پیوند: فضای دانشگاه ها در استان فضای بسته ای است /شهادتی:جنبش دانشجویی باید سطح سواد خود را از فساد بالا ببرد
تاریخ انتشار: ۱۵ آذر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۹۲۴۵۷۹
پرداخت کارشناسانه و تخصصی به موضوعات و مسائل جامعه راهگشا و راهنمای توسعه و پیشرفت استان خواهد بود.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از صبح زاگرس پرداخت کارشناسانه و تخصصی به موضوعات و مسائل جامعه راهگشا و راهنمای توسعه و پیشرفت استان خواهد بود. رسانه ها به عنوان ابزارهای آگاهی بخش باید زمینه گفتگو و تبادل نظر کارشناسان را برای بهبود تصمیم گیری ها و عملکردهای مسئولان فراهم نمایند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
یک فنجان گفتگو: اسلامی_است">جایگاه فعلی دانشگاهها_نیست">دانشجو و جنبش دانشجویی را در تحولات کشور و استان چگونه ارزیابی می کنید؟
پیوند: امروزه این یک واقعیت است که جنبش دانشجو">دانشجویی پیشگام حرکت های آگاهی بخش در جوامع است. نقش جنبش دانشجوی_بین_المللی_برگزار_شد">دانشگاهها_نیست">دانشجویی یک نقش بی بدیل است. در انقلاب دانشگاه_باشد">انقلاب_ما_مشکلات_را_شکست_خواهیم_داد">اسلامی ما هم جنبش دانشگاهی_به_مناسبت_روز_دانشجو">دانشجویی از اصلی ترین پیشگامان و خط دهندگان مردم بودند. امام (ره) هم نقش دانشجو_باید_همه_رخدادهای_کشور_را_با_چشم_بینای_خود_به_صورت_کارشناسی_رصد_کند">دانشگاه و دانشجو را بی بدیل می دانستند و فرمودند انقلابی_از_باید_های_اصلی_دانشگاهها_نیست">دانشجویی_است">دانشگاه مبدأ همه تحولات است. بنابراین حرکات و رفتارهای دانشجو با سرنوشت کشور آمیخته است.
در استان ما هم به دلیل تعدد دانشجو_در_دانشگاه_آزاد_واحد_مرند_برگزار_شد">استکبار_ستیزی_در_بین_جوانان_ایران_دفاع_مقدس_دوران_طلایی_مقاومت_در_برابر_چپاول_گری_دشمنان_است">دانشگاه ها و توزیع گسترده جغرافیایی آنها انتظارات از این نهاد را مضاعف کرده است. متأسفانه نقش جنبش دانشجویی در استان ما به نسبت سایر استان ها کمرنگ و اندک است و این شایسته استان ما نیست.
یک فنجان گفتگو: جنبش دانشجویی چه ویژگی هایی باید داشته باشد؟
اصغر شهادتی: یک نگاه مطلوب و آرمانی داریم و یک نگاه موجود و واقعیت فعلی. جنبش دانشجویی دارای ویژگی هایی است. از جمله اینکه آرمانخواه و عدالت طلب و استکبار ستیز است. دیگر جنبش دانشجو_باید_همه_رخدادهای_کشور_را_با_چشم_بینای_خود_به_صورت_کارشناسی_رصد_کند">دانشجویی این است که باید یهدی الی الرشد باشد. باید به دنبال رشد باشد و اسلامی_باقی_خواهد_ماند">اولویت اول و کارکرد اصلی رشد علمی است. این رشد باید برگرفته از مکتب و ایدئولوژی خودش باشد. بعد از رشد علمی باید رشد فرهنگی و سیاسی و فکری داشته باشد.
یک فنجان گفتگو: در استان ما جنبش دانشجویی چه نسبتی با تصمیم گیری های سیاسی استان دارد؟
پیوند: آنچه از جنبش دانشجو_با_تفکرات_درست_می_تواند_نقش_دگرگون_کننده_ای_در_جامعه_به_وجودآورد">دانشجو">دانشجویی انتظار می رود تعریف سیاست بر مبنای مکتب ناب است. همچنین تطبیق کارکردها و عملکردهای مسئولین با این تعریف و رصد جریانات سیاسی است. در استان ما این انتظار برآورده نشده است. هرگاه جنبش دانشجویی دخالت در مسائل ریز سیاسی و چینش های سیاسی کند این یک آسیب بزرگ است. اما مزیت جنبش دانشجویی مفهوم سازی، تصمیم سازی، رصد و تحلیل مسائل سیاسی است که این حتما در سیاست های مسئولان مؤثر است. در استان ما متأسفانه برخی جریانات دانشجویی تحت تأثیر سیاسیون قرار گرفته اند. ما مدعیانی از جنبش دانشجویی داریم که برخلاف مصالح ملی مردم حرکت می کنند و به دنبال تعالی مفاهیم انقلابی نیستند. اینها متأسفانه از احزاب سیاسی و فضای رسانه ای تأثیر می پذیرند.
حتی در جریان اصولگرایی هم ما دیده ایم که از جنبش دانشجویی استفاده ابزاری شده است. بنابراین جنبش دانشجویی باید مستقل از جریانات و عامل کنترل جریانات باشد و تجربه های نظری و عملی خود را به جامعه منتقل کند.
یک فنجان گفتگو: یک آسیب مهم جنبش دانشجویی استحاله و تغییر رویکرد است. چرا بخشی از جنبش دانشجویی در کشور ما دچار این آسیب شده و از فلسفه اصلی خود یعنی استکبارستیزی دور شده است؟
شهادتی: من فکر می کنم اولین کار ضروری دانشجو این است که نسبت خود را خدا هستی و دیگران مشخص کند. تا این نسبت مشخص نشود و چارچوب فکری درستی نداشته باشیم دچار اعواجاج و انحراف و عدم تشخیص وظیفه خواهیم شد. ما به عنوان جنبش دانشجویی باید جایگاه خود را انقلاب اسلامی و تمدن اسلامی مشخص کنیم. جنبش دانشجویی باید دقت کند که در فضای سیاسی هم جزو مغضوب علیهم نباشد و هم جزو ضالین و گمراهان نباشد. وجه غالب این استحاله ناشی از غفلت و سردرگمی جنبش دانشجویی است. اما عوامل دیگری مثل رسانه هم مؤثر بوده اند. یک عامل دیگر سیاست زدگی ناشی از خامی دانشجو و قدرت احزاب سیاسی است.
یک فنجان گفتگو: ما در دهه 60 جنبش دانشجویی استکبار ستیز و در دهه 80 جنبش دانشجویی عدالت خواه داشتیم. امروز شاهد رکود در هر دو جنبش هستیم. به نظر شما دلیل چیست؟
پیوند: دانشجو مثل هر انسان دیگری تمایلاتی دارد و تحت تأثیر این تمایلات است. بخشی از همین رکود و یا استحاله ناشی از همین تمایلات نفسانی است. هم استحاله فردی و هم استحاله جریانی داشته ایم. در حوزه عدالت خواهی هم یک آسیب بزرگ جنبش دانشجویی جدب شدن به فضای سیاسی و اداری است. در نتیجه این جذب شدن فرد تبدیل به عامل سیاسی احزاب و جریانات می شود. شاید یکی از عوامل مهم اینکه دولت های نهم و دهم به آن وضعیت دچار شد رکود جریان عدالتخواهی بود. اگر جنبش دانشجویی نقد گفتمانی و عدالتخواهی را زمین بگذارد قدرت ها و دولت ها دچار فساد و انحراف می شوند.
یک فنجان گفتگو:نسبت جریان های دانشجویی با مقوله فساد در کشور چیست؟
شهادتی: اولین مشکل ما عدم فهم درست از سیاست است. جنبش دانشجویی باید سطح سواد خود را از فساد بالا ببرد. کارهای هیجانی و احساسی جواب نمی دهد. هر وقت ما نمایش بازی کردیم و احساسی عمل کردیم به نتیجه نرسیدیم. عقلانیت باید حاکم باشد. ما انقلاب نکردیم که به شکم برسیم. حکومت اسلامی هم به وجود نیامد که یک دامپروری بزرگ تشکیل دهد. توسعه اسلامی_در_گفتگو_با_پژوهشگر_لبنانی_بسته_شدن_باب_اجتهاد_بروز_جریان_های_تکفیری_را_در_پی_داشت">انسانی مهم است. انقلاب آمد که انسان بسازد. جنبش دانشجویی باید بتواند فساد را از راه صحیح خودش پیگیری کند.
یک فنجان گفتگو:در جوانان_ایران_دفاع_مقدس_دوران_طلایی_مقاومت_در_برابر_چپاول_گری_دشمنان_است">دانشگاه های استان ما قومیت گرایی و دخالت مسئولین و مسئولان_و_نمایندگان_مجلس_با_روحانی_دیدار_کردند">نمایندگان_ایران_و_عربستان_در_زمین_بی_طرف_برگزار_می_شود">نمایندگان مجلس حاکم است. جنبش دانشجویی چه نقشی در این مسئله دارد؟
پیوند: اتفاقا یکی از نقدهای جدی به جریان دانشجویی همین است که در مسائل استانی وارد نمی شود. الان ما در استان دچار یک انحراف و اعوجاج سیاسی هستیم. جای قوه مجریه و مقننه عوض شده است. نمایندگان صرفا بر اساس منافع قبیله ای تصمیم می گیرند و در همه چیز دخالت می کنند. فرصت استخدام برای همه جوانان استان یکسان نیست. چرا جنبش دانشجویی در مقابل این تخلفات سکونت کرده است؟
مسئولان دانشگاه همیشه از دانشجو می ترسند. به همین خاطر فضای دانشگاه ها در استان فضای بسته ای است. باید مسئولان دانشگاه ها به دانشجو پاسخگو باشند. چرا نمایندگان و استانداران به دانشگاه نمی آیند؟ در جایی که حتی مسئولان قضایی در برابر دخالت نمایندگان در دانشگاه ها سکوت کرده اند جنبش دانشجویی باید وارد میدان شود.
یک فنجان گفتگو: نسبت جنبش دانشجویی با جنبش نرم افزاری و تمدن اسلامی مورد نظر رهبری چیست؟
شهادتی: رهبری افق حرکت نظام را تعیین کرده اند. جنبش دانشجویی نقشی اساسی در گفتمان سازی و جریان سازی برای جنبش نرم افزاری و تمدن نوین اسلامی دارد. امروز باید اولویت اول دانشجویان چگونگی تحقق این تمدن باشد و این با سیاسی کاری و کار احساسی محقق نمی شود. باید بین حیثیات تفکیک کرد. هر کس باید نقش خود را بشناسد و انجام دهد. جنبش دانشجویی باید مسئولان را در این راستا قرار دهد.
ادامه دارد...
انتهای پیام/
منبع: دانا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۹۲۴۵۷۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جنبش‌های دانشجویی در آمریکا از جنگ ویتنام تا غزه/اهمیت جنبش کنونی
خبرگزاری مهر، گروه بین‌الملل: حال که بیش از ۲۰۰ روز از آغاز جنایت‌های رژیم صهیونیستی با بیش از ۳۴ هزار شهید می‌گذرد، دانشجویان آمریکا گامی جدی در مسیر تحقق صلح و پایان نسل‌کشی در نوار غزه برداشته‌اند. این روزها، موج اعتراضی در غرب به ویژه دانشگاه‌های آمریکا به تیتر اول رسانه‌های جهان تبدیل شده‌است.
تشدید موج ضداسرائیلی در دانشگاه‌های آمریکا؛ مطالبه‌ها و پیام‌ها
در روزهای اخیر، شمار زیادی از دانشگاه در آمریکا شاهد تظاهرات ضدصهیونیستی بوده‌است که مهمترین آنها عبارت‌اند از دانشگاه هاروارد، نیویورک، ییل، کلمبیا، ماساچوست، اموری، میشیگان، براون، پلی تکنیک هومبولت، برکلی، کالیفرنیای جنوبی، تگزاس، مینه‌سوتا و غیره.
اگرچه برخی رسانه‌ها شمار این دانشگاهها را بیش از ۲۰۰ مورد تخمین زده‌اند اما خبرگزاری الجزیره نقشه‌ای از دانشگاه‌های مهم آمریکا که در جنبش دانشجویی ضد صهیونیستی در روزهای اخیر شرکت داشته‌اند، منتشر کرد که البته این نقشه همچنان در حال تکمیل است.
البته از همان ابتدای جنبش نیز نوع برخورد پلیس آمریکا که همواره در این موقع‌ها به خشونت و سرکوب متوسل می‌شود، قابل پیش‌بینی بود. طبق انتظار، در این چند روز بسیاری از دانشجویان معترض اخراج شده‌اند. ضمن اینکه خشونت و ضرب‌وشتم هم همواره چاشنی برخورد پلیس با دانشجویان این کشور بوده‌است.
شمار دستگیر شدگان نیز به صدها نفر رسیده‌است؛ بازداشت ۱۰۸ دانشجو در کالج امرسون در بوستون، ۹۳ دانشجو در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی در لس‌آنجلس، ۳۴ دانشجو در دانشگاه تگزاس در آستین، ۱۰۰ دانشجو در دانشگاه کلمبیا در نیویورک و ۴۵ دانشجو در دانشگاه ییل آخرین آماری است که از دانشگاه‌های آمریکا اعلام شده‌است.
مطالبه‌های دانشجویان آمریکایی در این جنبش واضح و شفاف است. آنان از دانشگاهها خواسته‌اند تا از سرمایه‌گذاری دارایی‌های دانشگاه‌های بزرگ در شرکت‌های اسلحه‌سازی و یا سایر صنایع حامی جنگ رژیم صهیونیستی در غزه خودداری کنند و به این ترتیب مانع از «نسل کشی» شوند.
آنها همچنین خواستار برقراری آتش‌بس در جنگ رژیم صهیونیستی در نوار غزه هستند؛ جنگی که با آتش‌افروزی غرب با محوریت آمریکا به بزرگترین فاجعه تاریخ تبدیل شده‌است. همین چند روز پیش سنای آمریکا با اکثریت آرا بسته حمایتی کمک مالی ۹۵ میلیارد دلاری برای اوکراین، رژیم صهیونیستی و تایوان را تصویب کرد که حدود ۲۶ میلیارد دلار از آن، کمک نظامی به این رژیم جعلی بود.
در این میان، پلیس و نیروهای امنیتی آمریکا با سرکوب دانشجویان در صدد تداوم جنایات‌های رژیم صهیونیستی در نوار غزه برآمده‌اند. از طرفی، موضع‌گیری همزمان «جو بایدن» رئیس جمهوری آمریکا و «بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی از بهره‌گیری آنها از یک تکنیک مشخص، برای انحراف افکار عمومی و پایان دادن به جنبش حکایت دارد.
پس از آنکه بایدن تاکید کرد «یهودستیزی ناپسند است و جایی در آمریکا ندارد»، نتانیاهو همین خط فکری را البته با شدت و غضب بیشتری دنبال کرد. نتانیاهو که ارتش رژیم صهیونیستی با دستور او نزدیک به هفت ماه بیش از ۳۴ هزار نفر از مردم غزه را به شهادت رسانده‌است، دانشجویان آمریکایی را «اوباش یهودستیز» خواند و مدعی شد آنها دانشگاه‌های برتر این کشور را «تصرف کرده‌اند و خواستار نابودی اسرائیل هستند».
بعد از این اظهارات تند نتانیاهو، «برنی سندرز» سناتور آمریکایی ضمن برشمردن شمار شهدای غزه و آمار جنایت‌های رژیم صهیونیستی در این باریکه، گفت: «آقای نتانیاهو، با تلاش برای منحرف کردن ما از سیاست‌های جنگی غیراخلاقی و غیرقانونی دولت تندرو و نژادپرست خود، به شعور مردم آمریکا توهین نکنید. از یهودستیزی برای منحرف کردن توجه از کیفرخواست جنایی که در دادگاه‌های اسرائیل با آن روبه‌رو هستید، استفاده نکنید. روبه‌رو شدن با اتهام‌ها در این دادگاه‌ها، یهودی ستیزی نیست.»
در مجموع، حمله پلیس به دانشجویان و بازداشت آنها در دانشگاه‌های مختلف آمریکا باعث شده‌است که بسیاری از شخصیت‌ها و سازمان‌های مؤثر بین‌المللی، آزادی بیان در این کشور مدعی را به چالش بکشند. همانند سازمان عفو بین‌الملل که ضمن محکوم کردن این رفتار خشونت‌بار، بر اهمیت «حق اعتراض» تاکید کرد و در بیانیه‌ای آورد: از دانشگاه‌های آمریکایی می‌خواهیم که از حقوق دانشجویان در تظاهرات مسالمت‌آمیز و ایمن حمایت کنند.
از جنبش دانشجویی ضدجنگ ویتنام تا اعتراض‌ها به مداخله‌جویی آمریکا در خاورمیانه
تظاهرات بی‌سابقه دانشجویان در دانشگاه‌های آمریکا در محکومیت کشتار جمعی علیه فلسطینیان، یادآور مخالفت همین طیف با جنگ ویتنام است.
از جمله وجه اشتراک آنها، خاستگاه مشترک این جنبش‌های اعتراضی است. اعتراض دانشجویان به کمک مالی و نظامی آمریکا به رژیم صهیونیستی در جنگ علیه غزه حدود دو هفته پیش از دانشگاه کلمبیا آغاز شد؛ دانشگاهی که در دهه ۱۹۶۰، آغازگر موج اعتراضی و البته تأثیرگذار علیه جنگ آمریکا در ویتنام بود.
در دهه ۱۹۶۰ میلادی، جنبش دانشجویی در آمریکا برای مطالبه «آزادی بیان» در پردیس‌های دانشگاهی به وجود آمد اما با تشدید دخالت این کشور در جنگ ویتنام، جنگ به هدف اصلی اعتراض‌های دانشجویان تبدیل شد. هزینه‌های هنگفت آمریکا در ماجراجویی‌های نظامی، به افزایش سرسام‌آور کسری بودجه و وخامت شرایط اقتصادی در داخل کشور کمک کرد و بر شدت نارضایتی‌ها افزود.
دانشجویان دهه ۱۹۶۰ به دلیل بلوغ آرمان‌گرایی و نیز تعهد به مسائلی فراتر از منافع شخصی خود، تحول‌هایی پدید آوردند که هنوز هم با وجود گذشت بیش از نیم قرن آثارش در آمریکا به چشم می‌خورد.
«لئونارد گوردون» هنرمند آمریکایی در دایره‌المعارف جامعه‌شناسی آورده که «لایحه حقوق مدنی سال ۱۹۶۴ که دور از دسترس به نظر می‌رسید، باعث شد تا موضع مردم در قبال جنگ ویتنام تغییر کند و به جای حمایت از آن، به مخالفت با جنگ بپردازند. فشارهایی که برای ایجاد تنوع در بدنه دانشجویی و برنامه‌های آموزشی نژادی و قومی هم اعمال می‌شد در تحول‌های ناشی از اعتراض‌ها نقش داشتند؛ تحول‌هایی که زندگی جامعه آمریکایی را دگرگون کرد.»
به تازگی نیز «سید رسول موسوی» مدیر کل آسیای جنوبی وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران در صفحه اجتماعی «ایکس»، نوشت: جنبش دانشجویی حمایت از فلسطین و غزه در آمریکا و فرانسه و دیگر کشورهای غربی را باید جدی گرفت. فراموش نکنیم که جنگ آمریکا علیه ویتنام را جنبش دانشجویی متوقف کرد. نباید اجازه داد جریان صهیونیستی مسلط بر رسانه‌های بین‌المللی بتواند همگام با پلیس و امنیتی‌ها این جنبش را سرکوب کند.
جنبش‌های دانشجویی در آمریکا که از دهه ۱۹۶۰ به راه افتاد و به تدریج به بلوغ سیاسی رسید، در جریان مداخله‌جویی‌های نظامی آمریکا در نقاط مختلف جهان به ویژه خاورمیانه نیز بارها خود را نشان داده‌است.
به عنوان نمونه طی بیش از ۲ دهه اخیر، شمار زیادی از دانشجویان دانشگاه‌های مختلف آمریکا در اعتراض به حضور و دخالت‌های نظامی آمریکا در عراق، افغانستان و لیبی دست به تظاهرات زده‌اند.
نتیجه سخن
به‌رغم اینکه مقام‌های آمریکا به طور دائم از آزادی اعتراض و بیان دَم می‌زنند اما در واقع با احساس کوچک‌ترین خطر، برخوردی امنیتی و خشونت‌بار با معترضان دارند؛ همانطور که تظاهرات مسالمت‌میز دانشجویان که بیشتر با راهپیمایی، شعار و برپایی چادر همراه بود، با ضرب‌وشتم و بازداشت از سوی پلیس آمریکا مواجه شد.
جنبش دانشجویی حامی فلسطین باوجود برخورد امنیتی پلیس سرکوبگر، نشان داد که تیر رژیم صهیونیستی چه در میدان جنگ و چه در پروپاگاندا به سنگ خورده‌است. صهیونیست‌ها با کمک لابی قدرتمند «آیپک» سال‌هاست که میلیاردها دلار برای تغییر ذهنیت آمریکایی‌ها درباره رژیم صهیونیستی هزینه کرده‌اند اما اتفاق‌های اخیر از بیهودگی این تبلیغات پرده برداشت
در این برهه که جنبش دانشجویی حمایت از فلسطین ضمن گستردگی در پهنه آمریکا، به کشورهای دیگر همچون فرانسه و کانادا نیز تسری یافته‌است، بایدن و نتانیاهو بدون اشاره به نسل‌کشی صهیونیست‌ها، پرچم یهودیت را برافراشته‌اند. آنها در صدد القای «یهودستیزی» به جای «صهیونیست‌ستیزی» برآمده‌اند تا جنبش را از مسیر خود منحرف سازند. این در حالی است که بسیاری از یهودیان جهان نیز طی این چند ماه اخیر، جنایت‌های صهیونیسم را در غزه محکوم کرده‌اند.
با درک این توطئه عبری-غربی، «ودی آرمور» استاد حقوق بین‌الملل تاکید می‌کند که مقام‌های آمریکایی و صهیونیستی به منظور جلوگیری از گسترش اعتراض‌هایی دانشجویی از ادعاهای یهودستیزی برای خاموش کردن و سرکوب دانشجویان استفاده خواهند کرد و اعمال خشونت و قلع‌وقمع معترضان نیز همزمان تشدید خواهد یافت.
مقام‌های آمریکایی با تجربه دهه ۱۹۶۰ و نقش جنبش دانشجویی ضدجنگ ویتنام که در نهایت آمریکا را ناگزیر به پذیرش شکست کرد و واشنگتن را به سمت اتمام آن جنگ سوق داد، اینک نیز نگران تکرار آن در قضیه غزه هستند.
کد خبر 6089414
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»