به نقل از «خبرگزاری آریا»

غلامي پانزدهمين وزير علوم/ سکانداران 40 سال گذشته آموزش عالي چه کساني بودند؟

تاریخ انتشار: ۸ آبان ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۳۲۸۳۴۰

خبرگزاري آريا - در اين گزارش نگاه کوتاهي به افرادي خواهيم داشت که طي حيات 40 ساله انقلاب بر کرسي علم و آموزش عالي کشور تکيه زدند. به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه خبرگزاري تسنيم، جلسه راي اعتماد به منصور غلامي وزير علوم، تحقيقات و فناوري روز گذشته در صحن علني مجلس شوراي اسلامي برگزار شد.
منصور غلامي با کسب راي اعتماد از نمايندگان مجلس، پانزدهمين وزير علومي است که در تاريخ انقلاب اسلامي عهده‌دار اين مسئوليت شده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

«غلامي» گزينه پيشنهادي وزارت علوم کيست؟+برنامه‌ها
در اين گزارش نگاه کوتاهي به مديراني خواهيم داشت که طي حيات 40 ساله انقلاب بر کرسي علم و آموزش عالي کشور تکيه زدند.
علي شريعتمداري (1357-1358)
پس از پيروزي انقلاب اسلامي و استقرار دولت موقت بازرگان، مرحوم "علي شريعتمداري" به عنوان اولين وزير علوم، مسئوليت اين وزارتخانه که با نام علوم، آموزش عالي و فرهنگ شناخته مي‌شد را بر عهده گرفت.
شريعتمداري در سال 57 و در 55 سالگي عهده‌دار اين مسئوليت شد. وي که متولد شيراز بود، داراي دکتراي فلسفه، تعليم و تربيت و برنامه‌ريزي درسي سال 1338 از دانشگاه تنسي بود. شريعتمداري حدود 9 ماه اين مسئوليت را بر عهده داشت.
وي که داراي فعاليت‌‌ها و سوابق مبارزاتي بود درباره اين برش زندگي خود در کتاب "سياست و خردمندي" مي‌گويد: در سال 1341 وارد دانشگاه اصفهان شده و تا سال 1357 به کار خود ادامه دادم. در آن سال براي استقبال امام همراه شهيد بهشتي و مقام معظم رهبري، به تهران آمدم و بعد به اصفهان بازگشتم، پس از آن از طرف دولت موقت و شوراي انقلاب، پيشنهاد تصدي وزارت علوم و فرهنگ و ارشاد به بنده داده شد. اين دو وزارتخانه آن زمان با هم يکي بودند. آنچه در اين ايام جالب بود اداره بيش از صد و بيست دانشگاه و مؤسسه مستقل آموزش عالي بود. امام دستور فرمودند که همه به سر کار برگردند. بيشتر روساي دانشگاه‌ها از کشور خارج شده بودند و مشکل‌ تعيين جانشين براي آنها بود، اما خوشبختانه با کمک استادان و دانشجويان مسلمان براي همه مؤسسات سرپرستي تعيين کرديم و برخي از مؤسسات آموزش عالي و بنياد‌ها را با وزارت فرهنگ و هنر در يکديگر ادغام کرديم. سپس در سال 1359 که امام خميني (ره) تصميم به تشکيل ستاد عالي انقلاب فرهنگي گرفتند، به فرمايش ايشان من عضو اين شورا شدم"
شريعتمداري در 20 دي‌ماه سال گذشته در 95 سالگي درگذشت.
حسن حبيبي (1358-1360)
مرحوم "حسن ابراهيم حبيبي" دومين وزير علوم در طي دوران انقلاب شناخته مي‌شود، وي که داراي دکتراي جامعه‌شناسي و حقوق از دانشگاه سوربن بود، مسئوليت وزارت آموزش عالي را در دولت بني‌صدر بر عهده داشت. وي بعدها در جايگاه‌هايي چون معاونت رياست‌جمهوري در دوره سازندگي و اصلاحات مسئوليت گرفت. مرحوم حبيبي تا پايان عمر عضو شوراي عالي انقلاب فرهنگي و مجمع تشخيص مصلحت نظام باقي ماند. وي بهمن سال 1391 در سن 75 سالگي درگذشت.
حسن عارفي (1360)
"حسن عارفي"پزشک نام آشناي قلب و عروق در سن 46 سالگي سومين وزير فرهنگ و آموزش عالي کشور شد. وي که داراي مدرک فوق‌تخصص قلب و عروق از يکي از دانشگاه‌هاي آمريکا است طبق خاطرات خود در دوران انقلاب با امام همراهي داشت و در کابينه شهيد محمدعلي رجايي مسئوليت گرفت.
عارفي در جلسه اعتماد کابينه شهيد رجايي با 169 راي موافق بر مسند وزارت فرهنگ و آموزش عالي نشست. وي پس از اين مسئوليت به عنوان پزشکي حاذق مسئوليت‌هايي را در بيمارستان‌هاي مختلف کشور بر عهده گرفت و سال‌ها پزشک امام‌خميني(ره) و يادگار امام(ره) بود.
محمدعلي نجفي (1360-1363)
شايد فعاليت جدي وزارت علوم و آموزش عالي از سال 1360 و با کابينه پيشنهادي شهيد باهنر آغاز شد. در اين سال "محمدعلي نجفي" مسئوليت مديريت آموزش عالي وقت را برعهده گرفت.
وي در بخشي از خاطرات خود در اين زمينه مي‌نويسد: "در تيرماه 1360 (شايد هم مردادماه!) شهيد عالي مقام دکتر باهنر که به عنوان نخست‌وزير انتخاب شده بود، از تهران به من تلفن زدند و اينجانب را براي مذاکره درباره کابينه خويش احضار فرمودند. در صحبت با ايشان از قبول مسئوليت وزارت فرهنگ و آموزش عالي امتناع کردم و افراد ديگري را که فکر مي‌کردم شايسته‌تر هستند، معرفي نمودم. ايشان نهايتا فرمودند فعلا از تهران ممنوع‌الخروج هستيد و تا سه روز ديگر تصميم نهايي را خواهم گرفت و بعد اضافه کردند که اگر شما را به عنوان وزير معرفي نکنم بايد به عنوان معاون وزارتخانه همکاري کنيد. دو روز بعد وقتي اسامي افراد معرفي شده به مجلس از طريق راديو اعلام شد، نام خود را شنيدم و بدين‌ ترتيب مسئوليت آن وزارت بر دوش من نهاده شد. متاسفانه همکاري با شهيد رجايي و شهيد باهنر ديري نپاييد و در هشتم شهريورماه همان سال به دست منافقين جلاد شهيد شدند و آقاي مهدوي‌کني و پس از آن آقاي مهندس موسوي مسئوليت نخست‌وزيري را عهده‌دار شدند و بنده تا سال 1363 در وزارت فرهنگ و آموزش عالي خدمت نمودم."
وزير آموزش وپرورش، رئيس سازمان برنامه و بودجه، مشاور رئيس‌جمهور، مشاور وزير صنايع و معادن، عضويت در شوراي شهر، رياست سازمان ميراث فرهنگي، صنايع‌دستي و گردشگري، سرپرست وزارت علوم، دستيار رئيس‌جمهور و در نهايت شهردار تهران از مسئوليت‌هاي نجفي در طي فعاليت سياسي‌اش به شمار مي‌رود.
ايرج فاضل (1363-1364)
نجفي در يک سال پاياني دولت سوم با استيضاح مخالفان از مسئوليت کنار گذاشته مي‌شود و "ايرج فاضل" با کسب 178 راي موافق عهده‌دار اين مسئوليت مي‌شود. وي که فوق تخصص جراحي عروق را دارد در اين دوران زمينه جدايي دانشکده‌هاي پزشکي را از وزارت علوم فراهم کرد.
وزير بهداشت، درمان و آموزش پزشکي، عضويت در شوراي عالي انقلاب فرهنگي و رياست سازمان نظام پزشکي کشور (اکنون) از ديگرمسئوليت‌هاي وي محسوب مي‌شود.
محمد فرهادي (1364-1368)
"محمد فرهادي" در واقع ششمين وزير علوم دوران انقلاب اسلامي است. فرهادي متخصص گوش، حلق و بيني است و هم‌اکنون جراح و متخصص گوش و حلق و بيني و عضو هيئت علمي دانشگاه علوم پزشکي ايران است. معروفيت فرهادي در سال‌هاي اخير به دليل تاسيس مرکز کاشت حلزون و اولين عمل کاشت حلزون شنوايي در سال 1371 است. وي در طول انقلاب مسئوليت‌هايي چون وزير بهداشت، درمان و آموزش پزشکي، رئيس دانشگاه تهران، قائم‌مقام جمعيت هلال‌احمر در دوران دفاع مقدس، مشاور وزير و دبير شوراي آموزش پزشکي کشور، رئيس صندوق حمايت از پژوهشگران کشور، رئيس هلال احمر را بر عهده داشته است.
فرهادي در سال 64 تا 68 عهده‌دار مسئوليت وزارت علوم شد و مجددا در سال 93 به عنوان وزير به وزارت علوم رفت.
مصطفي معين (1368-1372)
"مصطفي معين" در دولت اول مرحوم هاشمي‌رفسنجاني عهده‌دار وزارت علوم بود. وي پزشک و استاد دانشگاه علوم پزشکي تهران، بنيانگذار و رهبر جبهه دموکراسي خواهي و حقوق بشر ايران و کانديداي اصلاح‌طلبان پيشرو در نهمين دوره انتخابات رياست‌جمهوري اسلامي ايران بود. معين به دليل برخي اختلاف ديدگاه‌ها با مرحوم هاشمي‌رفسنجاني در دولت دوم وي جاي نداشت.
محمدرضا هاشمي‌گلپايگاني (1372-1376)
"محمدرضا هاشمي‌گلپايگاني" در دولت دوم مرحوم هاشمي‌رفسنجاني مسئوليت وزارت علوم را بر عهده گرفت. وي دکتراي مهندسي برق دارد و استاد دانشگاه اميرکبير است. در سابقه‌ گلپايگاني دبيري و عضويت شوراي عالي انقلاب فرهنگي، رياست گروه فني و مهندسي ستاد انقلاب فرهنگي و معاونت آموزشي و پژوهشي دانشگاه صنعتي اميرکبير به چشم مي‌خورد.
مصطفي معين (1376-1382)
"مصطفي معين" در دولت اول اصلاحات و دو سال دوم اين دولت، مجموعا با 4 سال صدرات در دولت سازندگي، 10 سال بر صندلي صدارت وزارت علوم تکيه زد. وزارت علوم و دانشگاه‌ها به خصوص در دوران مديريت وي در اين دوره سياسي و سياست زده شده و برخي دانشجويان به عنوان پياده نظام احزاب در دانشگاه‌ها ايفاي نقش مي‌کردند؛ حادثه 18 تير 78 در زمان مديريت وي در دانشگاه تهران رخ داد.
معين در سال 82 با پذيرش استعفايش از سوي رئيس دولت با وزارت علوم خداحافظي کرد. در اين زمان جعفر ميلي‌منفرد مدتي سرپرست وزارتخانه بود. شهريورماه 82 رضا فرجي‌دانا رئيس وقت دانشگاه تهران از سوي رئيس دولت اصلاحات به مجلس معرفي مي‌شود، اما موفق به کسب راي اعتماد مجلس اصلاح طلب نمي‌شود.
جعفر توفيقي (1382-1384)
يک ماه بعد "جعفر توفيقي" معاون آموزشي و پژوهشي وزارت علوم به مجلس معرفي مي‌شود و با 163 راي موافق از مجلس به عنوان دهمين وزير علوم راي اعتماد مي‌گيرد و تا پايان دولت اصلاحات در اين مسئوليت حضور دارد.
محمدمهدي زاهدي (1384-1388)
"محمدمهدي زاهدي" وزير علوم در دولت اول محمود احمدي‌نژاد بود. زاهدي متولد 1333 کرمان و داراي مدرک دکتراي رياضي است. وي در دولت بعدي احمدي نژاد انتخاب نشد و به عنوان سفير جمهوري اسلامي ايران به مالزي رفت.
رئيس کميسيون آموزش و تحقيقات مجلس شوراي اسلامي از جمله مسئوليت‌هايي است که زاهدي هم اکنون نيز آن را بر عهده دارد.
کامران دانشجو (1388-1392)
"کامران دانشجو" استاد نام آشناي هوا و فضاي دانشگاه علم و صنعت کشور پس از تجربه يک دوره استانداري در تهران به عنوان دوازدهمين وزير علوم در دولت دهم مسئوليت اين وزارتخانه را به عهده گرفت. وي کارشناسي خود را از دانشگاه کويين ماري و کارشناسي‌ارشد و دکتري خود را از دانشگاه منچستر کشور انگلستان بدست آورده است.
دانشجو در سال 1384 از طرف وزير وقت کشور (مصطفي پورمحمدي) به سمت استاندار تهران منصوب شد و در سال 1387 به عنوان قائم‌مقام وزير کشور و معاونت سياسي اين وزارتخانه مشغول به کار شد. دانشجو در دهمين دوره انتخابات رياست‌جمهوري مسئوليت ستاد انتخابات کشور را بر عهده داشت.
رضا فرجي‌دانا (1392-1393)
"رضا فرجي‌دانا" در دولت اول حجت‌الاسلام روحاني (5 آبان سال 1392 ) پس از فراز و نشيب‌هاي فراوان به عنوان سيزدهمين وزير علوم راي اعتماد گرفت. وي استاد دانشکده فني تهران است و سابقه رياست بر مادر دانشگاه‌هاي کشور را نيز در کارنامه خود داشت.
در حالي که هنوز يک سال از حضور فرجي‌دانا در وزارت علوم نگذشته بود، انتقادات به اقدامات حاشيه‌ساز وي نظير انتصابات جنجال‌برانگيز، کند شدن رشد علمي و ... بالا گرفت و فرجي‌دانا را که پيش از اين يک کارت زرد از مجلس دريافت کرده بود به جلسه استيضاح کشاند. وي در نهايت در جلسه استيضاح 29 مردادماه 93 مجلس موفق به جلب رأي اعتماد مجدد نمايندگان مجلس نشد و با 145 رأي موافق، 15 رأي ممتنع و 110 رأي مخالف از وزارت علوم خداحافظي کرد و وزارتخانه به سرپرست واگذار شد.
در حالي که مجلس به "محمود نيلي احمدآبادي" و "فخرالدين احمدي دانش‌آشتياني" گزينه‌هاي پيشنهادي دولت براي وزارت علوم روي خوش نشان نداد، در حالي که مهلت قانوني معرفي وزير به پايان رسيده بود با حکم حکومتي ضمن تمديد مهلت سرپرستي "محمد فرهادي" را به‌‌ عنوان گزينه پيشنهادي دولت به مجلس معرفي کرد.
محمد فرهادي (1393-1396)
نمايندگان مجلس شوراي اسلامي در جلسه علني (5 آذر) سال 93 پس از بررسي برنامه‌هاي "محمد فرهادي" با 197 راي موافق، 28 راي مخالف و 10 راي ممتنع از مجموع 235 آرا مأخوذه به وزير پيشنهادي دولت براي تصدي وزارت علوم، تحقيقات و فناوري رأي اعتماد دادند.
فرهادي متولد 1328 در شاهرود است. وي دوره پزشکي عمومي خود را در سال 1355 در دانشگاه فردوسي مشهد گذراند و تا سال 1359 دوره تخصص گوش، حلق و بيني و سر و گردن را به عنوان شاگرد اول به پايان رساند. وي تا پايان عمر دولت يازدهم در اين جايگاه مسئوليت داشت.
انتهاي پيام/

منبع: خبرگزاری آریا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۳۲۸۳۴۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

لوگوی نود سالگی دانشگاه تهران منتشر شد

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از دانشگاه تهران پیشنهاد منضم نمودن سابقه ۹۰ ساله دانشگاه تهران با قدمت بیش از ۱۷ قرن آموزش عالی در ایران و برگزاری بزرگداشت ۱۷۵۷ سال قدمت آموزش عالی در ایران به عنوان یک فخر ملی، در سال ۱۴۰۲ از سوی دکتر سید محمد مقیمی رئیس دانشگاه تهران به شورای عالی انقلاب فرهنگی ارائه شد و این پیشنهاد در اسفند ماه ۱۴۰۲ در شورای معین شورای عالی انقلاب فرهنگی به تصویب رسید. در نهایت، اعضای شورای عالی انقلاب فرهنگی در جلسه ۸۹۸ این شورا که ۲۸ فروردین ماه ۱۴۰۳ به ریاست آیت‌الله دکتر سید ابراهیم رئیسی برگزار شد، واگذاری مأموریت بزرگداشت سنت دانشگاهی به دانشگاه تهران را تصویب کردند.

«ایران آغازگر سنت دانشگاهی ۱۷۵۷ ساله در جهان و دانشگاه تهران نماد این فخر ملی در ۹۰ سالگی» به عنوان شعار آیین‌های دانشگاه تهران در نود سالگی، بر پس زمینه صفحات روزشمار تاریخی دانشگاه تهران در سال ۱۴۰۳ نقش بسته است.

بررسی سیر تکامل نمادهای آموزش عالی ایران را می‌توان به پنج دوره شامل (۱) تاسیس دانشگاه جندی شاپور در سال ۲۷۱ میلادی، (۲) تاسیس نظامیه‌ها در سال ۱۰۶۵ میلادی، (۳) تاسیس ربع رشیدی در سال ۱۲۷۵ میلادی، (۴) تاسیس دارالفنون در دسامبر سال ۱۸۱۴ میلادی و (۵) شکل‌گیری دانشگاه نوین، دانشگاه تهران در سال ۱۹۳۴ میلادی تقسیم‌بندی نمود. بنابراین استفاده از این ظرفیت‌های تاریخی ملی که موجبات غرور ملی و امیدآفرینی را فراهم می‌سازد، نقطه عزیمت دانشگاه تهران در انتخاب شعار «ایران آغازگر سنت دانشگاهی ۱۷۵۷ ساله در جهان و دانشگاه تهران نماد این فخر ملی در ۹۰ سالگی» بود.

در سی و نهمین اجلاس کنفرانس عمومی یونسکو که در نوامبر سال ۲۰۱۷ میلادی (آذر ماه ۱۳۹۶ خورشیدی) برگزار شد، سابقه طولانی دانش و آموزش در تمدن ایران باستان مورد توجه قرار گرفت. یونسکو در این اجلاس، قدمت تاسیس دانشگاه جندی شاپور را ۱۷۵۰ سال ثبت و آن را کهن‌ترین دانشگاه جهان اعلام کرد. پیش از این رویداد، دانشگاه‌های بزرگ و نام‌آشنایی چون بولونیا، آکسفورد، کمبریج و سوربون، با قدمت نزدیک به ۱۲۰۰ سال را آغازگر سنت دانشگاهی در جهان می‌دانستند. ثبت پیشینه تاریخی جندی شاپور، بر قدمت آموزش عالی در جهان افزود و کانون آن را از مغرب زمین به مشرق و دیار کهن ایران انتقال داد.

معرفی جندی شاپور به عنوان قدیمی‌ترین دانشگاه جهان افتخاری است که نصیب کشور ایران شده است و این امر سابقه طولانی و قدیمی آموزش و علم‌اندوزی در کشور را به همگان اثبات می‌کند لذا اعضای شورای عالی انقلاب فرهنگی با تصویب «واگذاری مأموریت بزرگداشت سنت دانشگاهی و نظام آموزش عالی ایران به دانشگاه تهران» ماموریتی خطیر به دانشگاه تهران نماد آموزش عالی ایران واگذار کرد.

رهبر فرزانه انقلاب اسلامی از دانشگاه تهران به عنوان دانشگاه مادر و نماد آموزش عالی ایران یاد می‌کنند و در دیدار با دانشگاهیان در سیزدهم بهمن ماه ۱۳۸۸ فرمودند: «در واقع باید گفت دانشگاه تهران، دانشگاه ایران است و همیشه الهام‌بخش و پیشرو بوده و بیش از این هم ان‌شاءاللَّه باید باشد.» لذا بر اساس این تاریخچه ارزشمند نمادهای آموزش عالی در ایران و نقش‌آفرینی دانشگاه تهران به عنوان نماد آموزش عالی ایران در دوره کنونی که از تکامل تاریخی جندی شاپور، نظامیه، ربع رشیدی و دارالفنون شکل گرفته و میراث‌دار این تاریخ کهن است و بر اساس مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی، آیین بزرگداشت ۱۷۵۷ سال سنت آموزش عالی در ایران همزمان با نودمین سالگرد تاسیس دانشگاه تهران «نماد آموزش عالی ایران» در خرداد ماه ۱۴۰۳ افتتاح و در طول این سال دنبال می‌شود تا از طریق این رویدادها، ضمن معرفی پیشینه فرهنگی و علمی تمدن ایرانی- اسلامی به جهانیان، به تبیین نقش دانشگاه تمدن‌ساز پرداخته شود.

کد خبر 6088451