سیاستهای اشتباه آمریکا در قبال ایران
تاریخ انتشار: ۷ آبان ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۳۱۴۶۴۳
پایگاه اینترنتی نشریه آمریکایی «نشنال اینترست» در مطلبی به قلم پال آر. پیلار نوشت: نابودی قریبالوقوع خلافت خودخوانده گروه تروریستی داعش در عراق و سوریه باعث مطرح شدن این سؤال شده است که آیا اهداف آمریکا در عراق واقعا بر نابودی داعش متمرکز شده و یا اینکه آمریکا به دنبال دلیل دیگری برای حفظ نیروهای خود در این کشور است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در ادامه گزارش آمده است افرادی که نگران گسترش نفوذ ایران در عراق هستند، باید دو حقیقت مهم را درباره رابطه میان تهران و بغداد در نظر بگیرند:
نخست آنکه، تجاوز نظامی آمریکا به عراق در سال 2003 میلادی، بزرگترین دلیل گسترش نفوذ ایران در این کشور بود. اشغال عراق توسط نظامیان آمریکایی، رویدادهای ناگوار پس از آن و پستیها و بلندیهای پس از این حمله نقش بسیار پررنگی در گسترش نفوذ ایران در عراق داشتند. اگر افزایش نفوذ ایران در خاورمیانه آنچنان که دولت ترامپ ادعا میکند بسیار نگرانکننده است، باید گفت ماجراجویی نظامی آمریکا در منطقه روش هوشمندانهای برای کاهش این نگرانی نیست.
دومین حقیقت مهم نیز این است که ایران و عراق، به سبب همسایگی و تجربه تقابلهای خشونتآمیز در گذشته، عوامل مهمی در امنیت یکدیگر محسوب میشوند. بازیگران خارجی (آمریکا و دیگر کشورهای غربی) نمیتوانند با تکیه بر اظهاراتی همچون پر شدن خلأهای قدرت (در عراق) توسط ایران، رقابت (واشنگتن و تهران) و یا طرح فرضیههای برد-باخت که بازتابدهنده حقایق منطقه خلیج فارس نیستند، وجود چنین حقیقتی را به سادگی انکار کنند.
این گزارش میافزاید جنگ خونین میان ایران و عراق که سال 1980 میلادی (1359 شمسی) توسط عراق آغاز شد، بخش مهمی از تاریخ درگیریهای خشونتآمیز میان دو کشور را تشکیل میدهد. این جنگ تجربه مهمی را در اختیار رهبران دو کشور قرار داد. آمار دقیق کشتههای این جنگ مشخص نیست؛ اما این جنگ خونین باعث جان باختن صدها هزار نفر از شهروندان دو کشور شد. اگر بخواهیم میانگین برآوردها را در نظر بگیریم، شمار افرادی که در این جنگ کشته شدند حدود 750 هزار نفر است. این جنگ یکی از مرگبارترین درگیریهای نظامی در خاورمیانه در 50 سال گذشته محسوب میشود.
نگارنده مطلب در ادامه میافزاید این تجربه تاریخی باعث شده است تا رهبران دو کشور تلاش کنند روابط خود را در سطح متعادلی نگه دارند. اگرچه این دو کشور همسایه گاهی منافع متفاوتی دارند، اما در چشمانداز بزرگتر امنیتی و در روابط دو جانبه، تعاملات دوستانه بر تنشها فائق میآید. به نظر میرسد مقامات تهران و بغداد به این موضوع به خوبی آگاهی دارند.
در ادامه گزارش با اشاره به منافع همسوی ایران و عراق در نابودی گروه تروریستی داعش و حفظ تمامیت ارضی عراق آمده است این منافع با اهداف اعلامشده آمریکا درباره جنگ با داعش و حفظ حاکمیت عراق نیز همخوانی دارد. اگرچه باید گفت این واقعیت در میان مقامات آمریکایی نادیده گرفته میشود و دلیل آن هم خصومت وسواسگونه آمریکا با ایران و تلاش برای مقابله با هرگونه اقدامی از سوی این کشور در هر نقطهای از جهان است.
در بخش دیگری از این گزارش آمده است ثبات منطقه خاورمیانه اهمیت بسزائی دارد. یکی از پیامدهای بیثباتی در این منطقه ترویج افراطگرایی خشونتآمیز است که دامنگیر مناطق دیگری غیر از خاورمیانه نیز میشود. روابط حسنه میان ایران و عراق در راستای حفظ ثبات در این منطقه است. صلح و ثبات در عراق به نفع ایران است؛ اما این حقیقت (توسط مقامات غربی) در ترسیم تصویری کاریکاتورگونه از ایران مبنی بر تلاش این کشور در بیثبات کردن جهان، نادیده گرفته میشود. بیثباتی در کشوری که با ایران بیش از 900 مایل مرز مشترک دارد، خواسته ایران نیست. اما جالب اینجاست که کسانی که عادت دارند همواره ایران را به «گسترش بیثباتی» در منطقه متهم کنند، نمیتوانند این حقیقت را بپذیرند.
نگارنده گزارش با اشاره به هوشمندی مقامات ایران و آگاهی کافی آنها به مسائل عراق میافزاید مقامات ایران میدانند که بیثباتی عراق به نفع فرقهگرایان افراطی است.
در بخش دیگری از این گزارش آمده است با در نظر گرفتن چنین واقعیتهایی خصومت وسواسگونه آمریکا با ایران و تلاش برای مقابله با این کشور در هر زمینهای، نابجا و بی مورد است. نگارنده گزارش در ادامه با انتقاد از اظهارات مداخلهجویانه اخیر رکس تیلرسون، وزیر امور خارجه آمریکا، درباره مسائل داخلی عراق میافزاید: تیلرسون هفته گذشته در اظهاراتی که خشم حیدرالعبادی، نخست وزیر عراق را برانگیخت، گفت زمان آن رسیده که نظامیان تحت حمایت ایران به خانههای خود بازگردند. العبادی با اشاره به اینکه این نظامیان، «عراقی» هستند، به آمریکا هشدار داد کسی حق ندارد در امور داخلی عراق مداخله کند و به عراقیها بگوید چه کاری انجام دهند و چه کاری انجام ندهند.
نخست وزیر عراق همچنین نارضایتی خود را از دولت آمریکا و تلاش این کشور برای تبدیل کردن عراق به صحنه رویارویی با ایران ابراز کرد.
در ادامه این گزارش آمده است: عراقیها به این حقیقت آگاهی دارند که بخش اعظم بار مبارزه با گروه تروریستی داعش بر دوش نظامیان تحت حمایت ایران بوده است. آنها همچنین به نقش مؤثر ایران در روزهای اخیر، در حفظ تمامیت ارضی عراق با کمترین خونریزی آگاهی دارند. نگارنده مطلب سپس اذعان میکند نقش آمریکا در دستیابی عراق به چنین موفقیتهایی به اندازه نقش ایران نبوده است.
این پایگاه خبری آمریکایی میافزاید: آمریکا به دو دلیل از درک واقعیتهای ژئوپُلیتیک خاورمیانه عاجز مانده است؛ نخست تلاش این کشور برای اهریمن جلوه دادن ایران و وسواس بیمارگونه واشنگتن برای مقابله با همه اقدامات تهران در هر نقطهای از جهان تا جایی که واشنگتن از توجه به بسیاری از مسائل امنیتی در منطقه خاورمیانه به سبب این وسواس بازمانده است. دوم آنکه آمریکا به سبب واقع شدن در نقطه دیگری از جهان، در درک مسائل امنیتی خاورمیانه با مشکل مواجه شده است. آمریکا از موقعیت ژئوپُلیتیک کشورهای واقع در این منطقه، برخوردار نیست ... به همین دلیل، این کشور از درک تحلیلهای عراقیها و تلاش آنها برای همزیستی مسالمتآمیز با همسایگانشان عاجز مانده است. اگر آمریکا تجربه جنگ خونین ایران و عراق را با یکی از همسایگان شمالیاش داشت و آنگاه، ایران، کانادا و مکزیک را درباره چگونگی ساماندهی امنیت داخلی و کاهش نفوذ آمریکا، نصیحت میکرد شاید واشنگتن به چنین درکی میرسید!
منبع: افکارنيوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.afkarnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «افکارنيوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۳۱۴۶۴۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سیاستگذاری هوشمندانه ایران در جهت فعال شدن بند جریمه در صورت عدم اتصال کامل خط لوله صلح در پاکستان
به گزارش تابناک اقتصادی؛ دیپلماسی انرژی فعال برای کشورهای دارنده منابع نفت و گاز از اهمیت بالایی برخوردار است. به ویژه، کشور ما که به لحاظ ژئوپولتیک وضعیت خوبی دارد و می تواند به عنوان هاب گازی منطقه عمل کند، دیپلماسی برایش اهمیت دارد.
وزارت نفت سیاست های فعالی را در زمینه حل و فصل مشکلات گازی مان با ترکمنستان و از سرگیری سوآپ گاز از این کشور، رفع مشکلات سیاسی با عراق و ترکیه و ادامه صادرات گاز به آن ها و رایزنی برای احیای خط لوله صلح (ایران-پاکستان-هند) به اجرا گذاشته است.
به زعم کارشناسان، این سیاست ها می تواند زمینه ساز برعهده گرفتن نقش موثرتر کشورمان در مراودات گازی منطقه باشد و منافع مان را برآورده کند. به ویژه خط لوله صلح می تواند انحصار روسیه را در صادرات گاز به شرق آسیا بشکند.
اگر بتوانیم با سیاست های فعال نقش موثری در زمینه انتقال گاز در منطقه برعهده بگیریم، تبدیل به هاب گازی منطقه می شویم و این امر منابع اقتصادی، سیاسی و امنیتی بالایی برایمان دارد.
نظرات امین نوربخش، کارشناس انرژی را در ادامه می خوانید.
نوربخش در گفتگو با تابناک اقتصادی در خصوص دیپلماسی فعال انرژی که در دولت سیزدهم در منطقه به اجرا گذاشته است، تصریح کرد: اقدامات خوبی در حال انجام است. به طور مثال، پیگیری موضوع سوآپ گاز از ترکمنستان اقدام مثبتی است و باید ادامه یابد. از نظر بنده، ما باید موضوع ادعاهای ترکمنستان از ایران در زمینه مطالبات گازی اش را مسکوت بگذاریم و همچنان به سوآپ گاز از این کشور ادامه دهیم و این موضوع را در کنار آن و از طریق مسالمت آمیز پیگیری کنیم.
وی ادامه داد: مراودات گازی خود را با ترکمنستان نباید به تعیین تکلیف مطالبات ادعایی عشق آباد در خصوص طلب گازی از کشورمان موکول کنیم. اقدامات وزارت نفت در خصوص حل و فصل مشکلات مربوط به این موضوع را مثبت می دانم و باید ادامه یابد.
این کارشناس انرژی توضیح داد: ترکمنستان یکی از بزرگ ترین دارندگان منابع گازی است و با توجه به موقعیت جغرافیایی اش که محصور در خشکی است، به کشور واسطی برای انتقال گاز نیاز دارد. ما نباید به سوآپ صرف از ترکمنستان بسنده کنیم. خوب است که وزارت نفت تلاشش را در راستای واردات بخشی از گاز ترکمنستان و صادرات آن نیز به کار بگیرد.
نوربخش گفت: پیگیری موضوع خط لوله صلح ایران-پاکستان را توسط وزارت نفت مثبت می بینم. این اقدام خوبی است که به اجرا گذاشته ایم. خبرهایی هم منتشر شده است مبنی بر اینکه اسلام آباد تمایل خود را به تکمیل این خط لوله در خاک پاکستان مطرح کرده است. خوب است که به فکر استفاده حداکثری از فرصت پیش آمده هستیم و رایزنی ها را در این خصوص با اسلام آباد شروع کرده ایم. حتی شاید در شرایط فعلی ایجاد شده بعد از جنگ اوکراین، بتوان با رایزنی روسها و مشارکت آنها در صادرات گاز، هند را هم مجددا وارد این پروژه کرد.
وی ادامه داد: هر چقدر مراودات ما در زمینه گازی با همسایگان و کشورهای منطقه بیشتر شود، وابستگی آن ها به ما افزایش می یابد و جایگاه مان در منطقه تقویت می شود. با توجه به این مسائل، احتمالاً گسترش روابط تهران و اسلام آباد در حوزه انرژی با مخالفت واشنگتن مواجه می شود. اما اگر توافقات بین سران دو کشور در سطوح بالای سیاسی صورت بگیرد، مسئله قابل حل و فصل است. اگر لازم شد در ارتباط با پاکستان می توانیم از گزینه شکایت در دادگاه های بین المللی استفاده کنیم. البته الان فضا مثبت است و می توانیم از طریق مذاکره موضوع را پیش ببریم.
این کارشناس انرژی خاطرنشان کرد: پاکستان با قطعی های گسترده برق روبروست و ال ان جی وارداتی اش بسیار گران تمام می شود. به همین دلیل به واردات گاز از ایران احتیاج دارد. با پیگیری موضوع در سطوح بالای سیاسی می توانیم بستری برای افزایش مراودات خودمان با پاکستان در حوزه انرژی ایجاد کنیم.