اهواز باید سالانه ۷۰۰۰ میلیارد ریال از عوارض آلایندگی و استخراج نفت درآمد داشته باشد
تاریخ انتشار: ۲۱ آبان ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۵۶۶۷۴۱
فلسفی گفت: ما میتوانیم سالانه بین ۷۰۰ تا ۸۰۰ میلیارد تومان از عوارض آلایندگی و استخراج نفت درآمد داشته باشیم و برای رسیدن به آن باید نمایندگان مجلس هم ما را همراهی کنند.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا به نقل از رهیاب، روی کار آمدن شواری شهر پنجم در شهر اهواز سبب روشن شدن شعله امید در دل شهروندان شد و بسیاری از آنها امیدوار به آینده شهر شدند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
رئیس شورای شهر اهواز با حضور در دفتر پایگاه خبری رهیاب، پاسخگوی پرسشهای خبرنگاران این رسانه درباره موضوعات حاشیه نشینی، اولویتهای شهرداری و شورا و موضوعات فرهنگی شهر بود. آنچه در پی میآید حاصل گفتگوی رهیاب با محمدجعفر فلسفی است.
جناب فلسفی برای ورود به گفتگو اگر مایل باشید به بحث انتخاب شهردار اهواز میپردازیم؛ شهردار اهواز با رأی قاطع هر 13 عضو پارلمان شهری انتخاب شد و این سوال در نظر عموم شکل گرفته که شورای شهر برای انتخاب شهردار اهواز چه اولویتهایی داشت؟
فلسفی: واقعیتهای شهر اهواز روشن است و یکی از مأموریتهای اصلی شوراهای شهر تشخیص نیازها، اولویتها و برنامه ریزی برای حل مشکلات است. به نظر بنده شرایط اهواز حاد است و باید برای همه حوزهها برنامههای مشخصی داشت. برای نمونه میخواهم به اتفاقی که 30 مهر امسال در منطقه منبع آب رخ داد اشاره کنم. سالیان سال است که برای این منطقه برنامهریزیهایی انجام و مصوباتی گذرانده شد اما این برنامهها در میدان عمل پیشرفت خاصی نداشتند.
به نظر من اگر مباحث مدیریتی به صورت قاعدهمند باشد و افرادی که در جایگاه مسئولیت قرار میگیرند، درک درست به همراه دلسوزی داشته باشند نمیتوانند به مسئله ریزش کوه در منبع آب بی تفاوت باشند و این نخستین چالش جدی پیش روی ما است.
امروز میبینیم گاهی اوقات مدیرانی روی کار میآیند که در دوره مدیریتی آنها هیچ گامی برای پیشرفت و یا توسعه برداشته نمیشود و این امروز یکی از سوالات مهم افکار عمومی است که چرا در اهواز درست تصمیم گیری و عمل نمیشود.
سکونتگاههای غیررسمی در اهواز به دو بخش درمعرض خطر و مناطقی که خطر پذیر نیستند، تقسیم میشوند. در مناطقی که خطر پذیر نیستند ما باید ضابطه مند عمل کنیم تا آن منطقه به سکونت گاه رسمی تبدیل شود و در مناطق در معرض خطر مانند کوی رمضان و منبع آب باید اقدامات فوری برای رفع خطر انجام دهیم.
در یک نگاه اولیه در محل ریزش کوه در منطقه کوی رمضان سرریز فاضلاب یکی از عوامل خطرساز است و این زنگ خطری برای روزهای پربارش در آینده نزدیک است. اینها پدیدههایی است که خیلی زود باید برای آنها تصمیم گرفته شود. جالب اینکه قبل از بروز حادثه منبع آب چند نفر از شهروندان آن منطقه در مراجعاتی که به شورا داشتند گفتند استاندار آمد و وعدههایی داد اما در عمل چیزی ندیدیم.
در منطقه منبع آب نخستین چالش ما برای عملی کردن تصمیمات مسائل مالی است چرا که ما باید برای مردم در معرض خطر مَسکن جدیدی در نظر بگیریم. همه دستگاهها سهم دارند و ما فقط در شهرداری امروز با انبوهی از بدهیهای به ارث مانده از گذشته مواجه هستیم در حالی که به غیر از منطقه منبع آب باید کارهای دیگری را جهت رضایت شهروندان انجام دهیم.
درآمدزایی و تأمین منابع مالی برای حل مشکلات و شرایط حاد فعلی چالش جدی ما است و الان هم همه دارند هشدار میدهند که هنگام بارندگی با مشکل مواجه هستیم و بحث دفع آبهای سطحی به وجود میآید، مشکلی که راه حلهای ما برای گذر از آن در حد مُسکن است و اقدامات کوتاه مدت مشکلی را حل نمیکند.
برنامهای هم برای درآمدزایی و رسیدن به منابع مالی پایدار دارید؟
فلسفی: ظرفیتهایی مانند نفت و حفاری در استان هستند و باید اینها پای کار بیایند. معتقدم همه دستگاهها باید نسبت به موضوعات مختلف احساس مسئولیت کنند و با همه توان وارد میدان عمل شوند. موقع بروز مشکل مردم همه دستگاهها را با هم مقصر میبینند و همه را به چالش میکشند پس همه باید مسئولیت شهروندی خود را انجام دهیم.
حوزههای چالش انگیز کار ما را در خوزستان سخت کردهاند ولی به نظر من با توجه به نگاه مسئولان کشور به خوزستان و احساسی که در آنها به وجود آمده باید یک اراده جمعی برای حل مشکل تبدیل شود.
خوزستان با درآمدهای نفتی کشور را اداره میکند و میبینیم که برای دریافت عوارض آلایندگی یا عوارض استخراج نفت نیاز به مصوبه مجلس داریم؛ پس ما به فکر این هستیم که یک تصمیم درست گرفته شود تا تأثیر آن به صورت دراز مدت باشد.
ما میتوانیم سالانه بین 700 تا 800 میلیارد تومان از عوارض آلایندگی و استخراج نفت درآمد داشته باشیم و این مبلغ به اندازه بودجه یک ساله شهرداری است؛ اگر این حجم سرمایه وارد شود ما میتوانیم کارهای بزرگی کنیم و همه میدانند که با دستهای خالی نمیتوان کار کرد.
28 مهر امسال معاون عمرانی وزیر کشور سفری به خوزستان داشت و در این سفر به درآمدهای شهرداریهای خوزستان اشاره کرد. بنا بر گفته افشانی کل درآمدهای محقق شده شهرداریهای خوزستان معادل نصف درآمدهای شهرداری شیراز بود. شهردار جدید اهواز برنامهای برای جذب منابع مالی برنامهای به شورا ارائه داد؟
فلسفی: کاری که در شیراز به سرانجام رسیده به دلیل مشارکت بخش خصوصی است و این اقدام در اصفهان هم نتیجه بخش بوده است. در شهرداری تبریز یک نمونه خیلی بهتر هم به سرانجام رسید و آنها توانستند منابع مالی از کشورهای خارجی هم جذب کنند که اگر بخواهیم درامدهای تبریز را با شهرداریهای خوزستان مقایسه کنیم نتیجه عجیب دیگری حاصل میشود.
یکی از اقدامات ما در این مدت کوتاه تفاهم نامه با قرارگاه خاتم الانبیا(ص) بود. ما پیش بینی کردیم که در حدود 300 میلیارد تومان میتوانیم به صورت مشترک با این قرارگاه پروژه مشترک انجام دهیم.
درباره ورود بخش خصوصی به پروژههای شهری برخی معتقدند که در گذشته اقدامات خوب نبود و برخی دیگر هم معتقدند که در این حوزه اقداماتی انجام نشده و یا اینکه عواملی دوست نداشتند که در اینجا سرمایهگذاری انجام شود؛ بررسی این موصوع نیاز به آسیب شناسی دارد تا بتوانیم مشکلات را حل کنیم.
رویکرد شهردار اهواز در این مدت هم این بود که با افراد مختلفی برای جذب منابع جلساتی برگزار کرده و به این کار اعتقاد دارد. شورای شهر هم از طریق کمیسیون املاک و سرمایه گذاری به این مسئله ورود میکند تا بتوانیم از تجربیات دیگران استفاده و سرمایه گذاران را شناسایی و جذب کنیم.
در بحثهایتان به موضوع مناطق کم برخوردار اشاره کردید، شورای شهر و شهرداری چه برنامهای برای این مناطق دارند؟
فلسفی: ما 18 محله کم برخوردار در شهر اهواز داریم و تا پایان امسال باید حداقل 7 تا 8 میلیارد تومان در هرکدام از آن مناطق هزینه کنیم. شهردار این مناطق را از نزدیک دیده و در یک مورد از منطقه مهدیس بازدید کرد و تصمیمات فوری برای این محله اتخاذ شد. آسفالت و فضای سبز از نیزهای اولیه این مناطق است و باید تا پایان سال اقدامات قابل قبولی در این زمینهها صورت بگیرد.
مشکل ما برای توسعه در این مناطق و افزایش خدمات رفاهی و شهری مسائل مالی است و شهردار با یکی از بانکها برای جذب 300 میلیارد تومان در حال توافق است. ما راهی جز هزینه کردن در این مناطق نداریم و باید ببینیم که درآمدهای ما به چه صورت است چرا که پیمانکار به محض اجرای پروژه به دنبال وصول مطالبات خودش است.
بخشی از زمینهای کلانشهر اهواز در اختیار ارگانها و دستگاههای مختلف است، برنامه شورا و شهرداری برای استفاده از ظرفیت این زمینها چیست؟
فلسفی: بخش زیادی از این اراضی در اختیار ارگانهای نظامی مانند ارتش و یا در اختیار شرکت نفت و راه آهن است. باید در این زمینه بررسی کنیم و ببینیم که آیا در بحث مشارکت و سرمایه گذاری میتوانیم آنها را همراه کنیم یا خیر. راه آهن برای مشارکت بخش خصوصی اعلام آمادگی کرده است اما ما به دنبال درامد پایدار برای شهرداری هستیم.
در گذشته رویکرد به این سمت بوده که املاک فروخته میشد اما این کار گره را به صورت موقت باز میکند و حالا ما باید به سمت درامدهای پایدار برویم و با تدوین قاون جدید از درامدهای ناپایدار جلوگیری کنیم.
در چارت جدید شهرداریها قرار شده که معاونت فرهنگی شهرداری به سازمان تغییر پیدا کند، شما موافق این تغییر وضعیت هستید؟
فلسفی: خیلی از شهرداریها زیر بار چارت جدید شهرداری نرفتند و برخی از آنها با تبدیل شدن معاونت فرهنگی به سازمان مخالفت کردند. به نظر من باید شوراها یک کار علمی و پژوهشی در این زمینه انجام دهند که کدام کار به مصلحت شهر است. البته باید در این مدت با شهرداریهای سایر کلانشهرها هم در این زمینه تبادل فکر و تجربه کنیم.
به نظر شما در شهر اهواز انجام کارهای فرهنگی در اولویت است یا کارهای عمرانی؟
فلسفی: روشن است که ما اگر بخواهیم کار فرهنگی هم کنیم نیاز به کار خدماتی و عمرانی داریم، مثلا مردم منبع آب چه انتظاری از شورای شهر دارند؟ یعنی اگر ما اسم کار فرهنگی را بیاوریم در این منطقه حتی ممکن است نتیجه معکوس بدهد نقشه کار مشخص است و باید کارها را به موازات پیش برد و نیازهای اولیه مردم را باید برطرف کنیم.
در عین حال همه شاهد هستند که ظرفیت فرهنگی اهواز کم نیست و به صورت خودجوش شاهد اقداماتی بزرگ هستیم. شورای شهر اگر به دنبال کار فرهنگی است باید از این کارهای خودجوش حمایت کند و با توجه به اینکه اکثر اعضای شورا سابقه کار فرهنگی دارند در این زمینه خوش بین هستم که در عین حمایت از کارهای خودجوش برخی از کارهای کلان فرهنگی را به سرانجام برسانند.
انتهای پیام/
منبع: دانا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۵۶۶۷۴۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پتانسیل ایران در استخراج رمزارز از گاز فلر
شرکتهای سرتاسر آمریکا، با استفاده از گازهای زائد حاصل از فعالیتهای تولید سوختهای فسیلی برای استخراج نیرو، فعالیت استخراج رمز ارز را در کنار پایگاههای موجود نفت و گاز راه اندازی کردهاند. اما این امر روز به روز دشوارتر میشود زیرا دولت به دنبال گذار سبز است و بعضی از ایالتها، مقررات سختگیرانهای را در خصوص ارزهای دیجیتال وضع میکنند.
به گزارش انرژی پرس، اکنون، بسیاری از شرکتهای ارز دیجیتال به دنبال راهاندازی فعالیتهای مشابه در آرژانتین و تقویت ارز ضعیف این کشور هستند. برای نمونه، شرکت «گیگا انرژی سولوشنز» به دنبال توسعه فعالیتهای استخراج رمزارز در بازارهای جدید است.
استان مندوزا در آرژانتین، دومین ذخیره بزرگ گاز شیل جهان به نام واکا موئرتارا در خود جای داده است که میتواند مقادیر زیادی انرژی دچار هدررفت را برای استخراج کنندگان ارز دیجیتال فراهم کند. گیگا با جمع آوری گاز فلر برای تامین نیروی مورد نیاز دیتاسنترها در محاسبات انرژیبر، فعالانه در کاهش انتشار جهانی متان مشارکت میکند.
تاثیر استخراج رمزازر بر بخش انرژیبسیاری از مردم سراسر جهان بیت کوین را تنها به عنوان یک ارز دیجیتال مجازی میشناسند، اما کمتر کسی ارزهای دیجیتال را به موضوع تقاضای انرژی مرتبط نمیکند. باید توجه داشت که ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین دارای انتشار یا بانک مرکزی نیستند که آنها را صادر و مدیریت کنند، بنابراین از نظر عدم ارتباط با بانکهای مرکزی مشکلاتی به وجود آمده است.
علاوه بر این، ارزهای دیجیتال از بحرانهای دیگری نیز رنج میبرند، زیرا در برابر نوسانات قیمت آسیبپذیر و ناامن هستند و در برابر حملات سایبری، کلاهبرداری، فریب، جرایم پولشویی و تراکنشهای مالیاتی نیز تقریبا آسیب میبینند.
همچنین، ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین معرف مشکلاتی در حوزه برق نیز هستند. در واقع، استخراج رمزارز فشار شدیدی بر شبکههای برق وارد می کند و به تنهایی نشان دهنده یک مشکل بزرگی بوده که مصرف برق آن هنوز هم بسیار مبهم است.
از همین روی، اکثر کشورهای جهان به استثنای دو کشور همچنان با احتیاط شدید و بین ممنوعیت و محدودیت با ارزهای دیجیتال برخورد میکنند. نخستین کشور السالوادور است که در سپتامبر ۲۰۲۱ آن را به عنوان یک ارز رسمی برای وسیله پرداخت در کنار دلار به رسمیت شناخت. سپس جمهوری آفریقای مرکزی در آوریل ۲۰۲۲ همین سیاست را اعمال کرد.
اما به رسمیت شناختن این دو کشور انتقادات گستردهای را برانگیخت، که دلیل آن نه تنها از منظر ریسکهای مالی و بانکی، بلکه به دلیل اینکه قابلیتهای اینترنت در این دو کشور فقیر ضعیف هستند. برای نمونه، درصد افرادی که میتوانند به اینترنت متصل شوند در آفریقای مرکزی از ۴ درصد تجاوز نمیکند، در حالی که عملیات رمزگذاری و استخراج ارزهای دیجیتال نیاز به اتصال پرقدرت اینترنت و شبکههای برق بسیار قوی دارد.
همچنین، ونزوئلا اولین کشوری بود که ارز دیجیتال را معرفی و آن را «پترو» نامید که هدف آن تسهیل تراکنشهای مالی برای شهروندان به جای حمل مقادیر زیادی از ارزهای کاغذی مورد نیاز آنها بود.
باید توجه داشت پول ملی ونزوئلا، بولیوار، به دلیل تحریمهای آمریکا با فروپاشی مواجه شد. نیکلاس مادورو، رئیس جمهور ونزوئلا در آن زمان اعلام کرد که ارز دیجیتال رسمی توسط ذخایر نفتی پشتیبانی میشود تا شهروندان را ترغیب به کاربرد آن کند. البته وزارت خزانه داری آمریکا مخالفت خود را با آن اعلام کرد، زیرا این ارز بر تحریمهای واشنگتن تأثیر میگذارد. بنابراین استخراج ارزهای دیجیتال احتمالا اهداف سیاسی نیز میتواند داشته باشند.
اما چالش اصلی مربوط به ارزهای دیجیتال در زمینه برق و محیط زیست است، زیرا محاسبات مصرف برق در این روند هنوز دقیق نیست و کشورهای بزرگ در تلاش هستند تا روشهایی را برای محاسبه مصرف برق در روند استخراج ارزهای دیجیتال ایجاد کنند. بنابراین، عملیات استخراج بیت کوین مقادیر بسیار زیادی برق مصرف میکند.
دانشگاه کمبریج بریتانیا – ایجادکننده نخستین شاخص سیستماتیک برای محاسبه مصرف برق بیت کوین – تخمین میزند که استخراج ارزهای دیجیتال در جهان بین ۶۷ تا ۲۴۰ تراوات ساعت در سال ۲۰۲۳ برق مصرف کرده است.
همانطور که ملاحظه میشود شاخص میانگین مصرف برق در استخراج رمزارز بسیار متغیر است و این نشان دهنده عدم وجود محاسبات منطقی در مورد حجم مصرف است، زیرا میانگین مصرف حدود ۱۲۰ تراوات ساعت است و بین ۰.۲ و ۰.۹ درصد از کل تقاضای جهان را شامل میشود که معادل مصرف کشوری مانند یونان یا استرالیا است.
در این راستا، اداره اطلاعات انرژی ایالات متحده مجوز مربوط به ارزیابی جامع مصرف برق بیت کوین در آمریکا را از فوریه امسال تا ژوئن ۲۰۲۴ صادر کرد و انتظار میرود که نخستین گزارش آن تا پایان سال جاری منتشر شود.
انتظار میرود این گزارش میزان مصرف ماینینگ ارز دیجیتال در ایالات متحده را مشخص کند، اما بر اساس روششناسی مرکز کمبریج، این احتمال وجود دارد که مصرف برق بیتکوین در آمریکا بین ۰.۶ تا ۲.۳ درصد مصرف کل کشور باشد. زیرا، عملیات استخراج ارز دیجیتال بسیار منعطف است و تجهیزات آن به راحتی از یک مکان به مکان دیگر منتقل میشوند. در واقع، افراد در ماینینگ ارزهای دیجیتال به دنبال مکانهایی هستند که قیمت برق در آن ارزان باشد، بنابراین جابجایی آن نیز بیشتر است.
کاربرد راهکارهای جایگزین در ایرانبدون تردید ارزهای دیجیتال بخشی از سیستم پولی جهان بوده و در آینده نیز به کشورهای بیشتری گسترش خواهد یافت. بنابراین کشورها برای ایجاد تعادل بین تولید رمزارز و مصرف برق، به دنبال منابع دیگر تولید مانند انرژیهای تجدیدپذیر و گاز همراه نفت، فلر، هستند. در واقع، صنعت استخراج بیتکوین و ارز دیجیتال به دلیل مصرف شدید برق با چالشهای زیادی مواجه است، زیرا برخی از کشورها به دلیل بحران کمبود انرژی و افزایش قیمت آن، ارزهای دیجیتال را ممنوع کردهاند. برای نمونه، چین، ایران، قزاقستان و کوزوو محدودیتهایی را برای استخراج رمزارز به دلیل شدت انرژی اعمال کردهاند.
در حال حاضر، استخراج بیت کوین و تعمیر ماینر یکی از فعالیتهای مورد توجه در حوزه فناوری و اقتصاد دیجیتال است که تعداد زیادی از افراد و شرکتها به آن مشغول هستند. ایران نیز یکی از کشورهایی است که استخراج بیت کوین در آن انجام میشود. اما برای انجام این فعالیت، افراد و شرکتها باید مجوزهای لازم را از مراجع مربوطه دریافت کنند.
در واقع، استخراج رمز ارز بدون اخذ مجوز قانونی، غیرقانونی محسوب شده و با متخلفان برابر قانون برخورد خواهد شد. با این وجود، مقامات ایران اعلام کردهاند که مزارع قانونی رمزارز میتوانند از برق تولید شده از منابع تجدیدپذیر استفاده کنند.
همچنین دولت قزاقستان استفاده از انرژی هستهای را برای استخراج رمزارز مجاز دانسته و در ایالات متحده نیز شرکتهای بخش خصوصی از پنلهای خورشیدی برای این امر استفاده میکنند.
استخراج رمز ارز به مقدار زیادی برق نیاز دارد که سازگار با محیط زیست نیست. از سوی دیگر، هنگام حفاری برای منابع نفتی، اغلب گاز طبیعی کشف میشود، اما به دلیل کمبود منابع یا در دسترس نبودن خط لوله، مقدار زیادی گاز طبیعی فلر میشود. امروزه میتوان از این گاز هدر رفته برای ایجاد برق ارزان برای سرورهای استخراج مستقر در دکلهای حفاری، پالایشگاهها و پتروشیمیها استفاده کرد. همانطور که در ابتدای مطلب به مورد آرژانتین اشاره شد.
در این میان، ایران یکی از کشورهای مستعد برای استخراج رمزارز از گاز فلر است، بطوریکه براساس برآوردهای رسمی ایران روزانه ۴۰ میلیون مترمکعب گاز فلر دارد. براساس آمار سال ۲۰۲۱ ایران با ۱۸.۵ میلیارد مترمکعب گاز مشعل سوزانده شده در جایگاه دوم جهان قرار دارد. روسیه با ۲۶.۴ میلیارد مترمکعب گاز فلر در رتبه نخست قرار دارد. عراق نیز با فاصله کمی از ایران (۱۷.۷ میلیارد مترمکعب) در جایگاه سوم قرار دارد.
همچنین، براساس برخی گزارشها متوسط قیمت صادرات گاز در حال حاضر، ۳۰ سنت است که بر این اساس بیش از ۵ میلیارد دلار خسارت سالانه سوزاندن گازهای فلر ایران است. این درحالی است که میزان صادرات گاز ایران ۱۷.۳ میلیارد مترمکعب در سال ۲۰۲۱ بوده است.این آمار نشان دهنده این مسئله است که ایران بیش از میزان گاز صادراتی ، گاز سوزانده است.
بنابراین، استفاده از گاز فلر در ایران برای تولید رمزارز قانونی میتواند پیامدهای مثبتی برای اقتصاد کشور داشته باشد. یعنی از یکسو، از هدررفت سرمایه ملی جلوگیری میشود و از سوی دیگر، کشور از جریان فناوری جهان عقب نمیماند. همچنین، باید توجه داشت که ایران به دلیل تحریمهای غرب و بحث FATF در مبادلات تجاری با چالش مواجه است که این امر با گسترش استخراج و مصرف رمزارز میتواند تا حدودی مرتفع شود.
کانال عصر ایران در تلگرام