتقاد او، خلاف کلیشه‏های موجود در جامعه که می‏گویند «هدف از سربازی پخته‌کردن افراد و آماده‌سازی آنها برای ادامه زندگی است» این امر تاثیر آنچنانی روی شخصیت سرباز ندارد.

روزنامه«جام جم» در گزارشی با عنوان«جعل شناسنامه در بازار مکاره طلاق» آورده است: آنهایی که چشم دیدن همسر سابقشان را ندارند، آنهایی که دیدن نام او نیز به‌هم‌شان می‌ریزد، آنهایی که روزی نامزد داشته‌اند و با او به هم زده‌اند یا کسانی که چند صباحی با کسی عقد ازدواج بسته‌اند و حالا مطلقه ‌اند، بعید نیست میان آگهی‌ها بگردند، اینترنت را بجورند و از این و آن پرس‌وجو کنند و برسند به یکی از موسسات حقوقی که ادعاهایی بزرگ دارند. تقریبا هیچ کدامشان تلفنی جواب درست نمی‌دهند. از پشت خط، آنها به همه مشکوک‌اند، جواب‌های سربالا و گنگ و مبهم‌شان نیز ریشه در شکی عمیق دارد. تقریبا بیشتر موسسات حقوقی که ادعای پاک کردن نام همسر سابق از شناسنامه را دارند هیچ یک از مشتری‌ها را ناامید نمی‌کنند، در عوض ادعا دارند که از پسِ خواسته‌های مشتری برمی‌آیند، هرچه که باشد، کاملا تضمینی، صددرصدی.

در ادامه می خوانیم: آن سوی خط مرد جوانی است، از همان‌ها که مدام به مشتری‌ها تضمین می‌دهند. ما شده‌ایم خواهان حذف نام همسر سابق از شناسنامه و او شده حلال مشکلات. ولی اصرار دارد مدارک را حضوری ببیند، حتی حضوری درباره جزئیات صحبت کند؛ او شک دارد. با این حال ماندن پای ما در یک کفش جواب می‌دهد و او نم پس می‌دهد، حرف از استعلام می‌زند و هماهنگ کردن چند موضوع با دوستانی که در ثبت احوال دارند! می‌گوید این که چند سال با همسر سابق زیر یک سقف بوده‌ایم و چه مدت از طلاقمان می‌گذرد در سخت و آسان شدن کار دخالت دارد، می‌گوید باید شناسنامه را ببیند که حرف اضافه‌ای کنار واژه طلاق آمده یا نه ... مرد جوان دیگری پشت خط است،‌ او در حفظ اسرار شغلش سرسخت‌تر از قبلی است. فقط می‌گوید ارتباطاتی دارد که می‌تواند شناسنامه‌مان را با وجود داشتن فرزند از لوث نام همسر سابق پاک کند! روی واژه «دشوار» اما چند باری تاکید می‌کند تا نشان دهد این کار چقدر سخت است، با این حال به ما تضمین می‌دهد و خیالمان را جمع می‌کند.

روزنامه«فرهیختگان» با انتخاب یادداشتی با عنوان«اعتیاد نیازمند ریشه‌کنی» که به قلم زهرا رمضانی نگاشته شد، آورده است: شهر ایمن، شهری است که اقشار آسیب‌پذیر در آن دچار صدمه نشوند و توزیع امکانات شهری براساس توجه به همه افراد جامعه صورت پذیرد. یکی از جنبه‌های قابل توجه در شهرسازی و همین‌طور مدیریت شهری در نظر گرفتن همه‌جانبه امکانات و شرایط زیست اجتماعی برای همه افراد، گروه‌ها و دسته‌هایی است که در جامعه زندگی می‌کنند. در واقع نظام شهر‌سازی استاندارد زمانی معنی پیدا می‌کند که شهر برای همه اقشار(معلولین، کودکان، جوانان، زنان و مردان) دارای امکانات و شرایط قابل قبولی باشد. اما در حال حاضر محیط‌های نامطلوب شهری مشکلات بسیاری را برای تامین امنیت شهروندان ایجاد کرده و در رشد آسیب‌های اجتماعی موثر بوده است. شهرهای امروز همانند گذشته قادر به تامین آرامش و امنیت شهروندان نیستند.

در ادامه این یادداشت می خوانیم: فراوانی ماشین به تدریج از شاخص‌های آرامش و امنیت فضای شهری فاصله گرفته‌اند. تا جایی که جامعه‌شناسان معتقد هستند برای این کار باید همفکری اساسی بین همه نهاد‌ها و مسئولان صورت بگیرد چراکه بحث اعتیاد به موادمخدر بسیار ریشه‌ای است. اعتیاد در فرهنگ ما یک مفهوم است. اعتیاد معلولی از یک علت است که اگر بخواهیم شاهد آن نباشیم باید عوامل آن را برطرف کنیم. فکر کنیم که چرا بچه‌ها به سمت اعتیاد کشیده می‌شوند و چرا خانواده‌ها نسبت به این موضوع نمی‌توانند عکس‌العملی نشان دهند. بچه‌هایی که آینده‌سازان این کشور هستند، اینها تاثیر زیادی در جامعه دارند و باید وارد بازار کار شوند و به کارهای اجتماعی و فرهنگی بپردازند اما نبود بستر مناسب کاری، تفریحی باعث می‌شود تا این افراد به سراغ کارهایی بروند که نه از نظر جامعه صحیح است و نه از نظر خانواده و بعضا خودشان این کار‌ها را هم تایید نمی‌کنند اما به خاطر شرایط نامناسب به سمت و سوی آن کشیده می‌شوند.

** ایجاد نشاط و شادابی در کودکان بستری برای ساختن جامعه ای پویا
جامعه ای از پویایی برخوردار است که در تمامی سطوح آن مهمترین دغدغه خانواده ها، مسوولان و کارشناسان؛ وجود کودکان و نشاط و شادابی آنها باشد، زیرا آموزش، حمایت و بسترسازی برای انجام دادن فعالیت‌های مختلف برای آنان، امکان رشد و توسعه همه جانبه کشور را در آینده فراهم می‌کند.

روزنامه«شرق» در یادداشتی با عنوان«مشارکت کودکان در امور منزل، چالش‌ها و راهبردها» نوشت: ازجمله دغدغه‌های مهم والدین امروزی این است که علاوه بر تأمین امنیت و مراقبت از دلبندانشان، بتوانند آنها را برای روی پای خود ایستادن در زندگی مستقل آینده‌شان آماده کنند. بنابراین آموزش و ترغیب کودکان به همکاری در کارهای منزل از اوایل کودکی ضروری به‌نظر می‌رسد. ماجرا برای اغلب والدین ساده پیش نمی‌رود. خردسالان به دلیل ویژگی‌های رشدی خود از پذیرش مسئولیت‌ها سر‌ باز می‌زنند. ازجمله این ویژگی‌ها ضعف قضاوت (درباره اهمیت کارهای منزل و مشارکت اعضای خانواده)، زودانگیختگی (اصرار به انجام لذت‌بخش‌ترین عمل در لحظه) و خودمحوری (غرق‌بودن در نیازهای خود و ناتوانی در درک نیازهای دیگران) است. پس از مدتی کشمکش، والدین نیز به دلایلی مثل ترس از آسیب‌رساندن به رابطه خود با کودک یا نگرانی از تحمیل مسوولیت‌های فراتر از توانمندی کودک به او، بار تمام این تکالیف را خود به دوش می‌کشند.

نیلوفر عابدینی پژوهشگر مؤسسه مطالعات کودکی در ادامه این یادداشت نوشت: بااین‌حال تحقیقات نشان می‌دهد که مشارکت کودکان خردسال در کارهای منزل اثر مثبت بر عزت‌نفس و مسئولیت‌پذیری آنها داشته، ظرفیت تحمل و مدیریت کودکان هنگام مواجهه با ناکامی‌ها ‌و به‌تعویق‌افتادن لذت‌ها را افزایش داده و عامل پیش‌بینی‌کننده شادی در دهه سوم زندگی آنهاست. تسلیم‌شدن در برابر مقاومت کودکان، افراط در رسیدگی به آنها و نداشتن توقع از آنها برای مشارکت در امور خانه موجب می‌شود در انجام تکالیف ساده زندگی متناسب با هر مرحله از زندگی‌شان ناتوان بمانند. نکته مهم در این نوع آموزش این است‌ که تکلیف را متناسب با توانمندی کودک انتخاب کنیم. تکالیف مشکل و آسان می‌توانند به‌ترتیب دلسردکننده و کسل‌کننده باشند.

روزنامه«ایران» در مطلبی با عنوان«رابطه تنبیه کودکان با مشکلات سلامت روانی» می نویسد: نتایج یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که تنبیه کودکان، خطر ابتلای آنها را به مشکلات سلامت روانی در بزرگسالی افزایش می‌دهد. افرادی که در کودکی تنبیه شده بودند بسته به شدت تنبیه بدنی یا سوء استفاده احساسی، بیشتر احتمال داشت که در بزرگسالی به مصرف مواد مخدر روی آورند یا مرتکب خودکشی شوند .نتایج این مطالعه که توسط محققان دانشگاه میشیگان در امریکا انجام و در مجله Child Abuse & Neglect منتشر شده بر اساس نظرسنجی از بیش از هشت هزار و 300 بزرگسال در کالیفرنیا بدست آمده است. در مجموع 55 درصد این افراد اظهار داشتند که در کودکی دست کم چند بار در سال تنبیه می‌شدند.همچنین این افراد 37 درصد بیشتر از بزرگسالانی که در کودکی هرگز تنبیه نشده‌اند از تلاش‌هایی برای ارتکاب به خودکشی خبر دادند.

در ادامه آمده است: به علاوه احتمال مصرف مواد مخدر و احتمال مصرف شدید تا متوسط نوشابه‌های الکلی در این افراد به ترتیب یک سوم و 23 درصد بیشتر از بزرگسالانی بود که در کودکی هرگز تنبیه نشده بودند. این مطالعه همچنین نشان داد، بزرگسالانی که در کودکی تحت سوء استفاده‌های بدنی و احساسی قرار گرفته بودند بیشتر احتمال داشت که به مشکلات سلامت روانی مبتلا شوند. آکادمی اطفال کودکان، مدت هاست که بنا به دلایلی علیه تنبیه کردن کودکان هشدار داده است؛ از جمله این دلایل این است که تنبیه کردن مکرر کودکان می‌تواند به آنها یاد دهد که پرخاشگری روشی برای حل درگیری هاست و می‌تواند موجب بدتر شدن هرگونه مسائل رفتاری شود.

روزنامه«قانون» در گزارشی با عنوان« در مسائل مالی با کودکان‌ مان شفاف باشیم» می نویسد: پدربزرگ نوه‌اش را در آغوش گرفته و مدام قربان صدقه اش می ‌رود. دختربچه 6 ساله دست‌های پدربزرگ را گرفته و به مادرش که مدام داخل آشپزخانه است، می‌گوید که برایش بستنی بیاورد.

مادر کاسه بستنی را مقابل دخترش می گذارد و دختربچه بی آنکه تشکر کند، شروع می‌کند به خوردن بستنی. مادر یادآوری می‌کند باید در مقابل کاسه بستنی که برای دختربچه آماده کرده، تشکر کند اما دختربچه همچنان بی‌توجه است. حالا سال‌ها از آن روز گذشته، دختربچه 12 ساله شده و هر روز در مدرسه دوستانش را می بیند که هر کدام از زندگی‌های رنگ و وارنگ‌شان و وسایلی تعریف می‌کنند که اوحتی شاید اسمش را نیز نشنیده باشد. او می داند که خانواده اش قادر به مهیا کردن وسایلی که او می‌خواهد، نیست اما دوباره بر خواسته‌هایش پافشاری می‌کند. خانواده که قدرت مالی فراهم کردن وسایلی راکه دخترشان از آن‌ها می‌خواهد، ندارد به خشونت متوسل می شود و گاهی کار به دعوا و درگیری می‌رسد. حالا مشکلات چندبرابر شده است.

در ادامه می خوانیم: پدر و مادرهایی هستند که بچه‌های‌شان را مقابل مغازه‌ها می برند و از آن‌ها می‌پرسند چی می‌خواهید و چی نمی‌خواهید. بچه هم می‌گوید من این را می خواهم یا آن یکی را می خواهم. کیهان نیا درباره نحوه برخورد پدر و مادرها با بچه‌های‌ شان می‌گوید: «این والدین آگاه نیستند که این بچه دارد خودش را برای آن‌ها لوس می‌کند و در واقع خانواده را به بازی می‌گیرد؛ در حالی که اعتقاد ما روان‌شناس ها این است که در مقابل خواسته بچه باید به او زمان داد؛ یک روز، دو روز، سه روز یا بیشتر. این‌جوری بچه ارزش کادویی را که والدین برای او می‌خرند،بیشتر می‌داند و فکر نمی‌کند هرچه را بخواهد باید بلافاصله در اختیار او قرار دهند. در حال حاضر این خانواده‌ها نسبت به بچه های‌شان رودروایستی پیدا کرده‌اند و قدرت اینکه به آن‌ها بگویند نداریم، نیست.

ما به پدر و مادرها می‌گوییم اگر بچه شما زیاده خواه است و خواسته‌هایش فوق توان شماست، این را با بچه ‌ها مطرح کنید و به آن‌ها بگویید؛ درباره حقوقی که می‌گیرید و تعهدهایی که در محل کارتان داریدو اینکه هر ماه باید چقدر قسط بدهید یااگر می‌خواهید یک کادوی گران ‌قیمت برای‌شان بخرید، چند ماه باید قسط ‌های آن را پرداخت کنید.

** نقش جنگل ها در حفاظت از منابع خاکی و آبی
ایران با وجود 12 میلیون هکتار جنگل یکی از کشورهای حاصلخیز در خاورمیانه شناخته می شود که اصولا حفاظت از آنها برای تولید محصول های فرعی، آب و خاک است. جنگل ها می توانند نقش بسیار زیادی در شکوفایی اقتصاد ایفا کنند. نقش مدیریت کارآمد در بهره گیری بهینه از منابع و امکانات، بالا بردن سطح فرهنگ جامعه و برنامه ریزی و مدیریت زمان می تواند بیشترین بهره برداری را از این منابع به عمل آورد.

روزنامه«شهروند» در گزارشی با عنوان«مرگ خاموش خاک» می نویسد: تصویر مرگ خاموش خاک در ایران بشدت ناامیدکننده است. فرسایش خاک در ایران تقریبا 2.5 برابر متوسط جهانی است. مطابق گزارشی که انجمن علوم خاک ایران منتشر کرده، در حال حاضر وضع فرسایش خاک در ایران به ‌طور متوسط دو ‌میلیارد تن در‌ سال است که سه برابر متوسط آسیا و بالاترین نرخ در کره زمین محسوب می‌شود. در این میان مقامات ارشد محیط‌زیستی در ایران معتقدند که هزینه فرسایش خاک در ایران از درآمد نفتی این کشور پیشی می‌گیرد. یک حساب کتاب سرانگشتی نشان می‌دهد که با قیمت تخمینی 28 دلار برای هر تن، هزینه‌های فرسایش خاک بین 56‌ میلیارد تا 112‌میلیارد دلار است. شاید به همین دلیل است که در صدر فهرست کشورهایی قرار گرفته‌ایم که با معضل فرسایش خاک سخت دست به گریبانند.

در ادامه آمده است: بحران آب روی بحران خاک تأثیر می‌گذارد و بحران خاک روی بحران آب اثر می‌گذارد. با وجود این معمولا دولتمردان از کمبود منابع آبی می‌گویند. بر اساس هدفگذاری صورت‌گرفته در برنامه ششم توسعه تولید تمامی محصولات کشاورزی باید افزایش یابد. این هدفگذاری در شرایطی است که ایران با بحران منابع آبی و خاکی دست‌و‌پنجه نرم می‌کند.کاوه زرگران، رئیس کمیسیون کشاورزی اتاق بازرگانی و صنایع معادن تهران در این ‌باره می‌گوید: درست است که برداشت بیش از حد مجاز از منابع زیرزمینی، کاهش نزولات آسمانی، سرعت بالای تبخیر آب در ایران و سیاست‌های نادرست کشاورزی آینده منابع آبی ایران را بشدت در معرض خطر قرار داده استف اما به هر حال می‌توانیم کمبود آب را از طریق تکنیک‌هایی مثل آب ‌شیرین‌کن، بازچرخانی آب و حتی واردات آب تأمین کنیم؛ اما درباره خاک چنین اتفاقی نمی‌افتد.

روزنامه«جهان اقتصاد» با انتخاب مطلبی با عنوان«حفاظت از منابع خاکی یکی از چالش های حال و آینده کشور» به گفت وگو با علی مراد اکبری معاون آب و خاک وزارت جهاد کشاورزی پرداخت و نوشت: خاک بالعکس آب تجدید پذیر نیست، به طور متوسط هر سانتی متر خاک 600 تا 700 سال زمان می برد تا از سنگ مادر تشکیل شود. خاک عنصر بسیار با اهمیتی است و اگر کشوری از آن غفلت کند، دچار مشکلات اساسی خواهد شد. مدیریت، حفاظت و بهره برداری از منابع خاک یکی از مهم ترین چالش های حال و آینده کشور است و حتما باید مسئولان کشور این مساله را به دقت رصد کنند و به آن بپردازند. مساحت کشور ما حدود 165 میلیون هکتار است که در یک اقلیم خشک و نیمه خشک واقع شده بنابراین از لحاظ کیفی و کمی ما با محدودیت های شدید منابع پایه خاک مواجه هستیم. حدود 50 میلیون هکتار از اراضی کشور اگر آب وجود داشته باشد، قابلیت توسعه کشاورزی را دارند، ولی با توجه به محدودیت منابع آب ما چنین ظرفیتی نداریم که از این 50 میلیون استفاده کنیم.

در ادامه می خوانیم: در حال حاضر اراضی در چرخه تولید ما 18.5 میلیون هکتار است، که از این میزان حدود 8.5 میلیون هکتار آن آبی و حدود 10 میلیون هکتار آن دیم است؛ بنابراین از حدود 32 میلیون هکتار از اراضی قابل کشت به دلیل محدودیت منابع آب نمی توانیم استفاده کنیم. نکته جالب اینجاست که از این 18.5 میلیون هکتار اراضی تنها 1.3 میلیون هکتار آن فاقد محدودیت است، باقی آن نیز شامل محدودیت هایی چون شوری، قلیاییت، زهدار بودن، توپوگرافی، سنگ دار بودن، عمق خاک و … است؛ در واقع فقط 1.3 این اراضی در کلاس یک قرار می گیرد. در حال حاضر یکی از مشکلات ما این است که 60 درصد اراضی‌مان کمتر از یک درصد مواد آلی دارد، در حالی که این عدد باید بالای 2 باشد. به همین دلیل یکی از برنامه های ما در برنامه ششم توسعه افزایش مواد آلی خاک است، مشکل دیگری که ما داریم این است که بیش از 50 درصد خاک های کشور دچار کمبود مواد غذایی(یک یا چند عنصر غذایی) هستند؛ شوری، عدم وجود نقشه های خاک شناسی با مقیاس مدیریت پذیر، آلودگی خاک ها با استفاده از برخی کودهای شیمیایی و پساب های صنعتی و … از دیگر مشکلات ما در این زمینه است.

روزنامه«ستاره صبح» با انتخاب مطلبی با عنوان«رویشگاه‌ های جنگلی مهم‌ترین بحران لرستان» به گفت وگو با محمد درویش فعال محیط زیست و مدیرکل پیشین سازمان محیط زیست پرداخت و آورد: مهمترین بحرانی که استان لرستان با آن درگیر است، رویشگاه‌های جنگلی‌اش است که متاسفانه زادآوری طبیعی‌ را از دست می‌دهد و به ندرت دیگر پایه‌های جوان در آن می‌بینید. من فکر می‌کنم مهمترین بحرانی که استان لرستان با آن درگیر است، رویشگاه‌های جنگلی‌اش است. رویشگاه‌های جنگلی لرستان متاسفانه زادآوری طبیعی‌اش را از دست می‌دهد و اگر وارد این رویشگاه‌های جنگلی شوید، به ندرت دیگر پایه‌های جوان می‌بینید. این پایه، پایه‌های قدیمی هستند و متاسفانه به شکل دانه‌زاد هم نیستند، شاخه‌زاد هستند. و این نشاندهنده مرگ یک جنگل است.درویش افزود: به‌خصوص در استان لرستان به دلیل کشاورزی در زیراشکوب جنگل‌های زاگرس و به خاطر حضور بیش از حد دام، زادآوری طبیعی جنگل‌هایمان را از دست دادیم.

در ادامه این گفت وگو می خوانیم: سدسازی‌ها و طرح‌های انتقال آب بین‌حوزه‌ای، دومین عامل مخرب توان تاب‌آوری استان لرستان است و متاسفانه استان لرستان هم به یک کارگاه سدسازی تبدیل شده است. الان سد بختیاری، در واقع در مرز همین استان ساخته می‌شود و می‌تواند به شدت رویشگاه‌های منطقه را متاثر کند و نظام هیدرولوژیکی منطقه را مختل کند. مدیران لرستانی نباید فکر کنند که این نوع اشتغال‌های کوتاه‌مدت می‌تواند مشکل لرستان را حل کند. لرستان می‌تواند به یکی از استان‌های که مهمانپذیر درجه یک در حوزه گردشگری طبیعی است، تقدیم شود. باید زیرساخت‌های لازم برای ایجاد اکوکمپ‌ها، اکولوژها، اکوسافاری‌ها در آن فراهم شود و برود به سمت بالفعل‌شدن مزیت‌های نسبی‌اش در حوزه بوم‌گردی مسئولانه، برود به سمت ایجاد کلبه‌ها و خانه‌های روستایی که از آن بتوانند پول تولید کنند با استقرار سلول‌های فوتو-ولتاییک، یعنی همان کاری که در ترکیه انجام می‌گیرد.

*گروه اطلاع رسانی
خبرنگار: مریم همتی**انتشار دهنده: شهربانو جمعه
پژوهشم**9117**9131**
ایرنا پژوهش، کانالی برای انعکاس تازه ترین تحلیل ها، گزارش ها و مطالب پژوهشی ایران وجهان، با ما https://t.me/Irnaresearch همراه شوید.

منبع: ایرنا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۵۴۳۰۸۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آسیب به جوانان و جامعه با ضعف دستگاه‌های فرهنگی

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما مرکز یزد، سید جمال سجادی پور در جلسه شورای هماهنگی مبارزه با مواد مخدر این شهرستان آموزش، نظارت و ورود قاطع به میدان مبارزه با مواد مخدر در شهرستان میبد از سوی این شورا تاکید کرد.

سجادی پور بابیان اینکه دستگاه‌های فرهنگی از جمله آموزش و پرورش که تعلیم و تربیت ۲۶ هزار نفر دانش آموز را برعهده دارد و ورزش و جوانان متولی امور جوانان است باید پای امور جوانان باشند افزود: شبکه بهداشت باید با آموزش و تبین، آسیب‌های خودکشی و طلاق و دیگر آسیب‌های اجتماعی را با ارائه راهکار‌های مناسب کاهش و شورا و شهرداری از بودجه‌های فرهنگی در رفع آسیب‌ها هزینه کند.

فرماندار میبد به نقش فضای مجازی در شکل گیری بسیاری از آسیب‌ها اشاره و تصریح کرد: اگر آسیبی دانش آموزان و جوانان ما را درجامعه به بیراه می‌برد ضعف دستگاه‌های ماست و باید با نظارت و آموزش و مشاوره این آسیب‌ها از سیمای جوان و جامعه ما زدوده شود.

وی گفت: دستگاه‌های فرهنگی و همه کسانی که تربیونی در اختیار دارند از این ظرفیت‌ها برای کاهش آسیب‌های اجتماعی، استفاده کنند.