به نقل از «جماران»

جنگل های سراوان رشت؛ خسته از زباله، بی قرار از رنج مردم

تاریخ انتشار: ۸ آبان ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۳۳۲۵۱۷

جنگل های سراوان رشت با زیبایی های شگفت انگیزش، افزون بر سه دهه است که محلی برای تخلیه زباله های این کلانشهر و برخی از شهرهای اطراف شده، به طوری که شیرابه های ناشی از زباله ها و بوی تعفن آن، موجب رنجش اهالی این منطقه شده است.
دفع زباله در سراوان رشت، هر چند وقت، موجب اعتراضات مردم منطقه می شود به طوری که طی چند روز گذشته تعدادی از اهالی در اعتراض به وضعیت نابسامان دفن زباله، مقابل درب ورودی محل انباشت ایستاده و راه عبور ماشین های حمل زباله را بستند اما با حضور مسئولان و بیان قول هایی، بار دیگر عقب نشستند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

پیش از این نیز سال گذشته مردم در اعتراض به تخلیه و دفن غیربهداشتی زباله در سراوان رشت، راه را برای عبور کامیون های حمل زباله بسته بودند که با انجام برخی اقدامات، دست از اعتراض شستند.
در زمان حاضر، حجم زیادی از زباله در منطقه سراوان در 17 کیلومتری رشت مدفون شده؛ روزانه نیز 650 تا 750 تن زباله از کلانشهر رشت و 300 تا 400 تن زباله از برخی شهرهای اطراف گیلان برای دفن به این محل انتقال داده و هر روز بر حجم زباله افزوده می شود.
شیرابه های ناشی از زباله در محل دفن، به شدت نگران کننده است به گفته برخی از اهالی، شیرابه ها به رودخانه سیاهرود (رودخانه ای زیبا در دل جنگل سروان) و در ادامه به رودخانه های گوهر رود و زرجوب سرازیر می شود.
با حضور در محل دفن زباله سراوان، اگر چه شاهد اقداماتی بهتر و فضایی قابل تحمل نسبت به سال های گذشته بودیم، اما رفع مشکلات مردم این منطقه که هر روز شاهد حضور کامیون های حمل و تخلیه زباله هستند، نیازمند عزم همگانی همه مسئولان مربوطه است.
معاون پردازش و دفع پسماند سازمان مدیریت پسماند شهرداری کلانشهر رشت در محل دفن زباله در سراوان رشت به خبرنگار ایرنا گفت: روزانه به صورت میانگین 200 کامیونت و نیسان از ساعت هشت تا 14 و 30 دقیقه و همچنین از ساعت 23 تا پنج و 30 دقیقه روز بعد، زباله را در این محل تخلیه می کنند.
محمود بهرام خواه با بیان این که روزانه میانگین حدود 300 لیتر سم پاسی در محل دفن زباله در سراوان رشت انجام می گیرد، اظهار کرد: طی چند روز اخیر، با کمک سازمان آتش نشانی و خدمات ایمنی شهرداری رشت، سم پاشی ها چند برابر شده است.
وی درباره کاور کردن (پوشاندن) زباله در منطقه سراوان رشت بیان داشت: زباله هایی که بیش از 30 سال در این منطقه انباشت شده بود، با پوشاندن به وسیله خاک، کاور شده است.

** در صوت عدم تحقق قول ها، اعتراض ها را ادامه می دهیم
جمعی از اهالی منطقه سراوان نیز در گفت و گو با خبرنگار ایرنا، معتقدند که در حق آنها ظلم شده و می گویند: تحمل وضعیت نابسامان در منطقه سراوان رشت به دلیل تخلیه و دفن زباله در این مکان برای ما سخت شده است.
آنان از وجود انبوه مگس ها و حشرات موذی در این منطقه ابزار نگرانی کردند و بیان داشتند: مگس ها وارد باغ ها و منازل روستاهای اطراف محل دفن زباله شده و این، بسیار نگران کننده است.
مسعود انوش از اهالی منطقه سراوان در گفت و گو با خبرنگار ایرنا عنوان کرد: دفن زباله در منطقه سراوان رشت و مشکلات ناشی از آن، دیگر برای ما قابل تحمل نیست.
وی بوی بد و غیرقابل تحمل ناشی از زباله در محل دفن در سراوان و پخش آن در روستاهای اطراف را از مهمترین مشکلات مردم منطقه عنوان و اظهار کرد: تحمل این وضعیت بویژه در روزهای گرم سال، بسیار سخت است.
وی خاطرنشان کرد: وجود مگس آن هم به صورت زیاد یکی دیگر از مشکلات ماست به طوری که در و دیوار منازل و مغازها در سراوان رشت مملو از مگس ها است، بویژه در شب که تعداد مگس ها افزایش می یابد.
انوش درباره دست کشیدن از تجمع در ورودی محل دفن زباله در سراوان رشت اظهار داشت: مسئولان با حضور در جمع تجمع کنندگان، برای رفع مشکلات ما قول هایی دادند که البته ما خواهان عمل به این وعده ها هستیم در غیراینصورت تجمع را ادامه خواهیم داد.
وی احداث دستگاه زباله سوز را از جمله قول های مسئولان عنوان و یادآور شد: به ما قول داده اند که جنگل های سراوان را مانند اول برگردانند و این ، خواسته ما از دست اندرکاران است.

** محل دفن زباله در سراوان رشت تبدیل به بحران شده است
رئیس کمیسیون بهداشت و محیط زیست شورای اسلامی کلانشهر رشت پیش از این در نهمین جلسه شورا در اواخر شهریورماه امسال، هشدارهای لازم را داده و گفته بود: محل دفن زباله در سراوان تبدیل به بحران شده و بایستی با عزم جدی مسئولان، همدلی و هم افزایی و با اعتبارات ملی مشکل سراوان و رودخانه های زرجوب و گوهر رود رشت را مرتفع کنیم.
فاطمه شیرزاد با اشاره به ایجاد سلول های زباله در لندفیل سراوان و با بیان اینکه این سلول ها ظرفیت دفن زباله کمتر از دو سال را دارد، بیان داشت: محل دفن زباله در سراوان دیگر طاقت زباله را ندارد، بسیاری از جنگل های سراوان توسط شیرابه های ناشی از زباله نابود شده است.
وی رفع این مشکلات در حوزه محیط زیست را از مطالبات مردم عنوان و خاطرنشان کرد: دولت قول داده که مباحث مربوط به محیط زیست در اولویت کارهایشان باشد بنابراین از استاندار و مجمع نمایندگان گیلان در مجلس شورای اسلامی می خواهیم که به رفع مشکل مربوط به زباله در سراوان رشت و رودخانه های گوهر رود و زرجوب توجه کنند.

** تغییر مکان دفن زباله از سروان رشت در حیطه وظایف شهرداری نیست
مدیرعامل سازمان مدیریت پسماند شهرداری کلانشهر رشت درباره اعتراضات مردم سراوان رشت بیان داشت: مشکل اصلی مردم این منطقه، آن است که نمی خواهند زباله برای دفن به این محل آورده شود حال اینکه تصمیم گیری در این رابطه، جزو حیطه وظایف شهرداری و این سازمان نیست.
علیرضا حاجی پور در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: طبق ماده 12 قانون مدیریت پسماند، وزارت کشور، سازمان محیط زیست و منابع طبیعی بایستی زمین برای دفن زباله در اختیار شهرداری ها به عنوان بهره بردار قرار دهند.
وی خاطرنشان کرد: بیش از 30 سال است که منطقه سراوان رشت برای دفن زباله در نظر گرفته شده و از آن زمان تاکنون ، زباله ها در این مکان دفن می شود.
حاجی پور درباره وجود مگس ها و اعتراضات اهالی در این رابطه اضافه کرد: بر اساس تجربه سال های گذشته، از شهریورماه امسال سم پاشی در این منطقه را چند برابر انجام داده ایم اما با توجه به اقدامات انجام شده در مورد چند برابر کردن سم پاشی، به دلیل شرایط مساعد برای تکثیر مگس ها و عدم بارندگی ها، مشکلات در این بخش افزایش یافته به طوری که وجود مگس ها در روستاهای همجوار، یکی دیگر از دلایل اعتراضات مردم در منطقه سراوان است.

** اختصاص 40 میلیارد تومان اعتبار برای احداث دستگاه زباله سوز به شهرداری رشت
شهردار رشت نیز با اشاره به اختصاص بودجه 40 میلیارد تومانی برای احداث دستگاه زباله سوز به شهرداری اظهار کرد: در نشستی که با مشاور سازمان برنامه و بودجه کشور برگزار کریم، مقرر شد مبلغ یاد شده به شهرداری رشت اختصاص یابد.
مسعود نصرتی ابراز امیدواری کرد که با اختصاص این بودجه ، روند احداث دستگاه زباله سوز سرعت بیشتری بگیرد.
وی در عین حال خاطرنشان کرد که زباله های سراوان تنها متعلق به رشت نیست و زباله روستاها و شهرهای همجوار نیز در آن انباشته می شود از این رو ، پیشنهاد می کنیم شرکتی راه اندازی شود و رئیس هیأت مدیره آن نیز یکی از مدیران استانداری باشد و شهرداری های استان گیلان، سهام دار آن باشند.
به گفته نصرتی، با راه اندازی این شرکت مستقل در صورت شانه خالی کردن هر کدام از شهرداری ها از جمله شهرداری رشت، استانداری می تواند ارزش افزوده آن شهرداری را کاهش دهد.
طبق اظهار کارشناسان محیط زیست گیلان، 120 منطقه بحرانی از نظر پسماند در استان شناسایی شده که بیشتر آنها در مناطق روستایی و در کنار رودخانه ها قرار دارند و زباله های شهرداری ها هم در این مناطق دفع می شوند. 21 مرکز دفن زباله از جمله در منطقه سراوان، خمیران انزلی، لاهیجان، سیاهکل و تالش در کنار منابع آبی سطحی (رودخانه ها) پذیرای بیشترین میزان زباله های استان هستند.
علاوه بر تولید زباله های شهری، برآوردها حاکی از تولید بین 300 تا 400 گرم زباله در روز توسط هر مسافر در گیلان است که این زباله ها ، به زباله های ساکنان استان افزوده می شود. بر اساس آخرین آمار، سه کارخانه کمپوست در شهرهای رودسر، رشت و انزلی فعال هستند.
صرفنظر از اقدامات و تدابیر انجام شده، امروزه در دنیا از زباله به عنوان طلای کثیف یاد می شود به گونه ای که با روش هایی همچون کمپوست، می توان ارزش افزوده ایجاد کرد. کارشناسان حوزه انرژی معتقدند با دور ریختن زباله، علاوه بر آلودگی محیط زیست، بخش عظیمی از منابع تجدید پذیرمان نیز از بین می رود این درحالیست که در کشورهای توسعه یافته، از صنعت بازیافت بعنوان یکی از راهکارهای ایجاد ارزش افزوده و بهره وری بیشتر از این بخش بهره گرفته می شود.
کلانشهر رشت حدود 700 هزار نفر جمعیت ثابت دارد که به طور متوسط ، این تعداد در طول روز به بیش از یک میلیون و 200 هزار نفر می رسد.
گزارش از: شادی خورشیدی سدهی ** انتشاردهنده: کبیری
7286/2007

منبع: جماران

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.jamaran.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جماران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۳۳۲۵۱۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

شاد، اما خسته!

  این بخش کوتاهی از یکی از برنامه‌های شبکه‌ای فارسی‌زبان است که به‌تازگی تعطیل شده است اما فارغ از همه پیش‌زمینه‌ها و قصاوت‌های‌مان نسبت به اهداف این شبکه و زیر‌سؤال بردن نهاد خانواده، واقعا تحقیقات علمی چنین نظری دارند؟ زنان بدون فرزند، زندگی شادتری نسبت به مادران دارند؟ این سؤالی است که مرور برخی از پژوهش‌های علمی و گفت‌و‌گو با کارشناسان این حوزه، می‌تواند به آن پاسخ بدهد! «این نتایج علمی، از کدام داده‌های به‌دست آمده حرف می‌زنند؟ کدام مادران؟ در کدام مناطق؟ با کدام ساختار شخصیتی؟» این را فیروزه روستا، متخصص و مشاور سلامت مادران می‌گوید که تحقیقاتی این‌چنینی را رد می‌کند و معتقد است که بدون شک، تعریف شادی در آدم‌های مختلف، متفاوت است: «برخی افراد، ساختار شخصیتی‌شان به‌گونه‌ای است که انرژی بالایی دارند و به‌طور کلی شخصیتی برای مادری کردن دارند؛ این افراد اگر مادر نباشند و مادری نکنند، غمگین خواهند بود. اما از طرف دیگر، برخی افراد استقلال بیشتری دارند، انرژی‌شان را از تنهایی و سکوت می‌گیرند و ممکن است با مادری کردن، آنچنان که باید، ارتباط برقرار نکنند.» در واقع خانم روستا می‌گوید که نمی‌توان خوشحالی از مادر بودن یا نبودن را به همه آدم‌ها و همه زنان ارتباط داد؛ بلکه این موضوع ارتباط مستقیمی به ویژگی‌های شخصیتی آن زن دارد. پس تحقیقاتی که همه زن‌ها یا قریب به‌اتفاق آنها را در یک دسته جای می‌دهد و راضی یا ناراضی از مادری خود می‌داند، تحقیقات جامع و کاملی نیستند و نمی‌توان به آنها استناد کرد. 
     
چیزی شبیه گرسنگی
آن‌چیزی که نمی‌توان آن را پنهان و کتمان کرد، غریزه مادری است که نه‌فقط در وجود انسان‌ها، بلکه در وجود حیوان‌ها هم به شکلی ویژه وجود دارد. موضوعی که فیروزه روستا آن را به گرسنگی و نیاز به غذا خوردن تشبیه می‌کند: « خب بر کسی پوشیده نیست که اگر انسان از نیازهایش عبور کند و به آنها پاسخ بدهد، حالش بهتر و انسان شادتری خواهد بود.» به نظر می‌رسد که اگر از منظر علمی و پژوهشی هم بخواهیم تبعات خوشحالی یا ناراحتی مادر بودن را بررسی کنیم، پاسخ دادن به نیاز و غریزه مادری، باعث می‌شود که آن زن، فردی شادتر از کسی باشد که این غریزه را نادیده گرفته استکلیشه‌ای است اما واقعیت دارد؛ این‌که دختران از همان دوران کودکی و در بازی‌های‌شان هم همیشه نقش مادر را دارند؛ آنها برای بچه‌های کوچک‌تر از خودشان یا عروسک‌های‌شان نقش مادر را ایفا می‌کنند. اتفاقی که البته صرفا مختص به کشور ما نیست که آن را محصول سنت و فرهنگ ایران بدانیم بلکه عروسک‌بازی و مادری کردن، یک بازی بین‌المللی برای دخترانی در هرکجای این جهان است. موضوعی که نشان‌دهنده ریشه ذاتی دختران به مادر بودن و فرزند داشتن است.این ماجرا تا آنجا پیش رفته است که حتی بهزیستی هم یکی از بندهای قوانینش را به دختران مجردی اختصاص داده است که تمایل به فرزندخواندگی دارند؛ دخترانی که نیاز به مادری کردن در وجودشان ریشه دارد و حالا به‌هر دلیلی، شرایط ازدواج و فرزنددار شدن برای‌شان مهیا نشده‌است! حالا چه می‌شود کرد؟ بهزیستی دومین اولویت درخواست‌های فرزندخواندگی‌اش بعد از زن و شوهری که هیچ‌وقت صاحب بچه نشده‌اند را به این دختران مجرد و سپس به زن و شوهری که بچه‌ای دارند و تمایل دارند فرزند بعدی‌شان، فرزند خونی خودشان نباشد اختصاص داده است. در واقع این نیاز آن‌قدر جدی است که در اولویت دوم قرار گرفته است و اتفاقا خبرها و آمارهای به‌دست آمده نشان می‌دهد که استقبال و تقاضای دختران جوان از این قانون، بیشتر از آن چیزی که پیش از این تصور می‌شد؛ انگار که حال‌شان با داشتن بچه، بهتر است! 

این ظاهر نه‌چندان شاد!
اما چرا آنچه ما در جامعه از یک مادر می‌بینیم، چندان شاد و خوشحال به نظر نمی‌رسد؟: «واقعیت این است که انتظاری که جامعه امروز از زنان و مادران دارد، با ۴۰سال پیش فرق‌هایی جدی و اساسی دارد. زنان در چنین جامعه‌ای باید زیبا و خوش‌اندام باشند، از منظر علمی و اجتماعی، حرفی برای گفتن داشته باشند، مادری ایده‌آل باشند، از همسرشان حمایت کنند، حواس‌شان به پدر و مادرشان باشند، اوضاع خانه را همیشه در بهترین حالت خود نگه دارد و...خب همه اینها باعث می‌شود که زن، انرژی زیادی صرف کند، خسته شود و نتواند از مادری کردن که حالا به همه مسئولیت‌های قبلی‌اش اضافه شده، آن‌طور که باید لذت ببرد و شاد و خوشحال به نظر برسد.» خانم روستا به «جام‌جم» می‌گوید که زنان به‌واسطه مادری کردن و مادر بودن، نیاز به حمایت‌های بیشتری از آنچه امروز در حال اجراست، دارند تا بتوانند دوباره خوشحالی واقعی و وجودی خودشان را ابراز کنند: «آن‌وقت است که می‌توانیم بگوییم مادران، به سبب پاسخ به غریزه‌شان و از طرف دیگر به‌دلیل حمایت‌هایی که از آنها می‌شود، افراد شادتری نسبت به کسانی هستند که فرزندی ندارند.» اما این حمایت چقدر عملی می‌شود؟ به نظر می‌رسد که در روزگاری که همه دولت‌ها به سمت افزایش جمعیت می‌روند، لازم است که فکری به حال ارتباط عاطفی و پیوند عمیق و امنیتی که فرزند از مادرش می‌گیرد، بکنند. آن‌وقت است که اگر مادری بداند بعد از بچه‌دار شدن و استراحت لازم، سرکارش برمی‌گردد و صندلی‌اش برای او حفظ خواهد شد، خوشحال خواهد بود. در غیر این صورت، از مادری که همه مسئولیت‌ها بر دوش اوست، شغلش را از دست داده، بی‌خوابی می‌کشد، خسته است و... چه انتظاری برای شاد بودن داریم؟: «در این میان فراموش نکنید که بخش قابل‌توجهی از این حمایت‌های لازم، از سمت پدران و همسران است که تامین می‌شود و زمینه را برای حال خوب مادر فراهم می‌کند.»

نرگس‌خانعلی زاده - گروه جامعه