غلامی: راه دولت یازدهم را ادامه میدهم
تاریخ انتشار: ۶ آبان ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۲۹۰۶۴۷
آقای غلامی! در ماه های اخیر نامهای بسیاری برای وزارت علوم مطرح شد. از دکتر توفیقی گرفته تا دکتر خاکی صدیقی و حتی نام خانم امینزاده هم به میان آمد اما در نهایت هفته پیش رئیس جمهوری شما را به مجلس شورای اسلامی معرفی کرد. بفرمایید چه شد که آقای روحانی شما را انتخاب کردند و در دیداری که با رئیس جمهوری داشتید مطالبه اصلی آقای روحانی از شما برای دانشگاه چه بود؟
بله دقیقاً اسامی مختلفی مطرح میشد و ما هم میشنیدیم اما مسئولیت انتخاب و پیشنهاد وزیر بر عهده رئیس جمهوری است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
خواسته آقای روحانی از شما چه بود؟
در دیداری که با رئیس جمهوری داشتم بیشتر با هم آشنا شدیم. البته در آن دیدار رئیس جمهوری برنامههایی داشتند که میخواستند در دانشگاه اجرایی شود که مسائل موجود در آموزش عالی و بحث کیفیت آموزشی در دانشگاهها بود که انتظار هم میرود در شرایط فعلی بیشتر به آن توجه شود. البته حساسیت در قسمتهای مختلف آموزش عالی بالاست. بحث فضای دانشگاهی و استادان دانشگاه هم مهم ترین بحث بود. البته آقای رئیس جمهوری به فعال و شاداب بودن فضای دانشجویی و احترام به همه گروههای فعال در دانشگاه، حفظ حق و حقوق دانشگاهیان تأکید داشتند اما چون وقت محدود بود بیشتر بحث آشنایی خودم با آقای روحانی بود. با این همه بخشی از برنامههای اجراییام را درباره وزارت علوم اعلام کردم.
مهم ترین برنامههای اجرایی شما برای دانشگاهیان چیست؟
ما در وزارت علوم دو موضوع بسیار مهم داریم؛ یکی بحث آموزش و دیگری پژوهش. همچنین دانشجویان و استادان و کارکنان هم خواستههایی دارند. بنابراین برنامه اصلی من برای این گروه ها است. ابتدا میخواهم کیفیت را در مراکز آموزشی افزایش دهم تا دانشگاه ها بهترین شرایط را داشته باشند. کیفیسازی باعث میشود که ما در بحث فارغالتحصیلانمان هم بتوانیم کارهای خوبی انجام بدهیم. نگرانی ای که بعضی فارغالتحصیلان در زمینه کار و اشتغال دارند با این کیفیسازی از بین میرود.موضوع دیگر بحث پژوهش است. بنده فکر میکنم در این بخش میشود کارهای خوبی انجام و روابط بینالمللی را گسترش داد تا دانشگاهیان بتوانند از تجربه دیگر کشورها استفاده کنند و ما هم تجربه خودمان را در اختیار آنها قرار دهیم. همچنین باید پژوهش را در خدمت مشکلات جامعه قرار داد. ما باید کاری کنیم که صنعت، مشکلات پیچیده جامعه در زمینه اجتماعی و اقتصادی را از بین ببرد. علاوه بر این نگاه من به رؤسا و استادان دانشگاه ها است تا بتوانم بخشی از مشکلات آنها را حل کنم.
شما از پژوهش و آموزش گفتید؛ درباره برنامه هایتان برای دانشجویان هم بفرمایید و اینکه آقای روحانی بارها به دانشگاه رفتند و گفتند ما سایه نهادهای امنیتی را از دانشگاه بر میداریم. دانشجو باید مصونیت نقدکردن داشته باشد و دستگاهها هم باید در مقابل نقد منصفانه صبور باشند. آیا شما هم این چنین فکر میکنید؟
خب باید بگویم که بنده در شرایط فعلی راه دولت یازدهم را ادامه میدهم. میدانم که آقای روحانی نظرش درباره دانشجویان همین است و عوض هم نمیشود و در زمان دولت یازدهم فضای شادابی در دانشگاه ها داشتیم تا جایی که هم اکنون تشکلهای دانشجویی در شرایط بهتری به سر میبرند. حالا تشکلهای بسیاری در دانشگاه با گرایشهای سیاسی اعتدال و اصلاحطلب فعال هستند، در این باره کوتاهی نشده و بنده هم کوتاهی نخواهم کرد. ما درباره کارهای دانشجویی قانون و آیین نامه داریم. باید قانون رعایت شود و اگر دانشجویان به آیین نامهها پایبند باشند فضا شادابتر هم خواهد شد. ما در بحث فعالیت دانشجویی باید تمامی ظرفیت مختلف دانشجویان را در نظر بگیریم تا بتوانیم دانشگاهی پرجنب و جوش داشته باشیم. عقیدهام بر این است که اگر توانستم رأی اعتماد را بگیرم بحث کرسیهای آزاد اندیشی و تریبون دانشجویی در دانشگاه ها را فعال کنم.
آقای غلامی! شما سه دوره رئیس دانشگاه بوعلی همدان بودید. دو دوره در زمان دولت اصلاحات و یک دوره در زمان دولت اعتدال. همین موضوع موجب شده تا شما مخالفان و موافقانی داشته باشید. برخی از کارنامه شما در دو دوره اصلاحات دفاع میکنند و برخی دیگر هم میگویند آقای غلامی نتوانسته عملکرد مناسبی در دانشگاه بوعلی داشته باشد و فشارهای بسیاری بر دانشگاهیان وارد کرده است و فضا را برای فعالیت دانشجویی بسته بود، شما چه دفاعی از کارنامه خودتان دارید؟
ببینید فضای اعتدال با فضای اصلاحات بسیار فرق داشت. ما در آن دوره اصلاحات اتفاقاتی را که در دوره دولت های نهم و دهم بر دانشگاه گذشت نداشتیم. در دولت دهم فضای دانشگاهی بسته بود اما در دوره دولت یازدهم فضای دانشگاه باز شد و تشکلهای دانشجویی و کانونهای فرهنگی بیشتر شد و در دانشگاه بوعلی در دولت اعتدال دو تشکل با رویکرد اعتدال مجوز گرفتند. اینکه گله میکنند که ما فضا را بسته نگه داشتیم اصلاً این طور نیست. با این همه خودم سعی کردم فضای دانشجویی را در دانشگاه بوعلی باز بگذارم اما خب همیشه افراد منتقدان خودشان را دارند. من یک سؤال میپرسم و آن اینکه دانشجوی فارس، هرمزگان یا تبریز مرا از کجا میشناسد خیلی از نقدهایی که حالا دانشجویان میکنند اصلاً درست نیست و اصلاً آنها در آن زمان دانشجو نبودند که بدانند چه اتفاقی بر دانشگاه ها میگذشت. یک روایتی از دانشجویان قبلی مطرح شده و آنها هم همین روایت را در دست گرفتند. تأکیدمان در شرایط فعلی رویه اعتدال است. به نظرم این نگرانی نباید خیلی برای دانشجویان جدی باشد و این فرآیند در چارچوب مقررات میتواند ادامه پیدا کند.
در دولت یازدهم دو سیاست متفاوت در وزارت علوم حاکم بود؛ یکی سیاستی که آقای فرجی دانا داشتند و تمام موضوعات را با دانشگاهیان و دانشجویان در میان میگذاشتند و دیگری سیاست سکوت آقای فرهادی. سیاست شما در وزارت علوم چه خواهد بود؟
سیاست من ارتباط با بدنه دانشگاه است و اصل هم برایم رؤسای دانشگاهها هستند. رؤسای دانشگاه هم موظفند که موضوعات را با دانشجویان در میان بگذارند. اینکه انتظار داشته باشیم هر دفعه وزیر با دانشجویان قرار بگذارد و جلسه بگذارد این اصلاً درست نیست. اما این قول را میدهم که فضای دانشجویی را رصد کنم و این موضوع برایم بسیار جدی است.فکر هم میکنم این ویژگی را داشته باشم.
نیم نگاه
ما در وزارت علوم دو موضوع بسیار مهم داریم؛ یکی بحث آموزش و دیگری پژوهش. همچنین دانشجویان و استادان و کارکنان هم خواستههایی دارند. بنابراین برنامه اصلی من برای این گروه ها است
کیفیسازی باعث میشود که ما در بحث فارغالتحصیلانمان هم بتوانیم کارهای خوبی انجام بدهیم. نگرانی ای که بعضی فارغالتحصیلان در زمینه کار و اشتغال دارند با این کیفیسازی از بین میرود
موضوع دیگر بحث پژوهش است. بنده فکر میکنم در این بخش میشود کارهای خوبی انجام و روابط بینالمللی را گسترش داد تا دانشگاهیان بتوانند از تجربه دیگر کشورها استفاده کنند و ما هم تجربه خودمان را در اختیار آنها قرار دهیم.
منبع: ایران
منصور غلامیمنبع: ایسکانیوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.iscanews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسکانیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۲۹۰۶۴۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کنایه مهاجری به ذوالنور: اگر میخواهید همین مجلس ضعیف، ضعیف تر نشود از دولت و شخص رئیسجمهور حساب کشی کنید
به گزارش خبرآنلاین محمدمهاجری در روزنامه اعتماد نوشت:آقای ذوالنور به افول جایگاه مجلس اشاره کرده و به عنوان نمونه، دخالتهای بیرونی در قانونگذاری را برشمرده است. با اینکه طبق قانون اساسی، قانونگذاری منحصرا در اختیار مجلس قرار دارد، اما سالهای زیادی است که نهادهایی همچون شورای انقلاب فرهنگی، شورای عالی فضای مجازی و... دستورالعملهایی را ابلاغ میکنند که در حکم قوانین لازمالاجراست. آقای ذوالنور نخستین چهره سیاسی نیست که چنین انتقادی را بیان میکند. پیش از او نمایندگان دورههای قبل مجلس - به خصوص آقای علی مطهری - بارها این موضوع را گفتهاند، اما دوستان اصولگرا همچون جناب ذوالنور حاضر به پشتیبانی از این ایده نشدند.
جای این پرسش جدی وجود دارد که چرا چنین جراتی وجود دارد که جایگاه مجلس نادیده گرفته شود و شعار در راس امور بودن آن عملیاتی نشود؟بگذارید از همین انتخابات اخیر مجلس در اسفند 1402 شروع کنیم. متاسفانه فرآیندی که از ماهها قبل آغاز شد و مجلس یازدهم هم با اصلاح قانون انتخابات به آن کمک کرد، شرایطی را به وجود آورد که مجلس دوازدهم از هماکنون با شائبه ناکارآمدی مواجه شود.
بخش بزرگی از نمایندگان مجلس یازدهم که شاید آقای ذوالنور هم جزو آنها باشد مدتی قبل از انتخابات ریاستجمهوری سیزدهم از آقای رییسی دعوت کردند وارد میدان رقابت ریاستجمهوری شود. این اقدام اگر در قالب یک فعالیت تعریف شده حزبی صورت میگرفت کاملا قابل دفاع بود، زیرا وقتی یک حزب سیاسی از کاندیدایی حمایت میکند مسوولیت اقدام خود را هم میپذیرد. اما اقدام فردی نمایندگان مجلس یازدهم معنای اقدام حزبی نداشت، بلکه نمایندگان استقلال خود را به حراج گذاشتند و عملا چک سفید امضا به رییس دولت دادند و به همین دلیل همه نمایندگانی که آن نامه را امضا کردند، باید در برابر ناکارآمدی دولت سیزدهم پاسخگو باشند. انتخابات مجلس دوازدهم متاسفانه با مشارکت کم صورت گرفت و آرای نمایندگان نیز بسیار پایین بود و از جمله در تهران، نفر اول کمی بیش از 500هزار رای (معادل5درصد رای واجدان شرایط شرکت در انتخابات) کسب کرد.در اکثر حوزههای انتخابیه نیز افراد منتخب کمی بیش از 20درصد آرا را به خود اختصاص دادهاند.حتما آقای ذوالنور توجه دارند که هر چه پایگاه مردمی مجلس (و البته ریاستجمهوری) ضعیفتر باشد، نهادهای دیگر حاکمیت تلاش میکنند نقش آن را در مقدرات کشور کمرنگ کنند. مجلس دوازدهم علاوه بر ضعف پیش گفته، به مدد شورای محترم نگهبان از چهرههای خاصی برخوردار شده که برخی از آنها به تنهایی قادر به نابودی حیثیت کل مجلس هستند.
جای شکرش باقی است که یکی از این افراد با تذکر رهبر معظم انقلاب، دستکم تا اطلاع ثانوی از تنشزایی و پرخاشجویی فاصله گرفت، اما باید منتظر ماند و با آغاز مجلس جدید، فصل تازهای از هنرنمایی این گروه را به تماشا نشست. دقیقا آنچه را آقای ذوالنور از بابت پایین آمدن شأن مجلس نگرانش است، همان چیزی است که خود او حتی اگر در ایجادش موثر نبوده، در برابر آن سکوت تاییدآمیز داشته است.
با این همه اگر بخواهیم خوشبینانه به آسیبشناسی نماینده محترم قم بنگریم و فرض کنیم که او با این نگاه به دنبال اصلاح مجلس است، گریزی نیست جز اینکه امیدوار باشیم همین مجلس ضعیف کم رای، نقایص خود را با عملکرد مثبت جبران کند. حسابکشی جدی و دقیق از دولت، نظارت بر عملکرد دستگاههای اجرایی و برخورد بدون رودربایستی با وزرای ضعیف و شخص رییسجمهور و نیز آتش نزدن قراردادهای بینالمللی (که حتما جناب ذوالنور آن را به یاد دارد!) میتواند کفارهای برای جبران اشتباهات گذشته باشد. امید که آقای ذوالنور - که از الان در قامت کاندیدای ریاست مجلس- سخن میگوید، حتی اگر به چنین منصبی هم نرسید، در رفع آسیبی که آن را فهم کرده است، برآید. 21302 برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1899334