به نقل از «خبرگزاری آریا»

دانشجو نيروي كار مجاني نيست/فراخوان هنري شهرداري مسلخ ايده هاي دانشجويي

تاریخ انتشار: ۱۷ آذر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۹۴۴۱۶۶

خبرگزاري آريا - روزهاي خوب دانشجويي، دورهمي هاي بعد از کلاس و بحث دهه 40، 50 و 90 نمي شناسد. همين که دانشجو باشيد و دنبال تغيير محيط اطرافتان، کافي است تا زبان برنده اي براي نقد وضعيت موجود داشته باشيد و اتفاقاً، در ذهن راهکارهاي حل مشکل را بپرورانيد. حالا هر چقدر هم که درباره حال و هواي اين روزهاي دانشگاه و فضاي سرد آن انتقاد شود، باز هم جايگاه دانشجو و دانشگاه در انعکاس مشکلات، آن هم مشکلاتي از جنس شهري همان است که در سال هاي گذشته نيز بوده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به گزارش خبرگزاري آريا، 16 آذر ماه 1332 درست 4 ماه بعد از کودتاي 28 مرداد مصطفي بزرگ‌نيا، احمد قندچي و مهدي شريعت‌رضوي در اعتراض به ديدار ريچارد نيکسون، معاون وقت ايالات متحده آمريکا با محمد رضا شاه پهلوي در دانشکده فني دانشگاه تهران کشته شدند. نام اين افراد اما بعد از پيروزي انقلاب اسلامي ايران با روز دانشجو پيوند خورد و در تقويم ثبت ملي شد.
بنا به اقتضاي روزگار دانشجويي و جايگاه دانشگاه، 16 آذر طي سال هاي گذشته به فرصتي براي طرح چالش هاي موجود و پيش روي دانشجويان تبديل شده و هر کس از ظن خود با آن همراه مي شود. به طور حتم، يکي از مشکلات دانشجويان به عنوان شهروندان اين شهر و جامعه، مسائل شهري است. از ناديده گرفتن کارآموزان در طرح ها و پروژه هاي شهري و استثمار آن ها به بهانه بي تجربگي تا عدم خدمات رساني مناسب وسايل حمل و نقل عمومي براي اين قشر، همه و همه دغدغه هايي است که اگر راه نفس کشيدن دانشجو و دانشگاه را نبسته باشد، به طور حتم محدود کرده است.
پژوهش دانشگاهي يا خمير!
تهران يا شهر هفتاد و دو ملتي که دانشجو، کارمند، کارگر و دستفروش با هم و در کنار هم زيست مي کنند، اين روزها شاهد تغيير و تحولات مديريتي است. مديران امروز که صبغه فرهنگي و آموزشي دارند از همان روزهاي نخستي که کليد بهشت را در دست گرفتند، اصل توجه به دانشجو به عنوان قشر فرهيخته را مطرح کردند و وعده دادند تا از اين پس رابطه تنگاتنگي را با دانشجو و دانشگاه برقرار کنند. به طور حتم، رسيدن به اين هدف قبل از هر چيز مستلزم شناخت مشکلات دانشجويان و البته توقعات آن ها از مديريت شهري است. توقعاتي که اغلب دور از دسترس نيستند و در يک تعامل دوجانبه مي توانند، محيط شهر را براي دانشجو با دنيايي از تغيير همراه کنند.
حسام سلامت يکي از فعال هاي دانشجويي است که حداقل 10 سال گذشته همواره دغدغه شهر و شهروند را داشته و در اين خصوص هم پروژه هاي علمي مختلفي را با شهرداري تهران به سرانجام رسانده است. او ، از چالش هاي شهر براي بهره برداري از پتانسيل دانشجويان مي گويد: شهرداري تهران در سال هاي اخير به طور نسبي نگاهي به دانشگاه به خصوص دانشکده هاي علوم اجتماعي داشته است. منشا اين نگاه هم اين رويکرد است که هيچ يک از سياست گذاري ها و اقدامات پيشنهادي را نمي توان انجام داد، مگر اينکه يک دانش اجتماعي پشت آن باشد. از اين رو، پيوندي ميان دانشگاه و شهرداري در سال هاي اخير شکل گرفته است اما همواره اين سوال مطرح است که هر کدام از اين نهادها چه منافعي را دنبال مي کنند؟
اين دانشجوي دکتراي جامعه شناسي دانشگاه تهران به مورد پژوهشي خود در خصوص دستفروشان تهران اشاره مي کند و از توصيه هاي جمعي از پژوهشگران اين رشته به مرکز مطالعات شهرداري تهران مي گويد. پژوهشي که در عمل به دليل تضاد منافع با شهرداري در نهايت به جايي نرسيد و هيچ گاه اجرايي نشد. به رغم اينکه گفت و گوي ابتدايي ميان شهرداري و دانشگاه در سال هاي اخير صورت گرفت، به دليل تفاوت هدف گذاري ها، زبان و منافع بسياري از اوقات اين دو نهاد نتوانستند به شيوه عملي و کاربردي با يکديگر کار کنند. البته، اگر به اين مشکل در قالب ساختاري نگاه کنيم، سال ها است که تحقيقات اجتماعي با کارفرمايي دولت انجام مي شود اما منشا اثر نيست و در نهايت به پيمايشي تبديل مي شود که يک گوشه خاک مي خورد و در بدنه بوروکراسي گم مي شود.
سلامت در پاسخ به اين سوال که تا چه اندازه به تغيير اين روند اميدوار است، مي گويد که بايد خوشبين بود اما در نهايت نبايد از موانع ساختاري موجود که در کليت ارتباط جامعه دانشگاهي با بدنه سياست گذاري حاکم است، غافل بود: به نظر من، بايد منتظر بود و نتيجه عملکرد مديران و تصميم گيران جديد را ديد. البته، از آن جا که جمع زيادي از افراد منتخب سابقه فعاليت شهري و دانشگاهي دارند شايد بتوان براي اولين بار به يک تحول اميدوار بود؛ تحولي که شايد پوسته هاي ساختار کلان را بشکافد.
او فارغ از دغدغه پژوهش هاي دانشجويي و به کارگيري آن ها در پروژه هاي شهري، از امروز خيابان انقلاب به عنوان يکي از نوستالژيک ترين خيابان هاي تهران مي گويد: خيابان انقلاب امروز شکل دانشگاهي خود را از دست داده است. تا 5 سال پيش در راسته انقلاب هيچ فروشگاه غير کتابي ديده نمي شد اما امروز بسياري از آن ها به اغذيه فروشي و کافه تبديل شدند. البته، اين تغيير از جانب شهرداري نيست و به بحران کتاب در جامعه بر مي گردد. اما آن چه به شهرداري تهران مربوط است، موضوع دستفروشان کتاب است که در پياده رو بساط پهن مي کنند و به هويت اين خيابان تبديل شدند.
سلامت مي گويد که شهرداري وظيفه خود مي داند که با دستفروشان برخورد کند اما جنس دستفروشان کتاب آن هم در خيابان انقلاب با مابقي متفاوت است. در واقع، دستفروشان کتاب جزء نابساماني خيابان انقلاب محسوب نمي شوند و بخش جدايي ناپذير از فضاي اين خيابان اند.
پايان نامه ها و پژوهش هايي که خاک مي خورند و در نهايت خمير مي شوند چه در شهرداري چه در ساير سازمان ها عجيب نيست و نياز به تغيير رويه دارد. رويه اي که اين بار بدون اصالت قائل شدن به منافع شهرداري به منافع شهر و شهروند توجه کند و در اين روند پيوست اجتماعي امر لوکس نباشد.
دانشگاه ها محصور اتوبان اند!
در کنار پژوهش هاي بي سامان آن چه امروز بخشي از دانشجويان به ويژه دانشجويان رشته هاي فني را آزار مي دهد، موضوع پاتوق هاي آموزشي است. در اين رابطه، مرتضي نوروزپور مي گويد: هيچ مکاني نيست که دانشجو در يک فضاي آرام بدون آن که هزينه اي پرداخت کند، گفت و گوي موثر داشته باشد. تمام شهر را ماشين ها فراگرفتند و هيچ فضاي عمومي در کنار دانشگاه هايي چون علامه و شهيد بهشتي نيست که دانشجو در آن احساس امنيت کند. دانشگاه ها امروز توسط اتوبان ها احاطه شده اند و دانشگاه در اين محيط محصور است.
اين فعال دانشجويي که دوره کارشناسي عمران خود را در دانشگاه علامه طباطبايي پشت سر گذاشته است، به تجربه همکاري با شهرداري تهران در قالب کارآموز اشاره مي کند: از 53 نفر ورودي رشته عمران سال تحصيلي من، حدود 19 نفر از همکلاسي ها خارج از کشور اند و آن هايي هم که ماندند، انگيزه چنداني براي کار ندارند. دليل اين موضوع هم کاملاً مشخص است؛ پتانسيل مورد نياز وجود دارد اما در نهايت هر گروه همراهان و دوستان خود را به کار مي گمارد. اگر هم از دانشجو استفاده شود، اغلب به دليل سوء استفاده و نپرداختن حقوق مناسب است.
نوروزپور اميدوار است تا در آينده اي نزديک نه تنها در مديريت شهري که در تمام سازمان ها و ارگان ها باور پذيرش دانشجو به عنوان نيروي کارآمد نه ارزان، نهادينه و قانون نانوشته سه سال کار مجاني آن هم بعد از دوره فارغ التحصيلي به فراموشي سپرده شود. شايد اين تغيير در مديريت شهري فعلي که رنگ و بوي آموزشي دارد زودتر از بقيه سازمان ها ميسر شود.
سرنوشت دستاوردهاي دانشجويي در بوستان هاي تهران
" سال گذشته شهرداري تهران وعده داده بود که استفاده از حمل و نقل عمومي را براي دانشجويان و سربازها با تخفيف لحاظ مي کند. اين اتفاق شايد در ظاهر براي بسياري از شهروندان بي اهميت باشد اما براي دانشجويي که بودجه محدود دارد و راهي جز استفاده از وسايل حمل و نقل عمومي ندارد يک اتفاق بزرگ است. جالب است که اغلب دانشگاه هاي مهم تهران ايستگاه مترو دارند و مخاطب اصلي آن ها هم دانشجويان هستند، اما هيچ استثنائي براي اين قشر ديده نشده است."
اين ها روايت شهرزاد طيبي، دانشجوي طراحي صنعتي دانشگاه علم و صنعت است. گلايه او از فضاي تهران براي دانشجويان تنها به وسايل حمل و نقل عمومي ختم نمي شود؛ شهري که دانشجويان شهرستاني اش هيچ جايي براي انجام پروژه هاي گروهي ندارند و مجبور هستند براي کم ترين جا هزينه پرداخت کنند، با هيچ متر و معياري شهر منصفي به نظر نمي آيد: من و دوستانم بارها در پارک ها دنبال نيمکت ها و صندلي هاي بزرگ مي گشتيم تا جايي براي انجام پروژه ها پيدا کنيم. با سختي جايي را پيدا مي کرديم اما باز هم در محيط آرامش نداشتيم.
طيبي کتابخانه هاي بوستان هاي تهران را هم براي دانشجويان نامناسب مي داند و معتقد است که کتابخانه اي که کتاب هايش را جمعي از مردم محله اهدا کرده باشند، هيچ امتيازي محسوب نمي شود و نمي تواند به پاتوقي براي دانشجويان تبديل شود.
اين دانشجوي طراحي صنعتي از تجربه همکاري خود با شهرداري تهران در سال هاي قبل مي گويد. مسابقه مبلمان شهري که در آن شرکت کرد اما در نهايت تمام ساخته هايش در بوستان آب و آتش و همچنين بوستان ملت کاملاً از بين رفت و هيچ ارزشي براي آن در نظر گرفته نشد: شايد اين اتفاق بيش ترين توهين به يک دانشجو باشد. فکر کنيد با کم ترين امکانات چيزي را مي سازيد و به اين اميد هستيد که ديده شويد اما در نهايت لاشه کارتان را در پارک ملت مي بينيد. اگر روحيه پاييني داشته باشيد، اين اتفاق تير خلاصي است براي ادامه همکاري!
دانشجو كه باشيد ديده نمي شويد. اين هم چيز عجيب و غريبي نيست اما اگر يك روز قرار بر اين باشد از پتانسيل دانشجو و دانشگاه آن طور كه بايد استفاده شود، تهران مي تواند پيشگام اين امر باشد، شايد كه سر منشأ تحول براي كشور شود. آن روز مي تواند همين نزديكي ها باشد!

منبع: خبرگزاری آریا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۹۴۴۱۶۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

انتشار فراخوان بیست و نهمین جشنواره تئاتر استان تهران

فراخوان بیست و نهمین جشنواره تئاتر استان تهران با موضوعِ ویژه‌ی جوانی جمعیت و فرزندآوری منتشر شد. - اخبار فرهنگی -

به گزارش خبرگزاری تسنیم، اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی و انجمن هنرهای نمایشی استان تهران با همکاری اداره کل هنرهای نمایشی و بنیاد شهید و امور ایثارگران شهرستان‌های استان تهران در راستای تحقق شعار «جهش تولید با مشارکت مردم»، بیست و نهمین جشنواره تئاتر استان تهران را آبان ماه در پردیس تئاتر تهران و شهرستان‌های استان برگزار می‌کند.

تئاتر ایثار در گلستان

موضوع ویژۀ این دوره جشنواره جوانی جمعیت و فرزندآوری است و استحکام بنیان خانواده با تأکید بر جایگاه زن، عفاف و حجاب،  تأکید بر هویت ملی ایرانی براساس سه عنصر اصلی مسلمان‌بودن، انقلابی‌بودن و عمق تاریخی طبق فرمایش رهبر معظم انقلاب، تأکید بر امیدآفرینی و نشاط اجتماعی، موضوعات شهر و شهروندی با تکیه بر اخلاق،  معرفی و شرح زندگانی شخصیتهای مهم ملی، علمی و مذهبی، جهاد تبیین، ایثار و ارزش‌های جبهۀ انقلاب و مقاومت، آسیبهای اجتماعی،  ضرورت وحدت و یکپارچگی ملی، مذهبی و قومی و  جهش تولید با مشارکت مردم از دیگر اولویت‌های موضوعی این رویداد هنری هستند.

بیست و نهمین جشنواره تئاتر استان تهران  شامل بخش مسابقه تئاتر استان تهران، ایثار، نهال (ویژۀ آموزشگاه‌های هنرهای نمایشی شهرستان‌های استان تهران)، تئاتر خیابانی، لبخند (آثار کمدی، طنز و نمایش‌های آئینی و سنتی)، تئاتر کودک و نوجوان، نمایشنامه‌نویسی و کارگاه‌های آموزشی است که تمامی بخش‌های جشنواره، به استثنای کارگاه‌های آموزشی، به شکل رقابتی برگزار می‌شود.

بر اساس گاه‌شمار جشنواره، گروه‌های متقاضی شرکت در جشنواره، تا 31 خردادماه فرصت دارند با مراجعه به درگاه تئاتر استان تهران در تارنمای ایران تئاتر (به آدرس Tehran.theater.ir) در این رویداد هنری ثبت نام کنند.
ارزیابی آثار این دوره از جشنواره تئاتر استان تهران 31 مرداد تا 9 شهریور خواهد بود  آثار برگزیده  از  25 شهریور تا 4 آبان در شهرستان‌‌ها اجرا خواهند شد.
بیست و نهمین جشنواره تئاتر استان تهران از 9 تا 16 آبان به دبیری امیرحسین شفیعی برگزار می‌شود.

انتهای پیام/