به مناسبت روز دانشجو: وقتی علم و مهارت با هم رشد می‌کنند
تاریخ انتشار: ۱۶ آذر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۹۳۷۸۶۴
دانشگاه پیام نور خرامه علاوه بر پرورش نخبه‌های علمی، برنامه‌ای را تحت عنوان مهارت‌آموزی و توانمندسازی دانشجویان در دستور کار خود قرار داده است.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از صدای خرامه، آنچه که در نگاه اول از مجموعه‌ای به نام «دانشگاه» توقع می رود، پرورش و تعلیم «دانشجو» است؛ اگر سطح علمی دانشگاه بالا باشد قطعا خروجی این مجموعه آموزشی، دانشجویانی باسواد و موثر در جامعه خواهند بود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
اما نکته‌ای که این روزها کمتر به آن توجه می‌شود، توانمندسازی دانشجوست، به این معنا که یک دانشجو هرچه‌قدر هم در رشته خود باسواد و صاحب‌نظر باشد، «توانمند» محسوب نمی‌شود، توانمند به این معناست که بتواند گلیم خود را از آب بیرون بکشد.
دانشگاه پیام نور خرامه علاوه بر پرورش نخبه‌های علمی، برنامه‌ای را تحت عنوان مهارت‌آموزی و توانمندسازی دانشجویان در دستور کار خود قرار داده است به این صورت که یک دانشجو در پایان تحصیل خود چندین مهارت فنی‌و‌حرفه‌ای را آموزش دیده است.
امروز مشکل اصلی دانشجویان توانمندسازی است
عیسی زارع‌درنیانی رییس دانشگاه پیام نور خرامه اظهار داشت: امروز مشکل اصلی دانشجویان توانمندسازی است، وقتی یک دانشجو چندین مهارت کسب کند قطعا در پیداکردن کار هم موفق‌تر خواهد بود.
وی افزود: با ارتباطی که با فنی و حرفه‌ای شهرستان گرفتیم، کلاسهای فنی‌و‌حرفه‌ای را با حضور مربیان آنها در دانشگاه برگزار می‌کنیم، برگزاری دوره های مختلف کامپیوتر، تعمیر خودرو و کشاورزی برای بیش از 600 دانشجو بخشی از فعالیت های انجام شده این حوزه است.
زارع‌درنیانی ادامه داد: یکی از دانشجویان این مرکز پس از پایان دانشگاه یک کارگاه پرورش قارچ راه انداخته و برای چند نفر اشتغالزایی کرده، یکی دیگر از دانشجویان در شیراز دو گلخانه راه اندازی کرده و یکی دیگر از آنها یک مزرعه سرخارگل دارد.
ساخت و ساز در دانشگاه کافیست
رییس دانشگاه پیام نور خرامه خرامه گفت: ساختمان جدید در آستانه راه‌اندازی است و ما به زودی مرکز مهارت‌آموزی را در این دانشگاه راه‌اندازی خواهیم کرد چرا که راه برون‌رفت از وضعیت فعلی، توانمندسازی است، دانشجو باید بتواند گلیم خود را از آب بیرون بکشد.
وی تصریح کرد: ساخت و ساز در دانشگاه کافیست، بودجه‌ها باید به سمت توانمندسازی نیروی انسانی هزینه شود، کشور باید به سمتی برود که رویکرد دانشگاه از وضعیت موجود عوض شود.
دوره‌های فنی و حرفه ای پشتوانه‌ای محکم جهت اشتغال آینده است
بهرام قوهستانی رییس مرکز آموزش فنی‌و‌حرفه‌ای شهرستان خرامه در این‌باره گفت: دانشجویان پیام‌نور به موازات گذراندن واحدهای مربوطه دانشگاهی خود، زیر نظر مربیان فنی و حرفه ای آموزش دیده و گواهینامه مهارتی بین‌المللی دریافت می‌کنند.
وی افزود: دانشجویان با ثبت‌نام و حضور در کلاسهای رایگان فنی‌و‌حرفه‌ای، وقتهای خارج ار برنامه خود را برنامه‌ریزی کرده تا علاوه بر استفاده بهینه از اوقات فراغت این چندسال دانشجویی، یک پشتوانه محکم جهت اشتغال آینده خود را فراهم می‌آورند.
نخبه پروری در کنار توانمندسازی
اما دانشگاه پیام‌نور خرامه علاوه بر حرکت در مسیر توانمندسازی دانشجویان، از قافله پرورش نخبه نیز عقب نمانده است؛ فرزاد جاویدی آل‌سعدی متولد 1370 شهرستان خرامه دانشجوی ممتاز کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکترای حقوق یکی از این افراد است.
رییس دانشگاه پیام‌نور خرامه به معرفی دکتر جاویدی پرداخت و گفت: وی یکی از افتخارات دانشگاه‌های کشور است، سال 88 تا 92 از دانشجویان همین مرکز بوده و هم اکنون یکی از مدرسین دانشگاه پیام‌نور خرامه است.
وی افزود: ما در دانشگاه کسی به نام مسؤول دفتر نداریم، درب اتاق همیشه به روی دانشجویان باز است و تا حالا پیش نیامده که یک دانشجو مراجعه کند و از دکتر جاویدی گلایه‌ای در مورد نحوه حضور در کلاس یا برخورد با دانشجو داشته باشد.
زارع درنیانی ادامه داد: ما از این منطقه در سطح کشور بیش از 100 دانش‌آموخته و دانشجوی دکتری داریم، این افراد سرمایه‌های ما هستند، اگر همین افراد در زمینه تخصصی خود یک مقاله بومی ارائه کنند قطعا مشکلات این منطقه سریع‌تر حل خواهد شد.
دانشگاه پیام نور خرامه را خانه اول و آخر خود می دانم
فرزاد جاویدی آل‌سعدی نخبه جوان شهرستان خرامه گفت: سال 88 از طریق آزمون سراسری در رشته حقوق دانشگاه پیام نور خرامه مشغول به تحصیل شدم، سال 92 با معدل 18.16 فارغ‌التحصیل مقطع کارشناسی و پس از آن در سال 94 با معدل 18.66 از دانشگاه شهید بهشتی تهران فارغ‌التحصیل کارشناسی‌ارشد شدم، پس از کسب رتبه 3 دکتری نیز در دانشگاه شیراز ادامه تحصیل می‌دهم.
وی افزود: از سال 94 همزمان با تحصیل در مقطع دکتری، در دانشگاه پیام‌نور خرامه هم تدریس می‌کنم، دانشگاه پیام‌نور خرامه را خانه اول و آخر خود می‌دانم و تعلق خاطر شدیدی به این منطقه دارم، اینجا همیشه حس و حال یک دانشجوی علاقه به درس را به من می‌دهد که این حس را هیچ جا پیدا نمی‌کنم.
جاویدی ادامه داد: من به منطقه خودم عِرق دارم و امیدوارم که بتوانم در آینده قدمی در اعتلای فرهنگ حقوقی منطقه بردارم چرا که شهرستان ما همیشه مظلوم بوده و اگر کسی بتواند حق این مردم را بگیرد، خود مردم این منطقه هستند.
حرف آخر: پرورش «علم» و «مهارت» در کنار هم، راه را برای رسیدن به پیشرفت یک منطقه هموار می‌سازد، علم در جایگاه خود و مهارت به سهم خود، سهم زیادی در توسعه دارند اما این ترکیب هر دو مقوله است که جایگاه اصلی را نشان می‌دهد.
منبع: دانا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۹۳۷۸۶۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دموکراسی دروغین آمریکا و برخوردهای دوگانه
هر چه زمان می‌گذرد،ماهیت دموکراسی دروغین کاخ سفید آشکارتر می‌شود و ملت‌های جهان متوجه می‌شوندآنچه در بسته پر زرق و برق دموکراسی و حقوق بشر در بسترنظام لیبرالیستی به آنها عرضه شده،دروغی بیش نبوده است.
به گزارش مشرق، حسن رشوند طی یادداشتی در روزنامه جوان نوشت: هر چه زمان می‌گذرد، ماهیت دموکراسی دروغین کاخ سفید برای شهروندان امریکایی و افکار عمومی جهان آشکارتر می‌شود و تازه مردم امریکا و ملت‌های جهان متوجه می‌شوند آنچه تاکنون در بسته پر زرق و برق «دموکراسی» و «حقوق بشر» در بستر «نظام لیبرالیستی» به آنها عرضه شده، دروغی بیش نبوده است.
این روزها جامعه دانشگاهی امریکا با التهابات شدیدی مواجه است آن هم نه برای نیازهای مادی یا ضعف در بخش‌هایی از نظام آموزشی، بلکه برای موضوعی که مقامات امریکایی از گذشته تاکنون به دروغ، خود را مدافع سرسخت آن می‌دانند و آن یدک کشیدن عنوان آزادی و حقوق بشر برای نظامی است که تجربه ۲۵۰ ساله حکمرانی درکاخ سفید مملو از ظلم و تعدی به حقوق انسان‌ها در همین بستر دروغین آزادی از نوع امریکایی آن بوده است.
چند روزی است که دانشگاه‌های امریکا صحنه تظاهرات گسترده دانشجویان و اساتید در حمایت از مردم مظلوم غزه و اعتراض به ارتکاب جنایات جنگی اسرائیل علیه فلسطینی‌ها است و همزمان پلیس و مقامات ایالتی در اقداماتی هماهنگ، تلاش می‌کنند با دستگیری‌های گسترده و تهدید به اخراج دانشجویان کمپ‌های تحصن دانشجویان را در دانشگاه‌هایی، چون تگزاس، کلمبیا و کالیفرنیا برچینند و با بیش از ۲۵ دانشگاه بزرگ این کشور برخورد پلیسی از نوع خشن داشته باشند.
نباید از این نکته غافل بود که محیط‌های علمی در امریکا در چنبره دستگاه‌های نظامی و امنیتی است و همان‌گونه که برخی تحصیلکردگان این دانشگاه‌ها گفته‌اند نمی‌توان این مراکز را صرفاً محیط‌های علمی دانست و طبیعی است وقتی محیطی با کارکرد چند منظوره فعالیت می‌کند، هرنوع اعتراض اجتماعی یا سیاسی زیر ذره بین نهادهای امنیتی- نظامی قرار می‌گیرد و پلیس با مشاهده اتفاقی یا اعتراضی در دانشگاه به خود اجازه می‌دهد به این محیط‌ها وارد شده و آنها را سرکوب کند. اتفاقی که این روزها در دانشگاه‌های امریکا می‌افتد از این جنس است. حتی برخی از مدیران دانشگاه‌ها به دلیل واکنش‌هایشان به ناآرامی‌ها مورد انتقاد قرار گرفته‌اند. تا آنجا که سنای دانشگاه کلمبیا قطعنامه‌ای را تصویب کرد که مینوش شفیق، رئیس بریتانیایی- امریکایی دانشگاه کلمبیا را که اصالتی مصری دارد، به بی‌توجهی به طی روند قانونی در قبال دانشجویان و آسیب رساندن به آزادی علمی در نتیجه سرکوب اردوگاه معترضان متهم کرد. شفیق به پلیس نیویورک مجوز داده بود وارد اردوگاه دانشجویان دانشگاه کلمبیا شود و اقدام به بازداشت دسته‌جمعی بیش از ۱۰۰ دانشجو کند. این اجازه، بحرانی کم‌سابقه را در تاریخ این دانشگاه برجسته امریکایی رقم زد. آخرین باری که مقامات دانشگاه کلمبیا به پلیس اجازه داده بودند وارد فضای دانشگاه شود و دانشجویان معترض را سرکوب کند، به اعتراضات سال ۱۹۶۸ (حدود ۵۶ سال قبل) علیه جنگ ویتنام برمی‌گردد. درنتیجه این اعتراضات، دانشگاه کلمبیا اعلام کرد تا پایان نیم‌سال تحصیلی کنونی، کلاسهای خود را به صورت نیمه‌حضوری و نیمه‌مجازی برگزار می‌کند. در همین حال، سخنگوی این دانشگاه می‌گوید شرکت‌کنندگان در تجمعات حامی فلسطین، در حال شناسایی هستند و با اخراج موقت از دانشگاه مجازات خواهند شد. این وضعیت دانشگاهی است که در میان دانشگاه‌های دنیا برند محسوب می‌شود و جوانان کشورهای دیگر برای رسیدن به آنجا سر و دست می‌شکنند.
ورودپلیس به دانشگاه کلمبیا و دیگر دانشگاه‌های امریکا را مقایسه کنید با اتفاقی که در کوی دانشگاه در سال ۱۳۷۸ در ایران افتاد. با این تفاوت که اعتراض دانشجویان و اساتید دانشگاه‌های امریکایی نه موضوع داخلی، بلکه یک موضوع جهانی و اعتراض به نسل کشی بود که توسط رژیم صهیونیستی ده‌ها هزار کیلومتر دورتر از سرزمین امریکا اتفاق افتاده است. آنچه در دانشگاه‌های امریکا در حال رخ دادن است بسیار متفاوت از آن چیزی است که در سال ۷۸ در کوی دانشگاه اتفاق افتاد. اعتراضات دانشگاه‌های امریکا صرفا تجمع و تحصن مسالمت آمیز برای نسل کشی مردم غزه بود که با خشونت بی‌حد و حصر پلیس با ورود به دانشگاه صورت گرفت و دانشجویان مورد ضرب و شتم قرار گرفته و دستگیر و بازداشت شدند.
تجمعات این روزهای دانشگاه‌های امریکا که در بستر نظام لیبرالیسم و با شعار آزادی و دموکراسی شکل گرفته به خشونت انجامیده و هزاران دانشجو و استاد روانه بازداشتگاه‌های پلیس شده‌اند و در آستانه اخراج و تعلیق قرار دارند. این در حالی است که در حادثه کوی دانشگاه تهران اعتراضات ساختارشکنانه و صرفا با رویکرد داخلی و با خشونت و تخریب اموال دانشگاه بود و وقتی پلیس برای فروکش کردن این وضعیت وارد کوی دانشگاه شد از تاج زاده معاون سیاسی وقت وزارت کشور گرفته تا معین وزیر علوم به صحنه آمدند و پلیس را مورد عتاب قرار دادند تا جایی که از شورای امنیت ملی مجوز عدم ورود پلیس در دانشگاه را دریافت کردند. تفاوت دو محیط علمی در ایران و امریکا برای دو تجمع کاملاً متفاوت، تا این حد است که در امریکا پلیس تحت حمایت رئیس دانشگاه و همه ارکان حکومت وارد دانشگاه می‌شود و هر رفتار خشنی را انجام می‌دهد ولی در ایران هر رفتار خشنی توسط تعدادی دانشجو در محیط دانشجو صورت می‌گیرد و مورد حمایت مسئولان وقت وزارت علوم قرار می‌گیرد. در امریکا دانشجو و استاد کتک می‌خورد و اینجا پلیس با آجر و سنگ مورد حمله قرار می‌گیرد. در امریکا مهد دموکراسی دروغین، رئیس دانشگاه و مسئولان کاخ سفید برای ورود پلیس آن هم برای ضرب و شتم و دستگیری معترضان دانشجویی به خط می‌شوند و اینجا عکس آن عمل می‌کنند.
آنجا با اعتراض دانشجویان در حمایت از مردم غزه و نسل کشی صهیونیست ها، استاد فلسفه و علوم سیاسی در کنار دانشجویان قرار می‌گیرد، کتک می‌خورد، روانه بازداشتگاه پلیس و در معرض اخراج و تعلیق قرار می‌گیرد، اینجا ازکسانی که کوچک‌ترین حرکت پلیس کشورمان را زیر ذره‌بین قرار می‌دادند و برای آن توئیت می‌زدند و فضای مجازی را برای حرکت بر ضد پلیس آماده می‌کردند، خبری از تقبیح حرکت خشن پلیس امریکا و برخورد با استادان و دانشجویان نیست. اینجا خبری از جیغ بنفش زیبا کلام، حاتم قادری، محمد فاضلی و مویه کردن آنها برای دانشجویان و اساتیدی که هر روز در زیر مشت و لگد پلیس امریکا قرار دارند، نیست. البته نمی‌توان به این افراد خرده گرفت چراکه وقتی حقانیت موضوعی در زیر چتر لیبرالیسم و دموکراسی غربی تفسیر شود، خونریزی کودکان غزه مباح و تظلم‌خواهی دانشجو و استاد امریکایی برای کودکان و زنان غزه عمل خلاف و مستحق مجازات از نوع رفتار پلیس امریکا خواهد بود.
مسمومیت ۲۹ پزشک با مشروبات الکلی تقلبی در شیراز