به نقل از «امتداد نیوز»

فساد جنسی وینشتاین دست چند فیلم را از اسکار خالی می‌کند؟

تاریخ انتشار: ۲ آبان ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۲۲۵۳۴۳

به گزارش خبرنگار فرهنگی امتداد نیوز، از وقتی هاروی وینشتاین و برادرش باب کمپانی میراماکس و بعدتر کمپانی وینشتاین را تاسیس کردند، به جز دو سه سال تقریبا هر سال حداقل یکی از فیلم هایشان را در میان نامزدهای اصلی اسکار بهترین فیلم قرار دادند. فیلم هایی که با جلو رفتن تاریخ مشخص شد شاید استحقاق حضور در این جمع را نداشته اند و عملا بازی های پشت پرده این مغول مطرح هالیوودی تنها برگ برنده شان برای جایزه بردن بود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

معروف است هاروی وینشتاین برنامه ریزی برای اسکار را از جشنواره بین المللی فیلم کن هر سال آغاز می کرد و با مهمانی های مفصلی که به صورت سنتی در سواحل جنوبی فرانسه برگزار می کرد، عملا برخی رای ها را برای فصل جوایز می خرید. میهمانی های وینشتاین آن قدر بزرگ و پر از چهره های سرشناس بودند که برای یک شب عملا مهم ترین جشنواره فیلم اروپا را به حاشیه می بردند. چرا که خبرنگاران ترجیح می داند به گزارش مهمانی وینشتاین بپردازند تا یک فیلم معمولی جریان هنری اروپا را روی پرده ببینند.

گاهی این مسئله حتی با اعتراض مسئولان جشنواره رو به رو می شد اما هر چه بود برای کمپانی وینشتاین نتیجه درخشانی داشت. حالا اما با اخراج هاروی وینشتاین از کمپانی خودش و همین طور اخراج از آکادمی علوم و هنرهای فیلمسازی آمریکا ورق کاملا برگشته. از آنجایی که نامزدی در اسکار می تواند یک هنرمند را به صورت اتوماتیک وار عضو آکادمی کند، خیلی بعید به نظر می رسد که امسال این نهاد مطرح صنعت فیلمسازی جهان زیر بار نامزدی هاروی وینشتاین برود. از طرف دیگر دوستان سابق و دشمنان قسم خورده امروز تهیه کننده «سخنرانی پادشاه» و «شکسپیر عاشق» هم آن قدر غرق در برائت جستن از او و جشن گرفتن بابت سقوطش شده اند که دیگر حاضر نباشند با رای هایشان دوباره او را باد کنند. این مسئله باعث شده شانس حضور فیلم هایی مثل «جنگ جریان»، «پدینگتون ۲» و «تب گل لاله» در بخش های اصلی اسکار امسال چیزی نزدیک صفر باشد.

در این ماه برای نخستین بار پیش بینی های چهار بخش بهترین چهره پردازی، بهترین تدوین، بهترین طراحی لباس و بهترین فیلمبرداری را هم داریم.

بر همین اساس این شما و این آخرین پیش بینی های اسکار ۲۰۱۸:

بهترین چهره پردازی:

تاریک ترین ساعت شکل آب دیو و دلبر بزرگ ترین شومن محافظان کهکشان

 

بهترین تدوین:

دانکرک شکل آب تاریک ترین ساعت بلید رانر ۲۰۴۹ برو بیرون

 

بهترین طراحی لباس:

دیو و دلبر تاریک ترین ساعت بزرگ ترین شومن شکل آب نخ فانتوم

 

بهترین فیلمبرداری:

بلید رانر ۲۰۴۹ دانکرک شکل آب تاریک ترین ساعت شگفت زده

 

بهترین فیلمنامه ارجینال:

شکل آب برو بیرون سه بیلبورد بیرون از ایبینگ، میسوری لیدی برد تاریک ترین ساعت

تغییرات لیست پیش بینی ها در این بخش به نسبت ماه گذشته نسبتا زیاد بوده. فیلم های «برو بیرون» و «پست» از صدر جدول سقوط کرده اند و «شکل آب» رتبه نخست را به خودش اختصاص داده. ساخته استیون اسپیلبرگ دیگر بین ۵ فیلم اول هم نیست و به جای آن «سه بیلبورد بیرون از ایبینگ، میسوری» رشد چشمگیری داشته. همین طور «لیدی برد» هم عملا جای «بیماری بزرگ» را گرفته است.

 

بهترین فیلمنامه اقتباسی:

مرا به نام خودت بخوان Mudbound بازی مالی هنرمند فاجعه آخرین پرچم در اهتزاز

ماه گذشته هم دو فیلم «مرا به نام خودت بخوان» و Mudbound در رتبه های نخست قرار داشتند. «بازی مالی» که ماه گذشته چهارم بود، یک رتبه بالا آمده و «آخرین پرچم در اهتزاز» هم دو رتبه سقوط کرده. «شگفت زده» هم جای خودش در ۵ فیلم نخست را به «هنرمند فاجعه ای» واگذار کرده که ماه پیش رتبه دهم را در اختیار داشت.

 

بهترین بازیگر نقش مکمل مرد:

ویلیام دفو برای «پروژه فلوریدا» مایکل استولبارگ برای «مرا به نام خودت بخوان» سم راکول برای «سه بیلبورد بیرون از ایبینگ میسوری» ریچارد جنکینز برای «شکل آب» ارمی همر برای «مرا به نام خودت بخوان»

ویلیام دفو و مایکل استولبارگ رتبه های نخست ماه گذشته خودشان را حفظ کرده اند. اما ارمی همر از رتبه سوم به رتبه پنجم سقوط کرده. سم راکول که ماه گذشته هفتم بود خودش را تا رتبه سوم بالا کشیده و ریچارد جنکینز هم از ناکجا آباد خودش را وارد فهرست پنج گزینه اصلی کرده است.

 

بهترین بازیگر نقش مکمل زن:

لوری متکالف برای «لیدی برد» الیسون جنی برای «اینجانب تونیا» هالی هانتر برای «بیماری بزرگ» ملیسا لئو برای «شاگردی» اکتاویا اسپنسر برای «شکل آب»

شاید در هیچ بخشی مثل بخش مربوط به بهترین بازیگر نقش مکمل زن، فهرست تا این اندازه به نسبت ماه قبل زیر و رو نشده بود. رتبه های اول ماه پیش دیگر در صدر دیده نمی شوند و نام های جدیدی بالا آمده اند. هالی هانتر، میشل فایفر و ملیسا لئو اکنون باید با لوری متکالف که ماه گذشته چهارم بود و الیسون جنی که در میان ده نفر برگزیده ماه پیش هم نبود رقابت کنند. اوضاع وقتی برای رقبا سخت می شود که بدانیم فعلا شانس متکالف، ۱۰ به ۲۷ است. که اختلاف قابل توجهی با نفر سوم و شانس ۱ به ۱۰ اش دارد.

 

بهترین بازیگر نقش اول مرد:

گری الدمن برای «تاریک ترین ساعت» دنیل دی لوییز برای «نخ فانتوم» تیموتی شالامی برای «مرا به نام خودت بخوان» جیک جلینهال برای «قوی تر» تام هنکس برای «پست»

دنزل واشینگتن سقوط قابل ملاحظه ای را تجربه کرد و از رتبه سوم ماه گذشته اش تا رتبه ششم در این ماه سقوط کرده. گری الدمن و دنیل دی لوییز که ماه گذشته هم در صدر جدول بودند این ماه هم به صدر نشینی خودشان ادامه داده اند. با توجه به این موضوع به نظر می رسد دنیل دی لوییز برای بردن اسکار به خاطر آخرین نقش دوران حرفه ایش حریف سر سختی چون گری الدمن را دارد و این جدال تا روز پایانی هم ادامه داشته باشد. نکته جالب این که شانس الدمن در این ماه ۲ به ۳ شده است. آیا او می تواند اسکار خودش را قبل از مراسم تا حدودی قطعی کند؟!

 

بهترین بازیگر نقش اول زن:

سالی هاوکینز برای «شکل آب» فرانسیس مک دورموند برای «سه بیلبورد بیرون از ایبینگ، میسوری» سیرشا رونن برای «لیدی برد» مریل استریپ برای «پست» جسیکا چستین برای «بازی مالی»

با سقوط مریل استریپ به رتبه چهارم سالی هاوکینز که ماه گذشته دوم بود شانس بالایی برای بردن جایزه پیدا کرده. جودی دنچ و انت بنینگ دیگر در میان پنج گزینه اصلی نیستند و سیرشا رونن در کنار جسیکا چستین جای خالی انها را پر کرده اند. بر خلاف بخش های دیگر در این قسمت بازیگران تا رتبه چهارم شانس های بسیار نزدیک به همی دارند و احتمالا برنده تا روز نهایی باز هم تغییراتی کند. خصوصا این که هنوز نامزدهای اسکار اعلام نشده اند و ممکن است لزوما این پنج نفر نتوانند همگی نامزد جایزه شوند.

 

بهترین کارگردان:

کریستوفر نولان برای «دانکرک» گیرمو دل تورو برای «شکل آب» استیون اسپیلبرگ برای «پست» لوکا گوادانینو برای «مرا به نام خودت بخوان» جو رایت برای «تاریک ترین ساعت»

کریستوفر نولان فعلا فاصله خوبی با نفر دوم ایجاد کرده. ماه گذشته استیون اسپیلبرگ نفر دوم بود و لوکا گوادانینو در رتبه سوم قرار داشت.  گیرمو دل تورو از رتبه چهارم به رتبه دوم رسیده و جو رایت هم جای پل توماس اندرسون در رتبه پنجم را گرفته است. در این بین شانس نولان برای بردن جایزه ۱ به ۲ شده و گیرمو دل تورو هم با یک احتمال ۱ به ۴ ممکن است به اسکار برسد.

 

بهترین فیلم:

دانکرک شکل آب پست تاریک ترین ساعت مرا به نام خودت بخوان سه بیلبورد بیرون از ایبینگ، میسوری برو بیرون لیدی برد نخ فانتوم پروژه فلوریدا

همه چیز خیلی نزدیک است. شانس «دانکرک» ۱۱ به  ۲ است و شانس دو فیلم «شکل آب» و «پست» برابر در کنار هم ۱ به ۸٫ تاریک ترین ساعت هم با احتمال ۱ به ۹ در رتبه چهارم قرار گرفته. یک جدال حساس که می تواند اسکار جذابی را رقم بزند. مگر این که باز یک فیلم همجنسبازانه خارج از نوبت از راه برسد و جایزه را برباید. امسال «مرا به نام خودت بخوان» می تواند کاری که «مهتاب» با «لا لا لند» کرد را انجام دهد.

انتهای پیام/

true برچسب ها :

این مطلب بدون برچسب می باشد.

true

منبع: امتداد نیوز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.emtedadnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «امتداد نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۲۲۵۳۴۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کتابی پر ازجاهای خالی!

  دیوید برنز در کتاب «از حال بد به حال خوب» نگرش جدیدی به زندگی دارد و نوعی روش درمانی را پیشنهاد می‌دهد تا در زمان روبه‌رو شدن با افسردگی و اضطراب‌های ناشی از مشکلات به آن پناه ببریم. «شناخت درمانی» موضوع اصلی این کتاب است؛ روشی که به ما می‌آموزد این افکار، احساسات و بهتر بگویم ذهن ماست که این حال ناخوش روانی را برای ما در طیف‌های مختلف فراهم می‌کند و رنگ‌وبوی زندگی را به سمت ناامیدی و افسردگی می‌کشاند، نه اتفاق‌های بیرونی. راستش را بخواهید خودم هم به پیشنهاد یکی از دوستانم این کتاب ۶۱۸صفحه‌ای را خریدم و آن را خواندم. مهدی قراچه‌داغی راحت و روان ترجمه‌اش کرده و گرافیک ساده و در عین حال پرمعنای صفحه روی جلد هم خوب از آب درآمده اما جذابیت اصلی این کتاب که باعث شده چاپ پنجاه‌ونهم آن به دست من برسد، این است که این کتاب پر از جاهای خالی است که نویسنده آن را برای خواننده خالی گذاشته تا او هم دست‌به‌قلم شود و ازافکار واحساساتش بنویسد.گویی خواندن به‌تنهایی برای درک دانسته‌های این کتاب کافی نیست و توی خواننده نیز باید کنار نویسنده بنشینی، قلم به دست بگیری وجرأت نوشتن از احساسات وافکارت را پیدا کنی،حالا این توهستی که برای بهتر شدن حالت، همه‌جانبه تلاش می‌کنی؛ هم می‌خوانی و هم می‌نویسی. 
آنجایی که خطاهای شناختی را می‌شناسی و یاد می‌گیری در برابر افکار اتوماتیک که هر لحظه در ذهنت می‌گذرد، واکنش منطقی نشان دهی و احساساتت را بهتر کنی؛ اضطراب‌های اجتماعی‌ات را بپذیری و یاد بگیری چطور با آنها سر یک سفره بنشینی و راه‌حل جدیدی برای کاهش آن بیابی.این کتاب را به کسی که دوست ندارد خودش را با همه نقاط قوت و ضعف بشناسد، توصیه نمی‌کنم، چون در آن دکتر دیوید برنز خیلی تلاش کرده به ما بفهماند دست از جنگ با خودمان برداریم و خودمان را بپذیریم.
همچنین تکرار تمرین‌ها وقتی می‌گوید اتفاق ناراحت‌کننده امروزت را بنویس و احساس خودت را اضافه‌کن خیلی جالب است؛ انگار تمرین خوشنویسی انجام می‌دهی تا ابتدا خط‌خطی‌های ذهنت را پاک کنی و به جایش با خط خوانا از زندگی بنویسی. 
یکی از نکات جالب دیگر این کتاب آن است که دست از شعار دادن و پیام‌های انگیزشی برداشته و اتفاقا تو را با افکار حال‌به‌هم‌زن خودت روبه‌رو می‌کند، افکار سرزنش‌آمیز، درشت‌نمایی‌ها، پیشگویی‌ها، ذهن‌خوانی‌ها و...  .
اما طولانی‌بودن این کتاب شاید یکی از دلایلی باشد که خیلی‌ها حالش را نداشته باشند که آن را بخوانند و تکالیفش را انجام دهند اما انگیزه ادامه‌دادن این کتاب زمانی بیشتر می‌شود که احساس می‌کنی با مثال‌هایی که نویسنده آورده او هم مثل خواننده، این مشکلات را داشته و دانای کل نیست، همچنین می‌توانی هر روز بخشی از این کتاب را دریابی و عجله‌ای برای تمام‌شدنش نداشته باشی. 
خلاصه وقتی این کتاب را می‌خوانی، انگار سر کلاس درس دکتر برنز نشسته‌ای و هر روز با بخشی از خودت که از دیده‌ها پنهان است، روبه‌رو می‌شوی تا بالاخره یاد بگیری با خودت، خوش بنشینی، دوستش داشته باشی و حال خوب را تجربه کنی.