به نقل از «انرژی امروز»

عدم حضور آلمان در ائتلاف برای خروج از سوخت فسیلی

تاریخ انتشار: ۲۶ آبان ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۶۷۱۶۹۸

وزیر محیط زیست آلمان از دیگر شرکت‌کنندگان خواست که وضعیت آلمان را درک کنند چرا که این کشور قبل از تشکیل دولت جدید نمی‌تواند تصمیمی در این زمینه بگیرد.نمایندگان ۱۸ کشور در کنفرانس تغییرات اقلیمی ائتلافی برای پایان دادن به استفاده از سوخت ‌ذغال‌سنگ تشکیل دادند. آلمان که میزبان این کنفرانس و زمانی از پیشتازان مبارزه برای محیط زیست بود، حاضر نشد در این ائتلاف شرکت کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

مخرج مشترک تمامی شرکت‌کنندگان در کنفرانس جهانی برای مبارزه با تغییرات اقلیمی در شهر بن ضرورت توقف استفاده از سوخت‌های فسیلی، از جمله ذغال‌سنگ برای توقف روند گرمایش زمین بود. یک روز مانده به پایان کنفرانس ۱۸ کشور به رهبری کانادا و بریتانیا ائتلافی را برای پایان دادن به استفاده از سوخت ذغال‌سنگ تشکیل دادند.

علاوه بر کانادا و بریتانیا، می‌توان اسامی بلژیک، فرانسه، اتریش، ایتالیا، سوئیس، فنلاند، نیوزلند و مکزیک را در فهرست کشورهای این ائتلاف مشاهده کرد. بسیاری از ایالت‌های آمریکا نیز به این ائتلاف پیوستند. اما جای آلمان در میان این کشورها خالی بود. این کشور با اعتراض شدید طرفداران محیط زیست روبرو شد.

ذغال‌سنگ هنوز بخش بزرگی از منبع تامین انرژی در آلمان به شمار می‌رود. آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان در سخنرانی خود در این کنفرانس وعده داده بود که تمام کشورهای عضو اتحادیه اروپا خود را به کاهش ۴۰ درصدی تولید دی‌اکسید کربن تا سال ۲۰۳۰ میلادی ملزم می‌دانند. اما به نظر می‌رسد زمانی که قرار است برای این التزام گام‌های جدی و عملی برداشته شود، برخی کشورها هم‌چنان بر از استفاده از ذغال‌سنگ پافشاری می‌کنند.

تلاش ‌هیات‌‌های مختلفی که در این کنفرانس شرکت کرده‌ بودند این بود که روند گرمایش زمین را به میزان ۲ و یا حتی ۱،۵ درجه برسانند. کاترین مک‌کنا، وزیر محیط زیست کانادا در این رابطه به پژوهش‌هایی اشاره کرد که به خوبی ثابت می‌کنند که کشورهای صنعتی باید تا سال ۲۰۳۰ تولید دی‌اکسیدکربن خود را به صفر برسانند تا دستیابی به این هدف ممکن شود. او روز پنجشبنه (۱۶ نوامبر) هم‌چنین گفت که تا سال ۲۰۵۰ باید همه کشورهای جهان به استفاده از سوخت‌های فسیلی پایان دهند.

وزیر محیط زیست کانادا به یک نکته جالب اشاره کرد؛ این که «انرژی بادی و خورشیدی دائما در حال ارزان‌تر شدن است. بازارهای انرژی در حال تحول‌اند و جهان در حال تغییر و بازگشت به سوخت ذغال‌سنگ ممکن نیست.»

کلر پری، وزیر محیط زیست بریتانیا نیز گفت که در کشورش سهم ذغال، سنگ در تولید انرژی تنها ۲ درصد است. عمده تولید انرژی در بریتانیا روی گاز و انرژی اتمی بنا شده است.

قطعنامه ائتلاف

کشورهای عضو ائتلاف در قطعنامه خود گفته‌اند که نیروگاه‌های ذغال‌سنگ را گام به گام تعطیل می‌کنند و ضمانت داده‌اند که هیچ نیروگاه جدیدی نسازند که امکان ذخیره دی‌اکسید کربن در زیر زمین را ندهد. البته این نیروگاه‌ها به شدت مورد تردید هستند. منتقدین به این نوع از نیروگاه‌ها می‌گویند در صورت نشت گاز به سطح زمین محیط زیست به شدت آلوده خواهد شد.

طرفداران محیط زیست از به وجود آمدن چنین ائتلافی بسیار خوشنودند. میشائیل شفر، یکی از کارشناسان محیط زیست می‌گوید: بن این علامت را به دنیا فرستاد که ما از هرزمان قوی‌تر هستیم.

 او عدم شرکت آلمان در این ائتلاف را شرم‌آور خواند و گفت که ادامه استفاده از نیروگاه‌های ذغال سنگ سرمایه‌گذاری در حوزه‌های جدید و قدرت نوآوری آلمان را متوقف می‌کند.

باربارا هندریکس، وزیر محیط زیست آلمان از دیگر شرکت‌کنندگان خواست که وضعیت آلمان را درک کنند چرا که این کشور قبل از تشکیل دولت جدید نمی‌تواند تصمیمی در این زمینه بگیرد.

روز آخر کنفرانس در عین حال به بسیار جزئیات تکنیکی اختصاص پیدا کرده است. از جمله ایجاد مکانیسمی برای شفافیت و گزارش‌دهی کشورهای مختلف. طرح‌هایی که تا به حال تهیه شده، صدها صفحه را در برمی‌گیرند. طرح‌هایی که در کنفرانس بعدی در کاتویتس (لهستان) مورد بررسی قرار گیرند. نمایندگان کشورهای مختلف هم‌چنین در حال رایزنی در این باره هستند که چگونه اهداف ملی زیست محیطی که برای امسال در نظر گرفته شده‌اند، در کشورهای مختلف می‌توانند مورد بازرسی قرار گیرند.

منبع: انرژی امروز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت energytoday.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «انرژی امروز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۶۷۱۶۹۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

رده‌بندی مناطق حفاظتی محیط‌زیست 

به گزارش گروه پژوهش خبرگزاری علم و فناوری آنا، مسألە حفاظت ازمحیط‌زیست در ایران مانند آن چه در اندیشە فلسفی سایر نقاط جهان نیز مشابه آن روی داده است، در پارادایم طبیعت‌گرایی ظهور یافت.

نرگس آذری (دانشجوی دکتری جامعه‌شناسی سیاسی) در مقاله‌ای با عنوان «در باب ضرورت یک انقلاب شناختی در جامعه‌شناسی ایرانی» به این موضوع اشاره می‌کند که اهمیت به محیط‌‌زیست به مثابۀ نوعی بینش در مقابل انسان‌محوری فزاینده عصر توسعه و مدرنیسم قد علم کرده است و رویکرد طبیعت‌محورانه‌ای را شکل داده  که در آن محیط‌زیست نیازمند توجه و مراقبت فوری است.

* محیطزیست  و مناطق حفاظت شده

به زعم این پژوهشگر حفاظت از محیطزیست نیازمند تعریف محیطزیست در تقابل با فعالیت‌های انسانی دانسته شده است و از همینجا مرز‌های محیط‌زیست در آن چه اکنون به عنوان مناطق چهارگانه‌ حفاظت شده می‌شناسیم پدید آمد. شکل‌گیری این مرز‌ها به زمان تصویب قانون شکار به عنوان اولین قانون محیط‌زیستی کشور و ایجاد مناطق ممنوعه در سال ۱۳۴۲ برمی‌گردد.

او در ادامه می‌نویسد در آن زمان با توجه به وسعت کشور و بودجه‌های محدودی که در اختیار شورای شکار قرار می‌گرفت، تشخیص داده شد اگر عمده منابع اعتباری به مناطقی تخصیص داده شود که به لحاظ بوم‌شناختی اهمیت ویژ‌ه‌ای دارند، موجب موفقیت بیشتر در حفاظت از آن مناطق خواهد شد. بنابراین نواحی حفاظتی که  بعداً مناطق حفاظت شده نامیده شد به وجود آمد. در این مناطق شکار ممنوع بود مگر آنکه مجوز لازم از شورای شکار گرفته شود.

* رده‌بندی مناطق حفاظتی محیط‌زیست 

آذری می‌نویسد مراتع و جنگل‌های واقع در مناطق حفاظت شده تابع محدودیت‌هایی بود که از سوی شورای شکار و وزارت کشاورزی و منابع طبیعی اعلام شده بود و با تصویب قانون شکار و صید در سال ۱۳۴۶ و تأسیس سازمان شکاربانی و نظارت بر صید، مفاهیم پارک‌های ملی و مناطق حفاظت شده به روشنی تعریف گردید.

آذری در ادامه توضیح می‌دهد که تا قبل از تأسیس سازمان حفاظت محیطزیست در سال ۱۳۵۰، حدود ۶ پارک ملی و ۳۵ منطقۀ حفاظت شده شکل گرفت. بدین ترتیب حدود هفتاد سال پیش، ترسیم این مرز‌ها با انگیزه ایجاد امکان حفاظت با توجه به محدودیت‌های موجود، محیط‌زیست مورد حمایت و حفاظت را به نام محیطزیست معرفی کرد و چهار طبقە حفاظتی با نام‌های پارک‌های ملی، پناهگاه‌های حیات‌وحش، مناطق حفاظت‌شده و آثار طبیعی ملی تعریف و رده‌بندی شد.

* جهان مدرن و محیط‌زیست

این پژوهشگر در ادامه می‌نویسد در کشور تمام تلاش براین بود که مناطق حفاظت شده  با ملاک‌های جهانی و حتی نام‌های رایج منطبق شود که در ایران آنها با نام مناطق چهارگانۀ محیطزیست شهرت دارند. اما این مرز‌ها هرگز نیازی به انطباق با زیست‌بوم تاریخی جامعۀ پیرامونی در خود ندیده‌اند؛ اگرچه این ظهور صنایع و شهر‌های مدرن و نیاز‌های فزاینده‌اش بود که محیط‌زیست را متأثر می‌ساخت.

این نویسنده در جمع‌بندی این پژوهش به این موضوع اشاره می‌کند که آنچه در تعیین مناطق چهارگانه، به عنوان تهدید نهایی معرفی و توسط مرز‌ها تهدید شد عمدتاً فعالیت‌های جامعۀ روستایی بود. جامعه‌ای که به واسطۀ همین اعلان جنگ، خود را برای گسترش مرز‌های جغرافیایی و مرز‌های بهره‌برداری‌اش حریص‌تر کرد، جدالی که تاکنون برای تعیین حدود مرز‌ها از دوسوی این جبهه‌ها ادامه دارد. موقعیتی که در میانه نبرد قانون و منافع نابودی محیط‌زیست در همە ابعاد و شاخص‌هایش را هدف گرفته است.  

انتهای پیام/