نگرانیهای برجامی در بورس
تاریخ انتشار: ۲۳ مهر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۰۵۵۰۵۲
مذاکرات هستهای. ماراتنی سخت و نفسگیر برای اقتصاد و بازار سرمایه کشور که هر چند حالا یکی دو سالی است به پایان رسیده، اما حواشی آن ادامه دارد.
به گزارش خبرگزاری تسنیم؛ مذاکرات هستهای. ماراتنی سخت و نفسگیر برای اقتصاد و بازار سرمایه کشور که هر چند حالا یکی دو سالی است به پایان رسیده، اما حواشی آن ادامه دارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
بر این اساس باید گفت پس از انتخاب حسن روحانی به عنوان رئیس جمهور، رفته رفته با شکلگیری کابینه دولت یازدهم، قطار دولت شروع به حرکت کرد و بازار سرمایه نیز گامهای خود را به سوی فتح قلههای دست نیافتنی برداشت. تا جایی که در نیمه دوم سال 92 شاخص بورس تا مرز قله 90 هزار واحد هم پیش رفت که برخی دلیل این صعود تاریخی را اقبال سهامداران به نگاه و سیاستهای دولت جدی، کنترل تورم و افزایش لحظهای قیمتها، بهبود شرایط اقتصادی، پیشرفت در مذاکرات سیاسی و مواردی از این دست عنوان میکنند و برخی هم تورم اقتصادی را که با تاخیر به تالار شیشهای رسید و بر سودآوری شرکتها اثرگذار بود، دلیل آن برمیشمارند.
به هر حال با وجود رکوردشکنیهای پیدرپی، از دیماه 92 به بعد شاخص بورس در جاده سرازیری قرار گرفت که موضوعات متفاوتی برای توجیه افت بیمنطق قیمت سهام شرکتها و نیز شاخص بورس توسط کارشناسان بر زبان جاری شده است که افزایش نرخ خوراک پتروشیمیها و بهره مالکانه سنگ آهنی ها، تخلیه حباب و هیجان در بورس، کاهش قیمت نفت، وضعیت نامناسب جهانی برخی کالاها و صنایع، سیاستهای دولت در کنترل تورم و بویژه ریسکهای سیاسی اقتصاد و بورس متاثر از مذاکرات هسته ای از جمله این موارد است.
اما آغاز سال 93 هم نتوانست توقفی باشد بر ریزشهای پیاپی در بازار سرمایه؛ و برخی علت افت شاخص بورس در این سال را به گردن مباحث بودجهای انداختند. با این حال در نیمه نخست پاییز سال 93 حال و احوال بازار سرمایه دوباره رو به بهبودی نهاد و شاخص بورس در مدت چند هفته، صعود از کانال 71 به مرز 76 هزار واحد را به خود دید؛ تا این که مذاکرات سیاسی ایران و کشورهای 5+1 به ایستگاه سوم آذر رسید و نگاهها به وین دوخته شد تا شاید حلقه محاصره اقتصادی شکسته شود و محدودیتها برداشته.
در آن شرایط هم نظرات مختلف در خصوص نشست 7 روزه وین منتشر میشد؛ برخی از تمدید چند روزه تا چند ماهه صحبت میکردند و برخی هم رسیدن به توافق هسته ای را نوید میدادند.
تا این که سرانجام مذاکرات ایران و کشورهای 5+1 در وقت اضافه به پایان رسید و پس از 7 روز نشستهای پیاپی، فشره و نفسگیر، مذاکرات هستهای برای 7 ماه و 7 روز دیگر تمدید شد و سهامدارانی که در روزهای اول و دوم آذر 93 در صفهای خرید نشسته بودند تا با پذیرش ریسک بیشتر از آب گلآلود مذاکرات سود و بهره صید کنند، با انتشار این خبر در صف فروش قرار گرفتند برای جستن از زیان و ضرر.
البته رفتار کجدار و مریض اقتصاد و بازار سرمایه کشور که به زلف برجام گره خوده بود در سال 94 و 95 هم ادامه پیدا کرد تا این که در نهایت خبر رسیدن به توافق در مذاکرات هستهای و برجام موجب شد تا این ریسک کهنه بازار سهام رفته رفته کمرنگ شود.
با وجود این اما در پی انتخاب ترامپ به عنوان رئیس جمهور ایالات متحده، چندین ماه است که باز هم توجهها به برجام جلب شده؛ تا جایی که این روزها دوباره زمزمههایی مبنی بر بیاعتباری برجام از سوی آمریکا شنیده میشود و ترامپ هم از خروج احتمالی آمریکا از برجام خبر دم میزدند و در گزارش خود به کنگره هم پایبندی ایران به توافق هستهای را تایید نکرده است.
به همین دلیل این روزها موضوع هستهای و برجام دوباره به عنوان یکی از ریسک سیاسی برای اقتصاد و بازار سرمایه تبدیل و موجب شده تا فعالان اقتصادی و سرمایهگذاران با احتیاط بیشتری اقدام به دادوستد و سرمایهگذاری کنند.
از این رو برخی کارشناسان افزایش ریسکهای سیاسی ناشی از مذاکرات هستهای و برجام را نوعی بازگشت به عقب تلقی میکنند و بر این باورند در صورت لغو برجام احتمال رشد قیمت دلار و همچین بازگشت بورس به شرایط پیش از برجام وجود دارد.
ضمن این که تجربه بازار سرمایه در چند سال گذشته نشان داده است که تحولات مربوط به برجام و مذاکرات سیاسی وزن بیشتری را نسبت به عوامل اقتصادی بر معاملات این بازار دارد و موجب میشود اتفاقاتی همچون اجرایی شدن قراردادهای بینالمللی شرکتهای خودروساز با نگرانی دنبال شود. بعلاوه این که لغو برجام میتواند بازار ارز را با نوسان و افزایش قیمت مواجه کند که بر این اساس شرکتهای صادراتمحور درصورت افزایش قیمت دلار با رشد سود مواجه میشوند که این رخداد میتواند منجر به رشد قیمت سهام برخی شرکتهای فعال در بخش پتروشیمی و معادن بینجامد و در مابل با تضعیف بیشتر پول ملی شرکتهایی که محصولات اولیه خود را وارد میکنند از این اتفاق آسیب ببینند و ورم تحمیلی به اقتصاد کشور هم میتواند اثراتی را بر بازار سهام از خود بجای بگذارد.
در این میان نیز برخی کارشناسان معتقدند بدون شک تغییر مسیر حرکت مذاکرات هستهای از جاده برجام میتواند برای اقتصاد و بازار سرمایه خبر ناخوشایندی باشد و همانطور که اشاره شد افزایش قیمت دلار را به همراه داشته باشد.
البته هر چند واکنش بازارهای مختلف بویژه بازار سرمایه و ارز و نیز طلا یک روز پس از اظهارات ترامپ در مورد برجام، بیاعتنایی به دیدگاه رئیس جمهور آمریکاه را به دنبال داشت اما بنظر میرسد در دوران پسابرجام باز هم فرصتسوزی دیگری در کشور ما اتفاق افتاده است؛ چرا که در یکی دو سال گذشته که مذاکرات به ایستگاه برجام رسید، فرصت مناسبی برای اقتصاد کشور فراهم شد تا مدیران اقتصادی کشور اقدام به موضوعاتی از جمله تک نرخی کردن ارز کنند. اتفاقی که نه تنها رخ ندارد بلکه زمینههای لازم برای تاسیس بورس مشتقات ارزی هم در کشور فراهم نشد و بر این اساس در صورتی که برجام لغو شود بر روی صادرات نفت و محصولات پتروشیمی ایران اثر منفی خواهد گذاشت و تلاطمی دیگر در بازار ارز به همراه دارد که مجموعه این عوامل میتواند یک بار دیگر اثرات منفی خود را برای بازار سهام به ارمغان آورد.
از سوی دیگر در یکی دو سال گذشته که توافقها بر سر مذاکرات هستهای و برجام ادامه داشت، جریان نقل و انتقالهای پولی و مراودات مالی بینالمللی با اما و اگرهای زیادی مواجه بود و اگر قرار باشد برجام لغو و تحریمهای جدیدی اعمال شود، جریان ورود ارز به کشور دچار مشکلات بیشتری خواهد شد و این موضوع خبر خوبی برای اقتصاد و بازار سرمایه نیست.
البته مشکلات لغو برجام تنها به افزایش نرخ دلار و نوسان صعودی آن منتهی نمیشود و خروج از برجام مىتواند مشکلاتى را در حوزه تولید و صادرات نفت برای اقتصاد کماکان نفتیمان بوجود آورد؛ چرا که با از بین رفتن برجام شرکتهاى بینالمللى با احتیاط بیشترى به مراوده نفت با ایران خواهند پرداخت و از سوی دیگر سختتر شدن سوئیفت و نقل و انتقالات مالى در کنار افزایش هزینههای تولید، صادرات، فروش و دریافت پول حاصل از نفت برایمان بیشتر و سختتر میشود.
در مقابل همه این بدبینیها در خصوص تاثیرات لغو برجام بر اقتصاد و بازار سرمایه کشور اما عدهای از کارشناسان در این رابطه قدری خوشبینتر هستند و میگویند در صورت خروج آمریکا این توافق برجام، اوضاع به سرعت به شرایط پیش از برجام بازنخواهد گشت و شاهد بازگشت سریع تحریمها نخوهیم بود؛ چرا که چرا که در دوران پسابرجام عملا سرمایهگذاری از طریق آمریکا در کشور ما صورت نگرفته است و عمده شرکتهایی که با اقتصاد ما وارد شدند از کشورهای اروپایی و آسیایی بودهاند. ضمن این که سرمایهگذاریهای صورت گرفته در کشور در دوران پسابرجام هم به دلیل سختگیریها و سنگاندازیهای ایالات متحده خیلی هم قابل توجه نیست.
از طرفی دیگر با توجه به موضوعگیری کشورهای اروپایی در قبال اظهارات ترامپ در خصوص لغو برجام نیز اینگونه استنباط میشود که سر باز زدن از جرای برجام با مخالفتهایی همراه باشد. بعلاوه ای که تازگیها وزیر امور خارجه کشورمان اعلام کرده واکنش ایران به خروج آمریکا از برجام بستگی به رفتار اروپا دارد که میتوان از آن اینگونه استنباط کرد در صورتیکه اروپاییها پایه کار باشند، بدون امریکا هم میتوان برجام را به سرانجام رساند.
همچنین باید گفت برجام صرفا یک توافق اقتصادی نیست که خیلیها بخواهند به راحتی از خیر آن بگذرند و برجام علاوه بر این که از بعد اقتصادی دارای اهمیت است، از بعد سیاسی نیز موجب شده تا منافع سیاسی برخی کشورها تامین شود و امنیت نسبی حاکم بر منطقه نیز از برجام نشات میگیرد، تا جایی که برخی آن را الگو و گزینهای احتمالی برای کاهش دادن تنشها با کره شمالی قلمداد میکنند.
در هر صورت اگر عاقبت برجام نافرجام شود و علاوه بر ایالات متحده، کشورهای اروپای نیز از برجام خارج شوند، دستکم به لحاظ روانی از رخداد میتواند خبر بدی برای اقتصاد و بویژه بازار سرمایه کشور باشد؛ البته بنظر میرسد شُک ناشی از لغو برجام میتواند کوتاهمدت و گذرا باشد؛ چرا که در دو سال گذشته و در پی رسیدن مذاکرات هستهای به ایستگاه برجام تا کنون در عمل اتفاقی برای اقتصاد و بازار سرمایه نیفتاده است که در سودآوری و رشد صنایع کشور اثرگذار باشد و آن چیز که در چند سال گذشته اقتصاد و بازار سرمایه را با مشکل مواجه کرده، رکود سنگین حاکم بر اقتصاد کشور است که از قضا برجام هم نتوانسته داروی شفابخشی برای آن باشد.
در مجموع در حالی تازگیها رییس مجلس سنای ایرلند خبر از این داده است که دولتهای اروپایی معتقدند برجام یک تعهد بینالمللی مثبت به نفع ایران، اتحادیه اروپا و صلح جهانی است و باید از تمامی ظرفیتهای سیاسی و دیپلماتیک خود برای ادامه برجام استفاده کنیم که استفاده از توان و تولید داخلی میتواند بسیار راهگشاتر از برجام و معجزه توافق هستهای برای کشور باشد.
از این رو حالا که نگرانیهای برجامی دوباره در اقتصاد و بازار سرمایه کشور نمایان شده، باید تا دیر نشده از تولید و توان داخلی که شاهبیت اقتصاد مقاومتی است برای سامان بخشیدن و نجات اقتصاد کشور و در پی آن صنایع و بازار سرمایه استفاده کنیم و تنها در آرزوی نوشداروی برجام برای اقتصاد خسته و رکودی کشور نباشیم!
* مهدی حاجیوند
انتهای پیام/
R32365/P1012122/S7,84/CT4منبع: تسنیم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۰۵۵۰۵۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اقتصاد دریا در مازندران مورتوجه قرار نگرفته است
به گزارش خبرگزاری مهر، پویش بزرگ انتخاباتی خبرگزاری مهر با عنوان «با مهر انتخاب کنیم؛ کارآمدی و شایسته گزینی» تلاش دارد با آماده کردن بستری مناسب برای معرفی داوطلبان نمایندگان دوازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی، گامی در جهت کمک به مردم برای انتخاب اصلح و برگزاری پرشور انتخابات بردارد.
«کمال علیپورخنکداری» از حوزه قائمشهر، سوادکوه، جویبار، سیمرغ و سوادکوه شمالی به پویش بزرگ انتخاباتی خبرگزاری مهر با عنوان «با مهر انتخاب کنیم؛ کارآمدی و شایسته گزینی» در دور دوم انتخابات پیوست. متن گفتوگوی وی با خبرگزاری مهر را در ادامه میخوانید:
وی در گفت و گو با خبرنگار مهر با بیان اینکه تقسیمبندی مجلس آینده (دوازدهم) بهنظر همان مجلس انقلابی خواهد بود و فراکسیون بزرگ انقلاب اسلامی با ائتلاف اصولگرایان و مجموعه جریان انقلاب تشکیل میشود، به وجود فراکسیون مستقلین نیز در این مجلس اشاره کرد.
آینده تقسیم بندی حزبی و سیاسی در مجلس آینده
کاندیدای دوازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی در حوزه انتخابیه قائمشهر، سوادکوه، جویبار، سیمرغ و سوادکوه شمالی با اشاره به تعداد کم نیروهای اصلاحطلب در مجلس دوازدهم، گفت: به نظر میرسد که همچون مجلس یازدهم شاهد ادغام نیروهای اصلاحطلب با فراکسیون مستقلین باشیم.
وی فراکسیون انقلاب اسلامی در مجلس یازدهم را بسیار فعال دانست و با پیشبینی وجود این فراکسیون در مجلس دوازدهم، افزود: در حال حاضر، جریان مختلفی وارد جریان نیروی انقلاب شده که باید تشکیل فراکسیون بدهند تا امورات کشور خوب پیش برود.
مهمترین موضوعاتی که با توجه به حوزه تخصصی باید در مجلس مورد توجه قرار گیرد
علیپور از جمله اقدامات مهم مجلس آینده با توجه به حوزه تخصصیاش را پیگیری لایحه مشارکت خصوصی و عمومی برشمرد و آن را نجاتدهنده کشور دانست و توضیح داد: معمولاً در مناقصات خصولتیها ورود پیدا کرده و کارهای بزرگ کشور را سازمانهای دولتی و خصولتیها میگرفتند و شرکتهای بزرگ خصوصی و سرمایهگذارن خصوصی از این مسئله نگران بودند و ما در این لایحه پیشنهاد دادیم تا در دو مرحله مناقصات فقط سرمایهگذاران بزرگ خصوصی شرکت کنند و اگر آنها نتوانستند در مناقصات برنده شوند یا در سرمایهگذاری ورود پیدا کنند، آنوقت خصولتیها را در مناقصات سوم شرکت دهیم.
وی در ادامه با بیان اینکه تحقق این امر موجب میشود تا بسیاری از سرمایهگذاران، حتی سرمایهگذارانی که وضعیت خوبی در کشورهای دیگر دارند، آورده، پول و اعتبارشان را به کشور بیاورند، این لایحه را بسیار مهم و آن را موجب رشد و توسعه کشور دانست و افزود: تاکنون نگرانیِ بسیاری از سرمایهگذاران بر این بود که چرا در مناقصات شرکت کنند وقتی که خصولتیها مستقیم آمده و در مناقصات برنده میشوند.
نماینده مردم در مجلس یازدهم موضوع مهم دیگر را مسئله مسکن دانست و با اشاره به کمرشکن شدن ساخت و اجاره بهای مسکن، بر لزوم پیگیری این مسئله با جدیت تأکید کرد و گفت: باید اصلاحاتی در آژانسها و املاک انجام شود و همچنین قانون تملک و اجارهداری حرفهای را استارت بزنیم چراکه اگر رشد مسکن در کشور رونق پیدا کند، صنعت کشور نیز در همه رشتهها رشد یافته و اشتغال هم ایجاد میشود.
اولویت حضور در کمیسیون
وی که در حال حاضر نیز عضو کمیسیون عمران مجلس یازدهم است؛ اولویت خود در مجلس آینده را نیز کمیسیون عمران عنوان کرد و با بیان اینکه بواسطه آن میتوان کارهای بزرگی را در کشور پیگیری کرد، افزود: چالشهای بزرگی در زمینه زیرساختهای کشور داریم که میتوان آن را در کمیسیون عمران پیگیری کرد.
مهمترین چالشهای مازندران
علیپور با بیان اینکه چندین چالش جدی در استان مازندران وجود دارد، به ظرفیت دریای مازندران و همسایگان این حوزه اشاره و خاطرنشان کرد: اما به اقتصاد دریای محور در کشور ما، در استانهای شمالی و خصوصاً در مازندران توجه نشده است؛ یک راهکار در این زمینه پیگیری و توجه به سه منطقه آزاد استان و بنادر بهشهر، چپکرود و نوشهر است که با این مهم و تبدیل مبنای اقتصاد استان بر پایه دریا میتوان شاهد رشد جدی استان بود.
وی با ابراز تأسف از اینکه تاکنون در رابطه با برونرفت سرمایهگذاری صنایع پتروشیمی پایین دست در استان مازندران کاری انجام نشده، به پیگیری جدی در این زمینه اشاره کرد و گفت: این مهم را تقریباً به نتیجه رساندیم و باید در مجلس آینده نیز پیگیری کنیم تا سرمایهگذاری پتروشیمیها در منطقه استارت بخورد.
این کاندیدای مجلس دوازدهم چالش دیگر استان را مسئله راهها دانست و از جمله آنها به انتقال خط راه اهن استان مازندران به خراسان شمالی و خراسان رضوی، انتقال خط راه آهن آمل به قائمشهر اشاره کرد و گفت: در بودجه امسال مطالعات این خط انتقال را گذاشتهایم که باید پیگیری کنیم.
وی به آزادراههای تعطیل در استان اشاره و بر لزوم پیگیری آزادراه قائمشهر به متان کلاً و دشت ناز سازی و فوریت انجام آن تأکید کرد و گفت: بعلاوه آزاد راه شمال کشور و همچنین محور هراز که مدتها بر زمین مانده و باید کار جدی در این زمینه انجام شود هرچند در طی این چند سال اعتبارات خوبی برای آن گذاشته شده است.
این مسئول به کریدور شرق به غرب از تنکابن به انتهای گلوگاه اشاره کرد و اقزود: در کنار ساحل تقریباً زمینها آزاد شده و در دوره فاز مطالعاتی و سرمایهگذاری خارجی قرار داریم که باید این مهم را نیز در مجلس آینده پیگیری کنیم.
علیپور با اشاره به اینکه انتقال راه آهن قائمشهر از کیاکلا به بندر چپکرود نیز در بودجه امسال گذاشته شدهاست، ابراز امیدواری کرد تا بتوانند این مهم را نیز پیگیری تا این زیرساخت نیز انجام شود.
وی یکی از موارد بسیار مهم در زمینه راهها را انتقال خط جاده اصلی بندر امیرآباد به آزادراه سمسکنده و متانکلا و وصل شدن به مجموعه دانست و افزود: باید تلاش شود تا این مهم را در دستور کار دولت قرار دهیم.
کاندیدای دوازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی در حوزه انتخابیه قائمشهر، سوادکوه، جویبار، سیمرغ و سوادکوه شمالی با اشاره به مشکل تردد ماشینهای سنگین در مسیر، بر لزوم اصلاح مسیر تأکید کرد و گفت: اگر قرار است استان مازندران سه بندر داشته باشد با این راهها و کریدور ریلی اصلاً امکانپذیر نیست و این یک چالش جدی است.
وی مهمترین چالش بعدی را در حوزه کشاورزی عنوان کرد و بر ضرورت دستور کار قرار گرفتن تسطیح اراضی، لاینیگ کردن و سد لاستیکی اشاره کرد و گفت: در حال حاضر برای کنترل آب کشاورزی، پیگیر پنج سد لاستیکی هستیم تا بتوانیم آب برای کشاورزان را در فصل غیرزراعی جمعآوری و در فصل زراعی و خشکسالی استفاده کنیم.
علیپور با اشاره به استارت پنج شهرک صنعتی، ابراز امیدواری کرد تا طی چهار سال آینده این پنج شهرک صنعتی خصوصاً سه مورد آنکه در حوزه انتخابیه شهرستانهای قائم شهر، سوادکوه، جویبار، سیمرغ و سوادکوه شمالی تعریف شده، استارت بخورد تا بتوانند به اشتغال و تولید جدیتر بپردازند.
کد خبر 6094820