به نقل از «بسیج نیوز»

مذاکره با امریکا دیوانگیست

تاریخ انتشار: ۷ آبان ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۳۱۳۱۹۵

به گزارش خبرگزاری بسیج، حجت‌الاسلام حسن روحانی رئیس‌جمهور امروز در صحن علنی مجلس شورای اسلامی در دفاع از برنامه‌های وزرای پیشنهادی نیرو و علوم تحقیقات و فناوری گفت: خوشحالم باز فرصتی پیش آمد تا در محضر نمایندگان ملت نکاتی را به عرض برسانم،‌بویژه راجع به دو وزارتخانه‌ای که تعیین و تکلیف آنها متاسفانه کمی به تاخیر افتاد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی افزود: البته شاید این تاخیر خواصی هم داشت؛ این تاخیر نشان داد که فضای جامعه ما و بویژه دانشگاهیان عزیز ما نسبت به آینده و سرنوشت دانشگاه و محیط دانشگاه و آینده علم و پژوهش در این کشور چقدر حساسیت دارند.

رئیس جمهور ادامه داد: صحبت‌های راجع به دانشگاه و لزوم حساسیت دولت نسبت به استقلال دانشگاه ها به محیط دانشگاه‌ها و نسبت به آینده دانشجویان و همچنین نسبت به شیوه فعالیتهای تشکل‌های دانشجویی نشان از آن است که دانشگاه‌های ما زنده و اساتید ما فعال هستند و به سرنوشت خودشان توجه دارند.

روحانی با بیان اینکه از تمامی کسانی که در این مدت نسبت به وزارتخانه علوم سخن گفته‌اند مقاله نوشته‌اند و نقد کرده‌اند تشکر می‌کنم اضافه کرد: به دانشجویان، اساتید دانشگاه‌ها و ملت ایران عرض می‌کنم که دولت را و مسیر خود را در زمینه احترام به علم و دانشگاه غیرامنیتی بودن محیط دانشگاه احترام به دانشجویان و احترام به آزادی اندیشه و بیان در دانشگاه‌ها ذره‌ای کوتاه نخواهد آمد.

وی خاطرنشان کرد: هرآنچه در انتخابات 92 و 96 راجع به محیط دانشگاه‌ها امن بودن دانشگاه‌ها و نه امنیتی بودن دانشگاه‌ها فضای آزاد و امنیت لازم برای دانشجو و اساتید گفته شد رئیس جمهور و دولت به عهد خود وفادار خواهد ماند. در محضر نمایندگان و ملت ایران عرض می‌کنم مبنای من در نحوه سلوک به وزرای که تاکنون انتخاب شده‌اند و دو وزیری که انشاءالله امروز انتخاب خواهند شد مبنا پیوست حکم است. تمام وزرای ما در دولت دوازدهم در کنار حکم وزیری یک پیوست حکم دارند و در آن پیوست دقیقا مشخص شده است که قدم به قدم اولویت دولت دوازدهم در اجرای ماموریتهای آنها چیست.

رئیس جمهور با بیان اینکه آن پیوست استخراج شده از برنامه دولت است که ملت ایران به آن رای داده‌اند، اظهار داشت: در این پیوست دقیقا مشخص شده است که قدم به قدم اولویت‌ها در اجرای ماموریتها برای وزرا چیست و دولت این پیوست را سه ماه به سه ماه پایش و ارزیابی خواهد کرد و مبنای من با وزرایم برای ادامه و یا توقف کار پیوست احکام آنهاست.

روحانی در بخش دیگری از سخنان درباره طولانی شدن معرفی وزیر علوم به مجلس گفت: هماهنگی برای معرفی وزیر علوم مقداری طولانی‌تر شد برخی وزراتخانه‌ها برای هماهنگی آسانترند اما برخی دیگر طولانی‌تر و لذا ما صبر و حوصله کردیم، تعامل کردیم اما معامله نکردیم. بنده بر سر دانشگاه، ازادی دانشگاه، فضای دانشگاه و امنیت دانشجویان و خطوطی که دولت از ابتدا آن را اعلام کرده با هیچ کس معامله نکرده‌ام و معامله نخواهم کرد.

وی برهمین اساس خاطرنشان کرد: آنچه وعده من با ملت ایران بوده به حول و قوه الهی و به شرط حیات تا روز آخر دولت ادامه خواهم داد و شما نمایندگان ملت و مردم ایران به خوبی شاهد آن خواهید بود نیاز نیست با عجله نسبت به افراد قضاوت کنید همه معیارهایی که برای انتخاب وزیر علوم نیاز بوده از آن معیارها کوتاه نیامدم ممکن است انتخابها طولانی شده باشد و برای ایجاد هماهنگی فرصت 60 و یا 70 روزه گذشته باشد اما در عین حال پای همه اصولم ایستاده‌ام.

رئیس جمهور در ادامه وزیر پیشنهادی علوم را مورد توجه قرار داد و افزود: با دکتر غلامی که استادی با تجربه و دارای مراحل علمی طی شده در علم و پژوهش است و از اساتید بنام و برجسته کشور بوده و کار مدیریت لازم را در ستاد دانشگاه مدیریت دانشکده و در مدیریت دانشگاه انجام داده با او صحبت کردم و همه شرایطم را با او در میان گذاشته‌ام کما اینکه با افراد دیگری برای این وزارتخانه صحبت شد و نشد که به مجلس معرفی شوند با آنها هم همه این شرایط را مطرح کرده بودم.

روحانی ادامه داد: شرط اول من با وزیر علوم این بود که محیط دانشگاه از آن همه دانشجویان، احزاب، جناحها و تفکرهای مختلف است هیچ کس در دانشگاه‌ها، هیچ انجمنی و هیچ جمع و جناحی در داخل دانشگاه نباید احساس بی‌پشتوانگی کند، هیچ جمعی نباید احساس کند که برای دیگران امنیت است اما برای او نیست، هیچ جمعی نباید در دانشگاه احساس کند که نظر وزارتخانه نسبت به جناحهای مختلف متفاوت است.

وی با بیان این مطلب که مبنای ما از همان ابتدا اعتدال بوده است، اظهار داشت: مبنایمان این بود که اکثریت باید حاکم باشد اما در عین حال اقلیت نیز باید به طورکامل از حقوق خود برخوردار باشد. نه اسلام به ما اجازه می‌دهد و نه قانون به ما اجازه می‌دهد و نه شرایط امروز جامعه به ما اجازه می‌دهد که در مسائل جزئی رودرروی هم بایستیم که اگر هم اختلافات جزئی که دو سال پیش جایز و مکروه بود امروز باید بگویم حرام است و گاهی گناه کبیره. امروز شرایط خاصی داریم، نیاز به وحدت بیشتر داریم و یک بار بزرگ مسئولیت در وحدت و انسجام ملی و در ایستادگی ملت در برابر دیگران دانشگاه است.

رئیس جمهور در ادامه با اشاره به وظیفه دانشگاه در پیشبرد برنامه‌های کشور خاطرنشان کرد: آن روز که ما در مسیر نهضت اسلامی بودیم بار اول بر دوش دانشگاه بود، دانشگاهیان بودند که در کنار حوزویان و سایر اقشار مردم پرچم نهضت و انقلاب را بردوش کشیدند. اساتید بزرگ دانشگاه بودند که در کنار عالمان و مدرسان حوزه نهضت و انقلاب را برای مردم تبیین کردند. آن روز هم که ما وارد جنگ تحمیلی شدیم و دشمن به ما حمله کرد باز دانشگاه نقش بزرگی را ایفا کرد.

روحانی با بیان اینکه در زمان جنگ برخی از دستگاه‌های پیچیده نظامی که فروشنده‌های آن دستگاه‌ها حاضر به تعمیر نبودند یا حاضر نبودند راهنما را در اختیار ما بگذارند باز دانشگاه نقش بزرگی ایفا کرد از جمله دانشگاه شریف به ما کمک و یاری کرد علاوه بر اینکه دانشجویان و اساتید ما در میدانهای نبرد بودند و پزشکان در خط مقدم هر جا مشکلی برای کشور پیش می‌آمد دانشگاه در صف مقدم بود امروز هم برای اداره دولت عمدتا دست ما به صورت فارغ‌التحصیلان دانشگاه دراز است فردا هم برای اداره کشور دست ملت به سوی دانشجویان دراز خواهد بود.

وی اضافه کرد: اگر ما به فکر اقتصاد مقاومتی هستیم راهی جز اقتصاد دانش‌بنیان وجود ندارد، اگر به دنبال روابط سیاسی با عزت با دنیا هستیم راهی به جز دانش دیپلماتهای متخصص وجود ندارد، اگر می‌خواهیم از حقوق ملت ایران در دادگاه‌ها و داوریهای بین‌المللی دفاع کنیم راهی جز داشتن متخصصین برجسته حقوقی نخواهیم داشت. برای مدیریت و اقتصاد کشور و استیفای حقوق ملت نیازمند دانشگاه‌ها هستیم.

رئیس جمهور با بیان اینکه وزارت علوم و وزیر علوم باید فضا را برای دانشگاه‌ها، اساتید و دانشجویان باز و مسیر مراحل علمی در سطح جهان و رقابت با کشورهای پیشرفته را فعال کند گفت: از دانشجویان عزیز که احتمالا سخنان مرا می‌شنوند و از شما نمایندگان ملت سوال می‌کنم آیا فضای دانشگاه‌ها امروز نسبت به سال 91 بهتر شده است یا خیر، آیا فضای دانشگاه‌های ماآزادتر شده است یا خیر، آیا دانشجویان ما در اجتماعات و بیان نظراتشان آزادتر هستند یا خیر، آیا رشد علمی دانشگاه‌ها نسبت به 4 و 5 سال پیش پیشرفت کرده است یا خیر.

وی یکی از درخواستهای ما از آقای غلامی این است که دانشجویان به علم و مهارت مسلط باشند من به وزیر علوم گفتم که دانشگاه‌های ما باید به خدمات پیشرفته متصل باشند و در عین حال دولت افتخار دارد که در فصل دوم سال جاری دارای یک رشد کم نظیر یا بی‌نظیر در مسئله اشتغال باشد.

رییس جمهور در بخش دیگری از سخنان خود با بیان اینکه متزلزل بودن روی پیمان قبلی و دعوت برای مذاکره بعدی داستانی مضحک است، گفت: آمریکا با شیوه‌ای که در پیش گرفته باید مذاکره و معاهده با دنیا را کنار بگذارد. محبوبیت ایران در منطقه برای این است که آمریکا کاری جز دامن زدن به تروریسم و اختلاف در منطقه نکرده است.

وی ادامه داد: ملت ایران حامی مظلومان منطقه در برابر تروریسم و تجزیه طلبی است؛ شما که پناه منافقین بودید وداعش را ساختید دلسوز منطقه اید؟!

روحانی درباره ادعای آمریکا مبنی بر مذاکره جدید، خاطرنشان کرد: وفای به عهد و قرار داد اصلی جهانی و فرا دینی است. وفای به عهد معیار تمدن یک ملت و اعتبار یک دولت است. دولت یک کشور که تعهد بین المللی دولت قبل را بشکند، قابل اعتماد نیست و متزلزل بودن روی پیمان قبلی و دعوت برای مذاکره بعدی، داستانی مضحک است.

وی افزود:آمریکا با شیوه ای که در پیش گرفته باید مذاکره و معاهده با دنیا را کنار بگذارد.محبوبیت ایران در منطقه برای این است که آمریکا کاری جز دامن زدن به تروریسم و اختلاف در منطقه نکرده است. ملت ایران حامی مظلومان منطقه در برابر تروریسم و تجزیه طلبی است؛ شما که پناه منافقین بودید و داعش را ساختید دلسوز منطقه اید؟!

رئیس جمهور تصریح کرد: برای دفاع از خود در تولید سلاحی که نیاز داشته باشیم، تردید نخواهیم کردو مسیر قدرت دفاعی ایران قدرتمند است و با هیچ قانون بین المللی هم در تناقض نیست و پاسخ هر نقض عهدی را قاطع خواهیم داد.

روحانی با اشاره به اهمیت آب و مسئله وزارت نیرو برای کشور به برخی از سوابق اردکانیان گزینه پیشنهادی وزارت نیرو اشاره کرد و گفت: در انتخاب آقای اردکانیان تخصص و نگاه ایشان در مسئله آب بسیار مهم بود. همه می‌دانیم که آب برای آبادانی کشور چقدر اهمیت دارد و یکی از مسائل مهم امروز و فردای کشور ما مسئله آب است.

وی افزود: بعد از جنگ تحمیلی اقدامات فراوانی در زمینه آب صورت گرفت، سدهای زیادی ساخته شد و تلاشهای زیادی انجام گرفت تا آب روان مهار شود. در زمینه عرضه آب تقریبا اقدامات مهم و اساسی صورت گرفته است. در جهان نیز در دوران سد سازی در حدود 46 هزار سد بزرگ ساخته شد که 23 هزار سد آن تنها در چین ساخته شد. در دوران جنگ عقب ماندگی‌هایی در این خصوص داشتیم و بعد از جنگ سدهای فراوانی برای مهار آب در کشور ساخته شد و امروز دیگر در این زمینه مانند گذشته دچار کمبود نیستیم و مراحل اساسی برای جاهایی که می‌شد سد زده شود طی شده است و یا در حال اجراست. لذا از این باب دست ما خیلی باز نخواهد بود.

رئیس جمهور با اشاره به طرح مسئله واردات آب نیز گفت: زمانی این بحث مطرح شد که ما وارد کننده آب باشیم و آب مورد نیاز خود را از کشورهای دیگر وارد کنیم البته این موضوع هنوز مدنظر است و منتفی نشده است و باید در این بخش کار کنیم، به آن امید بسته شده است.

روحانی خاطرنشان کرد: برخی کشورها دارای آب فراوان هستند که البته بسیاری از اینها همسایه ما نیستند. برخی از کشورها نیز که می‌توانیم از آنها آب خریداری کنیم نیز دچار مسائلی هستند که البته این کار را باید ادامه دهیم. شما نمایندگان محترم مجلس در اکثر استان‌ها این موضوع را مطرح کرده‌اید که آب استان خود را از فلان دریاچه یا فلان دریا از شمال و جنوب تأمین کنید. این هم یکی از اقدامات در دست کار است که باید پیگیری شود. اما در عین حال باید بدانیم که آب به چه قیمتی به محل مصرف خواهد رسید. این یکی از مواردی است که باید به آن توجه اساسی داشته باشیم.

وی ادامه داد: عملیاتی کردن بسیاری از این طرح‌ها طی فعالیت‌هایی که صورت گرفته نیاز به سرمایه گذاری، حضور بخش خصوصی و سرمایه گذاری خارجی دارد که امیدواریم بتوانیم این مسیر را به خوبی ادامه دهیم.

رئیس جمهور همچنین گفت: در زمینه مسئله پساب و تصفیه فاضلاب نیز جای کار فراوان وجود دارد. دولت در این بخش سرمایه گذاری کرده و سرمایه گذاری خود را ادامه خواهد داد. زیرا این مسئله برای محیط زیست نیز مسئله مهمی است و می‌توان برخی از مصارف را از آب تصفیه شده و بحث‌های دیگری هم مطرح است که آب‌های ژرف در این بخش استفاده کنیم.

روحانی اضافه کرد: هیچ کدام از این موارد را رها نخواهد کرد و تلاش می‌کنیم در این مسیر به بهترین راه‌ها دست یابیم و طرحهای مفیدی را انجام دهیم. ما به دنبال این هستیم که از آب موجود بهتر استفاده و بهره برداری داشته باشیم. آب موجود یا همان مسئله مصف به جلوگیری از اصراف نیاز دارد و عدم اصراف از نگاه ما بسیار ارزشمند است.

وی تصریح کرد: دولت و مجلس باید تلاش کنند و دست به دست هم دهند تا مسئله‌ای به این مهم را چاره اندیشی کنند به همین دلیل است که وزارت نیرو وزارت تدبیر است و باید در آن تدابیر خوبی در کشور اندیشیده شود.

رئیس جمهور با اشاره به اینکه بیشترین آب کشور در کشاورزی مصرف می‌شود یادآور شد: آیا محصولاتی که نیاز به آب زیادی دارند باید در داخل کشور کشت شوند؟ آیا از کشت فراسرزمینی نمی‌توان استفاده کرد؟ این یکی از موضوعاتی است که می‌تواند به صرفه جویی در آب بیانجامد و ما با کشت محصولاتی که نیاز به آب زیادی در کشورهای دیگر دارند می‌توانیم بخشی از آب را صرفه جویی کنیم. در این زمینه قدم‌هایی برداشته شده و قدم‌هایی را باید برداریم به هر حال تلاش دولت این است که بهره وری از آب را بالا برد و از شیوه‌های سنتی فاصله گرفته و با شیوه‌های مدرن از آب محافظت کند.

روحانی ضمن تقدیر از وزیر نیروی سابق و وزیر کشاورزی سابق و فعلی دولت گفت: تلاش ما این است که با زمین کمتر آب کمتر محصول بیشتری برداشت کنیم و این هدف ماست. آقای اردکانیان از جمله افرادی هستند که در این بخش دارای تخصص بوده و نگاه خوبی به مسئله آب دارند و با راه حل‌هایی که در این بخش وجود دارد آشنا هستند.

وی تصریح کرد: اگر مصرف آب کشاورزی ما که 85 یا 90 درصد است حدود 10 تا 20 درصد کاهش یابد می‌توانیم در آب صرفه جویی کنیم امکان این مسئله وجود دارد البته نیازمند سرمایه گذاری‌های مختلفی در این بخش هستیم.

رئیس جمهور با بیان اینکه دولت در همه موضوعات ابتدا به منابع مالی می‌اندیشد، گفت: معضل آب با تدبیر، هماهنگی و برنامه ریزی مناسب قابل حل است. مسئله آب بحث این دولت و این مجلس نیست. بلکه مسئله ای است که باید برای نسل‌های آینده در مورد آن فکر کرد و کمک کرد تا اقلیم ایران در بلند مدت این موضوع را حل شده ببیند. از نظر ما این کار شدنی است البته حقابه تالاب‌ها و دریاچه‌ها را نیز نباید فراموش کرد در گذشته دقت لازم در این بخش صورت نگرفته و با ساختن سدهای مختلف به این موضوع توجه نشد و اینگونه شد که امروز آب‌های زیرزمینی نیز در خطر قرار گرفتند.

روحانی با اشاره به دلیل انتخاب اردکانیان برای مسئولیت وزارت نیرو، یادآور شد: تخصص، دانش و مهارت آقای اردکانیان در زمینه آب است البته به این معنی نیست که موضوع برق و انرژی برای ما مهم نیست اما مسئله آب امروز اصلی ترین مسئله کشور است و باید تلاش کرد در این بخش به طرح‌ها و راه‌حل‌های خوبی رسید.

وی با اشاره به تحصیلات اردکانیان در غرب گفت: ما امروز در دو وزیر پیشنهادی خود شرق و غرب را جمع کرده‌ایم آقای غلامی وزیر علوم تحصیلکرده استرالیا و شرق جهان و آقای اردکانیان وزیر پیشنهادی نیرو تحصیلکرده در دانشگاه‌های غرب هستند و با علم و دانش روز در خصوص مسئله آب به خوبی آشنا هستند. ایشان از طرح‌های مختلفی که در منطقه و جهان و در کشورهایی که با خشکسالی روبرو هستند به خوبی اطلاع دارند و شخص باتجربه‌ای در این بخش به حساب می‌روند. در تجربه‌های ایشان از همراهی با شهید عباسپور گرفته شده تا حضور در وزارت کشور و وزارت نیرو دیده می‌شود.

رئیس جمهور با اشاره به سبقه آشنایی خود با اردکانیان گفت: من در دورانی که در دبیرخانه شورای امنیت مسئولیت داشتم با آقای اردکانیان آشنا شدم. در دهه 70 ما در دبیرخانه مسئله آب را مورد بررسی قرار دادیم و طرح‌های مختلفی را در این خصوص درنظر داشتیم. این طرح در دبیرخانه شورای امنیت بررسی شد و تقریبا در اواخر دوران ریاست جمهوری مرحوم آیت الله هاشمی رفسنجانی آماده شد. آقای هاشمی رفسنجانی پس از پایان دوران ریاست جمهوری خود مدام پیگیر این طرح بودند حتی در دوران اصلاحات نیز مدام پیگیر این طرح بودند. حتی در دورانی که خیلی امیدوار نبودند کارها به خوبی پیش رود این طرح را پیگیری می‌کردند.

روحانی با اشاره به علاقه مندی مرحوم هاشمی به آبادانی ایران، گفت: مرحوم هاشمی رفسنجانی مدام برای حفظ آب و خاک، کشاورزی و صنعت ایران فکر می‌کردند و می اندیشیدند. شب و روز به فکر آب و آبادانی کشور بودند. من فکر می‌کنم بعد از نماز صبح تمام فکر ایشان آبادانی کشور بود و تا زمانی که به خواب می‌رفتند نیز به آبادانی ایران فکر می‌کردند. در هر سفر خارجی که حضور می‌یافتند به دنبال طرح‌ها و دانش آن کشور در مسئله حفظ آب و خاک بودند و معتقد بودند باید از تجربه خوب دیگر کشورها استفاده کرد.

وی افزود: دانش و تجربه آقای اردکانیان در کنار اخلاق و روحیات ایشان باعث می‌شود در این بخش نگرانی های ما کمتر شود و از شما نمایندگان محترم می‌خواهم دست به دست هم دهیم با رأی اعتماد خود به دو وزیر پیشنهادی به دولت کمک کنیم که در این مسیر به فعالیت خود ادامه دهد.

رئیس جمهور تصریح کرد: در زمینه برق مشکلات ما کمتر است اما در هر دو موضوع نیازمند سرمایه گذاری هستیم. وقتی به مسئله انتقال برق و آب می‌رسیم می‌بینیم در این مسیر خیلی چیزها را از دست می‌دهیم. نمی‌توانیم بدون درنظر گرفتن شرایط و بهره وری مناسب از این مسئله عبور کنیم هرچند در زمینه برق به دلیل نیروگاه‌های مختلف جزو صادرکنندگان برق هستیم و کشورهای همسایه از ما برق می‌خواهند. اما در حوزه آب ما خود با محدودیت‌هایی مواجه هستیم که باید بتوانیم این تهدید را نیز به فرصت خوبی تبدیل کنیم.

روحانی در پایان این بخش از سخنان خود ضمن تقدیر از نمایندگان مجلس برای رأی دهی به وزرای معرفی شده این دولت طی ماه‌های اخیر گفت: امیدوارم با رأی دهی به این دو وزیر باقیمانده اجازه دهید کار این دو وزارتخانه هرچه سریعتر شروع شود زیرا این مسئله به نفع همه است و با حضور دکتر اردکانیان و غلامی در وزارت نیرو و وزارت علوم با تعامل و همراهی شما می‌توانیم نسبت به انجام اسناد بالادستی در این دو وزارتخانه اقدام کنیم.

وی در بخش پایانی سخنان خود با اشاره به شرایط پیش آمده در موضوع تعهد ایران و 1+5 و تخلفات پیاپی از سوی دولت آمریکا گفت: در طول تاریخ همواره ملت‌ها و دولت‌ها تعاملاتی را با یکدیگر داشته‌اند که طی آن به بستن عهدنامه‌ها و پیمان‌هایی با یکدیگر می‌پرداختند. این مسئله بخشی از تاریخ گذشته کشورها و از جمله کشور ما محسوب می‌شود. اصل وفای به عهد اصلی فراملی و فرادینی است اصلی است که همه انسان‌های عاقل با تدبیر و دارای مذهب به عنوان یک اصل باید به آن احترام بگذارند.

رئیس جمهور تصریح کرد: وفای به عهد و تعهد یک معیار برای قانونی بودن و حرکت صحیح یک دولت است اگر دولتی به عهد خود وفا نکرد اعتبار آن نزد افکار عمومی و مردم خود زیر سوال می‌رود. اگر دولتی مثل دولت آمریکا به تعهدات خود نسبت به کشوری پایبند نباشد و بگوید من متعهد نیستم زیرا این تعهدنامه مربوط به دولت قبل است و کلاه سر دولت قبل رفته است و من به آن عمل نخواهم کرد دیگر هیچ تعهدی بین دولت‌ها باقی نمی‌ماند زیرا هر روز دولتی روی کار می‌آید و هر روز دولتی می‌رود پس تعهدات و ملت‌ها و دولت‌ها در قبال هم چه معنایی خواهد یافت.

روحانی افزود: در چنین شرایطی تعهد یک ملت به یک ملت یا یک نظام با یک نظام و اگر آمریکا را یک رژیم بدانیم تعهد یک رژیم در مقابل نظام بزرگ جمهوری اسلامی ایران و حتی 5 کشوری که به این تعهد پایبند شدند چگونه خواهد شد. تعهدی که بین ایران و 1+5 منعقد شد تعهدی بین المللی است که اجرای آن به تصویب شورای امنیت ملی رسید.

وی با اشاره به اینکه اخیرا داستانی در این خصوص مطرح می‌شود، گفت: برخی می‌گویند تعهدی که قبلا با هم بسته‌ایم فعلا به شکل ضعیف و در وضعیت فعلی قرار داشته باشد و بیاییم درباره موضوعات دیگری مذاکره کنیم. این حرف از حرف‌های خنده دار تاریخ است. شما که به تعهدات قبلی خود وفادار نبودید چگونه می‌خواهید به تعهدات بعدی خود پایبند بمانید. اساسا مذاکره با چنین کشوری چه معنایی دارد آمریکا با عدم وفای به عهد خود به همه می‌گوید من اهل مذاکره نیستم زیرا صریحا می‌گوید به تعهدات پایبند نخواهم بود. آیا اگر کشوری به جهان نشان داد که در مقابل تعهدات پایبند نیست می تواند دم از اعتماد بزند؟ آیا این کشور می‌تواند به سایر کشورهای شرق آسیا بگوید بیاییم با ما مذاکره کنیم شما که به مذاکرات قبلی خود با ایران پایبند نبودید چگونه دم از مذاکره می‌زنید؟ شما در نزد مردم بی اعتماد شده‌اید.

رئیس جمهور گفت: آمریکا با این شیوه ای که در پیش گرفته است در آینده مذاکرات جایی نخواهد داشت. و دیگر شورای امنیت در کشورهای جهان نمی‌تواند به آن اعتماد کند. این مسئله مشکل ایران نیست بلکه مشکل این کشوری است که به تعهدات خود پایبند نمی‌ماند و می‌گویند چرا از لحاظ دفاعی و نظامی توانمند هستید چرا کشورهای منطقه به شما احترام می‌گذارند این مشکل ما نیست مشکل شماست که به شما احترام نمی‌گذارند. شما آمده‌اید در منطقه امنیت و ثبات را برهم زده‌اید. شما با تأسیس و ایجاد گروه‌های تروریستی امنیت و آرامش افغانستان و عراق را به بازی گرفته‌اید. خود شما اعلام کرده‌اید با تروریسم به دنبال ناامن کردن منطقه هستید. حالا ایران که با نیروهای تروریستی شما در منطقه جنگیده و آنها را بیرون کرده است مقصر می‌دانید.

روحانی ادامه داد: ایران به کشورهای همسایه خود برای ایجاد امنیت کمک کرده و می‌کند. این کار ما کمک کردن است. و آن را به درخواست خود آنها انجام داده‌ایم اما شما با ایجاد گروه‌های تروریستی در مسائل آنها مداخله می‌کنید به دنبال تقسیم کردن کشور عراق هستید و می‌خواهید تمامیت ارزی این کشور خدشه دار شود. اگر بناست شما نسبت به این اقدامات ما اعتراض کنید ما باید از شما بپرسیم آیا ملت ایران که حامی کشورهای منطقه است و به آنها برای حفظ امنیت کمک کرده است و از تجزیه طلبه این کشورها جلوگیری کرده است تروریست است یا شما که داعش را ایجاد کردید و گروه‌های تروریستی دیگری ساختید و به دنبال ناامن کردن فضای منطقه هستید.

وی گفت: شما در طول تاریخ به اشکال مختلف به ایران ظلم کرده‌اید، شما سکوی نفتی ملت ایران را هدف قرار دادید آیا سکوی نفتی و هواپیمای مسافری میدان جنگ بود، شما در داستان طبق به خاک ایران تجاوز کرده‌اید شما قبول ندارید متجاوز هستید شما هواپیمای مسافربری ما را زدید قبول ندارید بارها بی ادبانه ملت ایران را تروریسم خوانده‌اید؟ ملت ایران مبارزه با تروریسم را با خارج کردن منافقین از خاک کشورش آغاز کرده است و در مقابل گروه‌های تروریستی شما در عراق ایستاده و آن را به زانو درآورده است.

رئیس جمهور تصریح کرد: از آن طرف به سلاح‌های ما ایراد می‌گیرید ما برای دفاع از خود و تمامیت ارزی مان برای دفاع از ملت عزیزمان هر سلاحی از هر نوعی نیاز داشته باشیم در ساختن، تولید کردن و انبار کردن آن خواهیم ساخت و برای دفاع از خودمان از کسی اجازه نمی‌گیریم. ما موشک ساختیم، می‌سازیم و خواهیم ساخت و این مسئله با قرارداد 2231 در تناقض نیست. ایران برای دفاع از خود و حفظ منافع ملی و امنیتش با قدرت مسیری را که در پیش گرفته ادامه می‌دهد و اگر شما در مقابل برجام بدعهدی کنید خواهید دید به ضرر خود شما خواهد بود و جمهوری اسلامی ایران پاسخ شما را به خوبی خواهد داد.

منبع: بسیج نیوز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت basijnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «بسیج نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۳۱۳۱۹۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کاشی، استاد دانشگاه: این تحلیل که جز خشونت راهی نمانده ایران را به کجا می برد؟ این وضعیت همه را می ترساند/ جامعه دارد خودش را به نحو تازه ای، تعریف می کند/ ما در یک نقطه آغاز قرار داریم؛ این نقطه آغاز به مراتب رادیکال تر و مهم تر از عصر مشروطه است

به گزارش جماران؛ خبرآنلاین نوشت: در یازدهمین جلسه از سلسله نشست های جامعه مدنی، محمدجواد غلامرضا کاشی عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی، دیدگاه های خود را با عنوان «زندگی روزمره، دولت و جامعه مدنی» مطرح کرد. بر اساس دیدگاه های کاشی، ایران از جامعه مدنی مبتنی بر نظریه هگلی به دیدگاه جامعه مدنی براساس نظریه لوفور، منتقل شده است. از این منظر همه سازوکار جامعه مدنی مبتنی بر ارزش ها و اصول، دچار اضمحلال شده، و جای خودش را به جامعه مدنی مبتنی بر فرد بیانگری جای آن را گرفته است. جامعه از سمت اتکا به زبان نخبگان اریستوکرات، با توجه به جهان دیجیتال و مجازی، به سمت اتکاء به زبان خود حرکت کرده است. این انقلابی زیرپوستی است که کشور ایران با آن مواجه است، انقلابی که خود ارزش های همه انقلابیون گذشته را اعم آزادی، عدالت، و ... به سخره می گیرد، و خود بنیانگذار سبکی جدید از زندگی است. زندگی ای که در آن گفت و گو میان گذشته و حال، انسداد کامل یافته و آینده ترسناکی را برای همگان به تصویر می کشد. این وضعیت اغلب با این سوال همراه است که چه می شود؟

حرکت از درک اریستوکراتیک از جامعه مدنی به درک زندگی روزمره

کاشی ابتدا سخن را بر تغییر درک جامعه مدنی استوار کرد. او تاکید کرد که می خواهد بگوید «نسبت جامعه مدنی با دولت، و مردم، چگونه بوده، الآن در چه شرایطی به سر می بریم، و احیانا چه چشم اندازهایی قابل بیان است در این باره که به کدام سمت و سو می رویم»

او گفت که «ما از یک درک اریستوکراتیک از جامعه مدنی به سمت نوعی از جامعه مدنی می رویم که با مناسبات زندگی روزمره در نسبت قرار دارد. جامعه مدنی به معنای اریستوکراتیک آن، دارای بیگانگی هایی از متن زندگی روزمره است و جامعه مدنی به معنایی که پیوند می خورد با زندگی روزمره، فرم و صورت دیگری پیدا می کند. ولی این نقطه، نقطه پایان نیست. بلکه نقطه آغازی است برای یک عهد، پیمان و قرارداد و بازآفرینی تازه، که رو به آینده است.»

گذشته جامعه مدنی در ایران

او در ادامه سخنانش به گذشته جامعه مدنی در ایران اشاره کرد و گفت: «دست کم در ادبیات سیاسی معاصر و نیم قرن گذشته ایران، طرح جامعه مدنی هرچند قبلا نیز مطرح بود اما بیشتر با گفتمان اصلاحات و دوم خرداد وارد ادبیات سیاسی ایران شد و هنوز درک ما از جامعه مدنی همان درکی است که در دهه ۷۰ ایران زاده شد. اما باید گویم از آن نوع جامعه مدنی باید فاصله بگیریم. که البته باید بگویم که ما فاصله گرفته ایم. آن برداشت و آن درک دارای مشکلاتی بود، که امروز عمرش به سرآمده است»

درک هگلی از جامعه مدنی از اوایل دهه ۷۰

کاشی گفت که «جامعه مدنی به معنایی که این ادبیات از اواخر دهه ۶۰ و از اوایل دهه ۷۰ در ادبیات شماری از استادان و فعالان سیاسی مطرح شد، یک درک هگلی بود. به این معنا که جامعه مدنی میان فرد و دولت مستقر می شود. و با این شرایط دارای کارکردهای مختلف است. از جمله، قرار است از افراد در مقابل دست اندازی دولت حمایت کند. همچنین قرار است به افراد در مقابل ساختار قدرت، قدرت عطا کند.»

این استاد دانشگاه علامه طباطبایی، با اشاره به این که با استقرار دولت اصلاحات معنای دیگری هم به معنای بالا اضافه شد، افزود: «جامعه مدنی قرار بود عصای دست دولت اصلاحات برای پیشبرد دمکراسی شود. بنابراین دولت اصلاحات باید جامعه مدنی را با دادن امکانات، تقویت می کرد، و از این طریق بخشی از وظایف و کارکردهای دولت به جامعه مدنی منتقل می شد تا مسیری را که دولت برای پیمودن در توانش نبود، جامعه مدنی پیش می برد.»

او افزود: «معنای دیگر کمک به ناتوانان بود که بعدها اضافه شد؛ اعم از آگاهی دادن یا التیام بخشیدن به فقر و رنج آنان.»

چرا جامعه مدنی گرم دهه ۷۰ سرد شد؟

کاشی در بخش دیگری از سخنان خود این سوال را مطرح کرد «چرا و چه اتفاقی افتاد که ناگهان به تدریج معنای هگلی از جامعه مدنی که در دهه ۷۰ خیلی گرم بود، به تدریج سرد شد، و نقش خودش را از دست داد». او در پاسخ گفت: «بعد از پایان یافتن دوره دوم اصلاحات، و استقرار دولت احمدی نژاد، یکی از وظایف این دولت، اقدام در حذف جامعه مدنی بود؛ به این معنا که دانشگاه یا ، فضاهای نشر یا سپهرهای فرهنگی شبیه این جا (موسسه رحمان)، از بین بروند. این که گفته شد تداوم موسسه رحمان خود نعمتی است، به این دلیل است که این تداوم ناممکن بوده است. به انحاء مختلف این گونه نهادها به راحتی حذف شده اند ، و صدای کسی هم در نیامد و حکومت با موفقیت تمام این فرآیند حذف را به پیش برد. بنابراین این سوال مطرح می شود که مشکل کجا بود؟»

طرح مساله اصلی

کاشی در پاسخ به این سوال که مشکل اصلی کجا بود گفت: «مشکل این جا بود که آیا آن کارکرد نهادهای جامعه مدنی، که در فهم هگلی از جامعه مدنی وجود دارد، وجود داشت؟ به عبارت دیگر به معنای دیگر جامعه مدنی واقعا واسط بین فرد و دولت قرار داشت؟ باید بگویم که این گونه نبود. همه نهادهای جامعه مدنی حتی شاید موسسه رحمان، متعلق به یک نهاد و یک طبقه خاص تحصیلکرده شهری خاص هستند که از نیمه های دهه ۶۰ تقویت شدند، و خواهان موقعیتی در سازمان قدرت بودند، و در حقیقت نسبتی با کف جامعه نداشتند. یعنی آن واسطه گری که در تعریف هگلی از جامعه مدنی وجود دارد، اساسا وساطت مذکور رخ نداده است. از این رو باید گفت ما یک گروه های خاصی هستیم، زبان، ادبیات و منافع جمعی خاص خودمان را داریم ، و اساسا با اقشار وسیعی از این جامعه نسبتی نداریم.»

او در ادامه با اشاره به این که «وضعیت جمهوری اسلامی ایران در مقایسه با ما از یک جهت مشابه است گفت: « هسته سخت جمهوری اسلامی نیز از دورانی مانند انتخابات سال ۱۳۷۶، برایش آشکار شد که جامعه را نمایندگی نمی کند. چون جامعه به اراده دیگری رای داد. به نظر من جمهوری اسلامی در این ۲۰ تا ۳۰ اخیر به تدریج این موضوع را پذیرفته است. همچنین ما هم جامعه را به آن معنا که سخنگوی کف جامعه بوده ایم، نمایندگی نمی کردیم. بنابراین این معنا که ما واقعا بین کف و ساختار دولت وساطت می کردیم، برداشت اساسا صحیحی نیست. بنابراین، جریان اصلاح طلب و آن جریان دیگر هر دو گروهی اقلی بودند و علی الاصول جامعه را نمایندگی نمی کردند. اگر رای بالایی می آوردند، به اعتبار این بود بتوانند کاری در میدان قدرت پیش ببرند. ولی اگر در این بخش کاری از آن ها بر نمی آید چه معنا دارد مردم پشت سر اصلاح طلبان قرار بگیرند.»

این استاد دانشگاه در ادامه گفت: «بنابراین از این دو گروه اقلیت رقیب معلوم است آن گروهی که قدرت، سازماندهی، و زور بیشتری در اختیار دارد، همواره برنده است. به همین دلیل دیدیم که به تدریج اصلاح طلبان از صحنه قدرت جارو شدند، و اتفاق چندان مهمی هم رخ نداد.»

کاشی با ذکر این که در این شرایط تحلیل های جدید در دهه ۸۰ مطرح شد که یکی از آن تحلیل گران خودش بوده گفت: «از نیمه های دهه ۸۰ به بعد، تحلیل هایی بین روشنفکران عمومیت داشت و چشم اندازهای تاریکی را تصویر می کردند مبنی بر این که نهادهای واسط تحت عنوان جامعه مدنی حذف شده، و اکنون حکومت با مردم مواجه است؛ در این مواجهه مردم تنها هستند؛ آگاهی و قدرت مقاومت ندارند، جامعه ذره ای، گسیخته، فاقد معنا و به گونه ای منفعت طلب و منتظر یک فاشیم است. می گفتیم ساختار، و حکومت بدون میانجی گری نهادهای مدنی، با مردم ارتباط برقرار کرده، و احمدی نژاد به عنوان مظهر یک ساختار فاشیستی است. حال اگر فاشیسم احمدی نژاد جواب نمی دهد جامعه مستعد یک فاشیسم بزرگتری در آینده است، و قص علیهذا. البته هنوز این دست از تحلیل ها ادامه دارد.»

۱۴۰۱ و برهم خوردن تحلیل های پیشین

این استاد دانشگاه با اشاره به این که « تحلیل های مذکور غلط نیست. اما تحولات ۱۴۰۱ کمی تصویر ما را دگرگون کرد» گفت: «در ۱۴۰۱ شاهد جنبش گسترده اجتماعی قدرتمند بودیم که بدون میانجیگری نهادهای واسط رخ داد. نه تنها نهادهای مدنی آغازگر جنبش نبودند، بلکه تن مرده آنان مثل دانشگاه ها و ... از جنبش جان دوباره گرفت و گرم شد. از این حرکت ۱۴۰۱ تعریف آغازین ما از جامعه مدنی را منحل کرد. با آن تعریف هگلی گمان می کردیم جامعه مدنی، نهاد واسط میان فرد منفعت جو ی ناآگاه پیچیده در قلمرو شخصی اش با دولت است (مبنای فهم هگلی از جامعه مدنی) که در بنیاد خود دارای مشکل بود. از این رو برای فهم فضای جدید باید به لوفور که تصور هگلی را به هم می ریزد متوسل شویم.»

او درادامه با توسل به رویکرد لوفور، تاکید کرد که « فرد نه تنها منزوی و نآگاه و ناتوان نیست، بلکه در میدان روابط شخصی و خصوصی یا عمومی خود، در شبکه هایی از مناسبات و روابط حضور دارد و نقش بازی می کند، بلکه، در این شبکه های پیچیده، خرد و متکثر ارتباطی، بین جماعت‌های کثیر بی‌نام، گمنام، فرم‌هایی از آگاهی، و دانایی و نگاه به جهان، الگوهایی از اراده ورزی و مقاومت، وجود دارد.»

بر این مبنای تحلیلی جدید کاشی نتیجه می گیرد که «اساسا در عالم خارج چیزی به نام فرد منزوی مستقل تک افتاده وجود ندارد. ما پدیده ای داریم به نام زندگی روزمره و این زندگی روزمره مشتمل است بر شبکه های پیچیده و متکثر و متنوع و رنگارنگی از روابط، که در این روابط، سوژه ها بازتعریف شده، و اصنافی از آگاهی، و برداشت هایی از امور جهان به دست می آورند، که در آن نگاه سابق این ها مغفول و سرکوب شده اند. وجود داشته اند،اما نادیده انگاری شدند. به همین دلیل عرض کردم که درک ما اصلاح طلبان از جامعه مدنی، نوعی درک اریستوکراتیک بود.»

 

نقش اربابان زبان در کسب نمایندگی مردم

کاشی در ادامه به نقش اربابان زبان در زندگی مردم پیش از تحولات 1401 اشاره کرد و گفت:« در جامعه شهری بزرگ، زبان قدرت پیدا می کند، جای روابط طبیعی و واقعی جامعه را اشغال می کند. ما به اعتبار زبان، به این اعتبار که می توانم حرف های منسجم یا مغلق بزنیم، دائم از این فیلسوف به آن فیلسوف سفر می کردیم. باید گفت تنها اربابان ثروت و قدرت نداریم، بلکه اربابان سخن هم داریم. این اربابان سخن همان طبقات اریستوکراتیکی هستند که به نهادهای مدنی، انتشارات، مطبوعات و ... وارد می شوند و قدرت اجتماعی تحصیل کرده، و سپس زبان مردم می شوند، بدون آن که زبان مردم باشند. این وضعیت در روشنفکران چپ و این سوال که کی می تواند زبان زندگی طبقه پرولتاریا باشد، و همچنین در لیبرال ها وجود داشت. از این رو مطرح شد من جواد کاشی که سطح زندگی، و دغدغه های مشخصی دارم، می توانم زبان مردم باشم. این در حالی است که به کمک زور کلام و زبان، نماینده شدم. زیرا ساختارهای نمادین زبان را من می توانم در خدمت بگیرم.»

سه رخداد مهم و به پایان رساندن عمر جامعه مدنی به معنای اریستوکراتیک

این استاد دانشگاه سپس به ۳ رخداد مهم عرصه جامعه مدنی که عمر آن را به معنای اریستوکراتیک اش به پایان رساند» اشاره کرد و گفت: « ۱- از ما که امتحان پس دادیم و اریستوکرات باسواد تحصیل کرده و فیلسوف و روشنفکر ... هستیم می پرسند انقلاب اسلامی و اصلاحات هم که حاصل همین طبقه متوسط آریستوکرات است. به کجا انجامید؟ بالاخره کدام مسئله و دردواقعی ما حل شد؟ ۲- در نتیجه این امتحان، جامعه مدنی و طبقه اریستوکراتیک، و روشنفکران و ... که می خواستند میانجی میان فرد و دولت بشوند کم اعتبار شدند. ۳- اتفاق بسیار مهم دیگر آن بود که با پا به عرصه گذاشتن رسانه های جدید، امکان بروز و ظهور برای آن دسته از طبقاتی که امکان ظهور نداشتند، امکان لازم را فراهم کرد. به تدریج مشاهده می کنید فلان روشنفکر صاحب نام چیزی می گوید و آن دانشجوی سال اول یا دانش آموز دبیرستان هم چیزی می گوید و بسیاری مواقع، هم سخن آن دانش آموز نسبت به سخن آن روشنفکر لایک بیشتری می خورد.»

او در ادامه گفت که «بنابراین گونه همطرازی میان کف و طبقه و فهم اریستوکراتیک جامعه مدنی به پرسش گرفته شد. و ما به قول «لوفور» به سمت یک سنخ تازه ای از جامعه مدنی، جامعه مدنی همبسته با متن زندگی، روزمره مردم حرکت کردیم. زیرا آنان هم اکنون زبان برای سخن گفتن دارند و می توانند خودشان را بیان کنند. نوعی از بیانگری ظهور کرد که با بیانگری آن جامعه مدنی پیشین متفاوت بود.»

تفاوت های دو جامعه مدنی در نسبت شان با حقیقت

کاشی در ادامه «به مشخصاتی» اشاره کرد که می تواند «معرف نسل جدیدی باشد که بدون وساطت آن انسان های صاحب نام و صاحب کلام، قدرت اجتماعی تولید کنند.»

او «ویژگی های مهم جامعه مدنی» جدید را «همبسته با زندگی روزمره» دانست و گفت: «جامعه مدنی جدید مبتنی بر هیچ حقیقت قدرتمندی از جمله ناسیونالیسم، عدالت، دمکراسی، و اسلام نیست. جایی ندارند. این ها شبکه ای از گزاره های قدرتمند قدرتمند و به هم پیوسته بودند که توسط روشنفکران با خطابه ها، نوشته ها، ترجمه ها، و کتاب ها و آثارشان در عرصه عمومی تولید شده بود. ولی حامیان جامعه مدنی جدید اساسا چنین مفهومی از حقیقت به معنای قدرتمندش را بر نمی تابند. می توانیم گمان کنیم که این ها آزادی، عدالت یا ناسیونالیسم هم می خواهند. اما هیچ یک از این ها دال های قدرتمندی که یک شبکه ای بی شمار با ساخته شدن گزاره هایی دور بر آن ، به یک جهان نیرومندی از معنا منتهی شود، نیست و اساسا وجود ندارد. به عبارت دیگر به جای دال های قدرتمند زبانی، چیز دیگری به نام مخرج مشترک تجربه های زیرپوستی ملموس جایگزین، به جای آن دال های قدرتمند جایگزین شده است.»

وجود رنج های مشترک پیوند دهنده و زیرپوستی در همه

استاد دانشگاه علامه طباطبایی در ادامه با اشاره به این که « زمانی که می خواهیم در محافل مختلف تفریحی یا شغلی شرکت کنیم، چیزهایی من و شما به طور مشترک رنج می دهد» گفت:«بنابراین رنج های زیرپوستی هم داریم که هرچند رنج من با تو متفاوت است، ولی دارای مخرج مشترک هایی است که همه ما را به نحوی کلافه کرده است هرچند زاویه ورودمان به این رنج ها یکی نباشد. اما یک درک بالنسبه مشترک جمعی از رنج های زندگی جامعه ، ما را به یکدیگر پیوند می دهد. از این رو هر کسی با هر درجه از اعتبار ، سخنی بگوید که با منطق رنج های مشترک ناسازگار باشد، نمی پذیرند و اعتبارشان نیز از دست می رود. بنابراین به جای اهمیت نظم و استواری کلمات، نحوه ارجاع شان به رنج های عمومی مردمان در متن زندگی روزمره مهم است. از این رو اگر از جایی، حرف ها انتزاعی شود، بلافاصله می گویند چه دارید می گویید؟»

کاشی سپس به یکی از مسایل مهم جهان ارتباطات و رسانه های جمعی اشاره می کند و می گوید: « یکی از مویدات این بحث، اهمیت نقش تصویر به جای سخن است به نحوی که الآن عکس جانشین کلمه شده است. شهروند با عکس رابطه ای می گیردکه دیگر دال بر یک جهانی از مفاهیم نیست. اساسا این نسل با متن، آنقدری که نسل من با متن ارتباط برقرار می کرد، ارتباط نمی گیرد. این نسل زمانی که با متن، عکس، رنگ، فیلم، همزمان، عقل و عاطفه و حس و وجدانش درگیر می شود، می تواند باهاش ارتباط برقرار بکند و شاید مهمتر از همه این ها معنا، مفاهیم، زبان، سخن، در یک میدان اینتراکتیو و تعاملی اساسا تولید و مصرف می شود. بنابراین عکس بیشتر آن مفاهیم را بازنمایی می کند.»

او در ادامه با اشاره به این که حاملان زندگی روزمره گرا، دیگر در دوره دو گروهی که یکی ارزش و دیگری دمکراسی را عمده می کردند، زیست نمی کند گفت:« هرچند ادراکات اقلی ته نشست شده در تجربه ۴۰ یا ۴۵ سال گذشته یک سری واکنش های جمعی بسیار قدرتمندی را خلق می کند. اما اساسا بنیاد جهان های معنایی آنان فرو ریخته است. جهان های ضخیم معنایی در مقابل یک عرصه معنازدا، فقط یک جوهر پیوند دهنده دارد، آن هم منطق زندگی ، امکان زندگی و بقا است. به عبارت دیگر آنچیزی که به مثابه تجربه مشترک ۴۰ ساله بر وجدان افراد ته نشست کرده، این است که دنیای ضخیم، پرمعنا و پر سخن تو هیچ ارتباطی به منطق زندگی ندارد که هیچ، بلکه منطق زندگی را دارند خفه می کند. لذا می گویند داریم خفه می شویم دست از سرمان بردارید. این شرایط فعلی است.»

آیا می توانیم در این نقطه جدید بایستیم؟ چشم انداز فردا؛ آغاز نو

عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی سپس با طرح این سوال که «آیا ما می توانیم در این نقطه بایستیم و آیا این پایان است» گفت: « من می گویم. خیر. این نقطه ای است که باید به سمت‌هایی حرکت کنیم. امکان هایی پیش روی ما قرار دارد، و باید در باره آن ها سخن بگوییم. نسل جدید یک یا چند نظام حقیقت با سرمایه های کلامی قدرتمند موجود را همگی دروغ می دانند. بر این اساس میدانی از حقیقت زدایی ایجاد کرده است. سخن معطوف به حقیقت را می زداید و شالوده اش را می شکند. این دو روبه روی هم ایستاده اند. به همین خاطر این منادیان حقیقت هرچه جلو می روند، بیشتر باید به زور بازو و قدرت سرکوبشان اعتماد کنند. زیرا دیگر مجال هیچ پیوندی با این عرصه ندارند. انسداد به طور کامل ایجادشده است. با یکدیگر نمی توانند حرف بزنند. قدرت تفاهم به پایان رسیده است. تبلیغات هم دیگر جواب نمی دهد.»

کاشی در ادامه اما تاکید کرد که « اکنون باید به این سوال پاسخ بدهیم که ما به کدام سمت و سو می رویم؟» او گفت: « در این جا چند کلمه ای در باره چشم انداز فردا بگویم. تاکید می کنم که این گونه نمی توان ماند. این وضعیت گاهی همه را می ترساند. من با دانشجویانم این سوال را مطرح می کنم که چه دارد می شود؟ هیچ افقی وجود ندارد. در این تقابل مشت همه حقیقت های موجود باز شده، و کسی چشم اندازی از آنان انتظار ندارد، و این صحنه ای است که دائم می تواند به سخره گرفته شود، اما این رابطه که جز خشونت دیگر امکانی برایش باقی نمانده، ما را به کجا می برد؟ این وضعیت همه را می ترساند.»

این استاد دانشگاه با تاکید بر این که « واقعا چشم اندازهای نگران کننده و ترسناکی پیش روی ما وجود دارد، اما باید توجه کنیم که ما در یک نقطه تاریخی بسیار مهم ایستاده ایم» گفت: « همه چیز باید خود را در نسبت با زندگی به نحو تجربی به معنای بقا و زندگی کردن و به مثابه نقطه آغاز و نه کانسپتچوال، بازتعریف کند. این وضعیت خود به معنای عقب نشستن از قبل از اجتماع سیاسی است. گویی اجتماع سیاسی مستقر وا رفته و خیلی تضعیف شده است. و فقط به شرط آغاز مجدد می توان به سمت افق های امید بخش پیش برد. به شرطی که بپذیریم همه چیز باید از نو آغاز شود. تا ثابت نشود، امور، نسبت خیراندیشانه ای به منطق زندگی برقرار می کند، کسی تسلیم آن نمی شود. جامعه از سوال های گوناگون انباشته شده است، ولی این سوال ها نیازمند یک فیلسوف و متفکری نیست که بخواهد به آن ها جواب بدهد. خیر، این ها سوال های وجودی هستند.»

همه در یک دادگاه بزرگ

کاشی در ادامه با اشاره به این که «اگر گمان کنی دیسکورس اسلامی متزلزل شده، می توانید با شاهنامه، یک دیسکورس ناسیونالیستی پاسخگوی وضعیت فعلی باشید باید بگویم تا جایی که، شعرهای شاهنامه در تقابل با دیسکورس مسلط است، برایت کف می زند و هورا می کشد، اما به محض این که از اشعار شاهنامه، یک سازمان فکری درست شود و بگویید که شما مکلف به فلان هستید، بلافاصله شما طرد می کند و هیچ تکلیفی نمی پذیرد. قبول نمی کند که او را از یک قید به قید دیگر ببرند. زندگی گراها می گویند می خواهیم این کار را انجام بدهیم اگر اسم اش آزادی است، بسیار خوب است، اما اگر بخواهی بگویی نظر جان لاک و بنتام راجع به آزادی این است و این را در زندگی بیاموز، بلافاصله به شما می گوید پی کارتان بروید.»

این استاد دانشگاه با تاکید بر این که از این رو «همه کانسپت ها ، مفاهیم و مواریث امروز در مقابل یک دادگاه بزرگ قرار دارند، آن هم دادگاه زندگی است» گفت: « از این رو همه با توجه به شرایط باید خود را بازتعریف کنند. حتی ارائه یک درک رحمانی از اسلام تکافوی این وضعیت نمی کند. کار بسیار سخت تر از این حرف ها است که فکر کنی یک دستگاه مفهومی می سازید، و بر اساس آن افراد را متقاعد می کنید. کار فقط کانسپتچوال و مفهومی نیست، بلکه پرکتیکال هم هست. یعنی در میدان و فرصت های تاریخی و زندگی باید رویدادهایی رخ بدهد، و در متن آن رویدادها این ها بیایند حاضر بشوند صداقتشان را اثبات کنند، به این معنا که به راستی مددکار هستند. و الا جامعه بدون اخلاق، بدون هنجار، و پیوندهای بالنسبه مشترک، مستقر نمی شود.»

او افزود: «بنابراین ما در یک نقطه آغاز قرار داریم. این نقطه آغاز به مراتب رادیکال تر و مهم تر از عصر مشروطه است. در عصر مشروطه نخبگان نقش ایفا می کردند. این در حالی است که اکنون با کف و متن زندگی روزمره روبه رو هستیم. متن زندگی روزمره و منطق معنا گریز متن زندگی روزمره، قدرت گرفته است. و هر کسی که بخواهد نقش روشنفکر، متفکر، نخبه،و یا نمایندگی سیاسی این مردم را برعهده بگیرد، باید از طریق این متن زندگی روزمره که قدرت و قوت زیادی تحصیل کرده است خودش را اثبات بکند و این کار بسیار دشواری است. نیازمند زمان است. با سرعت هم این موضوع حاصل نمی شود. جامعه دارد خودش را به نحو تازه ای، تعریف می کند. از این رو این نقطه آغاز است و مسیر طولانی ای پیش روی ما قرار دارد. ما می رویم که جامعه دیگری بشویم. و افق هایش امروز پیچیده و مبهم است. اما آشکار است که نقطه عزیمتش در کجا قرار دارد. بنابراین عنوان سخنرانی ام «زندگی روزمره، دولت، و جامعه مدنی» است. »

چکیده پسینی

در آخر کاشی، تاکید کرد که « جامعه ما از یک درک اریستوکراتیک از جامعه مدنی، که بین دولت و فرد قرار دارد، و ثقلی اریستوکرات به جامعه مدنی و بازیگران جامعه مدنی می داد، عبور کرده است. امروز فرد بدون نیاز آن طبقه نخبه در متن ارتباطات زنده روزمره اش یک جامعه مدنی مقتضی نیازها و زندگی ملموس خودش تولید کرده که اکنون تک تک ما باید برویم، در دادگاهش شرکت بکنیم و خودمان و کانسپت ها و مفاهیم و باورها و مواریث مان را بازتعریف کنیم.»