به نقل از «اکوفارس»

پیام مهم امضای چراغ خاموش قرارداد ارزان‌فروشی گاز به نروژی‌ها

تاریخ انتشار: ۲۳ آبان ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۶۲۳۷۳۹

حدود سه هفته قبل در 3 آبان ماه، نخستین قرارداد فروش گاز طبیعی جهت تولید گاز مایع‌شده (LNG) صادراتی، بین شرکت ملی نفت ایران و شرکت IFLNG تحت مالکیت شرکت پالایش گاز خارگ و شرکت نروژی هملا Hemla امضا شد. براساس این قرارداد 20 ساله، قرار است شرکت ملی نفت ایران و شرکت نروژی طی سه ماه اقدامات لازم جهت تحویل روزانه 2.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

3 میلیون مترمکعب گاز را از پالایشگاه هفتم پارس جنوبی انجام داده و از اواسط سال 1397 تحویل گاز آغاز شود.

نکته مهم و قابل تامل درباره این قرارداد 20 ساله در کنار قیمت پایین گاز تحویلی به شرکت نروژی و همچنین محل تامین این گاز، شیوه اطلاع رسانی امضای آن توسط وزارت نفت است.

از طرفی، تا قبل از امضا شدن این قرارداد، مدیران وزارت نفت بخصوص مدیران ارشد شرکت ملی نفت ایران، توضیحات اندکی درباره آن به رسانه‌ها ارائه داده بودند. به همین دلیل هم عمده کارشناسان و رسانه ها تصور می‌کردند که محل تامین گاز تحویلی قرارداد با شرکت نروژی هملا، گازهای همراه نفت در حال سوختن در خلیج فارس و بطور خاص، گازهای همراه نفت در سکوی نفتی فروزان است.

از طرف دیگر هم رسانه‌ها نه تنها به مراسم امضای این قرارداد دعوت نشدند، بلکه آنها حتی از وجود چنین مراسمی مطلع هم نشدند و نهایتا اطلاع رسانی درباره این موضوع، صرفا با انتشار خبری کوتاه در پورتال رسمی شرکت ملی نفت ایران صورت گرفت؛ خبری که فاقد عناصر خبری مهمی مانند زمان مراسم امضای قرارداد با شرکت نروژی هملا و سایر جزئیات این مراسم بود و صرفا توضیحاتی کلی درباره این قرارداد و شناورهای تولید LNG مطرح می‌کرد. همچنین هیچ تصویری از مراسم امضای قرارداد بین شرکت ملی نفت ایران و شرکت  IFLNG منتشر نشده است.

بر همین اساس مشخص نیست 3 آبان ماه، واقعا تاریخ امضای نخستین قرارداد فروش گاز طبیعی جهت تولید گاز مایع‌شده LNG صادراتی بوده است یا صرفا تاریخ رسانه‌ای شدن امضای این قرارداد؟

پوشش ضعیف رسانه‌ای وزارت نفت از مراسم امضای نخستین قرارداد فروش گاز طبیعی جهت تولید گاز مایع‌شده LNG صادراتی با شرکت نروژی هملا، هر دلیلی داشته باشد، یک پیام مهم دارد که عبارتست از: «مدیران ارشد وزارت نفت علاقه نداشتند نخستین قرارداد فروش گاز طبیعی جهت تولید گاز مایع‌شده LNG صادراتی مورد توجه رسانه‌ها قرار گیرد».

حال این سوال مطرح می‌شود که دلیل عدم علاقه وزارت نفت به این موضوع چه بوده است؟ چرا وزارت نفت برخلاف سایر تعاملات خود با شرکت‌های خارجی بخصوص غربی که پوشش رسانه‌ای گسترده ای داده می‌شود، سعی کرد امضای این قرارداد در بایکوت خبری صورت گیرد؟

پاسخ این سوال ساده است. مدیران ارشد وزارت نفت می‌دانستند رسانه‌ای شدن جزئیات این قرارداد بخصوص قیمت گاز تحویلی، انتقادات کارشناسان را به دنبال خواهد داشت و به همین دلیل تلاش کردند خبر امضای این قرارداد را به صورت حداقلی رسانه‌ای کنند تا هم متهم به پنهان کاری نشوند و هم از انتقادات کارشناسان در امان بمانند. در این صورت، فضای مناسبی برای امضای قراردادهای بعدی نیز فراهم می‌شد.

با این وجود، خبر امضای نخستین قرارداد فروش گاز طبیعی جهت تولید گاز مایع‌شده (LNG)  صادراتی با شرکت نروژی هملا مورد توجه کارشناسان و رسانه ها قرار گرفت و برخی از ایرادات مهم آن تاکنون رسانه‌ای شده است.

مهم‌ترین انتقاد وارده به این قرارداد، قیمت پایین گاز تحویلی به شرکت نروژی است. براساس محاسبات صورت گرفته، در تمامی قیمت‌های بالا و پایین نفت خام، قیمت گاز تحویلی به شرکت نروژی حدود 50 درصد کمتر از قیمت گاز صادراتی به ترکیه است و در واقع، شرکت ملی نفت ایران طبق این قرارداد یارانه‌ای 50 درصدی برای این شرکت نروژی قائل شده است. این قیمت براساس ابلاغیه نرخ گاز طبیعی برای فروش به واحدهای کوچک‌ مقیاس تولید گاز مایع‌ شده و نیز واحدهای فشرده‌سازی گاز طبیعی با هدف صادرات که در مهرماه 96 توسط بیژن زنگنه، وزیر نفت ابلاغ گردید، تعیین شده است.

همچنین علاوه بر عدم توجیه اقتصادی این قرارداد، فروش گاز به شرکت نروژی برای صادرات به صورت LNG هیچ ارزش افزوده امنیتی سیاسی برای کشور ندارد. بر همین اساس مشخص نیست مسئولان وزارت نفت که گزینه‌های به مراتب بهتری برای افزایش صادرات گاز مانند صادرات گاز به ترکیه و عراق از طریق خط لوله روی میزشان قرار داشت، چرا سراغ امضای این قرارداد رفتند؟ جالب اینجاست که این قرارداد در شرایطی امضا شده است که سالهاست حدود نیمی از اهداف کمی برنامه تزریق گاز به مخازن نفتی به بهانه کمبود گاز محقق نمی‌شود.

علاوه بر این موضوع، قرار بود گازهای ترش همراه نفت سوزانده شده در سکوهای نفتی خلیج فارس بخصوص در سکوی میدان نفتی فروزان به عنوان خوراک جهت تولید گاز مایع‌شده (LNG) صادراتی در اختیار این شرکت نروژی قرار بگیرد ولی مشخص نیست به چه دلیلی، مقرر شد به جای گازهای مذکور، گازهای شیرین پارس جنوبی به این شرکت نروژی فروخته شود؟ در صورتی که این تغییر در محل تامین گاز صورت نمی‌گرفت، انتقاد وارده به قیمت پایین گاز تحویلی به شرکت نروژی تا حدود زیادی برطرف می‌شد زیرا درآمد فعلی کشورمان از این گازها، صفر بود و تداوم سوزاندن گازهای همراه نفت در خلیج فارس نیز از لحاظ اقتصادی و محیط زیستی، خسارات سنگینی به کشور وارد می‌کرد.

انتهای پیام/

      

منبع: اکوفارس

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ecofars.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «اکوفارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۶۲۳۷۳۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ایران به هاب ترانزیت داده نزدیک می‌شود؟

به گزارش «تابناک» به نقل از ایسنا، تلاش برای تبدیل ایران به هاب ترازیت داده اگرچه توسط دولت‌ها و دولتمردان گذشته مورد تأکید و توجه قرار داشت اما به صورت جدی پس از گذشت یک سال از شروع فعالیت دولت سیزدهم، رئیس سابق شرکت ارتباطات زیرساخت خبر از موضوع مهمی از جمله تبدیل ایران به هاب ترانزیت داده در منطقه داد.

طی دو سال گذشته به صورت قابل قبولی سطح ترافیک شبکه افزایش یافت و میزان اشباع در آن به حداقل نسبت به سال‌های گذشته رسید و همچنان تلاش برای پیشرفت و توسعه در این حوزه وجود دارد. ظرفیت شبکه انتقال کشور در ابتدای دولت ۳۶ ترابیت بر ثانیه بود و گفته شد با توسعه شبکه‌های موجود و تکمیل فرآیند نصب و راه‌اندازی تجهیزات این پروژه، این ظرفیت تا پایان سال ۱۴۰۲ به ۶۰ ترابیت بر ثانیه افزایش می‌یابد.

بنابراین در جهت افزایش پیشرفت این طرح ایجاد قطب مرکز داده در کشور در دستور کار قرار گرفت و راه‌اندازی و فعالیت سه قطب مرکز داده در منطقه ویژه اقتصادی پیام پیش بینی شد.

در این راستا اخیرا علی اصغر انصاری - معاون برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی ارتباطات و فناوری اطلاعات- در نشستی با مدیران عامل شرکت‌های مستقر در مرکز داده پیام، با اشاره به اینکه این منطقه در اولویت وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات است، اظهار کرد: طرح ابردولت توسط سازمان فناوری اطلاعات با سرمایه‌گذاری دولت و مشارکت بخش خصوصی در مناطقی از جمله تهران اجرا و به دنبال این هستیم که این طرح را در قطب مرکز داده پیام نیز، پیاده سازی شود.

وی با بیان اینکه خوشبختانه بخش زیادی از تعهدات پیام، از جمله توسعه زیرساخت‌ها با هدف پیاده‌سازی اهدافی مانند راه اندازی مرکز داده انجام و یا در دست اقدام است، ادامه داد: با توجه به همجواری پیام به پایتخت و به دنبال توسعه زیرساخت‌های خوبی که در این منطقه شاهد هستیم، پیام همیشه به عنوان یک منطقه برای ایجاد قطب داده مطرح که تحقق این مهم نیز امروز در حال اجرایی شدن است.

انصاری همچنین با اشاره به ظرفیت‌های بالقوه پیام، تصریح کرد: برنامه‌ریزی‌ها به این سمت است که این منطقه با سرعت بیشتری به نقطه مطلوب و هدفگذاری شده برسد، چرا که توسعه اقتصادی منطقه ویژه اقتصادی و فرودگاه بین المللی پیام، اثر مثبتی در سطح کلان در حوزه اقتصاد دیجیتال به همراه خواهد داشت.  

انصاری در ادامه به موضوع برق به عنوان یکی از مهم‌ترین مطالبات سرمایه‌گذاران مرکز داده اشاره کرد و گفت: در تابستان سال گذشته با همراهی مدیرعامل منطقه ویژه اقتصادی و فرودگاه بین المللی پیام، به جز در یک الی ۲ مورد قطعی برق در مرکز داده پیام شاهد نبودیم.

همچنین مدیر عامل منطقه ویژه اقتصادی و فرودگاه بین المللی پیام نیز در ادامه این نشست با اشاره به اقدامات صورت گرفته برای استقرار شرکت‌ها در قطب مرکز داده پیام عنوان کرد: طی دو سال گذشته ۱۰ شرکت به این مرکز اضافه و در مجموع هم اکنون ۱۶ واحد در قطب  مرکز داده پیام مشغول فعالیت هستند.

قنبرپور همچنین با اشاره به توسعه زیرساخت‌ها برای ارایه خدمات به شرکت‌های مرکز داده پیام از فعال شدن ظرفیت ۲ نیروگاه در پیام خبر داد و افزود: با فعال شدن این نیروگاه‌ها، این امکان فراهم شده که به صورت مستقیم به متقاضیان برق واگذار شود.

شرکت ارتباطات زیرساخت هم برای تحقق این امر مهم در سال ۱۴۰۲ با هدف ایجاد ظرفیت‌های جدید در بخش ترانزیت ارتباطات و پیاده‌سازی دیپلماسی تجاری خود، حضور موثری در عرصه‌های بین الملل داشت.

به گونه‌ای که توسعه ظرفیت ترانزیت بین الملل به میزان حدود ۴۰۰ گیگابیت بر ثانیه و رشد ۱۰۰ درصدی فروش سرویس MPLS بین الملل از جمله دستاوردهای این شرکت در سال گذشته بوده است. در این زمینه حضور در کریدورهای بین المللی، مذاکره با china telecom جهت فعال سازی کریدور BRI و مذاکره با کشورهای ترکمنستان و قزاقستان با هدف فعال‌سازی کریدور ترانزیتی آسیا میانه - اروپا از مسیر ایران از جمله اقدامات مهم شرکت در این زمینه است.